YouVersion Logo
Search Icon

ကမ္ဘာဦး 21

21
ဣ​ဇာက်​ကို​ဖွား​မြင်​ခြင်း
1ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား​သည်၊ အ​မိန့်​တော်​ရှိ​သည်​အ​တိုင်း၊ စာ​ရာ​ကို အ​ကြည့်​အ​ရှု​ကြွ​တော်​မူ၍၊ က​တိ​တော်​ရှိ​သည်​နှင့်​လျော်​စွာ သူ၌​ပြု​တော်​မူ​သ​ဖြင့်၊ 2စာ​ရာ​သည်​ပ​ဋိ​သ​န္ဓေ​စွဲ​ယူ၍၊ ဘု​ရား​သ​ခင်​အ​မိန့်​တော်​နှင့် ချိန်း​ချက်​သော​အ​ချိန်၌၊ အာ​ဗြ​ဟံ​အ​သက်​ကြီး​သော​အ​ခါ၊ သူ့​အား​သား​ကို​ဖွား​လေ၏။#ဟေ​ဗြဲ၊ ၁၁:၁၁။ 3အာ​ဗြ​ဟံ​သည်​လည်း၊ မိ​မိ​ရ​သော​သား​တည်း​ဟူ​သော၊ စာ​ရာ​ဖွား​သော​သား​ကို ဣ​ဇာက်​အ​မည်​ဖြင့် မှည့်​လေ၏။ 4ဘု​ရား​သ​ခင်​မှာ​ထား​တော်​မူ​သည်​အ​တိုင်း၊ အာ​ဗြ​ဟံ​သည်​ရှစ်​ရက်​မြောက်​သော​နေ့၌၊ သား​ဣ​ဇာက်​ကို အ​ရေ​ဖျား​လှီး​မင်္ဂ​လာ​ပေး​လေ၏။#က၊ ၁၇:၁၂၊ တ၊ ၇:၈။ 5သား​ဣ​ဇာက်​ကို​မြင်​ရ​သော​အ​ခါ၊ အာ​ဗြ​ဟံ​သည် အ​သက်​တစ်​ရာ​ရှိ​သ​တည်း။ 6စာ​ရာ​က​လည်း၊ ငါ​ရယ်​ရ​သော​အ​ခွင့်​ကို ဘု​ရား​သ​ခင်​ပေး​တော်​မူ​ပြီ။ ဤ​သ​တင်း​ကို ကြား​သော​သူ​အ​ပေါင်း​တို့​သည်​လည်း၊ ငါ​နှင့်​အ​တူ ရယ်​ကြ​လိမ့်​မည်​ဟူ၍​လည်း​ကောင်း၊ 7စာ​ရာ​သည်​သား​ကို​နို့​တိုက်​လိမ့်​မည်​ဟု အာ​ဗြ​ဟံ​အား အ​ဘယ်​သူ​ပြော​နှင့်​ရ​သ​နည်း။ သူ​သည်​အ​သက်​ကြီး​သော​အ​ခါ၊ ငါ​သည်​သား​ကို​ဖွား​ပြီ​ဟူ၍​လည်း​ကောင်း ဆို​လေ၏။ 8ထို​သူ​ငယ်​ဣ​ဇာက်​သည် ကြီး​ပွား၍ နို့​နှင့်​ကွာ​လေ၏။ နို့​ကွာ​သော​နေ့၌ အာ​ဗြ​ဟံ​သည် ပွဲ​ကြီး​လုပ်​လေ၏။
ဟာ​ဂ​ရ​နှ​င့်​ဣ​ရှ​မေ​လ​တို့​ကို​နှင်​ခြင်း
9အဲ​ဂု​တ္တု​အ​မျိုး​သား​ဟာ​ဂ​ရ​တွင် အာ​ဗြ​ဟံ​ရ​သော​သား​သည် ဆဲ​ရေး​သည်​ကို စာ​ရာ​သိ​မြင်​လျှင်၊ 10ဤကျွန်​မနှင့်သူ၏သားကို နှင်ထုတ်ပါလော့။ ဤ​ကျွန်​မ၏​သား​သည် အ​ကျွန်ုပ်၏​သား​ဣ​ဇာက်​နှင့်​အ​တူ အ​မွေ​မ​ခံ​ရ​ဟု အာ​ဗြ​ဟံ​အား ဆို​လေ၏။#ဂလ၊ ၄:၂၉-၃၀။ 11အာ​ဗြ​ဟံ​လည်း၊ မိ​မိ​သား​ဖြစ်​သော​ကြောင့်၊ ထို​အ​မှု​အ​လွန်​ခက်​သည်​ဟု ထင်​လေ၏။ 12သို့​ရာ​တွင် ဘု​ရား​သ​ခင်​က၊ ထို​သူ​ငယ်​နှင့် သင်၏​ကျွန်​မ​ကြောင့်၊ ဤ​အ​မှု​ခက်​သည်​ဟု မ​ထင်​နှင့်။ စာ​ရာ​ပြော​လေ​ရာ​ရာ၌ သူ၏​စ​ကား​ကို နား​ထောင်​လော့။ အ​ကြောင်း​မူ​ကား၊ ဣ​ဇာက်၌​သာ သင်၏​အ​မျိုး​တည်​လိမ့်​မည်။#ရော၊ ၉:၇၊ ဟေဗြဲ၊ ၁၁:၁၈။ 13ကျွန်​မ၏​သား​သည် သင်၏​အ​မျိုး​ဖြစ်​သော​ကြောင့်၊ သူ့​ကို​လည်း လူ​မျိုး​ဖြစ်​စေ​မည်​ဟု အာ​ဗြ​ဟံ​အား မိန့်​တော်​မူ၏။
14အာ​ဗြ​ဟံ​သည် နံ​နက်​စော​စော​ထ၍၊ မုန့်​နှင့် ရေ​ဘူး​ကို​ယူ​သ​ဖြင့်၊ ဟာ​ဂ​ရ​ပ​ခုံး၌​တင်​ပြီး​လျှင်၊ သူ​ငယ်​ကို​အပ်၍ ကျွန်​မ​ကို လွှတ်​လိုက်​လေ၏။ သူ​သည်​လည်း​သွား၍၊ ဗေ​ရ​ရှေ​ဘ​တော၌ လှည့်​လည်​လျက်​နေ၏။ 15ဘူး၌​ရေ​ကုန်​သော​အ​ခါ၊ သူ​ငယ်​ကို ချုံ​ပုတ်​အောက်၌​ထား၍၊ 16ငါ​သည်​သူ​ငယ်​သေ​သည်​ကို မ​မြင်​လို​ဟု​ဆို​လျက်၊ ခပ်​ဝေး​ဝေး၊ လေး​တစ်​ပစ်​ခန့်​လောက်​သွား​ပြီး​လျှင်၊ သူ​ငယ်​ရှေ့​မှာ ထိုင်၍​နေ​လေ၏။ ထို​သို့​ထိုင်၍​နေ​စဉ်၊ သူ​သည်​အ​သံ​ကို​လွှင့်၍ ငို​ကြွေး​လေ၏။ 17ဘု​ရား​သ​ခင်​သည် လု​လင်၏​အ​သံ​ကို​ကြား​တော်​မူ၍၊ ဘု​ရား​သ​ခင်၏​ကောင်း​ကင်​တ​မန်​က၊ ဟာ​ဂ​ရ၊ သင်၌​အ​ဘယ်​အ​မှု​ရှိ​သ​နည်း။ မ​စိုး​ရိမ်​နှင့်။ လု​လင်​နေ​သော​အ​ရပ်​ထဲ​က သူ၏​အ​သံ​ကို ဘု​ရား​သ​ခင်​ကြား​တော်​မူ​ပြီ။ 18ထ​လော့။ လု​လင်​ကို​ကြွ၍ လက်​နှင့်​မ​လော့။ ငါ​သည်​သူ့​ကို လူ​မျိုး​ကြီး​ဖြစ်​စေ​မည်​ဟု ကောင်း​ကင်​ထဲ​က​ခေါ်၍ ဟာ​ဂ​ရ​အား​မြွက်​ဆို၏။ 19ထို​အ​ခါ ဘု​ရား​သ​ခင်​သည် ဟာ​ဂ​ရ၏​မျက်​စိ​ကို​ဖွင့်​တော်​မူ​သ​ဖြင့်၊ သူ​သည်​ရေ​တွင်း​ကို​မြင်​လေ​သော်၊ သွား၍​ဘူး​ကို ရေ​ဖြည့်​ပြီး​လျှင်၊ လု​လင်​အား ရေ​ကို​တိုက်​လေ၏။ 20ထို​လု​လင်​ဘက်၌​လည်း၊ ဘု​ရား​သ​ခင်​ရှိ​တော်​မူ၏။ သူ​သည်​ကြီး​ပွား၍ တော၌​နေ​သ​ဖြင့်၊ လေး​သ​မား​ဖြစ်​လေ၏။ 21ပါ​ရန်​တော၌​နေ​သည်​ဖြစ်၍၊ သူ့​အ​မိ​သည် အဲ​ဂု​တ္တု​ပြည်​မှ မိန်း​မ​တစ်​ယောက်​ကို​ခေါ်၍ သူ​နှင့် စုံ​ဖက်​စေ၏။
အာ​ဗြ​ဟံ​နှင့်အ​ဘိ​မ​လက်
22ထို​ရော​အ​ခါ၊ အ​ဘိ​မ​လက်​မင်း​နှင့် ဗိုလ်​ချုပ်​မင်း​ဖိ​ကော​လ​တို့​သည် အာ​ဗြ​ဟံ​ကို​ခေါ်၍၊ သင်​သည်​ပြု​လေ​ရာ​ရာ၌ သင့်​ဘက်​မှာ ဘု​ရား​သ​ခင်​ရှိ​တော်​မူ၏။#က၊ ၂၆:၂၆။ 23သို့​ဖြစ်၍ သင်​သည်​ငါ့​ကို​လည်း​ကောင်း၊ ငါ့​သား​ကို​လည်း​ကောင်း၊ ငါ့​မြေး​ကို​လည်း​ကောင်း၊ မ​လှည့်​စား။ ငါ​သည်​သင်၌​ကျေး​ဇူး​ပြု​သ​ကဲ့​သို့ ငါ၌​လည်း​ကောင်း၊ သင်​တည်း​နေ​ရာ ငါ့​ပြည်၌​လည်း​ကောင်း၊ ကျေး​ဇူး​ပြု​မည်​ဟု ဘု​ရား​သ​ခင်​ကို​တိုင်​တည်၍ ငါ့​အား​ကျိန်​ဆို​ပါ​လော့​ဟု ပြော​ဆို၏။ 24အာ​ဗြ​ဟံ​က​လည်း၊ ထို​အ​တိုင်း​ငါ​ကျိန်​ဆို​ပါ​မည်​ဟု ပြန်​ပြော​လေ၏။ 25အ​ဘိ​မ​လက်​မင်း၏​ကျွန်​တို့​သည် အ​နိုင်​အ​ထက်​လု​ယူ​သော ရေ​တွင်း​အ​ကြောင်း​ကြောင့်၊ အာ​ဗြ​ဟံ​သည်​လည်း အ​ဘိ​မ​လက်​မင်း​ကို အ​ပြစ်​တင်​လေ၏။ 26အ​ဘိ​မ​လက်​မင်း​က​လည်း၊ ဤ​အ​မှု​ကို အ​ဘယ်​သူ​ပြု​သည်​ကို ငါ​မ​သိ။ သင်​သည်​ငါ့​ကို​မ​ပြော။ ငါ​လည်း​ယ​နေ့​တိုင်​အောင် မ​ကြား​ရ​ဟု​ဆို၏။ 27အာ​ဗြ​ဟံ​သည်​လည်း သိုး၊ နွား​တို့​ကို​ယူ​ပြီး​လျှင်၊ အ​ဘိ​မ​လက်​အား​ပေး၍ ထို​နှစ်​ပါး​တို့​သည် ပ​ဋိ​ညာဉ်​ပြု​ကြ၏။ 28အာ​ဗြ​ဟံ​သည်​လည်း သိုး​သ​ငယ်​မ​ခု​နစ်​ကောင်​တို့​ကို သိုး​စု​နှင့်​ခွဲ​ထား​လေ၏။ 29အ​ဘိ​မ​လက်​က​လည်း၊ ခွဲ​ထား​သော ဤ​သိုး​သ​ငယ်​မ​ခု​နစ်​ကောင်​တို့​သည်၊ အ​ဘယ်​သို့​နည်း​ဟု​မေး​သော်၊ 30အာ​ဗြ​ဟံ​က၊ ဤ​ရေ​တွင်း​ကို​ငါ​တူး​ပြီး​ဟု ဤ​သိုး​သ​ငယ်​မ​ခု​နစ်​ကောင်​တို့​သည် ငါ့​ဘက်၌​သက်​သေ​ဖြစ်​မည်​အ​ကြောင်း သူ​တို့​ကို သင်​သည်​ငါ့​လက်​မှ​ခံ​ယူ​ရ​မည်​ဟု ဆို​လေ၏။ 31သို့​ဖြစ်၍ ထို​အ​ရပ်၌ ထို​နှစ်​ပါး​တို့​သည်​ကျိန်​ဆို​သော​ကြောင့်၊ ထို​အ​ရပ်​ကို ဗေ​ရ​ရှေ​ဘ​ဟု​တွင်​ကြ၏။ 32ထို​သို့​ဗေ​ရ​ရှေ​ဘ​အ​ရပ်၌ ပ​ဋိ​ညာဉ်​ပြု​ကြ၏။ အ​ဘိ​မ​လက်​နှင့် ဗိုလ်​ချုပ်​မင်း​ဖိ​ကော​လ​တို့​သည်​ထ၍ ဖိ​လိ​တ္တိ​ပြည်​သို့​ပြန်​ကြ၏။
33အာ​ဗြ​ဟံ​သည် ဗေ​ရ​ရှေ​ဘ​အ​ရပ်၌ မန်​ကျည်း​ပင်​ကို​စိုက်၍၊ အ​စဉ်​အ​မြဲ​တည်​တော်​မူ​သော ဘု​ရား​သ​ခင်​တည်း​ဟူ​သော၊ ထာ​ဝ​ရ​ဘု​ရား၏​နာ​မ​တော်​ကို​ပ​တ္ထ​နာ​ပြု​လေ၏။ 34ဖိ​လိ​တ္တိ​ပြည်​မှာ ကာ​လ​ရှည်​ကြာ​စွာ​တည်း​နေ​သ​တည်း။

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in