لوقا 7

ایمانا افسره رومی

1وقته عیسی تواوی قِسه خو گَل خلقه خُلاص گِر، زُوِری بُ شَهره کَفَرناحومه. 2وِدَره افسرَگه رومی بو گو خُلامَگه گَلَک عزیز هَبو. خُلام نَساخ و بَ مِرِنه بو. 3وقته افسری راستا عیسی دا بیهیست، هِندَگ ژه مَزِنِت یهودیا رِگِرَ لاره وی گو ژه وی بِخازِن بِت و شفایه بِدَتَ خُلامه وی. 4اَو هاتنَ لاره عیسی و بِ گَلَک لاواهیا گُتنَ وی: «اَو مِرُوَ گِیر هِنده تِت گو تِ وی شُله راستا ویدا بِگَی، 5چون گو هَژَ قَومه مَ دِگَت و اَو هَمَن مِرُوَ گو دیرا مَ چه گِریَ.» 6بَهنده عیسی گَل وان چو. وقته گَهَشتَ نِیزوکاتیا ماله، اَوه افسر هِندَگ ژه دُستِت خو رِگِرَ لاره عیسی، گو بِژِنه: «آغایه مِن، زحمته نَدَ بَخو، چون گو اَز گِیر هِنده نایِم تِ بِی ناو مالا مِن. 7بَر خاطره وه هِنده، حتا مِن خو وه رِزه دا نَزانی گو بِمَ خِذمَتا تَ. تِنه قِسَیَگه بِژَ گو خِذمَتکاره مِن دیه شفایه بِگِریت. 8چون گو اَز بوخو ژی مِرُوَگِم بِن اَمره یگَ دیتِردا. هِندَ سرباز ژی بِن اَمره مِدانَ. اَز دِبِژِمَ یگه،”هَرَ“، دِچیت؛ دِبِژِمَ یگَ دیتِر، ”وَرَ“، تِت. دِبِژِمَ خُلامه خو، ”وه شُله بِگَ“، دِگَت.» 9عیسی وقته اَوَ بیهیست، ژه وی صِفَت گِرتی بو و بَرخودا جَماعَتا گو دوو ویدا دِهات و گُت: «اَز بُ وَ دِبِژِم، مِن ایمانَگه وِسا حتا ناو بنی اسرائیله دا ژی نَدیتیَ.» 10وقته اَو قاصد زُوِرینَ مال، دیتِن گو خُلام ساخ بویَ.

ساخ گِرِنا گوره بِوَژِنی

11پاشه مدَتَگه، عیسی چو بُ شَهرَگه گو ناوه وی نائین بو. شاگِردِت وی و جَماعَـتَگه عَظیم ژی گَل ویدا بون. 12وقته گو عیسی گَهَشتَ نِیزوکاتیا دَروازا شَهری، دیت مَییتَگه دِبَن گو تَنیا گوره بِوَژِنَگه بو. گَلَک ژه مِرُوه شَهری ژی گَل وه ژِنگه دا بون. 13عیسیْ خاده وقته اَو ژِنِگ دیت، دله وی بُ وی شَوِتی و گُت: «نَگیریه.» 14پاشه چو نِیزوک و دَسته خو دانا سَر سِندِروگه. اَو مِرُوه گو سِندِروگ دِبِرِن، راوَستان. عیسی گُت: «زَلام، اَز دِبِژِمَ تَ، رابَ!» 15اَو مِری رابو رونِشتَ سَر خو و دَستبه قِسَدانه گِر! عیسی اَو زَلام دا دَسته داییگا وی. 16جَماعَت همو بَعَجین و وه حالیدا گو خدا سِتایِش دِگِرِن، دِگُتن: «پِیغَمبَرَگه عَظیم ناو مَدا پَیدا بویَ.» و «خدا هاتیَ آریکاریا قَومه خو.» 17خَبَرا وه شُلا عیسی ناو تواوی یهودیه و مَنطَقِت دُرا تا دُرا وی پَخش بو.

شِگا یحیا راستا عیسی دا

18شاگِردِت یحیا تواوی دِشده گو قَوِمی بون گُتنَ وی. بَهنده اَوی گاز دو شاگِرده خو گِر 19و اَو رِگِرِنَ لاره عیسیْ خاده گو بِژِنه: «تِ هَمَن اَوی گو دِبی بِت، آن اَم هِویا یگَ دیتِر بِن؟» 20وقته اَو دو مِرُو هاتنَ لاره عیسی، گُتن: «یحیایه گو غُسلا تعمیده دِدَت اَم رِگِرِنَ گو تَ پیسیار گَن تِ هَمَن اَوی گو دِبی بِت، آن اَم هِویا یگَ دیتِر بِن؟» 21هَ وه سَعَته، عیسی گَلَک مِرُو ژه نَساخیا و اِشا شفا دا و گَلَک مِرُو ژه رِحِت پیس خَلاص گِر و چاوه گَلَک مِرُوه گُورَ ساخ گِر. 22ایجا جیوابا وان دو شاگِردا دا و گُت: «هَرِن و اَو دِشده گو وَ دیتِن و بیهیستِن بُ یحیا بِژِن، گو چاوه مِرُوِت گُورَ ساخ دِبِن، مِرُوِت شِل ره دِچِن، جذامی شفایه دِگِرِن، مِرُوِت گَر دِبیهیسِن، مِری ساخ دِبِن و خَبَرا خوش بُ فقیر و ژارا دِتَ وَعظ گِرِن. 23خَنیَگه حاله وه مِرُوی گو شِگه مِن نَگَت.»

24وقته قاصده یحیا چُن، عیسی راستا ویدا دَستبه قِسَدانه گِر و گُتَ خلقه: «بُ دیتِنا چه اون چو بونَ چُله؟ بُ دیتِنا قامیشَگه گو بِ با دِهَژِت؟ 25بَجا بُ دیتِنا چه اون چُن؟ مِرُوَگه گو گِراسَگه نَرم بَر خودا هَیَ؟ اَونه گو گِراسِت نقشین و رنگین بَردِگَن و ناو دَولمَندیه دا دِژین، ناو قَصرِت پاشایا دانَ. 26بَجا بُ دیتِنا چه اون چُن؟ بُ دیتِنا پِیغَمبَرَگه؟ بَله، اَز بُ وَ دِبِژِم گو ژه پِیغَمبَرَگه ژی سَرتِرَ. 27اَو هَمَن اَوَ گو کِتِبِت مُقدس دا راستا ویدا هاتیَ نِویساندِن:

«‌”نَهَ اَزه رسوله خو پِش تَدا رِگَم

گو رِیا تَ دیه بَر پِیه تَ حاضِر گَت.“

28اَز بُ وَ دِبِژِم گو چه کَس ژه یحیا مَزِنتِر داییگا خو نَبویَ؛ بله دیسا ژی اَوه گو پادشاهیا خدادا همویا گوشگَتِرَ، ژه وی مَزِنتِرَ.»

29تواوی مِرُوه گو اَو قِسَنَ بیهیستِن، حتا باجگِرا ژی، گُتن گو رِیا خدا حَقَ، چون گو بِ دَسته یحیا غُسلا تعمیده گِرته بون. 30بله عالِمِت فِرقا فَریسیا و قاضیِت شِریعَته بِ تعمید نَگِرتِنا بِ دَسته یحیا، اِرادا خدا بُ خو رَد گِرِن.

31عیسی دوورا گُت: «ایجا اَز مِرُوه وه نَسله گَل چه مقایسَ گَم؟ رَنگه چه دِدَن؟ 32اَو بینا زارویِت ناو بازاره دانَ گو دِرونِن و گاز یِگودو دِگَن، دِبِژِن:

«‌”مَ بُ وَ بیلور لِدا، اون نَرَقِصین؛

مَ بُ وَ لاوژه تازیه خاندِن، اون نَگیریان.“

33چون یحیایه گو تعمید دِدا هات گو نه نان دِخار و نه شَراب دِوَخار؛ اون دِبِژِن، ”جن هَیَ.“ 34گوره انسان هات گو دِخُت و دِوَخُت؛ اون دِبِژِن، ”بَرخودَنه، مِرُوَگه زِگُیی و مَه وَخارَ، دُسته باجگِرا و گُنَهکارایَ.“ 35بله راستیا هر حکمتَگه دوماییگا وی نیشان دِدَت.»

ژِنگَگه شُل پیس تِتَ بَخشین

36رُژَگه یگ له فَریسیان عیسی بُ رِسق خارِنه مِوان گِر. ایجا عیسی چو مالا اَوه فَریسی و سَر سِرفِگه رونِشت. 37ناو وه شَهری دا، ژِنگَگه شُل پیس دِژیا گو وقته بیهیست عیسی ناو مالا اَوه فَریسی دا مِوانَ، آمانَگه مَرمَر، تِژی رونه بِهن خوش، گَل خودا اینا 38و وه حالیدا گو دِگیریا پِشت سَره عیسی، رَخ پِیِت وی راوَستا. ایجا بِ رُنگه خو پِیِت عیسی شُست و بِ گَزیه خو اَو هِشک گِرِن. پاشه پِیِت وی ماچی گِر و رون وان هَسو. 39وقته فَریسیه خُدانه ماله اَوَ دیت، گَل خو گُت: «هَگو اَو مِرُوَ بَراستی پِیغَمبَر با، دیه زانیبا اَو ژِنِگَ گو دَسته خو وی دِدَت کِیَ و چِجورَ ژِنِگَگَ - دیه زانیبا گو شُل پیسَ.» 40عیسی گُتَ وی: «اَی شَمعون، دِخازِم دِشدَگه بُ تَ بِژِم.» شَمعونی گُت: «کَرَمگَ، ماموستا!» 41عیسی گُت: «مِرُوَگه ژه دو مِرُوا قَر هَبو: له یگه پِنصد دینار، ژه یه دیتِر پِنجَ دینار. 42بله بَر خاطره هِنده گو چه دِشد چِنَبون بِدَنَ وی، له قَره هر دوگا بُهُری. نَهَ کیشگه وان گَلَکتِر دیه هَژَ وی بِگَت؟» 43شَمعونی جیواب دا: «نَظَرا مِدا اَوه گو قَره وی زِدَتِر بو و ژه وی هاتَ بُهُرین.» عیسی گُتَ وی: «تَ دوز قضاوت گِر.» 44هِنگه زُوِری بُ آلیه اَوه ژِنگه و گُتَ شَمعونی: «وه ژِنگه تِ دِبینی؟ اَز هاتِمَ مالا تَ و تَ بُ شُستِنا پِیِت مِن آو نَینا، بله اَوه ژِنگه بِ رُنگه خو پِیِت مِن شُست و بِ گَزیه خو اَو هِشک گِرِن! 45تِ نَهاتی چاوه مِن، بله اَوه ژِنگه ژه وه دَما اَز هاتِمی حَتا نَهَ، ژه ماچی گِرِنا پِیِت مِن نَراوَستایَ. 46تَ رون سَره مِن نَهَسو، بله اَوی رون پِیه مِن هَسو. 47بَهنده اَز بُ تَ دِبِژِم، مُحبّتا وی یا گَلَک بَ وه هِندِیَ گو گُنَهِت وی گو گَلَکِن هاتنَ بَخشین. بله اَوه گو گِمتِر هاتیَ بَخشین، گِمتِر ژی مُحبّته دِگَت.» 48ایجا عیسی بَرخودا وه ژِنگه و گُت: «گُنَهه تَ هاتنَ بَخشین!» 49پاشه اَونه گو گَل عیسی سَر سِرفِگه رونِشته بون نابَینا خودا گُتن: «اَوَ کِیَ گو حتا گُنَها ژی دِبَخشیت؟» 50عیسی گُتَ وه ژِنگه: «ایمانا تَ، تِ نجات دایی، هَرَ خِیر بِچی!»

Currently Selected:

لوقا 7: SKB

Highlight

Copy