Jeremia 50
50
Gott sien Wuat äwa Babel
1Dit es waut de Har Jeremia, däm Profeet, äwa Babel un de Chaldäa säd: #(1 un 2) Jes 46,1
2Rät daut rom mank de Velkja
un lot daut weeten.
Stalt een grootet Tieekjen opp.
Vetalt aulem daut,
un hoolt daut nich stell.
Babel es enjenomen.
Bel mott sikj schämen.
Merodach es veschmatat.
Äare Jetta sent veschmäten,
un äare Aufjetta sent tweijebroaken.
3Doa es een Volkj vom Nuaden jekomen
un haft äa Launt to eene Wiltnis jemoakt.
Nu woat doa kjeena wonen,
un Menschen un Vee
woaren von doa wajchranen.
4Wan dee Doag komen, wan dee Tiet ieescht kjemt, sajcht de Har, dan woaren de Lied von Israel, toop met de Lied von Juda, aunkomen. Un dee woaren hielen un woaren sieekjen wua de Har, äa Gott, es. #Jer 31,9 5See woaren froagen, woont de Wajch no Zion es, un woaren sikj doano kjieren. See woaren komen un sikj met eenen eewjen Bunt aum Harn aunschluten; een Bunt, dee nienich wada woat vejäten woaren. #Jer 32,40 6Mien Volkj wieren veloarne Schop. Äare Hoads hauden an veleit, un haben daut toojeloten, daut see äaren Wajch oppe Boaj veluaren. See sent äwa Boaj un Humpels jegonen, daut see äare Weid un äa Staul vejäten haben. #Jer 23,1 7Wäa an noch funk, haft an oppjefräten, un äare Fiend entschuljen sikj, un säden see wieren dee nuscht schuldich, wiels see jäajen däm Harn jesindicht hauden, dee äare rajchte Weid wia, un opp wäm äare Vodasch sikj veloten hauden.
8Rant von Babel;
lot de Chaldäa äa Launt hinjen;
siet soo aus de Bakj ver de Häad, #Jes 48,20; Jer 51,6
9wiels ekj woa miere groote Velkja
vom Nuaden oppjebrocht moaken
un jäajen Babel brinjen.
Dee woaren jäajen de Staut komen
un dee ennämen.
Äare Feilen flieejen nich vejäfs;
de Soldoten haben goot jeeeft.
10De Chaldäa äa Launt woat bestolen woaren;
dee waut daut ennämen woaren, nämen
waut an jankat, sajcht de Har.
11Wan jie Chaldäa junt uk väapuchten,
un freiden, daut mien Oafgoot bestolen wort,
wan jie uk sprungen aus Kjalwa oppe Weid,
un wiehaden aus iewaje Pieed,
12woat june Muttastaut
sikj sea schämen motten,
un sikj selfst veachten.
Daut saul daut kjlanste Volkj sennen,
un drieejet ladjet Ollaunt sennen.
13Wäajen mien Oaja woat de Staut
eene onbewonde Wiltnis sennen;
de Lied, waut bie Babel vebiekomen,
woat daut schudren un woaren sikj tieren
äwa dän grooten Schoden. #Jer 51,37
14Aul dee waut dän Boagen trakjen,
komt rom Babel un zielt opp ar;
veschoont kjeene Feilen, wiels dee
haft jäajen däm Harn jesindicht.
15Lot de Soldoten runtom
de groote Staut schrieen.
See jeft sikj opp.
Äare Mieren faulen,
un äare Torms kjremplen.
De Har tolt an trigj.
Jäft Babel, waut see vedeent haft,
doot to ar, waut see to aundre deed. #Opb 18,6
16Kjemmat junt en Babel
nich met seien ooda arnten;
lot jieda Volkj sikj dreien
un trigj no äa Launt flichten,
wajch von daut jefäadelje Schwieet.
17Israel wia eene Häad, dee von Leiws vejoacht un vestreit wort. De assierischa Kjennich kjeem daut ieeschte fräten, un de babelonischa Kjennich Nebukadnezar kjeem de Knoakes begnaubren. 18Un äwa aul dit sajcht de Har, dee aules rejieet, un Israel äa Gott es: Paust opp, ekj woa uk noch dän babelonischen Kjennich un sien Launt bestrofen, krakjt soo aus ekj dän assierischen Kjennich bestroft hab. #2Kjen 19,35 19Un de Israeliten woa ekj trigj no äa Launt brinjen, daut see wada oppem Karmel un en Baschan weiden, un sikj oppe Efraim Boaj un en Gilead tofräd stalen. 20Wan de Doag komen un dee Tiet ieescht kjemt, woaren see no Israel äa Vegonen sieekjen un doa woat kjeent sennen, sajcht de Har. See woaren romkjikjen no Juda äare Sinden un kjeene finjen, wiels ekj woa dee vejäwen, waut ekj äwabliewen lot. #Jer 33,7-8
21Got jäajen daut Launt Meratajim;
got jäajen de Lied von Pekod;
schlot dee dol un brinjt dee om,
bat kjeena mea blift,
sajcht de Har.
Doo aules waut ekj die väasaj.
22De Soldoten schrieen em Launt,
un doa woat väl vedorwen.
23Woo es de Homa von de gaunze Welt
tweijebroaken un tweijeschloagen!
Woo sea schudren de Menschen
von aule Velkja sikj nu äwa Babel. #Jer 51,20
24Ekj stald die eene Faul, Babel,
un du wieescht faust ea du de Jefoa sachst.
Daut haft die jetroffen un nu best faust,
wiels du die jäajen däm Harn stalsd.
25De Har haft sien Spikja met Kjrichsjereetschoft opjemoakt.
Hee haft daut Jereetschoft fa sien Oaja äwadäl jebrocht,
wiels Gott de Har, dee aules rejieet,
haft eene Oabeit em Chaldäalaunt.
26Komt von aule Sieden jäajen ar,
un riet äare Jeträajdspikjasch op;
vedoaft aules un schmiet daut opp een Klompen,
bat nuscht äwablift.
27Brinjt aul äare Bolles om,
lot dee jeschlacht faulen!
Woo saul daut met an?
De Dach es jekomen,
daut see woaren bestroft woaren.
28Hast jehieet? Von Babel
sent waut Menschen von Juda jeflicht;
un dee vetalen woo de Har,
dee ons Gott es, trigjetolt haft,
fa daut, waut see to dän Tempel deeden.
29Lot aule Boagen Scheetasch komen,
dee waut dän Flizboagen trakjen.
Sat junt runtom Babel,
un lot kjeenen wajch komen;
jäft an trigj waut see vedeent haben.
Doot to an waut see
to aundre jedonen haben;
See sent prauzich jäajenaun jewast,
jäajen däm Harn, dee fa Israel heilich es. #Jer 50,15
30Dan woaren äare junge Mana
opp äare Gaussen to ligjen komen,
un aul äare Soldoten woaren
aun dän Dach omkomen,
sajcht de Har.
31Ekj stal mie jäajen die,
du stolte Staut.
Dien Dach es jekomen,
daut du bestroft woascht,
sajcht Gott de Har,
dee aules rejieet.
32Du, dee du soo stolt wieescht,
woascht die dan vestaupen,
un kjeena woat die halpen komen, wan du felst.
Ekj woa diene Städa brennen loten,
wiet un breet bat aules dolbrent.
33De Har, dee aules rejieet, sajcht,
de Israeliten un de Menschen von Juda
haben daut schwoa jehaut.
Dee, waut an haben faustjenomen,
haben an strenj behaundelt
un nich loten trigjgonen.
34Äa Helpa es een stoakja;
sien Nomen es bekaunt aus,
de Har, dee aules rejieet.
Dee woat fa an enstonen,
daut see en Fräd läwen kjennen,
un de Lied von Babel
woaren flautren motten.
35Doa woat een Schwieet komen
jäajen de Chaldäa,
sajcht de Har,
un jäajen de Lied von Babel;
een Schwieet woat opp äare aunjestalde
un utjelieede Mana komen.
36Een Schwieet opp äare Woasaja,
soo nuzloos wia äa Wuat;
een Schwieet opp äare stoakje
Mana von daut Häa,
woo leicht veenjsten dee;
37een Schwieet opp Pieed un Woages,
un de bedwungne Helpa,
daut dee aus Frues sent;
een Schwieet opp aul äa Rikjtum,
bat daut jestolen es. #Jer 51,30
38Lot Riefa un Kanol utdrieejen,
daut see schmachten motten,
wäajen aul de Jettabilda,
dee an bezeibat haben.
39Dan woaren Wilw un Fas
en Babel romranen
met Oshakasch un Hofkjes;
kjeen Mensch woat doa wada wonen,
fa Tieden onen Enj,
kjeen Mensch woat doa nenn trakjen.
40Soo aus ekj Sodom un Gomorra
un doa runtom vestieed,
woat Babel nu eene Wiltnis
onen Menschen sennen,
sajcht de Har. #1Mo 19,24-25; Jer 49,18
41Doa kjemt een grootet Volkj
met väle Kjennichs vom Nuaden;
von wiet un breet oppe Ieed
moaken dee sikj reed, #Jer 1,14
42met Boages un Spiessen.
Dee sent onveschämt
un onen Metjefeel.
Wan dee aunkomen, hieet sikj daut
no een ruzhendet Mäa;
met Pieed un Jereetschoft aules reed,
kjemt de Armee aun,
opp die, du scheene Babel. #Jer 6,23
43Däm babelonischen Kjennich,
follen de Henj en siene Schoot,
aus hee von de Noot un Jefoa hieed;
un hee wort veenjst un beduat
aus eene Fru en äare Weedoag.
44Daut woat krakjt soo sennen, aus wan een Leiw ut däm Woolt aum Jordan oppe opne Weid sprinjt. Soo haustich woa ekj an vejoagen, un woa dämjanjen äwa de Jäajent saten, wäm ekj mie wäl. Wäa meen jie, es soo aus ekj sie? Wäa woat mie aufwäaren? Woon Hoad woat sikj jäajen mie stalen? #(44-46) Jer 4,7
45Nu horcht no waut de Har äwa Babel jeplont haft, un waut hee äwa de Menschen von Chaldäa jedocht haft.
Bat opp daut kjlanste
woaren dee veschlapt woaren;
de Weid woat sikj schudren
äwa woo daut häajeit.
46Wan Babel enjenomen woat,
dan woat de Ieed doavon schedren,
un de Velkja woaren daut hieren.
Currently Selected:
Jeremia 50: PB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Plautdietsch Bible © 2003 Kindred Productions and United Bible Societies Association, Inc.
