Leabhar na n-Olagón 2
2
Is é an Tiarna a Smachtaigh Thú; Déan Aithrí
1Ochón!
Tá an Tiarna tar éis duibhe a chur
ar iníon Shíón le corp cuthaigh;
theilg sé ó neamh go talamh
áilleacht Iosrael;
níor chuimhin leis stóilín a chos
ar lá a chuid díbheirge.
2Scrios an Tiarna go neamhthrócaireach
áitribh uile Iacóib;
chreach sé go fíochmhar feargach
dúnta iníon Iúdá;
leag sé ar lár agus thruailligh sé
an ríocht agus a flatha.
3Bhasc sé le fraoch feirge
cumhacht uile Iosrael;
níor thug sé tacaíocht a dheasláimhe
in aghaidh an namhad;
las sé suas in Iacób mar chraos tine
a d'ídigh a raibh ina thimpeall.
4Theann sé a bhogha mar namhaid
agus dhaingnigh sé a dheaslámh mar eascara;
rinne sé ár orthu siúd
ar lán a shúl iad tráth;
lig sé a racht amach mar thine
ar bhoth iníon Shíón.
5D'iompair an Tiarna é féin mar namhaid;
rinne sé Iosrael a mhilleadh;
scartáil sé a caisleáin go léir;
leag sé a dúnta daingne;
mhéadaigh sé an éagaoin agus an t‑éagnach
a bhí á ndéanamh ag iníon Iúdá.
6Scrios sé an gairdín agus a bhoth;
chreach sé a ionad teagmhála;
i Síón chuir an Tiarna ar ceal
an tionól féiliúil agus an tsabóid;
le racht cuthaigh thug sé droim láimhe
don rí agus don sagart araon.
7Rinne an Tiarna a bheag dá altóir;
ghlac sé fuath dá shanctóir;
chuir sé ballaí a caisleán
i seilbh a naimhde nimhneacha;
tógadh gártha i dteach an Tiarna
mar a thógfaí ar fhéile reachtúil.
8Chinn an Tiarna ar chonamar a dhéanamh
de bhalla iníon Shíón;
shín sé an dorú tomhais leis
agus níor stad sé go raibh sé scriosta;
chuir sé drochbhail ar bhalla agus ar bhábhún
sa chaoi go bhfuil siad araon ag mionú.
9Tá a geataí sáite sa talamh;
mar réab sé agus bhris sé a mbarraí;
tá a rí agus a flatha i measc na náisiún
agus níl aon dlí ann níos mó;
go fiú ní bhfaigheann a cuid fáithe
aon fhís ar bith ón Tiarna.
10Tá seanóirí iníon Shíón
ina suí ar an talamh ina dtost,
luaithreach caite ar a gceann acu
agus iad gléasta in éadach róin;
tá a gceann cromtha go talamh
ag maighdeana Iarúsailéim.
11Tá mo shúile tnáite le caoineadh
agus a bhfuil istigh ionam corraithe cráite;
tá mo chroí á reabadh le brón
mar gheall ar léirscrios mo phobail ionúin;
óir tá naíonáin agus leanaí cíche
ag snoí i gcearnóga na cathrach.
12Bíonn siad ag fiafraí dá máithreacha
“Cá bhfuil an t‑arán (agus an fíon)?”
agus iad ag titim mar dhaoine gonta
i gcearnóga an bhaile,
agus an t‑anam ag sceitheadh astu
i mbaclainn a máithreacha.
13Cá bhfaighidh mé do leithéid nó do shamhail,
a iníon Iarúsailéim?
Cad leis a samhlóinn thú chun tú a shólású,
a iníon ógh Shíón?
Óir, tá do scrios chomh leathan leis an bhfarraige.
Cé a fhéadfaidh thú a leigheas?
14Chonaic do chuid fáithe thar do cheann
físeanna folmha fealltacha;
níor nocht siad duit d'urchóid,
rúd a chuirfeadh cor bisigh i do chinniúint;
ní bhfuair siad thar do cheann sna físeanna
ach oracail bhréagacha mhealltacha.
15Na daoine uile a ghluaiseann tharat,
buaileann siad a mbosa i d'aghaidh;
déanann siad faireach agus croitheann siad a gceann
le hiníon Iarúsailéim:
“An í seo an chathair ar glaodh uirthi:
‘Blas na hÁille’, ‘Ábhar Áthais an Domhain Mhóir’?”
16Osclaíonn do naimhde uile a gcraos
chun tú a shlogadh;
déanann siad faireach agus díoscán fiacal;
“Tá sí slogtha siar againn,” deir siad,
“is é seo an lá a rabhamar ag súil leis;
tá sé buailte linn anois go soiléir.”
17Rinne an Tiarna a raibh beartaithe aige;
an rabhadh a thug sé fadó riamh
tá sé curtha i gcrích aige anois;
tá sé tar éis tú a threascairt gan trua;
rinne sé ábhar suilt do do naimhde díot
agus chuir sé go mór lena gcumhacht.
18Éigh ó do chroí amach ar an Tiarna,
a bhalla iníon Shíón;
bí ag tál na ndeor ina dtuile
de lá agus d'oíche;
ná tabhair faoiseamh ar bith duit féin;
nár thriomaí do shúile choíche.
19Éirigh! Glaoigh amach san oíche
i dtús gach seala faireacháin!
lig do racht bróin amach mar thuile
i láthair an Tiarna!
Ardaigh chuige do lámha
ar son bheatha do leanaí óga,
(atá ag titim i laige le hocras
ag béal gach uile shráide).
20Féach, a Thiarna, agus breathnaigh
ar cé hí ar chaith tú léi mar seo;
ní féidir gurbh éigean do mhná
naíonáin dhea-chumtha a mbroinne féin a ithe;
ní féidir gurbh éigean sagairt agus fáithe
a mharú i sanctóir an Tiarna!
21Tá óg agus aosta ina luí
ar an talamh sna sráideanna;
tá m'ógfhir agus mo mhaighdeana tar éis titim
le faobhar an chlaímh;
tusa a mharaigh iad ar lá do dhíbheirge;
rinne tú sléacht orthu gan trua.
22Chruinnigh tú uafás thart orm ó gach taobh,
mar a chruinníonn daoine le chéile ar lá féile;
níor fágadh fuíoll áir ná fear inste scéil
ar lá dhíbheirge an Tiarna;
an chlann a rug agus a thóg mé,
dhíothaigh mo namhaid iad go léir.
Currently Selected:
Leabhar na n-Olagón 2: ABN
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
An Bíobla Naofa copyright © 1981 An Sagart. Úsáidtear le cead. Used by permission.
