مَتّی 5

وَعظا سَر چییا

1وقته عیسی اَو جَماعَتِت مِرُوا دیت، چییایَگه دا ژِلَل چو و رونِشت. هِنگه شاگِرده وی هاتنَ لاره وی 2و عیسی گَل وان صُحبت گِر و دَرس دا وان و گُت:

3خَنیَگه حاله اَونه گو له رِح دا فقیر و ژارِن،

چون گو پادشاهیا اَسمانی یا وانَ.

4خَنیَگه حاله اَونه گو تازیدارِن،

چون گو اَو دیه اِمِن بِن.

5خَنیَگه حاله اَونه رِح سوِک،

چون گو دیه بِبِنَ وارِثه عَردی.

6خَنیَگه حاله اَونه گو بِرسی

و تِرنیه صالِح بونه نَ،

چون گو اَو دیه تِر بِن.

7خَنیَگه حاله اَونه گو رَحمه دِگَن

چون گو رَحم دیه وان بِتَ گِرِن.

8خَنیَگه حاله اَونه دلپاک

چون گو اَو دیه خدا بِبینِن.

9خَنیَگه حاله اَونه آشتیگِر

چون گو اَو دیه زاروگه خدا

بِنَ گاز گِرِن.

10خَنیَگه حاله اَونه گو

بَر خاطره صالِح بونه اَذیَته دِبینِن

چون گو پادشاهیا اَسمانی

یا وانَ.

11خَنیَگه حاله وَ، هِنگه گو خلق ژه بَر خاطره مِن، دِژونا بِدَنَ وَ و اَذیَتا وَ بِگَن و هر قِسَیَگَ خِراب دِرُودا له ضِدّ وَ بِژِن. 12کَیف بِن و شادیه بِگَن چون گو خَلاته وَ اَسمانی دا عَظیمَ. چون هَ وِسا پِیغَمبَره گو پِش وَدا بون، اَذیَت گِرِن.

نور و خه

13«اون خِیا دُنیایه نَ. بله هَگو خه طاما خو ژه دَست بِدَت، چاون دِبیت اَوه دیسا شور گَن؟ ایدی گِیر چه شُله نایِت خِنجی هِنده گو بِتَ رِژاندِن و بِن پِیه خلقه دا بِتَ پِپَس گِرِن.

14«اون نورا عالَمه نَ. شَهرَگ گو سَر سَره چییایَگه چه بویَ، نایِتَ وَشارتِن. 15هَمژی چه کَس چِرایه بَرنادَته گو اَوه دانِتَ بِن سَلِگَگه، بَلگو اَوه دِدانِتَ سَر جیه چِرایه گو نوره بِدَتَ تواوی مِرُوه ماله. 16هَ وِسا بِهلِن نورا وَ بِکَویتَ سَر خلقه گو شُلِت وَ یه قَنج بِبینِن و سِتایِشا بابه وَ، گو اَسمانی دایَ، بِگَن.

مسیحْ و شِریعَت

17«وَ فِکِر نَگَن گو اَز هاتِمَ تَوراته و نِویساره پِیغَمبَرا باطل گَم؛ اَز نَهاتِمَ گو اَوان باطل گَم، بَلگو هاتِمَ گو اَوان کامِل بینمَ جی. 18چون گو بَراستی، بُ وَ دِبِژِم، حَتا اَسمان و عَرد بَین نَچیت، نُقطَیَگ آن همزَیَگ ژه تَوراته چه جارا گِم نابیت حَتا وقته گو همو بِقَوِمِن. 19بَهنده هَچی کَسه یگ ژه گوشگَتِرینِ وان اَمرانَ به اهمیت بِگِریت و فِرَ مِرُوِت دی ژی بِگَت گو وِسا بِگَن، پادشاهیا اَسمانی دا، گوشگَتِرین دیه بِتَ گاز گِرِن. بله هَچی کَسه وان اَمرانَ بینیتَ جی و اَوان فِرَ مِرُوِت دی بِگَت، اَو پادشاهیا اَسمانی دا مَزِن دیه بِتَ گاز گِرِن. 20چون گو اَز بُ وَ دِبِژِم، حَتا صالِح بونا وَ سَرتِر ژه صالِح بونا ماموستایِت تَوراته و عالِمِت فِرقا فَریسیا نَبیت، اون چه جارا نِگارِن بِچِنَ ناو پادشاهیا اَسمانی دا.

کَرب

21«وَ بیهیستیَ گو بُ مِرُوِت بَرِ هاتیَ گُتن، ”مِرُوا نَگُژِن، و هَچی کَسه مِرُوا بِگُژیت، دِبی دیوانا وی بِتَ گِرِن.“ 22بله اَز بُ وَ دِبِژِم، هَچی کَسه گو کَربه خو بِرایه خو وَگَت، دِبی دیوانا وی بِتَ گِرِن؛ و هَچی کَسه بِژیتَ بِرایه خو”به مَژی“، دِبی حُضورا شورایه دا دیوانا وی بِتَ گِرِن؛ و هَچی کَسه بِژیتَ بِرایه خو ”اَحمق“، مُستحَقه آگِره جَهنَمه یَ. 23ایجا هَگو دَما پِشکِش گِرِنا دیاریا خو سَر قُربانگَهه، بِتَ بیرا تَ گو بِرایه تَ ژه تَ دِشدَگ مایَ دلی دا، 24دیاریا خو بِهلَ بَر قُربانگَهه و اَوِلی هَرَ و گَل بِرایه خو پِگ وَرَ و پاشه وَرَ و دیاریا خو پِشکِش گَ. 25گَل اَو مِرُوه گو ژه تَ شِکایَت گِریَ، حَتا گاوا گو گَل وی ره دایی و دِچی بُ مَحکَمه، زو پِگ وَرَ، نَبیت گو تَ بِسپاریتَ قاضی و قاضی تَ بِسپاریتَ مأموری و بِکَوی زیندانه دا. 26بَراستی، اَز بُ تَ دِبِژِم گو حَتا قِرانا دوماییگه نَدَی، زیندانه دا دَرناکَوی.

شهوت

27«وَ بیهیستیَ گو هاتیَ گُتن، ”زِنایه نَگَن.“ 28بله اَز بُ وَ دِبِژِم، هَچی کَسه گو بِ چاوه هیز بَرخودَتَ ژِنگَگه، هَ وه دَمه ناو دله خودا گَل وی زِنا گِریَ. 29بَهنده هَگو چاوه تَ یه راسته باعیث بیت تِ گُنَهه بِگَی، اَوه دَرخینَ و پاوِژَ دور، چون گو یا باش بُ تَ اَوَیَ گو اَندامَگ ژه اَندامه خو ژه دَست بِدَی حَتا هِنده گو تواوی بَدَنا تَ بِتَ هاوِتِن ناو جَهنَمه دا. 30و هَگو دَسته تَ یه راسته باعیث بیت تِ گُنَهه بِگَی، اَوه بِبِرَ و پاوِژَ دور، چون گو یا باش بُ تَ اَوَیَ گو اَندامَگ ژه اَندامه خو ژه دَست بِدَی حَتا هِنده گو تواوی بَدَنا تَ بِچیتَ ناو جَهنَمه دا.

ژِنبَردان

31«هَمژی تَوراته دا هاتیَ گُتن گو”هَچی کَسه ژِنا خو بَردَت، دِبی کاغَذا طلاقه بِدَتَ وی.“ 32بله اَز بُ وَ دِبِژِم، هَچی کَسه گو ژِنا خو خِنجی ژه بَر سَبَبا خیانته بَردَت، باعیثه زِنا گِرِنا وه ژِنگه دِبیت؛ و هَچی کَسه ژِنگا بَردایی بِخازیت، زِنایه دِگَت.

سوند خارِن

33«و وَ دیسا بیهیستیَ گو بُ مِرُوه بَرِ هاتیَ گُتن، ”سوندا دِرَوین نَخو. بَلگو دِبی اَو سوندا گو تَ بِ خاده خاریَ بینی جی.“ 34بله اَز بُ وَ دِبِژِم، چه جارا سوند نَخُن، نه بِ اَسمانی، چون گو تَخته پادشاهیا خدایَ، 35و نه بِ عَردی چون گو کُرسیه بِن پِیه ویَ، و نه بِ شَهره اورشلیمه، چون گو شَهره اَو پاشایه مَزِنَ. 36و سَره خو ژی سوند نَخو، چون گو تِ نِگاری توکَگه، سِپی آن رَش گَی. 37بَهنده ”بَلِیا“ وَ ”بَله“ بیت و ”نَیا“ وَ ”نه“، چون گو خِنجی وینَ، ژه پیسیتیه تِت.

تُل وَگِرِن

38«وَ بیهیستیَ گو هاتیَ گُتن، ”چاو بَدَلا چاوی و دِدان بَدَلا دِدانی.“ 39بله اَز بُ وَ دِبِژِم، پِشیا مِرُوه شُل پیس نَراوَستِن. هَگو هَچی کَسه سیلّیَگه سَر لاما تَ یا راسته بِدَت، لاما خو یا دی ژی بِزُورینَ بُ آلیه وی. 40و هَگو هَچی کَسه بِخازیت تَ بِکِشیتَ بُ مَحکَمه و گِراسه تَ ژه تَ بِستِنیت، عبایه خو ژی بِدَ وی. 41هَگو سربازَگه رومی تَ مَجبور گَت دو کیلومِترا گَل وی ره بِچی، تِ چار کیلومِترا گَل ویدا هَرَ. 42هَگو کَسَگ بِ لاواهیا دِشدَگه ژه تَ بِخازیت گو محتاجی وه دِشده یَ بِده دا و هَگو کَسَگ ژه تَ قَر بِخازیت، رویه خو ژه وی نَزُورینَ.

هَژَ دُژمِنِت خو بِگَن

43«وَ بیهیستیَ گو هاتیَ گُتن، ”هَژَ جیناره خو بِگَ و نَفرَته دُژمِنه خو بِگَ.“ 44بله اَز بُ وَ دِبِژِم هَژَ دُژمِنِت خو بِگَن و بُ اَونه گو اَذیَتا وَ دِگَن، دعایا قَنج بِگَن، 45گو اون بِبِنَ زارویِت بابه خو گو اَسمانی دایَ. چون گو اَو، رُژا خو سَر مِرُوه شُل پیس و مِرُوه قَنج هِل دِدَت و بارانا خو سَر عادل و ظالِما دِبارینیت. 46هَگو اون تِنه هَژَ وان مِرُوا بِگَن گو هَژَ وَ دِگَن، چه خِیرا وه بُ وَ هَیَ؟ ما حتا باجگِر ژی وِسا ناگَن؟ 47و هَگو اون تِنه سِلاوه بِدَنَ بِرایِت خو، وَ چه دِشدَگه زِدَتِر گورَیَگی مِرُوِت دیتِر گِریَ؟ ما حتا قَومه بت پرست ژی وِسا ناگَن؟ 48بَهنده اون دِبی کامِل بِن هَ وِسا گو بابه اَسمانیه وَ کامِلَ.

Currently Selected:

مَتّی 5: SKB

Highlight

Copy