1. Mose 27

Isaak well sienen Ieeschtjebuarnen dän Säajen jäwen

1Aus Isaak oolt wia un siene Uagen nich goot wieren, soo daut hee nich seenen kunn, roopt hee Esau, dee waut ella wia, un säd: Mien Sän. Un Esau säd: Waut, Voda. 2Un Isaak säd: Horch emol. Ekj sie oolt, un ekj weet nich wanea ekj stoawen woa. 3Nemm emol dien Jewäa, diene Feilen un dienen Boagen un go oppe wille Stap un brinj mie een willet Tia no Hus. 4Dan moakst eene scheene Moltiet von daut, soo aus ekj daut jleich, un brinjst mie daut. Soo mucht ekj äten un dan die mienen Säajen jäwen, ea ekj stoaw.

5Rebecka hieed dit aula, aus Isaak soo to Esau räd. Dan aus Esau rut jegonen wia, om oppe Stap een Tia to jriepen, 6säd Rebecka to äaren Sän Jakob: Ekj hieed dienen Voda to dienen Brooda Esau sajen: 7Brinj mie een Tia un reed daut scheen, soo daut ekj äten kaun un die ver däm Harn säajnen, ea ekj stoaw. 8Nu, mien Sän, horch krakjt no waut ekj saj. 9Go no de Häad, un brinj mie twee schmocke kjliene Kosen. Ekj woa dee reeden, soo aus dien Voda dee jleicht. 10Dan brinjst dienen Voda daut toom äten, soo daut hee die dän Säajen jäwen kaun, ea hee stoaft. 11Oba Jakob säd to siene Mutta, Rebecka: Oba kjikj. Mien Brooda Esau haft een deel Hoa un ekj sie glaut. #1Mo 25,25 12Veleicht woat mien Voda mie befeelen. Dan wudd am daut soo sennen aus wan ekj am trotzen deed. Doafäa kunn hee dan eenen Fluch opp mie lajen un nich eenen Säajen. 13Siene Mutta säd: Lot soonen Fluch opp mie komen, mien Sän. Oba nu doo soo aus ekj säd. Go, un hol dee.

14Dan jinkj hee un brocht siene Mutta dee. Dee reed dan eene scheene Moltiet ut, soone aus Isaak jieren haud. 15Dan neem Rebecka von Esau siene baste Kjleeda, dee en äa Hus wieren, un leet Jakob dee auntrakjen. 16See neem von daut Lada von de Kosen un muak dee aun Jakob siene Henj un Jenekj faust, 17un neem daut scheene Äten un daut Broot, daut see jereet haud, un jeef Jakob daut.

18Soo jinkj hee no sienen Voda un säd: Mien Voda. Un sien Voda säd: Ekj sie hia. Wäa best du, mien Sän. 19Un Jakob säd to sienen Voda: Ekj sie Esau, dien Ieeschtjebuarna. Ekj hab jedonen waut du mie sätst. Nu recht die opp, un at von daut Fleesch, daut du mie säajnen kaust. #3Mo 19,14 20Oba Isaak säd: Woo kjemt daut, daut du daut soo schwind jefungen hast? Un hee säd: Daut es wiels de Har dien Gott mie holp. 21Un Isaak säd to Jakob: Komm dicht bie, daut ekj die feelen kaun, soo daut ekj uk werkjlich weet auf du Esau mien Sän best ooda nich. 22Dan jinkj Jakob noda no Isaak, sienen Voda, un Isaak säd: De Stemm es Jakob siene Stemm, oba de Henj sent Esau siene Henj. 23Un Isaak kunn nich sajen wäa daut wia, wiels siene Henj wieren hoarich, soo aus Esau siene. Dan säajend hee am. 24Hee säd: Best du werkjlich Esau, mien Sän? Un Jakob säd: Ekj sie. 25Dan säd Isaak: Dan brinj daut häa, mien Sän, daut ekj von dien Jachtfleesch äten kaun un die säajnen. Un hee sad am daut Äten väa, un hee eet, un hee brocht am Wien, un hee drunk. 26Dan säd Isaak, sien Voda: Komm dicht bie un jeff mie eenen Kuss, mien Sän. 27Un hee kjeem dicht bie un jeef am eenen Kuss. Un Isaak rikjt siene Kjleeda un säajend am un säd: Jo, daut Jeroch von mienen Sän es daut Jeroch von de Stap, dee de Har jesäajent haft.

28Mucht Gott die dän Deiw vom Himmel

un fruchtboare Stapen

un väl Jeträajd un Wien jäwen. #(28 un 29) Heb 11,20

29Muchten de Velkja die deenen

un de Velkja sikj ver die kjneeen.

Sie du de Har äwa dien Frintschoft

un lot äare Nokomen sikj

ver diene Nokomen kjneeen.

Lot däm doch Trubbel haben

dee die Trubbel wenscht;

lot däm jesäajent sennen

dee die een Säajen jeft. #1Mo 12,3; 25,23

30Fuaz doaropp daut Isaak foadich wia met sienen Säajen fa Jakob, un Jakob knaup von sienen Voda wajchjegonen wia, kjeem sien Brooda Esau von sien jäajren. 31Hee muak uk eene scheene Moltiet reed un brocht sienen Voda dee. Un hee säd to sienen Voda: Nu recht die opp Voda, un at von waut ekj jejäajat hab, soo daut du mie dän Säajen jäwen kaust. 32Un Isaak säd: Wäa best du? Un Esau säd: Ekj sie dien Sän, Esau, dien Ieeschtjebuarna. 33Dan zettad Isaak sea un säd: Wäa wia daut dan, dee jejäajat haud un mie daut brocht? Ekj hab daut jejäten ea du kjeemst un hab am dän Säajen jejäft. Un dee es jesäajent.

34Aus Esau hieed, waut sien Voda säd, schrieech hee bettalich un säd: Jeff mie uk eenen Säajen, Voda. #Heb 12,17 35Oba Isaak säd: Dien Brooda es met Lest jekomen un haft die dienen Säajen wajchjenomen. 36Un Esau säd: Dän hab jie dan oba met rajcht Jakob jenant! Nu haft hee aul daut tweedemol mie miene Städ wajchjenomen. Ieescht neem hee mien Ieeschtjeburtsrajcht, un nu, kjikj emol, uk noch dän Säajen. Un hee säd: Hast nich noch eenen Säajen fa mie? #1Mo 25,26.33 37Un Isaak säd: Horch emol. Ekj hab die un diene Nokomen to Deena jemoakt fa am un siene Nokomen. Ekj hab am met Jeträajd un Wien veseenen. Waut kaun ekj die dan noch jäwen, mien Sän? 38Un Esau säd: Hast du mau eenen Säajen, mien Voda? Jeff mie uk eenen Säajen, Voda. Un Esau hield lud. 39Un sien Voda Isaak säd:

Horch emol. Diene Städ woat wiet von de goode Jäajent sennen,

Du woascht nich emol dän Deiw vom Himmel kjrieen.

40Met daut Schwieet woascht du dien Läwen moaken,

un du woascht dienen Brooda deenen.

Oba wan du die loos bräakjen woascht

woascht du sien Joch opp dien Jenekj tweibräakjen. #2Kjen 8,20.22

41Esau wia vestieet äwa Jakob, wäajen äa Voda Jakob dän Säajen jejäft haud. Dan neem Esau sikj väa, daut wan sien Voda stoawen wudd, un de Doag, daut see fa sienen Voda truaren wudden, ieescht kjeemen, dan wudd hee Jakob ombrinjen. 42Dan wort Rebecka daut jesajcht, waut äa elra Sän Esau sikj väajenomen haud, un see leet Jakob komen un säd to am: Horch emol. Dien Brooda Esau helt sienen Oaja dol, oba hee plont die omtobrinjen. 43Nu horch, mien Sän. Brinj die wajch von hia, un ran no dienen Onkel Laban en Haran. #1Mo 24,29 44Bliew doa een natet stoot, bat dien Brooda sien Oaja äwa jeit. 45Bliew doa bat dien Brooda von daut vejat, waut du am jedonen hast. Dan woa ekj eene Norecht schekjen, daut du komen saust. Lot mie nich junt beid en eenen Dach velieren.

46Un Rebecka säd to Isaak: Ekj woa bloos gaunz vedrislich met de Hetita Frues. Wan Jakob sikj met eene von soone Hetita Mejales befriet, mucht ekj aum leefsten stoawen. #1Mo 26,34-35

Currently Selected:

1. Mose 27: PB

Highlight

Copy