ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12

Ἡ νέα ζωή

1Σᾶς παρακαλῶ λοιπόν, ἀδελφοί, χάριν τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ, νὰ προσφέρετε τοὺς ἑαυτούς σας σὰν θυσίαν ζωντανὴ καὶ ἁγίαν, εὐάρεστη εἰς τὸν Θεόν· αὐτὴ εἶναι ἡ λογική σας λατρεία. 2Νὰ μὴ συμμορφώνεσθε μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου τούτου ἀλλὰ νὰ μεταμορφώνεσθε διὰ τῆς ἀνακαινίσεως τοῦ πνεύματός σας, ὥστε νὰ διακρίνετε ποιό εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, καὶ τί εἶναι καλόν, εὐάρεστον καὶ τέλειον.

Ἡ ὀρθὴ χρῆσις τῶν πνευματικῶν δώρων

3Διὰ τῆς χάριτος, ποὺ μοῦ ἐδόθηκε, λέγω στὸν καθένα ἀπὸ σᾶς νὰ μὴ ἔχῃ διὰ τὸν ἑαυτόν του μεγαλύτερη ἰδέα ἀπὸ ἐκείνην ποὺ πρέπει νὰ ἔχῃ, ἀλλὰ νὰ σκέπτεται μὲ μετριοφροσύνην ἀνάλογα μὲ τὸ μέτρον πίστεως ποὺ ὁ Θεὸς ἐμοίρασε στὸν καθένα. 4Διότι ὅπως εἰς ἕνα σῶμα ἔχομεν πολλὰ μέλη, ἀλλ᾽ ὅλα τὰ μέλη δὲν ἔχουν τὴν ἴδιαν λειτουργίαν, 5ἔτσι ἐμεῖς οἱ πολλοὶ ἀποτελοῦμεν ἕνα σῶμα ἐν Χριστῷ καὶ ὁ καθένας εἴμεθα μέλη ὁ ἕνας τοῦ ἄλλου. 6Ἔχοντες δὲ χαρίσματα διαφορετικά, σύμφωνα μὲ τὴν χάριν ποὺ μᾶς ἐδόθηκε, ἂς τὰ χρησιμοποιήσωμεν, ἐὰν προφητείαν, ἀνάλογα μὲ τὴν πίστιν μας, 7ἐὰν ὑπηρεσίαν, εἰς τὸ ἔργον τῆς ὑπηρεσίας, ὁ διδάσκαλος, εἰς τὴν διδασκαλίαν, 8ἐκεῖνος ποὺ παρηγορεῖ, εἰς τὴν παρηγορίαν, ἐκεῖνος ποὺ δίνει κάτι, ἂς τὸ κάνῃ μὲ γενναιοδωρίαν, ἐκεῖνος ποὺ εἶναι προϊστάμενος, ἂς ἐργάζεται μὲ ζῆλον, ἐκεῖνος ποὺ ἐλεεῖ, ἂς ἐλεῇ μὲ χαράν.

Κανόνες χριστιανικῆς ζωῆς

9Ἡ ἀγάπη νὰ εἶναι εἰλικρινής. Μισεῖτε τὸ κακὸν καὶ προσκολλᾶσθε εἰς τὸ καλόν. 10Ὡς πρὸς τὴν ἀδελφικὴν ἀγάπην, νὰ εἶσθε γεμᾶτοι στοργὴν ὁ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον· ὡς πρὸς τὴν ἀμοιβαίαν ἐκτίμησιν, ὁ ἕνας νὰ ξεπερνᾷ τὸν ἄλλον· 11νὰ μὴ εἶσθε ὀκνηροὶ ὡς πρὸς τὸν ζῆλον, νὰ εἶσθε κατὰ τὸ πνεῦμα θερμοί, νὰ ὑπηρετῆτε τὸν Κύριον, 12νὰ χαίρετε διὰ τὴν ἐλπίδα σας, νὰ ἔχετε ὑπομονὴν εἰς τὴν θλῖψιν, νὰ ἐπιμένετε εἰς τὴν προσευχήν, 13νὰ συμμετέχετε εἰς τὰς ἀνάγκας τῶν χριστιανῶν, τὴν φιλοξενίαν νὰ ἐπιδιώκετε. 14Εὐλογεῖτε ἐκείνους ποὺ σᾶς διώκουν, εὐλογεῖτε καὶ μὴ καταρᾶσθε. 15Νὰ χαίρετε μὲ ἐκείνους ποὺ χαίρουν καὶ νὰ κλαῖτε μὲ ἐκείνους ποὺ κλαίουν. 16Μεταξύ σας νὰ ἔχετε τὸ αὐτὸ φρόνημα. Νὰ μὴ εἶσθε ὑψηλόφρονες, ἀλλὰ νὰ συναναστρέφεσθε τοὺς ταπεινούς. Μὴ θεωρῆτε τοὺς ἑαυτούς σας σοφούς. 17Σὲ κανένα νὰ μὴ ἀποδίδετε κακὸν ἀντὶ κακοῦ· φροντίζετε νὰ κάνετε ὅ,τι εἶναι καλὸν ἐνώπιον ὅλων τῶν ἀνθρώπων. 18Ἐὰν εἶναι δυνατόν, ὅσον ἐξαρτᾶται ἀπὸ σᾶς, νὰ ἔχετε εἰρήνην μὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. 19Μὴ ἐκδικῆσθε οἱ ἴδιοι, ἀγαπητοί, ἀλλὰ δώσατε τόπον εἰς τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ, διότι εἶναι γραμμένον: Σ᾽ ἐμένα ἀνήκει ἡ ἐκδίκησις, ἐγὼ θὰ ἀνταποδώσω, λέγει ὁ Κύριος. 20Ἀλλ᾽ ἐὰν πεινᾷ ὁ ἐχθρός σου, δῶσε του ψωμί, ἐὰν διψᾷ, πότιζέ τον· κάνοντας αὐτό, θὰ συσσωρεύσῃς ἀναμμένα κάρβουνα στὸ κεφάλι του. 21Νὰ μὴ νικᾶσαι ἀπὸ τὸ κακόν, ἀλλὰ νὰ νικᾷς τὸ κακὸν διὰ τοῦ καλοῦ.

Currently Selected:

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ 12: NTV

Highlight

Copy