Wyjścia 10
10
Plaga szarańczy
1Potem powiedział JHWH do Mojżesza: Udaj się do faraona, ponieważ to Ja zatwardziłem jego serce i serce jego sług, po to, abym mógł umieścić#10:1 Lub: by były umieszczone przeze Mnie; wg G: aby następnie mogły nastąpić te znaki nad nimi, ἵνα ἑξῆς ἐπέλθῃ τὰ σημεῖα ταῦτα ἐπ᾽ αὐτούς. Wj 10:1L. moje znaki wśród nich 2oraz po to, byś wyliczał#10:2 Lub: raz po raz wyliczał. w obecności swego#10:2 w obecności swoich synów, בּאָזְנֵי, idiom: do uszu swoich synów. syna oraz syna jego syna,#10:2 W G: do uszu swoich dzieci…, εἰς τὰ ὦτα τῶν τέκνων ὑμῶν καὶ τοῖς τέκνοις τῶν τέκνων ὑμῶν. jak poczynałem sobie kosztem#10:2 jak poczynałem sobie kosztem, הִתְעַלַּלְתִּי (hit‘allalti), lub: jak strasznie wykpiłem. Egipcjan i jakich znaków dokonywałem wśród nich – i byście dzięki temu wiedzieli, że Ja jestem JHWH.#10:2 PS dod.: wasz Bóg i dalsze wyjaśnienia.
3Udał się zatem Mojżesz i Aaron#10:3 Forma lp: udał się, w odniesieniu do dwóch osób warta sprawdzenia, por. w. 8, szczególnie że w w. 6 brak wzmianki o Aaronie. do faraona i powiedzieli do niego: Tak mówi JHWH, Bóg Hebrajczyków: Jak długo będziesz odmawiał upokorzenia się przede Mną? Wypuść mój lud, aby Mi służył! 4Bo jeśli ty będziesz odmawiał wypuszczenia mego ludu, to oto Ja jutro#10:4 Wg G: jutro o tej porze, ταύτην τὴν ὥραν αὔριον. sprowadzę szarańczę w twoje granice. 5Pokryje ona powierzchnię#10:5 powierzchnię, עַיִן (‘ain), pod. w Lb 22:5, 11. ziemi tak, że nie będzie można zobaczyć ziemi, i pożre resztę tego, co ocalało, co pozostało wam po gradzie, i obgryzie każde#10:5 PS wtrąca: całą zieleń ziemi i wszelki owoc, עשׂב הארץ ואת כל פרי. drzewo, które zaczęło kwitnąć wam na polu. 6I napełni twoje domy oraz domy wszystkich twoich sług i domy wszystkich Egipcjan, czego nie widzieli twoi ojcowie ani ojcowie twoich ojców, odkąd żyją na ziemi aż po dzień dzisiejszy. Następnie odwrócił się i wyszedł od faraona.
7A słudzy faraona powiedzieli do niego: Jak długo będzie nam ten [człowiek] pułapką?#10:7 pułapką, מוֹקֵשׁ (moqesz), lub: przynętą w pułapce na ptaki. Wypuść tych ludzi,#10:7 ludzi, אֶת־הָאֲנָשִׁים, w tym kontekście może oznaczać mężczyzn, zob. w. 11. aby służyli JHWH, swojemu Bogu. Czy wciąż nie rozumiesz, że Egipt ginie?
8Zawrócono zatem Mojżesza i Aarona do faraona, a on powiedział do nich: Idźcie, służcie JHWH, waszemu Bogu. Kim i [dokładnie] kim mają być ci idący? 9A Mojżesz odpowiedział: Pójdziemy z naszą młodzieżą i z naszymi starszymi; pójdziemy z naszymi synami i naszymi córkami, z naszymi owcami i z naszym bydłem, gdyż mamy mieć święto JHWH.#10:9 święto JHWH, חַג־יְהוָה (chag-JHWH): wyr. to pojawia się w SP jeszcze trzy razy, w Kpł 23:39; Sdz 21:19; Oz 9:5, i zawsze łączy się z wędrówką do określonego miejsca.
10Wtedy im powiedział: Będzie, owszem, JHWH z wami#10:10 Być może wykorzystano tu ironię opierającą się na podobieństwie będzie i JHWH: Będzie, owszem, BĘDĘ z wami! – jeśli wypuszczę was i wasze dzieci!#10:10 dzieci, טַף (taf), może w tym kontekście odnosić się do wszystkich zależnych od innych, a zatem i do osób starszych. [Tylko] patrzcie,#10:10 [Tylko] patrzcie, רְאוּ: (1) Faraon ostrzega: Wyzywacie nieszczęście. Uważajcie, bo spotka was coś złego z mojej strony. (2) Faraon argumentuje: Sami się przekonajcie, bo widać jak na dłoni, że planujecie coś niegodziwego! bo coś złego macie przed oczami.#10:10 Lub: przed swoimi twarzami (l. przed sobą). 11Nie tak!#10:11 Nie tak, לֹא כֵן: wg PS: dlatego, לָכֵן. Idźcie sobie wy, mężczyźni, i służcie JHWH, skoro tak tego chcecie! I wypędził#10:11 PS: i wypędzili ich, pod. G, ἐξέβαλον δὲ αὐτοὺς ἀπὸ προσώπου Φαραω. ich sprzed oblicza faraona.
12Wtedy JHWH powiedział do Mojżesza: Unieś swoją rękę nad ziemię egipską za#10:12 za: hbr. przyim בְּ bywa em. na przyim לְ, Wj 10:12L. szarańczą. Niech spadnie na ziemię egipską i pożre wszelką zieleń ziemi,#10:12 PS dod.: i wszelki owoc drzewa, ואת כל פרי העץ: pod. G, καὶ πάντα τὸν καρπὸν τῶν ξύλων. wszystko, co pozostawił grad.
13I uniósł Mojżesz swoją laskę#10:13 Wg PS: rękę. nad ziemię egipską,#10:13 nad ziemię egipską: wg G: ku niebu, εἰς τὸν οὐρανόν. a JHWH posyłał na ziemię wschodni wiatr przez cały ten dzień i całą noc, a gdy nastał poranek, wschodni wiatr przyniósł szarańczę.#Obj 9:2-3 14I spadła szarańcza na całą ziemię egipską, i osiadła we wszystkich granicach Egiptu, bardzo gęsto. Wcześniej, przed nią, nie było takiej szarańczy jak ta, i po niej takiej już nie będzie. 15I pokryła powierzchnię całej ziemi, i pociemniała#10:15 pociemniała, וַתֶּחְשַׁךְ (wattechszach): wg G: i zniszczona została ziemia, gr. ἐφθάρη ἡ γῆ, hbr. וַתֵּהָשֵׂף. [od niej] ziemia – i pożarła całą zieleń ziemi i wszelki owoc drzewa, który pozostawił grad. I nie pozostało nic zielonego na drzewie ani nic z zieleni na polu w całej ziemi egipskiej.
16Wówczas pośpieszył faraon z wezwaniem Mojżesza i Aarona i powiedział: Zgrzeszyłem przeciw JHWH, waszemu Bogu, i przeciw wam. 17A teraz przebaczcie, proszę, mój grzech, także tym razem, i wstawcie się u JHWH, waszego Boga, niech tylko odwróci ode mnie tę śmierć.
18Wyszedł więc od faraona i wstawił się u JHWH.#10:18 Wg G: u Boga. 19A JHWH obrócił wiatr na zachodni,#10:19 Lub: morski, tj. od M. Śródziemnego. bardzo mocny, i uniósł szarańczę i wwiał ją do Morza Czerwonego#10:19 Morza Czerwonego, יַם־סוּף (jam suf). – ani jedna szarańcza nie pozostała we wszystkich granicach Egiptu. 20JHWH jednak zatwardził serce faraona i [ten] nie wypuścił synów Izraela.
Plaga ciemności
21I powiedział JHWH do Mojżesza: Unieś swoją rękę ku niebiosom, a nastanie ciemność#10:21 Głównym bóstwem Egiptu był bóg słońca Re, plaga ta była zatem wymownym upokorzeniem religii egipskiej. nad ziemią egipską tak, że będzie się dotykać ciemności.
22Mojżesz wyciągnął więc swą rękę ku niebiosom i nastała gęsta ciemność#10:22 gęsta ciemność, חֹשֶׁךְ־אֲפֵלָה (choszech-’afelaʰ). w całej ziemi egipskiej przez trzy dni.#Ps 105:28; Obj 16:10 23Nikt nikogo nie widział i nikt nie wstawał ze swojego miejsca przez trzy dni. Ale wszyscy synowie Izraela mieli światło w swoich siedzibach.
24Wtedy faraon zawołał Mojżesza#10:24 PS dod.: i Aarona, וְאַהֲרֹן: pod. G, καὶ Ααρων. i powiedział: Idźcie, służcie JHWH,#10:24 Wg G: Panu, swemu Bogu, κυρίῳ τῷ θεῷ ὑμῶν. tylko wasze owce i wasze bydło niech pozostaną. Wasze dzieci#10:24 dzieci, טַף (taf), może w tym kontekście odnosić się do wszystkich zależnych od innych, a zatem i do osób starszych. również mogą iść z wami.
25A Mojżesz odpowiedział: To również ty dasz w nasze ręce ofiary rzeźne i całopalne, abyśmy przygotowali je JHWH, naszemu Bogu. 26Więc także nasz dobytek pójdzie z nami, a nie pozostanie [nawet] kopyto. Gdyż z niego weźmiemy, aby usłużyć JHWH, naszemu Bogu – a my nie wiemy, czym mamy usłużyć JHWH, dopóki tam nie przyjdziemy.
27 JHWH zatwardził jednak#10:27 Lub: Wtem zatwardził JHWH, Wj 10:27L. serce faraona, tak że nie chciał ich wypuścić. 28Powiedział więc do niego faraon: Idź ode mnie! Strzeż się, abyś#10:28 W KP: אֶל; w wielu ed Mss: אַל, co skutkuje tłum.: Strzeż się! Nie próbuj więcej oglądać mojego oblicza. więcej nie oglądał mego oblicza, bo w dniu, gdy zobaczysz moje oblicze, umrzesz. 29A Mojżesz odpowiedział: Dobrze powiedziałeś! Więcej już nie zobaczę twojego oblicza.
Currently Selected:
Wyjścia 10: SNPD4
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
