Beresjiet 45

1En Joseef kon zich niet bedwingen voor iedereen die voor hem stond en hij riep: Stuur elke man van voor mij weg en er stond niemand meer bij hem toen Joseef zichzelf bekend maakte aan zijn broers. 2En hij gaf zijn stem over in huilen en Mitsrajim hoorden het en het huis van farao hoorde het. 3En Joseef zei tegen zijn broers: Ik ben Joseef, leeft mijn vader nog? En zijn broers konden hem geen antwoord geven, want ze waren doodsbang voor zijn aanwezigheid. 4En Joseef zei tegen zijn broers: Kom alsjeblieft dichter bij mij, en ze kwamen dichterbij en hij zei: Ik ben Joseef jullie broer, ik, die jullie verkochten naar Mitsrajim. 5En nu, wees niet verdrietig en ontbrand niet in jullie ogen dat jullie mij hierheen verkochten, want God stuurde mij voor jullie uit voor levensonderhoud. 6Want deze twee jaar is er honger geweest midden in het land en er komen nog vijf jaren waarin niet geploegd of geoogst zal worden. 7En God stuurde mij voor jullie uit om een overblijfsel voor jullie te maken in het land en om te laten leven voor jullie, voor grote redding. 8En dus jullie stuurden mij niet hierheen, maar de God; Hij maakte mij een vader voor farao, heer van heel zijn huis en bestuurder van heel het land Mitsrajim. 9Haast jullie en ga omhoog naar mijn vader en vertel hem: Dit zegt jouw zoon Joseef: God maakte mij heer van heel Mitsrajim, daal af naar mij en sta niet stil. 10En je zal in het land Gosjen wonen en je zal dichtbij mij zijn, jij en jouw zonen, de zonen van jouw zonen, jouw kleinvee, jouw grootvee en alles wat van jou is. 11En ik onderhoud je daar want er komen nog vijf jaren van honger, zodat je niet arm zal worden, jij en jouw huis en alles wat van jou is. 12En kijk, jullie ogen en de ogen van mijn broer Binjamien zien dat het mijn mond is die tegen jullie spreekt. 13En vertel mijn vader over al mijn grootheid in Mitsrajim en alles wat jullie zien en haast jullie en laat mijn vader hierheen afdalen. 14En hij viel om de hals van Binjamien zijn broer en hij huilde en Binjamien huilde om zijn hals. 15En hij kuste al zijn broers en huilde over hen en daarna spraken zijn broers met hem. 16En het geluid werd gehoord in het huis van farao zij zeiden: De broers van Joseef zijn gekomen en dat was goed in de ogen van farao en in de ogen van zijn dienaren. 17En farao zei tegen Joseef: Zeg tegen jouw broers, doe het volgende: Laadt jullie dieren op en ga en kom naar het land Kenaän. 18En neem jullie vader en jullie huizen mee en kom bij mij en ik zal jullie het goede van het land Mitsrajim geven en eet het vette van het land. 19En jij, jij bent bevolen dit te doen: neem voor jullie wagens uit het land Mitsrajim mee voor jullie kleine kinderen en voor jullie vrouwen en jullie zullen jullie vader optillen en hier komen. 20En laat jullie oog niet omzien naar jullie voorwerpen, want het goede van heel het land Mitsrajim zal voor jullie zijn. 21En zo deden de zonen van Jisraëel en Joseef gaf wagens aan hen naar de mond van farao en hij gaf voorziening voor onderweg aan hen. 22Aan hen allen gaf hij voor ieder een set verwisseling van kleren en voor Binjamien gaf hij 300 zilverstukken en vijf sets verwisselingen van kleren. 23En voor zijn vader stuurde hij dit: Tien ezels die van het goede van Mitsrajim tilden en tien ezelinnen die graan, brood en voedsel voor zijn vader tilden voor onderweg. 24En hij stuurde zijn broers heen en zij gingen en hij zei tegen hen: Wees niet onrustig op de weg. 25En zij gingen op vanuit Mitsrajim en zij kwamen in het land Kenaän bij Jaäkov hun vader. 26En zij vertelden hem en zeiden: Joseef leeft nog en hij bestuurt echt heel het land Mitsrajim en zijn hart werd zwak want hij geloofde hen niet. 27En zij vertelden hem alle woorden van Joseef die hij tegen hen gesproken had en hij zag de wagens die Joseef gestuurd had om hem te dragen en de geest van Jaäkov hun vader leefde. 28En Jisraëel zei: Genoeg, Joseef mijn zoon leeft nog, ik zal gaan en ik zal hem zien voordat ik zal sterven.

Currently Selected:

Beresjiet 45: HW

Highlight

Copy