Rodzaju 25

Potomkowie Abrahama i Ketury

1I dodał [sobie jeszcze] Abraham i pojął żonę, a na imię jej było Ketura.#1Krn 1:32-33#25:1 Ketura, קְטוּרָה (qeturaʰ), czyli: wypachniona. 2I urodziła mu Zimrana#25:2 Wg PS: Zimrona, זמרון. i Jokszana, i Medana, i Midiana, i Jiszbaka, i Szuacha.

3A Jokszan zrodził Sabę#25:3 G dod.: i Temana, καὶ τὸν Θαιμαν. i Dedana.#Rdz 10:7

A synami Dedana byli:#25:3 G dod.: Reguel i Nabdeel, Ραγουηλ καὶ Ναβδεηλ. Aszurim i Letuszim, i Leumim.#25:3 Brak w 1Krn 1:32.

4A synami Midiana byli: Efa i Efer, i Henoch, i Abida, i Eldaa#25:4 Więcej na temat genealogii i etymologii, zob. Rdz 25:4L. – ci wszyscy byli synami Ketury.

5Abraham zaś oddał Izaakowi#25:5 PS G S dodają: swojemu synowi. wszystko, co do niego należało.

6A synom nałożnic, które miał Abraham, dał Abraham dary i wyprawił ich od Izaaka, swego syna, jeszcze za swego życia na wschód, do ziemi wschodniej.

Śmierć i pogrzeb Abrahama

7A to są lata życia Abrahama, które przeżył, sto siedemdziesiąt pięć lat.#25:7 Hbr. מְאַת שָׁנָה וְשִׁבְעִים שָׁנָה וְחָמֵשׁ שָׁנִים. Tak podana liczba może, jak w przypadku Sary, skłaniać do poszukiwania symboli. 8I ustał, i umarł Abraham w pięknej starości, sędziwy i syty dni,#25:8 dni za PS G sy. i został przyłączony do swego ludu.

9I pochowali go Izaak i Ismael, jego synowie, w jaskini Makpela, na polu Efrona, syna Sochara, Chetyty, naprzeciw Mamre, 10na polu, które kupił Abraham od synów Cheta.#Rdz 23:3-16 Tam został pochowany Abraham i Sara, jego żona.

11I stało się po śmierci Abrahama, że błogosławił Bóg Izaaka, jego syna. Izaak zaś zamieszkał przy Studni Żyjącego, który mnie widzi.

Potomkowie Ismaela

12A to rodowody Ismaela,#1Krn 1:28-31 syna Abrahama, którego urodziła Abrahamowi Hagar, Egipcjanka, służąca#25:12 służąca, שִׁפְחָה (szifchaʰ). Sary.

13A to są imiona synów Ismaela, według imion ich pokoleń: Pierworodny Ismaela Nebajot, i Kedar, i Adbeel, i Mibsam, 14i Miszma, i Duma, i Masa, 15Chadad#25:15 W wielu edd Mss: Hadar. i Tema, Jetur, Nafisz i Kedma. 16To są synowie Ismaela i takie są nazwy ich zagród#25:16 zagroda, חָצֵר (chatser), lub: osada, wieś. i obozowisk,#25:16 obozowisk, טִירָה (tiraʰ), lub: twierdz. dwunastu książąt ich plemion.#25:16 plemię, אֻמָּה (’ummaʰ).

17A to lata życia Ismaela: sto trzydzieści siedem lat. I ustał, i umarł, i został przyłączony do swego ludu.

18A mieszkali oni od Chawili aż do Szur, które leży na wschód#25:18 Lub: naprzeciw. od Egiptu idąc do Asyrii. Osiadł naprzeciw wszystkich swoich braci.#Rdz 16:12#25:18 osiadł naprzeciw wszystkich swoich braci, עַל־פְּנֵי כָל־אֶחָיו נָפָל: lub: (1) upadł przed obliczem wszystkich swoich braci; (2) osiadł na przekór wszystkim swoim braciom. Co do geografii i etymologii, Rdz 25:18L.

Potomkowie Izaaka

19A to są pokolenia Izaaka,#25:19 Dane z życia Izaaka: Sara umiera, gdy ma 37 lat (Rdz 23:1), żeni się w wieku 40 lat (25:20); rodzi mu się Jakub i Ezaw, w wieku 60 lat (25:26), Abraham umiera, gdy ma 75 lat (25:7); jego brat Ismael umiera, gdy Izaak ma 123 lata (Rdz 25:17), Izaak posyła Jakuba do Labana, gdy sam ma 137 lat (28:5), rodzi mu się wnuk, syn Jakuba, gdy ma 144 lata (Rdz 30:25; 31:38-41). Umiera w wieku 180 lat (Rdz 35:28). syna Abrahama:

Abraham zrodził Izaaka. 20Izaak miał czterdzieści lat, gdy pojął sobie za żonę Rebekę, córkę Betuela, Aramejczyka z Padan-Aram, siostrę Labana, Aramejczyka.#25:20 Podkreślanie przynależności plemiennej Labana (pod. Rdz 28:5; 31:20, 24) oraz różnic językowych (Rdz 31:47) może sugerować kształtowanie się odrębności narodowej wśród członków klanu Abrahama (Pwt 26:5). Jakub jest ostatnim szukającym żony w Padan-Aram, a więc identyfikującym się z dawną ojczyzną. Jego widzenie (Rdz 46:1-4) oraz przekonanie Józefa (Rdz 50:24-25) wskazują, że ojczyzną stał się Kanaan. 21A wstawiał się#So 3:10 Izaak do JHWH za swoją żonę,#25:21 za swoją żonę, לְנֹכַח אִשְׁתּוֹ, idiom: przed swoją żoną (tj. wstawiał się do PANA, stając przed nią, jakby twarzą do Boga, mając ją za plecami). gdyż była ona niepłodna, i JHWH dał się ubłagać – i Rebeka, jego żona, poczęła.

22A synowie trącali się w jej wnętrzu, stąd zapytała: Jeśli tak, to dlaczego to mnie? I poszła zapytać JHWH. 23JHWH zaś powiedział jej:

Dwa narody w twym brzuchu

i dwa ludy#25:23 lud, לְאֹם (le’om), l. naród (poet. i późn.). – od twego wnętrza

podzielone.

Lud będzie miał przewagę nad

ludem –

i starszy będzie służył młodszemu.#Ml 1:2-3; Rz 9:10-13

24A gdy wypełniły się jej dni, aby porodzić, oto w jej brzuchu były bliźnięta. 25I wyszedł pierwszy, cały rudy, jak płaszcz włochaty#25:25 włochaty, שֵׂעָר (se‘ar), koresponduje z nazwą pogórza Seir, gdzie zamieszkiwali potomkowie Ezawa. – i nadano#25:25 nadała, ἐπωνόμασεν, G S Vg. mu imię Ezaw.#25:25 Ezaw, עֵשָׂו (‘esaw): Imię to jest nieznane na starożytnym Wschodzie. Co do etymologii, tekst zdaje się łączyć znaczenie tego imienia z owłosieniem Ezawa, być może zatem nawiązuje do arab. ‘gaszija, czyli: przykryty. Mniej prawdopodobne, że do Ousoosa, myśliwego z opowiadań fenickich, Rdz 25:25L. 26Za nim zaś wyszedł jego brat, a jego ręka trzymała za piętę Ezawa – i nadano#25:26 nazwała, ἐκάλεσεν, G; wg MT: nazwał; wg GK: nazwano. mu imię Jakub.#25:26 Jakub, יַעֲקֹב (ja‘aqow), czyli: trzymajpięta, od עָקַב (‘aqaw), deptać po piętach, a zatem: idiom. depczący po piętach, oszust (?), spryciarz (?). Wydarzenia z jego życia: Jego dziad Abraham umiera, gdy Jakub ma 15 lat (Rdz 25:7), ucieka do Charanu w wieku 77 lat (Rdz 28:5), żeni się z Leą i Rachelą w wieku 84 lat (Rdz 29:21-30; 30:1, 22-26), rodzi mu się Józef, syn Racheli, gdy Jakub ma 91 lat (Rdz 30:22-24), ucieka od Labana w wieku 97 lat (Rdz 31), jego syn zostaje sprzedany do Egiptu, gdy Jakub ma 108 lat (Rdz 37:12-36), Izaak umiera, gdy Jakub ma 120 lat (Rdz 35:28-29, por. 25:26 z 35:28), przenosi się do Egiptu w wieku 130 (Rdz 46-47) i umiera w wieku 147 lat (Rdz 47:28), Rdz 25:26L. A Izaak miał sześćdziesiąt lat, gdy ich zrodził.

Jakub i pierworództwo

27A gdy chłopcy wyrośli, Ezaw był człowiekiem znającym się na łowach, człowiekiem pola. Jakub zaś był człowiekiem spokojnym,#25:27 spokojny, תָּם (tam), słowo oznacza też nienaganność, niewinność i doskonałość, w G: naturalny, ἄπλαστος. mieszkającym w namiotach. 28Izaak kochał Ezawa, bo łowy#25:28 swe łowy PS. miał w swych ustach,#25:28 łowy miał w swych ustach, צַיִד בְּפִיו: idiom: lubił dziczyznę. a Rebeka kochała Jakuba.

29Pewnego razu Jakub ugotował#25:29 ugotował, זִיד: w hebrajskim jest więcej ironii w tej historii dzięki grze słów: upolować – ugotować, צִיד – זִיד. potrawę,#25:29 potrawę, נָזִיד (nazid), lub: gęstą zupę jarzynową, gulasz (warzywny). a Ezaw przyszedł z pola i był zmęczony. 30I powiedział Ezaw do Jakuba: Daj mi się, proszę, nażreć#25:30 daj mi się nażreć, הַלְעִיטֵנִי (hale‘iteni): לָעַט odnosi się w późn. okresie do karmienia zwierząt. Czy podobne znaczenie miało w czasach redagowania księgi? Rdz 25:30L. z tej czerwonej potrawy,#25:30 czerwonej potrawy, za G: ἀπὸ τοῦ ἑψέματος τοῦ πυρροῦ τούτου, wg MT: z czerwonej, czerwonej. bo jestem zmęczony. Dlatego nadano mu imię Edom.#25:30 Edom, אֱדוֹם (’edom), czyli: czerwony. 31A Jakub powiedział: Najpierw#25:31 najpierw, כַיּוֹם (kajjom), lub: od dziś, z dniem dzisiejszym, od zaraz. sprzedaj mi swoje pierworództwo.#25:31 Praktyka sprzedaży pierworództwa potwierdzona jest w tekstach z Nuzi w Mezopotamii, z XV w. p. Chr. 32A Ezaw odpowiedział: Oto ja jestem bliski śmierci, więc po co mi pierworództwo? 33Lecz Jakub powiedział: Najpierw mi przysięgnij. I przysiągł mu. I sprzedał swoje pierworództwo Jakubowi. 34Wtedy Jakub podał Ezawowi chleb i potrawę z soczewicy – i jadł, i pił, i wstał, i poszedł; i wzgardził Ezaw pierworództwem.#Hbr 12:16

Currently Selected:

Rodzaju 25: SNPD4

Highlight

Copy

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej

Learn More About Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza