Isaias 47
47
Ang Pagkapukan sa Babilonia
1Ang#Is. 13:1–14:23; Jer. 50:1–51:64. Ginoo miingon,
“Kanaog sa imong trono, O Babilonia,
ug lingkod sa yuta, O Caldea.
Kaniadto gamhanan ka nga siyudad;
sama ka sa usa ka babayeng ulay,
apan karon nahanaw na ang imong kaputli
ug ulipon ka na.
2Pagkuhag galingan
ug paggaling ug kalan-on;
kuhaa ang imong pandong
ug hukasa ang imong bisti;
ug iisa ang imong saya
sa paglabang mo diha sa mga sapa.
3Makita na ang imong lawas ug maulawan ka.
Wala akoy sayloan sa akong pagpanimalos.”
4Ang atong Manunubos, ang Ginoo nga Labing Gamhanan,
mao ang Balaang Dios sa Israel.
5Ang Ginoo miingon sa Babilonia,
“Lingkod sa kangitngit ug pagpakahilom.
Dili ka na tawgon nga rayna sa mga nasod.
6Nasuko ako sa akong katawhan
ug gisalikway ko sila;
gitugyan ko sila sa imong kamot
apan wala mo sila kaluy-i;
bisan gani ang mga tigulang imong gidaugdaog.
7Miingon ka, ‘Rayna ako hangtod sa hangtod,’
busa wala mo itanom sa imong kasingkasing kining mga butanga
ug wala mo hunahunaa ang imong dangatan.
8“Busa#Gipa. 18:7-8. pamati karon niini,
ikaw nga mahigugmaon sa kalipay
ug naglingkod nga masaligon.
Miingon ka sa imong kaugalingon,
‘Wala nay sama kanako kagamhanan
ug dili ako mabiyuda o kawad-an sa akong mga anak.’
9Apan may adlaw nga sa kalit mahitabo kanimo kining duha ka butang:
mamatay ang imong mga anak ug mabiyuda ka.
Mahitabo kini bisan pa sa imong mga salamangka ug gamhanang mga lamat.
10“Masaligon ka sa imong pagkadaotan;
miingon ka, ‘Walay nakakita kanako;’
ang imong kaalam ug kahibalo maoy nagpasalaag kanimo,
ug miingon ka sa imong kaugalingon, ‘Ako ra ang Dios ug wala nay lain.’
11Apan moabot kanimo ang kadaotan
ug dili ka makalikay niini;
modangat kanimo ang katalagman
ug dili ka makalingkawas niini;
sa kalit lamang moabot kanimo
ang kalaglagan nga wala mo damha.
12Padayon sa imong mga paglamatlamat
ug sa mga salamangka nga imong gigamit sukad pa sa imong pagkabatan-on;
basin pag molampos ka
ug makahimo paglisang sa imong mga kaaway.
13Wala kay nahimo bisan pa sa daghang tambag;
paduola ang imong mga magtatambag ug paluwasa sila kanimo,
kadtong nagbantay sa mga timaan sa kalangitan
ug nagtuon sa lihok sa kabituonan,
nga motagna inigsubang sa bag-ong bulan
kon unsay mahitabo kanimo.
14“Sama sila sa dagami nga lamyon sa kalayo;
dili sila makaluwas sa ilang kaugalingon,
kay dili kini kalayo nga mohatag lamang ug kainit sa ilang lawas
kondili kalayo nga molamoy gayod kanila.
15Mao kini ang mahitabo kanimo
ug sa imong mga magtatambag sukad pa sa imong pagkabata;
biyaan ka nila ug wala nay moluwas kanimo.”
Currently Selected:
Isaias 47: RCPV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 1999 Philippine Bible Society
