Mark 3

Voib-ik sobatan tehta mehid tervhikš?

(Matv. 12:9-14; Luk. 6:6-11)

1Iisus läksi möst suimpert՚he. Sigä oli mez՚, kudamban käzi oli kuivehtunu. 2Farisejad kacuiba, tervehtoitab-ik Iisus necen mehen sobatan, miše voiži jäl՚ges väritada händast. 3Iisus sanui mehele, kudamban käzi oli kuivehtunu: «Tule ezile.» 4Hän küzui sid՚ farisejil: «Midä voib tehta sobatan: hüväd vai pahad, pästta surmaspäi vai surmitada?» Hö oliba vaikti. 5Iisus käredas kacuhti heihe, hän tuli pahaze mel՚he heiden koviden südäimiden tagut. Hän sanui mehele: «Oigenda käzi.» I hän oigenzi käden, i se tegihe tervheks, kut toine-ki käzi. 6Farisejad mäniba irdale i sid՚-žo ühtes irodalaižidenke meletaškanziba, kutak voiži surmita Iisusad.

Iisus tegese tetabaks

7Iisus läksi ühtes openikoidenke järven randale, i hänenke astui sur՚ rahvazkogo Galilejan maspäi. Mugažo Judejan maspäi, 8Jerusalimaspäi, Idumejan maspäi, Jordanjogen tagapäi, i Tir- i Sidon-lidnoiden tahoišpäi tuli hänennoks äi rahvast, konz hö kulištiba, kut äjan hän voib tehta. 9Iisus käski openikoile vaumištada hänele veneh, miše nece rahvaz ei ahtištaiži händast. 10Ved՚ hän oli tehnu tervhikš jo äjid, i kaik, kenel oliba kibud, tungihe hänennoks, miše kosketada händast. 11I ku paganad henged nägiba händast, hö lankteliba hänen edehe i kidastiba: «Sinä oled Jumalan Poig!» 12No Iisus kovas käski heile, miše hö ei sanuiži, ken hän om.

Kaks՚toštkümne apostolad

(Matv. 10:1-4; Luk. 6:12-16)

13Sid՚ Iisus libui mägele. Hän kucui ičezennoks nenid, keda hän iče tahtoi, i hö tuliba hänennoks. 14Iisus valiči heišpäi kaks՚toštkümne mest, miše hö oližiba kaiken ühtes hänenke i miše hän jäl՚ges oigendaiži heid vemha rahvahale Jumalan sanad, 15i andaiži heile valdan tehta tervhikš läžujid i küksta pahoid hengid. 16Hö oliba: Simon, kudamban hän nimiti Petraks, 17Jakov i hänen vel՚l՚ Joan, Zevedejan poigad, kudambile hän andoi nimen Voanerges – se om: jumalanjurun poigad –, 18Andrei, Filip, Varfolomei, Matvei, Foma, Alfejan poig Jakov, Faddei, Simon Kananit 19i Juda Iskariot, kudamb möhemba möi händast.

Iisus i Vel՚zevul

(Matv. 12:22-32; Luk. 11:14-23; 12:10)

20Hö pördihe kodihe, i rahvast kogozihe möst muga äi, miše Iisus i hänen openikad ei voinugoi išttas sömha-ki. 21Konz Iisusan ičhižed kulištiba neciš, hö läksiba otmaha händast i sanuiba, miše hän om lähtnu melespäi.

22A käskištonopendajad, kudambad oliba tulnuded Jerusalimaspäi, sanuiba: «Hänes om Vel՚zevul, i necen pahoiden hengiden pämehen vägel hän kükseb pahoid hengid.» 23Siloi Iisus kucui heid ičezennoks i pagiži heile ozoitezstarinoil: «Kut soton voib küksta sotonan? 24Ku valdkund jagase i ridleb iče ičezenke, ka se valdkund ei voiškande enamba eläda, 25i ku kanz jagase, ka se kanz ei voiškande enamba eläda. 26I ku soton libub iče ičeze päle i ridleb ičezenke, ka hän ei püžuškande, i hänen lop om tulnu. 27Niken ei voi putta vägekahan mehen pert՚he i anastada hänen kodielod, ku ezmäi ei sido händast. Vaiše siloi hän voib anastada pertišpäi kaik sijad. 28Todeks sanun teile: mehile pästtas kaik grähkäd i kaik pahad sanad Jumalad vaste, hot՚ miččid hö oma sanunuded. 29No ken sanub pahad Pühän Hengen polhe, hänele igän ei linne prostindad. Hän om värnik i maksab igähišt sudad.» 30Muga sanui Iisus, sikš ku hö oliba sanunuded, miše hänes om pagan heng.

Iisusan todesižed läheližed

(Matv. 12:46-50; Luk. 8:19-21)

31Iisusan mam i velled tuliba sihe tahoze, kus Iisus oli. Hö jäiba irdale i oigenziba kucmaha händast. 32Ümbri hänes ištui äi rahvast, i hänele sanutihe: «Sinun mamaiž i sinun velled i sizared oma irdal i kucuba sindai.» 33No Iisus sanui heile: «Ken om minun mam? Ked oma minun velled?» 34Hän kacuhti rahvahaze, kudamb ištui ümbri hänes, i sanui: «Naku oma minun mam i minun velled. 35Ken tegeb Jumalan tahton mödhe, se om-ki minun vel՚l՚, minun sizar i minun mam.»

Currently Selected:

Mark 3: UZ

Highlight

Copy