ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ 1

Χαιρετισμός

1Ὁ Παῦλος, δοῦλος τοῦ Θεοῦ καὶ ἀπόστολος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, διὰ νὰ ὁδηγήσω τοὺς ἐκλεκτοὺς τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν πίστιν καὶ τὴν τελείαν γνῶσιν τῆς ἀληθείας, ποὺ ἀπαιτεῖ ἡ εὐσέβεια, 2καὶ τὴν ἐλπίδα εἰς τὴν αἰώνιον ζωὴν τὴν ὁποίαν ὁ Θεός, ποὺ δὲν ψεύδεται, ὑποσχέθηκε πρὶν ἀπὸ ὅλους τοὺς αἰῶνας, 3καὶ εἰς τὸν κατάλληλον καιρὸν ἐφανέρωσε τὸ ἄγγελμά του διὰ κηρύγματος, τὸ ὁποῖον ἀνετέθη εἰς ἐμὲ κατὰ διαταγὴν τοῦ Σωτῆρός μας Θεοῦ· 4πρὸς τὸν Τίτον, τὸ γνήσιον παιδί μου εἰς τὴν κοινὴν πίστιν μας· χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ τὸν Θεὸν Πατέρα καὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν Σωτῆρά μας.

Ἐγκατάστασις πρεσβυτέρων

5Διὰ τὸν σκοπὸν αὐτὸν σὲ ἄφησα εἰς τὴν Κρήτην, διὰ νὰ διορθώσῃς τὰ ἐλλιπῆ καὶ νὰ ἐγκαταστήσῃς εἰς κάθε πόλιν πρεσβυτέρους, ὅπως ἐγὼ σὲ διέταξα, 6ὅποιος εἶναι ἀπηλλαγμένος ἀπὸ κάθε κατηγορίαν, σύζυγος μιᾶς γυναικός, καὶ ἔχει παιδιὰ πιστά, τὰ ὁποῖα δὲν κατηγοροῦνται δι᾽ ἀσωτίαν ἢ εἶναι ἀνυπότακτα. 7Διότι ὁ ἐπίσκοπος, ὡς ὑπηρέτης τοῦ Θεοῦ, δὲν πρέπει νὰ ἔχῃ καμμίαν κατηγορίαν, νὰ μὴν εἶναι αὐθάδης, οὔτε ὀργίλος, οὔτε μέθυσος, οὔτε βίαιος, οὔτε αἰσχροκερδής, 8ἀλλὰ φιλόξενος, φιλάγαθος, σώφρων, δίκαιος, εὐσεβής, ἐγκρατής, 9νὰ κρατῇ σταθερὰ τὸν ἀξιόπιστον λόγον, ὅπως ἐδιδάχθηκε, διὰ νὰ εἶναι εἰς θέσιν καὶ νὰ στηρίζῃ εἰς τὴν ὑγιᾶ διδασκαλίαν καὶ νὰ ἐλέγχῃ ἐκείνους ποὺ ἀντιλέγουν.

Ψευδοδιδάσκαλοι

10Διότι ὑπάρχουν πολλοὶ ἀνυπότακτοι, ματαιολόγοι καὶ συσκοτισταὶ τοῦ νοῦ, μάλιστα ἐκεῖνοι ποὺ προέρχονται ἀπὸ Ἰουδαίους, 11οἱ ὁποῖοι πρέπει νὰ ἀποστομώνωνται διότι ἀνατρέπουν ὁλόκληρες οἰκογένειες, διδάσκοντες ἐκεῖνα ποὺ δὲν πρέπει, χάριν αἰσχροῦ κέρδους. 12Εἶπε κάποιος ἀπ᾽ αὐτούς, δικός τους προφήτης: «Οἱ Κρῆτες εἶναι πάντοτε ψεῦσται, κακὰ θηρία, λαίμαργοι, ὀκνηροί». 13Ἡ μαρτυρία αὐτὴ εἶναι ἀληθινή. Διὰ τὸν λόγον αὐτόν, νὰ τοὺς ἐλέγχῃς ἀπότομα, διὰ νὰ εἶναι ὑγιεῖς εἰς τὴν πίστιν, 14καὶ νὰ μὴ προσέχουν εἰς μύθους Ἰουδαϊκοὺς καὶ εἰς ἐντολὰς ἀνθρώπων ποὺ ἀποστρέφονται τὴν ἀλήθειαν. 15Εἰς τοὺς καθαροὺς ὅλα εἶναι καθαρά, ἀλλ᾽ εἰς τοὺς μολυσμένους καὶ τοὺς ἀπίστους τίποτε δὲν εἶναι καθαρόν· ἔχει μολυνθῆ καὶ ὁ νοῦς τους καὶ ἡ συνείδησίς τους. 16Ὁμολογοῦν μὲ τὸ στόμα ὅτι γνωρίζουν τὸν Θεόν, ἀλλὰ μὲ τὰ ἔργα τους τὸν ἀρνοῦνται, εἶναι ἄνθρωποι βδελυροί, ἀπειθεῖς καὶ ἀκατάλληλοι διὰ κάθε καλὸν ἔργον.

Currently Selected:

ΠΡΟΣ ΤΙΤΟΝ 1: NTV

Highlight

Copy