شُله رسولا 5

حَنانیا و سَفیره

1بله مِرُوَگ گو ناوه حَنانیا بو گَل ژِنا خو سَفیره، عَردَگ فِرُتِن. 2حَنانیا هِندَگ ژه وه دِراوی لاره خو خُدان گِر و ژِنا وی ژی اَوَ دِزانی و تِنه هِندَگ ژه وه دِراوی اینا و دانا بَر پِیه رسولا. 3بله پِطرُس گُتَ وی: «حَنانیا، بُچی شیطانی دله تَ تِژی گِریَ گو تِ بُ رِحا مُقدسا خدا دِرَوا بِگَی و هِندَگ ژه دِراوه عَردی بوخو خُدان گَی؟ 4ما پِش فِرُتِنه دا اَو عَرد یه تَ بوخو نَبو؟ ما پاشه فِرُتِنا عَردی ژی اختیارا وه دِراوی دَسته تَدا نَبو؟ چه بو باعیث گو تِ وه شُله بِگَی؟ تَ نه بُ انسان، بَلگو بُ خدا دِرَو گِریَ!»

5وقته حَنانیا اَو قِسَنَ بیهیستِن، کَتَ عَردی و نَفَسا خو یا دوماییگه کِشا! تِرسَگه عَظیم کَتَ ناو دله وان مِرُوه گو اَو دِشدَ بیهیستِن. 6زَلام رابون و هاتنَ پِش و حَنانیا ناو کِفِنه دا بِچان و بِرِنَ دَروَ و اَو چال گِرِن.

7نِیزوکی سه سَعَتا پاشه وه یگه، ژِنا حَنانیا گو نَدِزانی چه قَوِمیَ، هاتَ وِدَره. 8پِطرُس ژه وی پیسیار گِر: «بِژَ مِن کانه وَ عَرد هَ فِرُتَ وه قیمَته؟»

سَفیره جیواب دا: «بَله، هَ وه قیمَته.»

9بله پِطرُس گُتَ وی: «اون بُچی گَل یِگودو بونَ یگ گو رِحا خاده امتحان گَن؟ بَرخوده اَونه گو مِره تَ چال گِرِن بَر دَری نَ و دیه تَ ژی بِبَن.»

10جیدا، سَفیره ژی بَر پِیه پِطرُس کَتَ عَردی و نَفَسا خو یا دوماییگه کِشا. وقته زَلام هاتنَ ژُر، دیتِن گو اَو ژی مِریَ. بَجا اَو بِرِنَ دَروَ و رَخ مِره وی چال گِرِن. 11ایجا تِرسَگه عَظیم کَتَ سَر تواوی کلیسایه و سَر تواوی اَونه گو اَو دِشدَنَ بیهیستِن.

گَلَک نیشان و مُعجِزَ دِنَ گِرِن

12گَلَک نیشان و مُعجِزَ بِ دَسته رسولا ناو قَومی دا دِهاتنَ جی. تواوی مِرُوِت خُدان ایمان، گَل یِگودو خِر دِبونَ اِیوانا سلیمان پاشا دا. 13جَماعَتا دی جُراَت نَدِگِرِن گو بِکَونَ گَل واندا، بله خلقه گَلَک احتراما وان خُدان دِگِر. 14زِدَتِر ژه همو جاره، خلقه ایمان تینان و دِکَوتنَ گَل خاده، هم مِر و هم ژِن، 15وِسا گو اَوان حَتا نَساخ تینانَ ناو کوچادا و اَو دِرِژ دِگِرنَ سَر دُشَگا و تَختا گو وقته پِطرُس وِدَره دا دَرباز دِبیت، سیبَرا وی بِکَویتَ سَر وان هِندَگا گو شفایه بِگِرِن. 16هَ وِسا ژی خلق ژه شَهرِت دُرا اورشلیمه دِهاتن و نَساخ و اَونه گو توشی رِحِت پیس بِبون تینان و اَوان همویا شفا دِگِرتِن.

رسول دِنَ گِرتِن و آزاد دِبِن

17بله کاهینه مَزِن و تواوی اَونه گَل ویدا گو ژه عالِمِت فِرقا صَدّوقیا بون، تِژی ژه حسادته بون 18و رسول گِرتِن و اَو هاوِتنَ وه زیندانا گو همو جورَ زیندانی تِدا هَبون. 19بله شَوه، میلیاکَتَگه خاده دَره زیندانه وَگِر و اَو اینانَ دَروَ 20و گُت: «هَرِن و معبده دا راوَستِن و گَل خلقه راستا تواوی پیامه وه ژیانه قِسَ گَن.»

21وقته رسولا اَوَ بیهیستِن، سِبیزو چُنَ معبده و دَستبه دَرس دایینه گِرِن.

وقته کاهینه مَزِن و اَونه گَل ویدا هاتِن، اَوان اَندامه شورایه و تواوی مَزِنِت قَومه بنی اسرائیله گاز گِرِن و هِندَ مِرُو رِگِرِنَ زیندانه گو رسولا بینِن. 22بله وقته مأمور چُنَ ناو زیندانه، رسول پَیدا نَگِرِن. بَجا زُوِرین و گُتن: 23«دَره زیندانه قاهیم گِردایی بون و نُبَدار ژی بَر دَرا راوَستا بون. بله وقته مَ دَر وَگِرِن، مَ چه کَس زیندانه دا پَیدا نَگِر.» 24وقته سَرُکه نُبَدارا و سَرُکه کاهینا اَو قِسَیَ بیهیستِن، راستا رسولادا گَلَک مانَ حَیر، و چُنَ ناو فِکرادا گو دوماییگه وه شُله دیه چاون بیت؟

25وه ناوه دا، مِرُوَگ هات و گُتَ وان: «بَرخودَنه! اَو مِرُوه گو وَ هاوِته بونَ زیندانه دا، راوَستانَ ناو معبده دا و دَرسه دِدَنَ خلقه.» 26پاشه سَرُکه نُبَدارِت معبده گَل مأمورا چُن و رسول اینان، بله نه بِ زُره، چون گو دِتِرسیان خلق اَوان سنگسار گَن.

27وقته رسول اینان، اَو دانانَ پِشیا شورایه. ایجا کاهینه مَزِن ژه وان پیسیار گِر: 28«مَ مِجِد هُشدار دا وَ گو ایدی بِ وه ناوی دَرسه نَدَن، بله دیسا ژی وَ اورشلیم بِ دَرس دایینه خو تِژی گِریَ، و اون دِخازِن خونا وی مِرُوی بِگَنَ سُگُرا مَدا.»

29بله پِطرُس و رسوله دی جیواب دان: «اَم دِبی ژه خدا اطاعت گَن نه ژه انسان. 30خدایه باوانه مَ عیسی ژه ناو مِریادا راگِر، هَمَن اَو عیسایه گو وَ اَو دارَگه یَ بِزمار گِر و گُشت. 31خدا اَو ژِلَل بِر و دانا سَر دَسته خو یه راسته و اَو گِرَ سَروَر و نجاتگَر گو فُرصَتا تَوبَ گِرِن و بَخشینا گُنَها بِدَتَ قَومه بنی اسرائیله. 32و اَم شاهِده وان دِشدانَنَ، هَ وِسا گو رِحا مُقدسا خدا ژی شاهِدَ، هَمَن اَو رِح گو خدا اَو دایَ وان مِرُوه گو ژه وی اطاعته دِگَن.»

33وقته اَندامه شورایه اَو قِسَنَ بیهیستِن، کَربه وان وَبو و خاستِن گو رسولا بُگُژِن. 34بله شورایه دا مِرُوَگ هَبو گو ناوه وی گامالائیل بو و ژه فِرقا فَریسیا بو. اَو ماموستایه شِریعَته بو و خلقه همویا احتراما وی خُدان دِگِرِن. گامالائیل رابو و دَستور دا گو رسولا بُ چَند لَحظا بِبَنَ دَروَ. 35هِنگه گُتَ اَونه گو وِدَره بون: «گَلی بنی اسرائیله، هیشیار بِن گو اون دِخازِن گَل وان مِرُوانَ دا چه بِگَن. 36چون گو مدَتَگه پِش نَهَ، مِرُوَگ گو ناوه وی تِئوداس بو، رابو و دِگُت اَو مِرُوَگه مَزِنَ و نِیزوکی چارصَد مِرُوا کَتنَ گَل ویدا. بله اَو هاتَ گُشتِن و اَونه دوو ویرا دِچُن بَلاو بون و نَمان. 37پاشه وی، یهودایه اَهله جلیله وقته هَژمارتِنا خلقه رابو و هِند مِرُو اِخِستِنَ گَل خودا. بله اَو ژی بَین چو و تواوی اَونه دوو ویرا دِچُن پَلاتَیی بون. 38بَجا نَهَ راستا وه مَسَله دا اَز دِبِژِمَ وَ گو دَسته خو وان مِرُوانَ بِکِشِن و بِهلِن اَو حاله خودا بِن. چون هَگو نیّت آن عمله وان ژه انسان بیت، اَو شُلَ ناگَهَشیتَ چه جیا. 39بله هَگو ژه خدا بیت، اون نِگارِن اَوان بَین بِبَن، وِسا اون له ضِدّ خدا عمل دِگَن!» بَجا اَوان گوهه خو دانَ نصیحتا گامالائیل 40و اَوان گاز گِرِنَ رسولا گو بِنَ ژُر. شَلاق وان دان و اَو قدغن گِرِن گو ایدی بِ ناوه عیسی قِسَ نَگَن. پاشه اَوان ایجازَ دان گو اَو بِچِن.

41پاشه رسول مجلِسا شورایه دا دَرکَوتِنَ دَروَ و کَیف خوش بون گو لاییقه هِنده بونَ گو بَر خاطره ناوه عیسی به حُرمَتیا وان بِتَ گِرِن. 42اَوان همو رُژه، ناو معبده دا و ناو مالادا، ژه دَرس دایین و وَعظ گِرِنا وه هِنده گو مسیحْ هَمَن عیسایَ، دَست نَکِشان.

Currently Selected:

شُله رسولا 5: SKB

Highlight

Copy