لوقا 14

شفا دایین له رُژا شَنبیه

1له رُژَگَ شَنبیا مُقدسَ یهودیا گو عیسی بُ خارِنا رِسقی چو بو مالا یگ ژه سَرُکه فِرقا فَریسیا، جَماعَتا وِدَره گَلَک باش چاوه وان عیسی بو. 2بَر وی مِرُوَگ هَبو گو بَدَنا وی آو اینا بو. 3عیسی ژه قاضیِت شِریعَته و عالِمِت فَریسیا پیسیار گِر: «شفا دایین له رُژا شَنبیا مُقدس گورَیَگی شِریعَته دوزَ آن نه؟» 4اَوان دَنگ نَگِر. ایجا عیسی اَو مِرُو گِرت، شفا دایه دا و ره اِخِست چو. 5پاشه بَرخودا وان و پیسیار گِر: «کِیَ ناو وَدا گو گور آن جِلَگا وی رُژا شَنبیه بِکَویتَ ناو بیره دا و جیدا اَوه دَرنَیخینیت؟» 6اَوان چه جیواب چِنَبون.

مَثَلا جَشنا داوَته

7وقته عیسی دیت گو مِوان چاون دِخازِن آلیه سَریَ مجلِسه رونِن، اَو مَثَلَ بُ وان گُت: 8«وقته مِرُوَگ تَ بُ جَشنا داوَته گازی گَت، آلیه سَریَ مجلِسه نَرونه، چون گو رَنگَ مِرُوَگه تَ قَدِرتِر هاته بیتَ گازی گِرِن. 9هِنگه خُدانه داوَته گو اون هر دوگ گازی گِرِنَ، دیه بِت و بِژیتَ تَ: ”جیه خو بِدَ وی مِرُوی.“ هِنگه تِیه مَجبور بِ شَرمه بِنه مجلِسه رونِی. 10بله وقته گو مِرُوَگ تَ مِوان دِگَت، هَرَ و جیه بِنیَ مجلِسه رونه، گو وقته خُدانه داوَته تِت، بِژیتَ تَ: ”هَواله مِن، کَرَمگَ هَرَ سَریتِر.“ هِنگه تِیه لاره مِوانه دیتِر سَربِلند بی. 11چون گو هَچی کَسه خو مَزِن گَت، دیه گوشگَ بیت و هَچی کَسه خو گوشگَ گَت، دیه مَزِن بیت.»

12پاشه عیسی گُتَ خُدانه ماله: «وقته تِ بُ فِراوونه آن شیوه مِوانداریه دِدَی، هَوالا و بِرایا و خِزما و جینارِت خو یه دَولمَند گازی نَگَ؛ چون گو اَو ژی دیه تَ گازی گَن و وِسا تُله دیه بُ تَ وَگَن. 13بَجا وقته گو تِ مِوانداریَگه دِدَی، فقیر و ژارا، فلجا و مِرُوه شِل و مِرُوه گُورَ مِوان گَ 14گو تِیه بَرکته بِگِری؛ چون گو اَوان چه دِشد چِنینَ گو تُله بُ تَ وَگَن و تِیه تُلا خو له رُژا ساخ بونا صالِحان دا بِستینی.»

مَثَلا مِوانداریا مَزِن

15وقته گو یگ له وان مِرُوه گو گَل عیسی سَر سِرفِگه بو اَو قِسَیَ بیهیست، گُت: «خَنیَگه حاله وه کَسه گو ناو مِوانداریا پادشاهیا خدا نانی بُخُت.» 16بله عیسی گُتَ وی: «مِرُوَگه مِوانداریَگه مَزِن دامَزِراند و گَلَک مِرُو گازی گِرِن. 17وقته دَما شیوه گَهَشت، خُلامه خو رِگِر گو بِژیتَ مِوانا، ”وَرِن گو همو دِشد حاضِرَ.“ 18بله اَوان هَریگه هِنجَتَگ اینا. یگه گُت: ”مِن زَویَگ کِریَ گو اَز دِبی بِچِم اَوه بِبینِم. لاواهیا دِگَم گو مِن بِبُهیری.“ 19یگَ دیتِر گُت: ”مِن پِنج جُته جِلَگا کِریَ و اَز دِچِم بِبینِم گو اَو چاونِن. لاواهیا دِگَم مِن بِبُهیری.“ 20یه سِیه ژی گُت: ”مِن تازَ ژِنِگ خاستیَ و بَهنده نِگارِم بِم.“ 21ایجا خُلام زُوِری و گُتَ آغایه خو گو چه بو. خُدانه ماله کَربه وی وَبو و گُتَ خُلامه خو: ”پَیت هَرَ بُ خیاوان و کوچَ گُلانه ناو شَهری و فقیر و ژارا و فلجا و مِرُوه گُورَ و شِل بینَ.“ 22خُلامی گُت: ”آغایه مِن، اَمره تَ مِن اینا جی، بله هِشتا جی هَیَ.“ 23ایجا آغایه وی گُت: ”هَرَ بُ جادا و رِیه دَروَیی شَهری و بِ زُره خلقه بینَ مِوانداریا مِن گو مالا مِن تِژی بیت. 24اَز بُ وَ دِبِژِم گو چی یگ ژه اَونه گو مِن گازی گِره بون، شیوا مِن طام ناگَن.“‌»

کَتِنا دوو عیسیْ مسیحْ آنی چه

25جَماعَتَگه زِدَ گَل عیسی بون. اَوی بَرخودا وان و گُت: 26«هَچی کَسه گو بِتَ لاره مِن و زَهلا وی باب و داییگ، ژِن و زارو، بِرا و خوشگ و حتا جانه وی بوخو نَچیت، نِگاریت بِبیتَ شاگِرده مِن. 27هَچی کَسه خاچا خو سَر مِله خو نَکِشیت و دوو مِدا نَیِت، نِگاریت بِبیتَ شاگِرده مِن.

28«کِیَ ناو وَدا گو قَصدا چه گِرِنا بیرجَگه هَبیت و اَوِلی نَرونِت و بَرآوردا خَرجا وی بِگَت گو بِبینیت کانه قاوَتا خُلاص گِرِنا وه هَیَ آن نه؟ 29چون هَگو خیمه وه دانِت، بله نَگاریت اَوه خُلاص گَت، هَچی کَسه بِبینیت، دیه بِ بِکَنِت، 30دیه بِژیت: ”اَوی مِرُوی دَستبه چه گِرِنه گِر، بله نَگاری خُلاص گَت!“

31«و آن کیشگ پاشایَ گو بِچیتَ شَره پاشایَگه دی، به هِنده گو اَوِلی رونِت و فِکِر گَت گو کانه بِ دَه هزار سربازا دِگاریت بِچیتَ شَره کَسَگه گو بِ بیست هزار سربازا تِتَ شَره وی؟ 32و هَگو بِبینیت گو قاوَتا شَره گَل ویدا چِنینَ، هِشتا حَتا لَشگِره دُژمِنی دورَ، دیه مِرُوه خو رِگَت گو رِیَگه بُ صُلحه پَیدا گَت.

33بَجا ناو وَدا ژی هَچی کَسه دَست ژه هَچی دِشدا گو هَیَ نَکِشیت، نِگاریت بِبیتَ شاگِرده مِن.

34«خه باشَ، بله هَگو طاما خو ژه دَست بِدَت، چاون دِبیت اَوه دیسا شور گَن؟ 35نه گِر شُلا عَردی تِت و نه گِر کودی؛ بَلگو اَوه دِرِژِنَ دَروَ. هَچی کَسه گوه بُ بیهیستِنه هَیَ، بِلا بِبیهیسیت!»

Currently Selected:

لوقا 14: SKB

Highlight

Copy