YouVersion Logo
Search Icon

Rodzaju 49

49
Przyszłość potomków Jakuba
1Potem Jakub wezwał swoich synów i powiedział:
Zbierzcie się, a oznajmię wam,
co was spotka
w dniach późniejszych.#Lb 24:14; Pwt 4:30; 31:29#49:1 w dniach późniejszych, בְּאַחֲרִית הַיָּמִים; wg G: w dniach końcowych, τί ἀπαντήσει ὑμῖν ἐπ᾽ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν. Wyrażenie to znajduje się często we fragmentach prorockich, zob. Iz 2:2.
2Zgromadźcie się i słuchajcie,
synowie Jakuba,
słuchajcie Izraela, swego ojca!#Prz 1:8; 4:1
3Rubenie, jesteś mym
pierworodnym,
moją siłą i początkiem#49:3 Słowo pojawia się w kontekście ofiarniczym, np. w: Kpł 2:12; 23:10; Lb 15:20; 18:12; Pwt 18:4; 26:10. męskości,#Pwt 21:17; Ps 78:51; 105:36#49:3 Lub: wigoru; idiom (?): pierwszym owocem mojej męskości Rdz 49:3L.
szczytem wyniesienia i szczytem
mocy.
4Wzburzony#49:4 Lub: spieniony. Wg PS: byłeś spieniony. Podobne wyrażenie w Jr 23:32; So 3:4; Sdz 9:4. jak woda utracisz
pierwszeństwo,
bo wszedłeś na łoże swego ojca!
Splamiłeś [je]! – Wszedł#49:4 Wg G: wszedłeś, τότε ἐμίανας τὴν στρωμνήν οὗ ἀνέβης. na me
posłanie!
5Symeon i Lewi – to bracia!
Narzędziami przemocy#49:5 narzędziami przemocy, כְּלֵי חָמָס (kele chamas), wg PS: dokończyli przemocy, por. G: συνετέλεσαν ἀδικίαν.
ich noże.#Rdz 34:25-31
6Do ich rady? Nie wchodź,
moja duszo!
Z ich gromadą? Nie łącz się,
ma chwało!#49:6 Wg G: moja wątrobo, τὰ ἥπατά μου, przez wok. כְּבֹדִי jako כבֵדי.
Bo w swym gniewie powycinali
ludzi
i w samowoli okaleczyli byki.#49:6 Lub: podcięli bykom ścięgna.
7Przeklęty ich gniew, bo gwałtowny,
i ich wściekłość – bo dzika.
Porozdzielam ich w Jakubie
i rozproszę ich w Izraelu.#49:7 Plemię Lewiego miało 48 miast porozrzucanych po całym Izraelu, zob. Lb 18:23-24; 35:1-8; Joz 21:1-45. Co do Symeonitów, zob. Joz 19:1-9.
8Juda – sławić będą cię twoi bracia!#49:8 Wykorzystana gra słów: יְהוּדָה אַתָּה יוֹדוּךָ אַחֶיךָ.
Twoja ręka – na karku twych
wrogów!
Tobie pokłonią się synowie twego
ojca.
9Judo, młody lwie,
od łupu, mój synu, się uniosłeś,
przyczaiłeś się wyciągnięty jak lew
i jak lwica – kto ich podrażni?#Obj 5:5
10Nie odstąpi berło od Judy
ani buława spomiędzy jego stóp,#49:10 ani buława spomiędzy jego stóp, וּמְחֹקֵק מִבֵּין רַגְלָיו, idiom: od jego potomków, por. G: spomiędzy jego lędźwi, καὶ ἡγούμενος ἐκ τῶν μηρῶν αὐτοῦ. Wg PS: spomiędzy jego sztandarów, וּמְחֹקֵק מִבֵּין דגליו.
póki nie przyjdzie należący
do niego#49:10 należący do niego, wg qere שִׁילוֹ (szilo): lub: do Szilo, wg ketiw שִׁילֹה (sziloh), gdzie znajdowała się skrzynia Przymierza w czasach Sędziów, hl.
a jemu posłuszeństwo ludów.#49:10 posłuszeństwo ludów, Rdz 49:10L.
11Uwiąże przy winorośli osiołka,
przy dorodnym jej krzewie#49:11 przy dorodnym jej krzewie, לַשֹּׂרֵקָה, hl. źrebię
oślicy,
wymoczy w winie swoją szatę,
a w krwi winogron swoją tunikę.#49:11 tunikę, סוּתֹה (sutaʰ), hl: wg PS: okrycie, כסותו.
12Oczy ciemniejsze od wina,
a zęby bielsze niż mleko.
13Zebulon – nad brzegiem morza
zamieszka
i jest brzegiem dla statków,
a jego rufa#49:13 rufa, יַרְכָתוֹ, lub: najdalsza granica. naprzeciw Sydonu.
14Issachar#49:14 Rdz 49:14L. – to osioł kościsty,
przeciąga się między [dwoma]
jukami.#49:14 Lub: leży pod ciężarem koszy jucznych.
15Lecz gdy zobaczy legowisko,
że dobre,
i ziemię, że jest urocza,
nachyli ramię do dźwigania
i będzie sługą pańszczyźnianym.
16Dan – będzie sądził#49:16 Lub: rządził. swój lud,
każde plemię izraelskie.#49:16 Lub: jak jedno plemiona izraelskie.
17Będzie Dan wężem na drodze,
[rogatą] żmiją#49:17 żmiją, שְׁפִיפֹן (szefifon), hl, Rdz 49:17L. na ścieżce,
tym, który kąsa końskie pięty,
tak że jeździec spada na wznak.#49:17 Możliwe zn. idiomatyczne.
18Twego zbawienia wyczekuję,
JHWH!
19Gad – banda go napadnie,
a on napadnie [im] na piętę.#49:19 Gra słów: גָּד גְּדוּד יְגוּדֶנּוּ וְהוּא יָגֻד עָקֵב.
20Od#49:20 od, hbr. מ, należałoby przenieść na koniec Rdz 49:19, gdzie byłby zaimkiem sufigowanym. Aszera – tłusty#49:20 tłusty, שָׁמֵן, lub: obfity. jego pokarm,
on będzie dawał przysmaki
królewskie.
21Naftali – puszczona wolno łania,
która wydaje piękne sarnięta.#49:21 która wydaje piękne sarnięta, הַנֹּתֵן אִמְרֵי־שָׁפֶר, lub: (1) która wydaje (wypowiada) piękne obietnice; (2) młode do stada; (3) wg G: Naftali – pień uwolniony udzielający piękna w swoich plonach, Νεφθαλι στέλεχος ἀνειμένον ἐπιδιδοὺς ἐν τῷ γενήματι κάλλος.
22Syn#49:22 Syn, בֵּן: wydaje się, że w tym przyp. chodzi idiomatycznie o konar, choć byłby to jedyny tego rodzaju przyp. w Biblii. owocujący – Józef,
syn owocujący nad źródłem,
córki#49:22 córki, בָּנוֹת: idiom: pędy. przesadzają mur!
23I rozgoryczają go, i strzelają,#49:23 Wg PS: i zmagają się z nim, וַיְרִיבֻהוּ, por. G.
i żywią urazę łucznicy,
24lecz jego łuk jest stale napięty
i gibkie ramiona jego rąk#49:24 Wg G: i skruszono z mocą ich łuki,/ i puściły ścięgna ramion ich rąk/ dzięki ręce Mocarza Jakuba,/ odkąd umacniał Izraela/ ze względu na Boga twego ojca, καὶ συνετρίβη μετὰ κράτους τὰ τόξα αὐτῶν καὶ ἐξελύθη τὰ νεῦρα βραχιόνων χειρῶν αὐτῶν διὰ χεῖρα δυνάστου Ιακωβ ἐκεῖθεν ὁ κατισχύσας Ισραηλ παρὰ θεοῦ τοῦ πατρός σου.
dzięki rękom Mocarza Jakuba,
stamtąd Pasterz, Kamień Izraela,
25od Boga twego ojca – bo cię
wesprze,
i z#49:25 i z, וְאֵת: wg klk Mss PS G S: i Bóg, וְאֵל. Wszechmocnym#49:25 Bóg Wszechmocny, אֵל שַׁדַּי (’el szaddaj); w tym przypadku jednak Bóg jest sprawą emendacji. – bo cię
pobłogosławi
błogosławieństwem niebios z góry,
błogosławieństwem głębi
rozciągającej się na dole,
błogosławieństwem piersi
oraz łona!
26Błogosławieństwa twego ojca,
[które] przewyższyły
błogosławieństwa moich
rodzicielek,#49:26 moich rodzicielek, הוֹרַי, lub: moich rodzicieli: em. na: prawnych wzgórz, הַרֲרֵי עַ֔ד, por. G: ὀρέων μονίμων.
nawet granice wzgórz odwiecznych,
niech będą na głowie Józefa
i na skroni poświęconego
swoim braciom.#49:26 Lub: księcia swoich braci.
27Beniamin – wilk drapieżny,#1Krn 8:40; 12:2
rano pożre zdobycz,
a wieczorem rozdzieli łup.
28Te wszystkie to plemiona Izraela – dwanaście – i to jest to, co im oznajmił ich ojciec, i błogosławił ich – błogosławił każdego z nich stosownie do jego błogosławieństwa.
Ostatnia wola i śmierć Jakuba
29Potem rozkazał im i powiedział do nich: Ja dołączam do mego ludu. Pochowajcie mnie z moimi ojcami w jaskini, która jest na polu Efrona Chetyty, 30w jaskini, która jest na polu Makpela, które jest naprzeciw#49:30 Lub: na wschód. Mamre, w ziemi Kanaan, którą wraz z polem nabył Abraham na własny grób od Efrona Chetyty. 31Tam pochowano Abrahama i Sarę, jego żonę, tam pochowano Izaaka i Rebekę, jego żonę, tam też pochowałem Leę.#Rdz 25:8-10; 35:27-29 32Pole z jaskinią na nim zostało nabyte od synów Cheta.#Rdz 10:15; 23:3#49:32 Rdz 49:32L.
33A gdy Jakub skończył wydawać polecenia swoim synom, wciągnął swoje nogi na łoże, po czym ustał – i został przyłączony do swego ludu.

Currently Selected:

Rodzaju 49: SNPD4

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in