Salamo 137

137

SALAMO Teo amoron’ny onin’i Babilôna

1Teo amoron’ny onin’i Babilôna no nipetraka izahay

ka nitomany mafy nahatsiaro an’i Tsiôna!

2Ny hazomalahelo izay teny ho eny

no nanantonanay ny lokanganay.

3Dia avy ny mpamabo anay nangata-kira taminay;

avy ny mpifaoka anay nitaky antsam-pifaliana hoe:

«Mba ihirao amin’ny hiran’i Tsiôna izahay!»

4Fa dia hataonay ahoana

no fihira ny hiran’ny TOMPO

atỳ an-tanin’olona atỳ?

5Raha manadino anao aho, ry Jerosalema ô,

dia aoka ho tonga malemy ny tanako ankavanana!

6Raha tsy mahatsiaro anao intsony aho, ry Jerosalema ô,

raha tsy ianao no ataoko antom-pifaliako

ambony indrindra,

dia aoka hiraikitra amin’ny lanilaniko ny lelako#137.6 Ny tanana maina sy ny lela raikitra dia toa midika hoe tsy hahay mitendry lokanga sy tsy hahay mihira intsony ilay mpanao salamo.!

7TOMPO ô, tsarovy ny nafitsoky ny Edômita;

fa tamin’ny andro nandravana an’i Jerosalema,

dia ireo no nandrisika hoe: «Fongory io tanàna io,

eny, fongory hatramin’ny fanorenany!»

8Ianao kosa, ry tanànan’i Babilôna ô, dia efa horavana.

Sambatra izay hampanody anao ny nafitsokao anay#137.8 efa horavana: betsaka ny dkt tranainy no ahitana hoe mpandrava. –famaizana an’i Babilôna: jereo Apôk 18.6.!

9Sambatra izay hanainga ny zanakao madinika

ka hanorotoro azy eo ambonin’ny vatolampy!

Currently Selected:

Salamo 137: DIEM

Highlight

Copy