شُله رسولا 9

ایمان ایناندِنا سولُس

1بله سولُس گو ژه تهدید گِرِن و گُشتِنا شاگِرده خاده دَست نَدِکِشا، چو لاره کاهینه مَزِن 2و ژه وی هِندَ نامَ بُ دیرِت ناو شَهره دمشقه دا خاست گو هَگو مِرُوَگه ژه اَهله طریقته پَیدا گَت، آنی اَو مِرُوه گو دوو عیسی دا دِچِن، چه ژِن چه مِر، اَوان بِگِریت و بینیتَ شَهره اورشلیمه. 3هَ وِسا گو اَو ره دا دِچو، وقته نِیزوکی دمشقه بو، نِشگادا نورَگ ژه اَسمانی دُرا وی بِرِسقی 4سولُس کَتَ سَر عَردی و دَنگَک بیهیست گو دِگُتَ وی: «شائول، شائول، تِ بُچی اَذیَتا مِن دِگَی؟»

5سولُس گُت: «آغایه مِن، تِ که ای؟»

جیواب هات: «اَز عیسی مَ، هَمَن اَوه گو تِ اَذیَتا وی دِگَی. 6بله رابَ و هَرَ ناو شَهری. دیه وِدَره بِژِنَ تَ گو دِبی چه بِگَی.»

7اَونه گو گَل سولُس دا بون، کُش راوَستا بون؛ اَوان دَنگ دِبیهیسیت بله چه کَس نَدِدیتِن. 8سولُس عَردی رابو و بِ وه حالی گو چاوه وَگِری بون، نَگاری چه دِشدی بِبینیت؛ بَجا دَسته وی گِرتِن و اَو بِرِنَ دمشقه. 9چاوه وی سه رُژا چه دِشد نَدِدیت. اَوی نه دِشدَگ دِخار و نه دِشدَگ دِوَخار.

10دمشقه دا مِرُوَگ دِژیا گو ناوه وی حَنانیا بو و اَو شاگِردَگه عیسی بو. خاده دیتنه دا گُتَ وی: «حَنانیا!»

حَنانیا گُت: «کَرَمگَ خاده، اَز خِذمَتا تَدامَ.»

11خاده گُتَ حَنانیا: «رابَ و هَرَ ناو وه کوچا گو دِبِژِنه راست و مالا یهودادا پیسیارا سولُسی اَهله تارسوسه بِگَ. چون گو اَو دعایا دِگَت 12و اَوی دیتنه دا مِرُوَگ گو ناوه وی حَنانیایَ دیتیَ گو تِت و دَسته خو دِدانِتَ سَر وی گو چاوه وی دیسا بِبینِن.»

13بله حَنانیا جیواب دا: «اَی خاده، مِن ژه گَلَک مِرُوا راستا وی مِرُوی دا بیهیستیَ، گو اورشلیمه دا چه قیاسا پیسیتی اَونه گو ایمان تَ هَنَ گِریَ. 14و اِرَ ژی ژه آلیه کاهینِت مَزِن اختیار هَیَ گو هَچی کَسه گاز ناوه تَ بِگَت، بِگِریت.»

15بله خاده گُتَ حَنانیا: «هَرَ، چون گو اَو مِرُوَ آمانا بِژارتیا مِنَ گو ناوه مِن بِبَتَ لاره قَومه گو یهودی نینِن و پاشایا و قَومه بنی اسرائیله. 16چون گو اَزه نیشا وی بِدَم گو بَر خاطره ناوه مِن دِبی چه قیاسا زَجره بِکِشیت.»

17بَجا حَنانیا کَتَ ره و چو ناو وه ماله دا. اَوی دَسته خو دانا سَر شائول گو هَمَن سولُسَ و گُت: «شائول بِرا، عیسیْ خاده گو ره دا سَر تَ دووهار بو، اَز رِگِرِمَ گو چاوه تَ دیسا بِبینِن و تِ ژه رِحا مُقدسا خدا تِژی بی.» 18جیدا دِشدَگ بینا پولَگه ژه چاوه وی کَتِن و چاوه وی دیسا دیتِن. هِنگه رابو و غُسلا تعمیده گِرت. 19پاشه رِسق خار و قاوَت گِرت.

شائول دمشق و اورشلیمه دا

شائول چَند رُژا گَل شاگِردا ما دمشقه دا. 20اَوی هَ هِنگه ناو دیرادا راستا عیسی دا دَستبه قِسَدانه گِر و گُت: «عیسی گوره خدایَ.» 21هَچی کَسه قِسَدانا وی دِبیهیسیت صِفَت گِرتی دِبو و دِگُت: «ما اَوَ هَمَن اَو مِرُو نینَ گو اورشلیمه دا اَونه گو گاز ناوه عیسی دِگِرِن بَین دِبِر؟ ما اَو مِرُوَ بَ وه یگه نَهاتیَ اِرَ گو اَوان بِگِریت و بِبَتَ لاره سَرُکِت کاهینا؟» 22بله شائول همو رُژه قاوَتتِر دِبو و بُ یهودیه گو دمشقه دا دِژیان ایثبات دِگِر گو عیسی، هَمَن مسیحَ و وِسا اَو دِهلانَ حَیر.

23پاشه دَرباز بونا گَلَک رُژا، سَرُکِت یهودیان، نَقشَ کِشان گو شائولی بُگُژِن، 24بله شائول نَقشا وان هَسیا. اَو شَو و رُژ دَروازه شَهری شار دِبون گو وی بُگُژِن. 25بله شاگِردِت شائول، شَودا اَو دانانَ ناو زَنبیلَگه دا و کُلَکَگه دیوارا شَهری دا اَو ژُردا رِگِرِن.

26وقته شائول گَهَشتَ اورشلیمه، سَعی گِر بِکَویتَ گَل شاگِردادا. بله همو ژه وی دِتِرسیان، چون گو باوار نَدِگِرِن گو اَو هَراستی بویَ شاگِرده عیسی. 27بله برنابا اَو راگِر و اینا لاره رسولا و بُ وان باس گِر گو چاون شائول ره دا خاده دیتیَ و خاده گَل ویدا قِسَ گِریَ و اَوی بِ جُراَته بِ ناوه عیسی وَعظ گِری. 28ایجا شائول ما لاره وان و دِچو همو جیه اورشلیمه و بِ جُراَته بِ ناوه خاده وَعظ دِگِر. 29شائول، گَل وان یهودیه گو اَزمانه وان یونانی بو قِسَ دِگِر و بَحث دِگِر، بله اَو دوو هِنده بون گو وی بُگُژِن. 30وقته بِرایا اَو یگَ زانین، شائول اینانَ شَهره قیصریه و ژه وِدَره رِگِرِنَ شَهره تارسوسه.

31وِسا اَو کلیسایه گو همو جیه مَنطَقه یهودیه و جلیله و سامِرِه دا بون، اِمِن بون و قاوَت. اَونه خُدان ایمان بِ تِرسا خاده دِژیان و بِ تشویقا رِحا مُقدسا خدا هَژمارا وان زِدَ دِبو.

شفا گِرتِنا اینیاس

32پِطرُس گو همو جیا دِگَریا، چو دیتِنا اَونه گو شَهره لُدّه دا ایمان عیسی هَبون. 33وِدَره مِرُوَگ دیت گو ناوه وی اینیاس بو. اَو هَشت سالا فلج بو و کَته بو ناو جیادا. 34پِطرُس گُتَ وی: «اینیاس، عیسیْ مسیحْ شفایه دِدَتَ تَ. رابَ و جیه خو خِر گَ!» اَو جیدا رابو، 35و تواوی اَونه گو لُدّه و شارونه دا دِژیان بِ دیتِنا اینیاس زُوِرینَ بُ آلیه خاده.

36شَهره یافایه دا شاگِردَگ دِژیا گو ناوه وی طابیتا بو. اَزمانه یونانی دا دورکاس دِبِژِنَ طابیتا گو آنی خَزال. وی ژِنگه گَلَک شُله باش دِگِرِن و کمکا فقیر و ژارا دِگِر. 37له وان رُژادا طابیتا نَساخ کَت و مِر. جنازه طابیتا شُستِن و اَو دانانَ اُدا آلیه سَریَ ماله. 38بَر خاطره هِنده گو لُدّه نِیزوکی یافایه بو، وقته شاگِردا بیهیستِن گو پِطرُس لُدّه دایَ، اَوان دو مِرُو رِگِرِنَ لاره وی و داخازی له گِرِن گو: «اَم لاواهیا دِگَن زو وَرَ لاره مَ.»

39بَجا پِطرُس رابو و گَل واندا چو. وقته گَهَشتَ وِدَره، اَوان پِطرُس بِرِنَ اُدا آلیه سَریَ ماله. تواوی بِوَژِن دُرا وی راوَستان. اَو دِگیریان و جِلِگه خو گو دورکاس وقته گو هِشتا ساخ بو بُ وان دورو بو، نیشا وی دِدان.

40بله پِطرُس اَو همو دَرخِستِنَ دَروَ و کَتَ سَر چُکا و دعا گِر. پاشه زُوِری بُ آلیه جنازَ و گُت: «طابیتا، رابَ!» طابیتا چاوه خو وَگِرِن و وقته پِطرُس دیت، رابو رونِشت. 41پِطرُس دَسته وی گِرت و اَو راگِرَ سَرپِیا. پاشه گاز گِرَ بِوَژِنا و اَونه گو ایمان عیسی هَبون و طابیتا ساخ سِپاردَ وان. 42اَو خَبَرَ تواوی یافایه دا گَریا و گَلَک مِرُوا ایمان اینانَ خاده. 43پِطرُس گَلَک رُژا ما یافایه دا لاره چَرمکارَگه گو ناوه وی شَمعون بو.

Currently Selected:

شُله رسولا 9: SKB

Highlight

Copy