Lucas 15
15
Ang Karnero nga Nawala
(Mat. 18:12-14)
1Usa#Luc. 5:29-30. niana ka higayon may daghang mga kobrador sa buhis ug mga makasasala nga miadto kang Jesus aron pagpamati kaniya. 2Unya ang mga Pariseo ug ang mga magtutudlo sa Balaod nagbagulbol nga nag-ingon, “Kining tawhana nag-abiabi sa mga makasasala ug nakigsalo pa gani kanila sa pagpangaon!” 3Tungod niini misugilon kanila si Jesus ug usa ka sambingay:
4“Pananglit usa kaninyo may 100 ka karnero ug nawala ang usa niini, unsa may iyang buhaton? Iyang biyaan ang 99 didto sa sibsibanan ug pangitaon niya ang nawala nga karnero hangtod nga kini iyang makit-an. 5Sa makit-an na niya kini, malipay siya pag-ayo ug iya kining pas-anon 6ug dad-on pagbalik ngadto sa ila. Unya iyang dapiton ang iyang mga higala ug mga silingan, ‘Maglipay kita kay akong nakaplagan ang nawala kong karnero!’ 7Sultihan ko kamo nga ingon usab niini ang mahitabo: mas dako ang kalipay didto sa langit tungod sa usa ka makasasala nga naghinulsol kay sa 99 ka tawo nga matarong nga wala magkinahanglan sa paghinulsol.
Ang Usa ka Salapi nga Nawala
8“Sa laing bahin, pananglit ang usa ka babaye nga may napulo ka tagsa ka salapi, unya kawad-an ug usa, unsa may iyang buhaton? Magdagkot siya ug suga ug manilhig sa iyang balay ug iya gayod kining pangitaon hangtod nga makit-an. 9Ug sa makit-an na niya kini, tawgon niya ang iyang mga higala ug mga silingan. Moingon siya kanila, ‘Maglipay kita kay akong nakaplagan ang nawala kong usa ka salapi!’ 10Sultihan ko kamo nga ingon usab niini ang mahitabo, mangalipay ang mga anghel sa Dios tungod sa usa ka makasasala nga naghinulsol.”
Ang Anak nga Nawala
11Ug mipadayon si Jesus sa pag-ingon, “Dihay usa ka tawo nga may duha ka anak nga lalaki. 12Usa ka adlaw niana, ang manghod miingon sa iyang amahan, ‘Tay, hatagi na ako sa akong bahin sa katigayonan.’ Busa gibahin sa amahan ang iyang katigayonan tali sa duha niya ka anak. 13Tapos sa pipila ka adlaw, gibaligya sa manghod ang iyang bahin ug milangyaw siya sa layong dapit diin giusik-usikan niya ang iyang salapi sa mga kahilayan, 14hangtod nga nahurot ang tanan. Unya miabot ang usa ka dakong gutom niadtong dapita ug nahimo siyang walay nahot. 15Busa mialagad na lang siya sa usa sa mga lumolupyo niadtong dapita ug gipadala siya ngadto sa uma aron pag-atiman sa mga baboy. 16Tungod sa kagutom, buot na lang unta siyang mokaon sa bunga sa kahoy nga gilawog ngadto sa mga baboy tungod kay walay mihatag kaniya. 17Sa kataposan, nakaamgo siya sa dako niyang sayop ug miingon siya, ‘Nagsobra ang pagkaon sa mga sinuholan sa akong amahan, samtang ako ania hapit na mamatay sa kagutom! 18Busa mopauli ako ngadto sa akong amahan ug sultihan ko siya, “Tay, nakasala ako sa Dios ug kanimo. 19Dili na ako angayng ilhon nga imong anak. Isipa na lang ako nga usa sa imong mga sinuholan.”’ 20Busa milakaw siya ug mipauli ngadto sa iyang amahan.
“Apan layo pa gani kaayo siya sa ilang balay, nakakita na ang iyang amahan kaniya. Naluoy siya sa iyang anak ug midagan aron pagtagbo kaniya ug unya migakos ug mihalok kaniya. 21Unya miingon ang anak ngadto sa amahan, ‘Tay, nakasala ako sa Dios ug kanimo. Dili na ako angayng ilhon nga imong anak.’#15:21 Ang ubang sinulat nagdugang ug, isipa na lang ako nga usa sa imong sinuholan. 22Apan ang amahan mitawag sa iyang mga sulugoon. ‘Dali!’ miingon siya, ‘Dad-a ngari ang labing maanindot nga bisti ug isul-ob kaniya. Sul-obi usab ug singsing ang iyang tudlo ug sapatosi siya! 23Ug kuhaa ang pinatambok nga nating baka ug ihawa kay magkombira kita! 24Kay kining akong anak namatay na apan karon nabuhi. Nawala siya apan karon nakit-an na.’ Busa gisugdan nila ang kombira.
25“Niining higayona, didto sa uma ang anak nga magulang. Sa iya nang pagpauli ug sa diha nga duol na siya sa balay, nabati niya ang honi ug ang panagsayaw. 26Busa iyang gitawag ang usa sa mga sulugoon ug iyang gipangutana, ‘Nag-unsa man kamo diha?’ 27Mitubag ang sulugoon, ‘Ang imong manghod mipauli na ug gipaihaw sa imong amahan ang pinatambok nga nating baka tungod kay nahiuli man nga maayog lawas ang imong igsoon.’ 28Nasuko ang magulang ug wala mosulod sa balay. Busa migula ang iyang amahan ug gialam-alaman siya aron mosulod. 29Apan mitubag siya, ‘Tay, hunahunaa ra gud. Sulod sa daghang mga tuig nag-alagad ako kanimo ingon sa usa ka ulipon ug wala gayod ako makasupak sa imong mga sugo. Apan unsa may imong gihatag kanako? Wala gayod! Bisag nati nga kanding na lang unta aron maglipay ako uban sa akong mga higala! 30Apan kanang imong anak nag-usik-usik sa tanan mong katigayonan uban sa mga daotang babaye ug sa iyang paghiuli imo hinuong giihawan sa pinatambok nga nating baka!’ 31Ang amahan mitubag, ‘Anak, ikaw kanunay nga uban kanako ug imo ang tanan kong katigayonan. 32Apan kinahanglan gayod nga magkombira ug maglipay kita kay ang imong igsoon namatay ug karon nabuhi. Nawala siya ug karon nakaplagan na.’”
Currently Selected:
Lucas 15: RCPV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 1999 Philippine Bible Society
