YouVersion Logo
Search Icon

Luke 10

10
1ယပြီးကေ ကိုယ်တော်ဟာ အရာတပည့်တော် အယောက်ခုနစ်ဆယ်aကို ရွီးလိုက်ပနာ နှစ်ယောက်တစ်တွဲစီတွဲပြီးကေ ကိုယ်တော်ကြွဖို့မြို့တိုင်း၊ ရွာတိုင်းကို ကြိုလို့လွှတ်လိုက်တေ။ 2ကိုယ်တော်က သူရို့ကို မစီလွှတ်ခင် “လူအများကြီးက ငါ့ကိုယုံကြည်လက်ခံဖို့ အဆင်သင့်ဖြိုက်နီကေလည်း သူရို့ကို မင်္ဂလာသတင်းကောင်းကို ဟောပြောဖို့လူတိက နည်းရေ။ သူရို့ဟာ ရိတ်သိမ်းဖို့ အဆင်သင့်ဖြိုက်နီတဲ့ ကောင်းကျယ်ရေလယ်ကွင်းနဲ့တူကေလည်း သူရို့ကို ရိတ်သိမ်းဖို့အလုပ်သမားတိ မလုံလောက်ပါ။ ယင်းဟာကြောင့် ရိတ်သိမ်းဟာရဲ့အရှင်ဖြိုက်တဲ့ ဘုရားရှင်ပါးက ရိတ်သိမ်းဖို့ အလုပ်သမားတိကို သူ့ရဲ့လယ်ကွင်းထဲသို့ စီလွှတ်ဖို့တောင်းလျှောက်ကတ်ပါ။ 3အဂု သင်ရို့ဟာ လူတိပါးကို သတိထားပြီးကေ လားလီကတ်ပါ။ အဇာဖြိုက်လို့ဆိုကေ အသင်ရို့ကိုငါလွှတ်လိုက်ရဟာက ကူရာမဲ့နီတဲ့သိုးချေတိကို ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်တဲ့ ဝံပုလွေတိကြားထဲကို လွှတ်လိုက်ရပိုင်မျိုး ဖြိုက်နီလိမ့်မေ။ 4ပေသာအိတ်၊ လွယ်အိတ်နဲ့ဖိနပ်တိကို ယူမလားကတ်ပါကေ့။ လမ်းမာလည်း လူတိကိုနှုတ်ဆက်ပနာ အချိန်မဖြုန်းကတ်ကေ့။ 5အသင်ရို့ အိမ်တစ်အိမ်ကိုဝင်ရေအခါ ‘ဒေအိမ်မှာ ငြိမ်းချမ်းခြင်းဟိပါစီ’ လို့အရင်ဆုံးဆုတောင်းပီးပါ။ 6ယင်းနီရာမာ ငြိမ်းချမ်းဟာကိုလိုချင်တဲ့လူဟိကေ အသင်ရို့ ဆုတောင်းတဲ့အခါ ငြိမ်းချမ်းခြင်းကို သူရို့ရကတ်လိမ့်မယ်။ ယေတာလဲ ငြိမ်းချမ်းဟာကို မလိုလားကတ်ဆိုကေ သူရို့ဟာ ငြိမ်းချမ်းဟာကို ရဖို့မဟုတ်။ 7အသင်ရို့ဟာ တစ်အိမ်တည်းမှာပဲနီပနာ ယင်းကအိမ်ရှင်ပါးကကျွေးဟာကို စားကတ်သောက်ကတ်ပါ။ အဇာဖြိုက်လို့ဆိုကေ အလုပ်သမားတိဟာ သူရို့ရဲ့လုပ်အားခတိကို ရထိုက်တေ။ တစ်အိမ်ပြီးတစ်အိမ် လှည့်လို့မလားကတ်ပါကေ့။ 8အသင်ရို့ မြို့တစ်မြို့ကိုဝင်ရေအခါ ယင်းမြို့ကလူတိက အသင်ရို့ကို ကြိုဆိုကတ်ကေ သူရို့ကျွေးမွေးသမျှ စားကတ်ပါ။ 9လူနာတိကို ကျန်းမာစီပနာ ‘ဘုရားရှင်ရဲ့သာသနာတော် ပေါ်ထွန်းဖို့ အချိန်နီးကပ်လာယာ’ လို့ သူရို့ကို ဟောပြောပါ။ 10ယေကေလဲသို့ မြို့ထဲကလူတိက အသင်ရို့ကို မကြိုဆိုကတ်ကေ လမ်းကိုထွက်ပနာ 11‘အသင်ရို့ကို သတိပီးရေအနီနဲ့ ငါရို့ခြီထောက်ကဖုန်တိကို ခါချခမယ်။ ယပြီးကေ ဘုရားရှင်ရဲ့သာသနာတော်ပေါ်ထွန်းဖို့က အချိန်နီးကပ်နီယာ’ လို့ပြောခကတ်ပါ။ 12မတ်ရို့ကို ငါပြောမေ။ တရားစီရင်ရေနိန့်ရောက်ကေ ယင်းမြို့ကလူတိဟာ သောဒုံမြို့b ကလူတိထက် ပိုလို့ဆိုးဆိုးဝါးဝါး အပြစ်စီရင်ခံရဖို့ဖြိုက်တေ” လို့မိန့်တော်မူလိုက်တေ။ 13ကိုယ်တော်က ဆက်ပြီးကေ “အို ခေါရာဇိန်မြို့နဲ့ဗက်ဇဲဒမြို့သားတိ၊ အသင်ရို့ဟာ အမင်္ဂလာဟိကတ်တေ။ အဇာဖြိုက်လို့ဆိုကေ အသင်ရို့မြို့တိမာ ငါပြုလုပ်ခတဲ့ အံ့ဖွယ်နိမိတ်လက္ခဏာတိကို ဂျူးလူမျိုးတိရဲ့မြို့ဖြိုက်တဲ့ တုရုနဲ့ဇိဒုန်မြို့တိမှာရာ ပြသခဖို့ဆိုကေ ယင်းမြို့ကလူတိဟာ အယင်တုန်းကပင်လျှော်တေc အဝတ်ကို ဝတ်ပြီးကေ ပြာထဲမာထိုင်နီပနာd နောင်တရခကတ်လိမ့်မယ်။ 14ဘုရားရှင်ဟာ တရားစီရင်တဲ့အချိန်မှာလည်း အသင်ရို့ဟာ တုရုနဲ့ဇိဒုန်မြို့ကလူတိထက် ပိုလို့အပြစ်ဒဏ်ပီးခံကတ်ရဖို့။ 15ကပေရနောင်မြို့သားရို့၊ အသင်ရို့ဟာ ရွှေမြို့တော်မှာ ချီးမြှောက်ခံရဖို့လို့ မထင်ကတ်ကေ့။ ယင်းပိုင်မဟုတ်။ ယင်းအစား အသင်ရို့ဟာ ငရဲကို ပို့ခံရလိမ့်မယ်” လို့မိန့်တော်မူလိုက်တေ။ 16ယပြီးဟာနဲ့ ကိုယ်တော်က တပည့်တော်တိကို “အသင်ရို့စကားကို နားထောင်ရေလူဟာ ငါ့စကားကို နားထောင်ရေလူဖြိုက်တေ။ အသင်ရို့ကို လက်မခံလူတိဟာ ငါ့ကိုလက်မခံရေလူဖြိုက်ပနာ ငါ့ကိုလက်မခံတဲ့လူဟာ ငါ့ကိုစီလွှတ်လိုက်တဲ့လူကိုလည်း လက်မခံရေလူတိဖြိုက်တေ‌” လို့မိန့်ခရေ။ 17တပည့်တော်အယောက်ခုနစ်ဆယ် ပြန်ရောက်လာရေအခါ သူရို့ဟာ အားရဝမ်းသာနဲ့ “အရှင်၊ ကျွန်နော်ရို့ဟာ မကောင်းဆိုးဝါးတိကို ကိုယ်တော်ရဲ့နာမတော်ကိုသုံးပနာ အမိန့်ပီးရေအခါ သူရို့ နာခံကတ်တေ” လို့လျှောက်ကတ်တေ။ 18ကိုယ်တော်က “မာရ်နတ်ဟာ ရှုံးနိမ့်ပနာ အာကာက လျှပ်စီးလက်ပိုင်မျိုး ပြုတ်ကျလာဟာကို ငါမြင်လိုက်ရရေ။ 19ငါဟာ မြွီဆိုးတိနဲ့ကင်းမြှီးကောက်တိကို နင်းသတ်နိုင်တဲ့အခွင့်အာဏာနဲ့၊ မာရ်နတ်ရဲ့တန်ခိုးတိကို နှိမ်နင်းနိုင်တဲ့ အခွင့်အာဏာတိကို ပီးအပ်ထားပြီးသားဖြိုက်ဟာကြောင့် တစ်ခုအရာတောင် အသင်ရို့ကို ထိခိုက်အောင်မလုပ်နိုင်။ 20ယေတာလဲသို့ အသင်ရို့ကို မကောင်းဆိုးဝါးတိက နာခံကတ်ကေလည်း ပျော်မနီကတ်ကေ့။ မတ်ရို့ရဲ့နာမေတိကို ရွှေမြို့တော်မာ ရေးမှတ်ခံထားရဟာကိုရာ ပျော်ရွှင်ကတ်ပါ” လို့မိန့်တော်မူလိုက်တေ။ 21ယင်းအချိန်ခါ ကိုယ်တော်ဟာ ဉာဏ်အလင်းတော်ကြောင့် ဝမ်းမြောက်တော်မူလို့ “အဖဘုရားရှင်၊ အရှင်ဟာ ဒေကမ္ဘာလောကနဲ့ ရွှေမြို့တော်ရဲ့ အရှင်သခင် ဖြိုက်တော်မူပြီးကေ အရာအားလုံးကို ပိုင်ဆိုင်တဲ့အရှင်ဖြိုက်ပါရေ။ အရှင်ဟာ ဉာဏ်ပညာထက်မြက်ပြီးကေ ပညာရှိလို့ထင်နီတဲ့လူတိပါးက ယင်းအမှန်တရားကို ဝှက်ထားပြီးကေ အချေတိပိုင် ကိုယ့်ဟာကို နှိမ့်ချတဲ့လူတိကိုရာ မြင်ခွင့်ပီးဟာကြောင့် အဖဘုရားရှင်ရဲ့ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းပူဇော်ပါရေ။ အဖဘုရားရှင် အရှင့်ရဲ့အလိုအတိုင်း ဒေပိုင်လုပ်ရဟာကို ကျွန်နော်သိပါရေ။ 22အဖဘုရားရှင်ဟာ ကျွန်နော့်ကို အရာအားလုံးကို ပီးထားရာ။ သားတော်ဟာအသူဖြိုက်တေဆိုဟာကို အဖဘုရားရှင်တစ်ပါးတည်းရာ သိတော်မူပိုင် အဖဘုရားရှင်ဟာ အသူဖြိုက်တေဆိုဟာကိုလည်း သားတော်နဲ့ သားတော်ကိုထုတ်ဖော်ဖို့အတွက် သားတော်ရွီးထားရေလူတိကလွဲလို့ တစ်ယောက်လဲမသိပါ” လို့မိန့်တော်မူရေ။ 23ယပြီးကေ ကိုယ်တော်ဟာ သူရဲ့တပည့်တော်တိဘက်ကို လှည့်လိုက်ပနာ “အသင်ရို့ မြင်တွိ့ခတဲ့အရာတိကို မြင်တွိ့ခွင့်ရတဲ့လူတိဟာ မင်္ဂလာဟိရေလူတိဖြိုက်တေ။ 24အသင်ရို့ကို ငါအမှန်ပြောရကေ အယင့်အယင်ကပရောဖက်တိနဲ့ ဘုရင်မင်းမြတ်တိတောင် အသင်ရို့ မြင်ခွင့်ကြားခွင့်ရပိုင်မျိုး မြင်ချင်၊ ကြားချင်ကတ်တာလဲ သူရို့ဟာ မမြင်ခရ၊ မကြားနိုင်ခရ” လို့မိန့်တော်မူလိုက်တေ။ 25တစ်နိန့်မှာ ကိုယ်တော်ဟာ လူထုပရိတ်သတ်တိကို ဟောပြောသွန်သင်နီတုံး ကျမ်းတတ်ဆရာတစ်ယောက်က ထပြီးကေ ကိုယ်တော်ကို “ဆရာ၊ နိစ္စထာဝရအသက် eကို ရဖို့အတွက်ဆိုကေ အဇာတိလုပ်ရဖို့ပါရောင်” လို့မီးလျှောက်လိုက်တေ။ 26ယေခါ ကိုယ်တော်က “ပညတ်ကျမ်းမာ ပဇောင်မျိုးရေးထားရောင်၊ အသင်က ယင်းဟာတိကို ပဇောင်ပိုင် နားလည်ရောင်” လို့မီးရေခါ 27ယင်းလူက “ကျမ်းစာမာ ‘အသင့်ရဲ့ အရှင်သခင်ဖြိုက်တဲ့ ဘုရားရှင်ကို အသင့်ရဲ့ ကိုယ်၊ စိတ်၊ နှလုံး သုံးပါးစလုံးနဲ့ ချိုက်ခင်ရဖို့။ အသင့်ရဲ့ အိမ်နားပါးချင်းကိုလည်း ကိုယ့်ဟာကို ချိုက်ပိုင်မျိုး ချိုက်ခင်ပါလို့ ရေးသားထားပါရေ’” လို့ပြန်လို့လျှောက်ထားလိုက်တေ။ 28ကိုယ်တော်ကလည်း “မှန်ပါရေ။ ယင်းအတိုင်းလုပ်ကေ အသင်ဟာ နိစ္စထာဝရအသက်ကို ရလိမ့်မယ်” လို့မိန့်တော်မူလိုက်တေ။ 29ယေတာလဲသို့ ကျမ်းတတ်ဆရာက ကိုယ့်ဟာကိုယ် မှန်ကန်ကြောင်းပြချင်ဟာကြောင့် ကိုယ်တော်ကို “ယင်းပိုင်ဆိုကေ ကျွန်နော့်ရဲ့အိမ်နားပါးချင်း ဆိုဟာ အသူရို့ပါရောင်” လို့မီးလျှောက်လိုက်တေ။ 30ကိုယ်တော်က သူ့ကို ပုံဥပမာတစ်ခုနဲ့ မိန့်တော်မူလိုက်တေ။ ကိုယ်တော်က “လူတစ်ယောက်ဟာ ဂျေရုဆလင်မြို့ကနီ ဂျေရိခေါမြို့ကိုလားရေလမ်းမာ ဓါးပြတိနဲ့တွိ့ရေ။ ယင်းဓါးပြတိဟာ သူ့ရဲ့အဝတ်အစားတိနဲ့ ဟိသမျှပစ္စည်းဥစ္စာတိကိုယူပြီးကေ သူ့ကို သီလုမျောပါးဖြိုက်အောင် သတ်ကတ်ပြီးကေ ထားခကတ်တေ။ 31ယပြီးဟာနဲ့ ဂျူးပုရောဟိတ်တစ်ယောက်ဟာ ယင်းလမ်းအတိုင်းလာရေအခါမှာ ဒဏ်ရာတိနဲ့လဲကျနီတဲ့ ယင်းလူကို မြင်တာလဲသို့ လမ်းရဲ့ အရာတဖက်ကနီ ရှောင်ထွက်လားခရေ။ 32ယင်းအတိုင်းယာ လေဝိမျိုးနွယ်ဝင်f တစ်ယောက်ဟာလည်း ယင်းနီရာကို ရောက်လာရေအခါ သူ့ကိုမြင်တာလည်း အရာတစ်လမ်းကနီ ရှောင်ထွက်လားခပြန်ရေ။ 33ယေတာလဲသို့ ရှမာရိလူမျိုးတစ်ယာက် ခရီးလားရင်း ယင်းလူအနားကို ရောက်လာရေအခါ သူ့ကိုမြင်ဟာနဲ့ သနားလားခရေ။ 34သူဟာ ယင်းလူနားကိုလားပနာ ဒဏ်ရာတိကို စပျိုက်ရည်လောင်းပနာ သံလွင်ဆီနဲ့လိမ်းပြီးကေg အဝတ်စနဲ့ စည်းပီးခရေ။ ယပြီးကေ သူ့ကို မြည်းh ထက်ကိုတင်ပနာ တည်းခိုခန်းကို ခေါ်လားပြီးကေ သူ့ကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ပီးခရေ။ 35နောက်တစ်ရက် မိုးလင်းရေအခါ သူဟာ တည်းခိုခန်းပိုင်ရှင်ကို ဒေနာရီဒင်္ဂါးနှစ်ပြားကို ‌ပီးပြီးကေ ‘ဒေလူနာကို ပြုစုပီးပါ။ သူ့ကို ပြုစုလို့ ဒေထက်ကုန်ခကေလည်း ကျွန်နော်ပြန်လာရေအခါ ပြန်ပီးပါမေ’ လို့ပြောခရေ” ဆိုပနာဖြိုက်တေ။ 36ယပြီးဟာနဲ့ ကိုယ်တော်က ကျမ်းတတ်ဆရာကို “ယင်းလူသုံးယောက်ထဲမာ ဓါးပြတိုက်ခံရရေလူရဲ့ အိမ်နားပါးချင်းအစစ်ဟာ အသူဖြိုက်ဖို့ရောင်” လို့မီးလိုက်တေ။ 37ယေခါ ကျမ်းတတ်ဆရာက “သူ့ကို သနားကြင်နာပနာ ကူညီပီးရေလူဖြိုက်ပါရေ” လို့ဖြေရေခါ ကိုယ်တော်က “မတ်လည်းလားပြီးကေ လူတိကို ယင်းပိုင်အတိုင်း လုပ်ပီးပါ” လို့မိန့်တော်မူလိုက်တေ။ 38ယပြီးကေ ကိုယ်တော်ဟာ တပည့်တော်တိနဲ့အတူ ခရီးလားနီကတ်တုံးမာ ရွာတစ်ရွာကို ရောက်လားခရေ။ ယင်းရွာမာ မာသလို့ခေါ်ရေ မမါ့တစ်ယောက်ဟာ ကိုယ်တော်နဲ့ သူ့တပည့်တော်တိကို သူမအိမ်ကို ပင့်ဖိတ်ခရေ။ 39သူမမှာ မာရိလို့ခေါ်ရေ ညီမတစ်ယောက်ဟိရေ။ မာရိဟာ ကိုယ်တော်ရဲ့ခြီရင်းနားမာထိုင်ပနာ တရားနာနီရေ။ 40ယေတာလဲ မာသကကျကေ အာဂန္တုတိကို ဧည့်ခံဖို့အတွက် အလုပ်များလို့ဟိနီခရေ။ အဆုံးမာ မာသဟာ ကိုယ်တော့်အနားကိုလာပနာ “အရှင်၊ အကျွန့်ရဲ့ညီမက အိမ်မှုကိစ္စတိအားလုံးကို အကျွန်တစ်ယောက်တည်းလုပ်ရအောင်လို့ ပစ်ထားဟာက မမှန်ကန်ပါ။ ယင်းကြောင့် အကျွန့်ကို ကူညီဖို့ သူမကို အမိန့်ပီးတော်မူပါ” လို့လျှောက်လိုက်တေ။ 41ယင်းခါ ကိုယ်တော်က “မာသ၊ မာသ အသင်ဟာ အရာရာကိုစိုးရိမ်စိတ်နဲ့ ပူပန်နီရေ။ 42အမှန်လိုအပ်ရေအရာဟာ တစ်ခုရာဟိရေ။ မာရိဟာ ယင်းအရာကို ရွီးချယ်ထားပြီးယာကြောင့် ယင်းဟာကို သူမပါးက ဖယ်ပလိုက်လို့ မရယာ” လို့မိန့်တော်မူလိုက်တေ။

Currently Selected:

Luke 10: stpv-rv

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in