Rodzaju 22
22
Ofiarowanie Izaaka i potwierdzenie błogosławieństwa
1I stało się#22:1 I stało się: וַיְהִי (wajhi): bardzo częste wyrażenie czasowe zaznaczające początek narracji, ze względów stylistycznych nie zawsze tak tłumaczone (Rdz 22:1L). po tych wydarzeniach, że Bóg wystawił Abrahama na próbę. Powiedział do niego: Abrahamie! A on odpowiedział: Oto jestem. 2Wtedy powiedział: Weź, proszę, swego syna, swego jedynaka, którego kochasz, Izaaka, i udaj się do ziemi Moria,#22:2 Wg G: do ziemi wyżynnej, εἰς τὴν γῆν τὴν ὑψηλὴν; wg PS: do ziemi More (w okolice Sychem?) l. do ziemi widzenia, ארץ המורה; wg σ’ Vg: do ziemi widzenia, τῆς ὀπτασίας (הַמַּרְאֶה) por. TgPsJ, sy: do ziemi Amorytów, tj. הָאֱמֹרִי. Jeśli przyjąć MT, to na górze Moria ponad 1000 lat później Salomon wybudował świątynię, zob. 2Krn 3:1. i złóż go tam w ofierze całopalnej#Hbr 11:17-19 na jednej z gór, o której ci powiem.
3Wstał więc Abraham wcześnie rano, osiodłał swego osła i wziął z sobą dwóch swoich chłopców, i swego syna Izaaka, i narąbał drewna do ofiary całopalnej, i wstał, i udał się do tego miejsca, o którym powiedział mu Bóg.
4Trzeciego dnia podniósł Abraham swoje oczy i zobaczył to miejsce z daleka. 5Wtedy powiedział Abraham do swoich chłopców:#22:5 Lub: służących. Zostańcie tutaj z osłem, a ja i chłopiec pójdziemy tam, a gdy pokłonimy się [Bogu], wrócimy do was. 6Następnie Abraham wziął drewno do ofiary całopalnej, włożył je na Izaaka, swego syna, i wziął w swą rękę ogień i nóż, i poszli obaj razem.
7Wówczas Izaak powiedział do Abrahama, swojego ojca: Ojcze mój! A [ten] odpowiedział: Oto jestem, mój synu! I powiedział: Oto ogień i drewno, a gdzie jest jagnię na ofiarę całopalną? 8I odpowiedział Abraham: Bóg sobie upatrzy jagnię na ofiarę całopalną, mój synu. I szli obaj razem.
9A gdy przyszli na to miejsce, o którym powiedział mu Bóg, zbudował tam Abraham ołtarz i ułożył drewno. Potem związał#22:9 związał, יַעֲקֹד (ja‘aqod), Rdz 22:9L. swego syna Izaaka i położył go na ołtarzu na drewnie.#Jk 2:18-24 10Następnie wyciągnął Abraham swoją rękę i wziął nóż, aby zabić swego syna. 11Lecz Anioł JHWH#Rdz 16:7 zawołał do niego z niebios i powiedział: Abrahamie! Abrahamie! I odpowiedział: Oto jestem! 12I powiedział: Nie podnoś swej ręki na chłopca i nie czyń mu nic, bo teraz wiem, że ty boisz się Boga#22:12 Bojaźń Boża nie ozn. tylko lęku, ale pierwszeństwo na liście wartości, bezgraniczne zaufanie do Niego i Jego Słowa. i#22:12 Spójnik w tym przyp. wyjaśniający, tj. tak że, Rdz 22:12L. nie odmówiłeś Mi swego syna, swego jedynaka.#22:12 Wg G: swego ukochanego, τοῦ υἱοῦ σου τοῦ ἀγαπητοῦ, pod. Rdz 22:16.
13A gdy Abraham podniósł oczy i rozejrzał się, oto baran za [nim]#22:13 za [nim], אַחַר: (1) lub: zaraz, w tejże chwili, por. Rdz 18:5; Rt 1:16; Kzn 12:21; Jr 25:26; (2) wg wielu Mss PS G sy: jednego, אֶחָד (’echad). uwiązł w gąszczu rogami. Abraham poszedł więc, wziął barana i złożył go na ofiarę całopalną zamiast swego syna.#J 1:29
14I nadał Abraham temu miejscu nazwę: JHWH widzi.#22:14 JHWHwidzi, יְהוָה יִרְאֶה (JHWHjir’eʰ). Dlatego mówi się do dzisiaj: Na górze JHWH [wszystko] widać.#22:14 Na górze JHWH[wszystko] widać, בְּהַר יְהוָה יֵרָאֶה (behar JHWHjera’eʰ): (1) Tekst spółgłoskowy w obu wyrażeniach się nie różni, zob. יְהוָה יֵרָאֶה, można by więc odczytać: Na górze JHWHwidzi; (2) strona bierna (ni יֵרָאֶה) mogłaby być odczytana: (a) widziany, czyli: Na górze JHWHjest widziany; (b) w sensie zwrotnym: Na górze JHWHsię objawia l. ukazuje; (c) w sensie bezosobowym: Na górze JHWHsię okazuje (l. się widzi, l. się zobaczy, l. wszystko stanie się jasne); myśl, że na górze JHWH jest zaopatrzenie, wynika z tego ostatniego sensu, tj. Na górze JHWHbędzie doglądnięte, oraz z całego kontekstu wydarzenia.
15I powtórnie zawołał Anioł JHWH z niebios do Abrahama 16i powiedział: Przysiągłem#22:16 Pf. ze znaczeniem teraźniejszym, tj. w momencie, gdy coś mówię, natychmiast staje się to przeszłością, Rdz 22:16L. na siebie samego#Jr 22:5; 49:13; Am 4:2; 6:8; Hbr 6:13-14 – oświadczenie JHWH#Lb 14:28#22:16 oświadczenie JHWH, נְאֻם־יְהוָה (ne’um-JHWH): wyrażenie użyte 364 razy w pismach prorockich; dwa razy w Pięcioksięgu, zob. Lb 14:28. – ponieważ uczyniłeś tę rzecz i nie odmówiłeś Mi#22:16 Mi PS, por. G i S. swego syna, swego jedynaka, 17będę ci obficie błogosławił i wielce rozmnożę twoje potomstwo#Ga 3:15-16 – niczym gwiazdy na niebiosach i niczym piasek, który jest nad brzegiem morza, i posiądzie twoje nasienie bramę swoich wrogów,#Lb 22:4; Pwt 1:10; 1Krl 4:20; Hbr 11:12#22:17 i posiądzie twoje nasienie bramę swoich wrogów, וְיִרַשׁ זַרְעֲךָ אֵת שַׁעַר אֹיְבָיו, idiom: twoje potomstwo zwycięży twoich wrogów, por. Rdz 24:60. 18i błogosławić się będą#22:18 Forma zwrotna występuje również w Pwt 29:18; Ps 72:17; Iz 65:16; Jr 4:2, forma bierna: Rdz 12:2; 18:18; 28:14. w twoim nasieniu wszystkie narody ziemi#Rdz 12:2; 18:18; 28:14 za to, że usłuchałeś mego głosu.
19Potem wrócił Abraham do swoich chłopców, powstali i udali się razem do Beer-Szeby. I mieszkał Abraham w Beer-Szebie.
Potomkowie Nachora
20I stało się po tych wydarzeniach, że doniesiono Abrahamowi, mówiąc: Oto Milka, również ona urodziła synów Nachorowi, twojemu bratu: 21Usa, jego pierworodnego, i Buza,#22:21 Buz: zob. Jb 32:2. Z miejscowości o tej nazwie pochodził Elihu. Może jednak oznaczać różne lokalizacje: (1) kraj o nazwie Bazu, pustynny, pełen węży i skorpionów, podbity przez Asarhaddona w 676 r. p. Chr.; (2) miejsce w Arabii lub Persji; (3) miejsce wspomniane w listach z Mari (EM 2:4), Rdz 22:21L. jego brata, i Kemuela, ojca Arama, 22i Keseda, i Chazo, i Pildasza, i Jidlafa, i Betuela. 23A Betuel zrodził#22:23 zrodził, יָלַד: wg PS: הוליד. Rebekę.#22:23 Rebeka, רִבְקָה (riwqaʰ), czyli: (1) więzadło (przylepa?) od רבק, por. arab. rabaqa; (2) miękka, giętka, od ak. rabaku; (3) trad. tłumaczone jako jałówka (Rdz 22:23L). Wyrażenia: ojca Arama oraz Betuel zrodził Rebekę mogą świadczyć o: (1) ograniczonych kontaktach rodzinnych i ograniczonej wymianie informacji, stąd najświeższe wiadomości mogły mieć kilkadziesiąt lat, albo (2) o późniejszej redakcji.
Tych ośmiu urodziła Nachorowi, bratu Abrahama, Milka. 24A jego nałożnica, imieniem Reuma,#22:24 Reuma, רְאוּמָה (re’umaʰ), tj. (1) ukochana; (2) dzika bawolica, por. Lb 23:22; 24:8 (Rdz 22:24L). ona także urodziła: Tebacha i Gachama, i Tachasza, i Maakę.#22:24 Imiona te mogły stać się nazwami miejscowości, Rdz 22:24L.
Currently Selected:
Rodzaju 22: SNPD4
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
