မာကု 14

ယေသျှုအား သတ်ခြင်းငှာ ကြံစီခြင်း

(မဿဲ ၂၆.၁–၅; လုကာ ၂၂.၁–၂; ယောဟန် ၁၁.၄၅–၅၃)

1ပသခါပွဲနှင့် တဆီးမဲ့မုန့်ပွဲတော်မကျမီ နှစ်ရက်အလိုတွင် ကျမ်းတတ်ဆရာရို့နှင့် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့သည် ယေသျှုအား တိတ်တဆိတ်ဖမ်းဆီးပြီး၊ သတ်ခြင်းငှာ နည်းလမ်းရှာကြ၏။ 2ထိုသူရို့သည် ပွဲတော်ကာလအတွင်း၌ ဖမ်းဆီးလျှင် လူရို့သည် ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်မည်ကို စိုးရိမ်သောကြောင့် “မဖမ်းကေ့သိမ့်” ဟု ဆိုကြ၏။

ဗေသနိရွာ၌ ယေသျှုအား ဘိသိက်ဆီမွှီးသွန်းခြင်း

(မဿဲ ၂၆.၆–၁၃; ယောဟန် ၁၂.၁–၈)

3 # လု ၇.၃၇,၃၈ ယေသျှုသည် ဗေသနိရွာ၌ အရီပြားရောဂါ ခံစားခဖူးသော သျှိမုန်၏အိမ်၌ အစားအစာသုံးဆောင်နိန်တော်မူစဉ်၊ မိန်းမတစ်ယောက်သည် အလွန်အဖိုးထိုက်သော နာဒုဆီမွှီးအစစ်နှင့်ပြည့်သော ကျောက်ဖြူဘူးကို ခွဲ၍ ယေသျှု၏ဂေါင်းထက်မှာ သွန်းလောင်းလေ၏။ 4လူတချို့က မာန်ပါ၍ “ဇာကြောင့် ဆီမွှီးကို ဤပိုင်အကျိုးမဟိ ဖြုန်းတီးရသနည်း။ 5ယင်းဆီမွှီးအား ငွီဒင်္ဂါး#၁၄.၅ ငွီဒင်္ဂါး၊ ရှု ၆.၃၇။အပြား ၃၀၀ ကျော်ဖြင့် ရောင်းပြီးလျှင် ဆင်းရဲသောလူတိကို ပီးသင့်၏” ဟု အချင်းချင်း ပြောဆို၍ ထိုမိန်းမကို အပြစ်တင်ကြ၏။

6သို့ရာတွင် ယေသျှုက၊ “ထိုမိန်းမကို ထားလိုက်။ ယင်းမိန်းမကို ဇာကြောင့် နှောက်ယှက်ကြသနည်း။ ငါ၌ သူမ ပြုသောအမှုကား လျောက်ပတ်သောအရာနှင့် ကောင်းသောအမှုအရာဖြစ်၏။ 7ဆင်းရဲသောလူတိကား သင်ရို့နှင့် အမြဲဟိနိန်ကြ၏။ သင်ရို့ အလိုဟိသည့်အခါ၌ သူရို့ကို ကူညီနိုင်၏။ ငါမူကား သင်ရို့နှင့် အမြဲဟိမနိန်။ 8ဤမိန်းမသည် သူမ တတ်နိုင်သမျှနှင့် ငါ့ကို ပြုစုလီယာ။ ငါ၏ရုပ်ခန္ဓာကို သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းငှာ ဆီမွှီးနှင့် ကြိုတင်လိမ်းကျန်လီယာ။ 9သင်ရို့အား ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား သတင်းကောင်းတရားကို ဟောပြောဝီငှသော လောကတစ်ခုလုံး၌ ဤမိန်းမအား အောက်မိ့သတိရစီခြင်းငှာ သူမ ပြုခသောကောင်းမှုကို ပြောကြားကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

ယေသျှုကို သစ္စာဖောက်ခြင်းငှာ ယုဒကြံစည်ခြင်း

(မဿဲ ၂၆.၁၄–၁၆; လုကာ ၂၂.၃–၆)

10ထို့နောက် တပည့်တော်တစ်ဆယ့်နှစ်ပါး အပါအဝင်ဖြစ်သော ယုဒသျှာကာရုတ်သည် ယေသျှုအား ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့၏လက်သို့ အပ်ခြင်းငှာ လားလေ၏။ 11ထိုသူရို့သည် ယုဒ လာကြောင်းကို ကြားသိလျှင် ဝမ်းမြောက်ကြသဖြင့် သူ့အား ဖေသာပီးခြင်းငှာ ကတိကဝတ် ပြုကြ၏။ ထို့ကြောင့် ယုဒသည် ကိုယ်တော်အား ရန်သူ့လက်သို့ အပ်ခြင်းငှာ အခါအခွင့်ကောင်းကို ရှာကြံလျက် နိန်၏။

တပည့်တော်ရို့နှင့်အတူ ပသခါညစာ သုံးဆောင်တော်မူခြင်း

(မဿဲ ၂၆.၁၇–၂၅; လုကာ ၂၂.၇–၁၄,၂၁–၂၃; ယောဟန် ၁၃.၂၁–၃၀)

12ပသခါသိုးသူငယ်ကို သတ်ပြီး၊ ပူဇော်ရသောနိ့တည်းဟူသော တဆီးမဲ့မုန့်ပွဲတော် ပထမနိ့၌ တပည့်တော်တိက “ကိုယ်တော်အဖို့၊ ပသခါညစာပွဲကို အကျွန်ရို့သည် ဇာအရပ်သို့ လားပြီးလျှင် ပျင်ဆင်ရပါမည်နည်း” ဟု ကိုယ်တော်အား မိန်းလျှောက်တော်မူလျှင်၊

13ကိုယ်တော်သည် တပည့်တော်နှစ်ယောက်အား “သင်ရို့၊ မြို့ထဲသို့ လား၍ ရီအိုးထမ်းလာသောသူကို တွိ့လိမ့်မည်။ ထိုသူ့နောက်သို့ လိုက်လား၍၊ 14ထိုသူ ဝင်သောအိမ်သို့ ဝင်ပြီးလျှင် အိမ်သျှင်အား ‘ငါနှင့် ငါ၏တပည့်တော်ရို့သည် ပသခါညစာ စားပွဲကို စားမည့် အခန်းကား၊ ဇာမှာနည်း’ ဟု ဆရာက မိန်းကြောင်းကို ပြောကြလော့။ 15ထိုအခါ ထိုသူက အထက်ဆုံးအထပ်၌ဟိသော အသင့်ပျင်ဆင် ခင်းကျင်းထားသောအခန်းကို ပြလိမ့်မည်။ ထိုအခန်း၌ ငါရို့အဖို့ ညစာကို ပျင်ကြလော့” ဟု မိန့်မှာ၍ စီလွှတ်တော်မူ၏။

16ထိုတပည့်တော် နှစ်ယောက်ရို့သည် ထွက်လား၍၊ မြို့ထဲသို့ ရောက်သောအခါ ကိုယ်တော်မိန့်မှာသည်အတိုင်း တွိ့၍ ပသခါညစာကို အသင့်ပျင်ကြ၏။

17ညချမ်းအချိန်ရောက်လျှင် ယေသျှုသည် တပည့်တော် တစ်ဆယ့်နှစ်ပါးရို့နှင့်အတူ ကြွလာတော်မူ၏။ 18ကိုယ်တော်နှင့် တပည့်တော်ရို့သည် စားပွဲ၌ စားသောက်နိန်စဉ် ယေသျှုက၊ “သင်ရို့ကို ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား သင်ရို့အထဲ၌ — ငါနှင့်အတူ စားသောသူတစ်ယောက်သည် — ငါ့ကို သစ္စာဖောက်လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

19တပည့်တော်တိကလည်း စိတ်မကောင်းဖြစ်ကြပြီးလျှင် “ထိုသူကား အကျွန်လော” ဟု ကိုယ်တော်အား တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် မိန်းလျှောက်ကြ၏။

20ယေသျှုကလည်း၊ “ထိုသူကား တစ်ကျိပ်နှစ်ပါးရို့တွင် တစ်ယောက် အပါအဝင်ဖြစ်၏။ ထိုသူကား ငါနှင့်အတူ လောင်ပွန်း၌ လက်နှိုက်သောသူဖြစ်၏။ 21ကျမ်းစာလာသည်အတိုင်း၊ လူသားသည် အသီခံရမည်။ သို့ရာတွင် လူသားကို ရန်သူ့လက်ထဲသို့ အပ်သောသူကား အမင်္ဂလာဟိ၏။ ထိုသူသည် မွီးဖွားခြင်းကို မခံရလျှင်၊ သူ့အတွက် ပိုပြီး ကောင်းသိမ့်၏” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

ပွဲတော်မင်္ဂလာအကြောင်း

(မဿဲ ၂၆.၂၆–၃၀; လုကာ ၂၂.၁၄–၂၀; ၁ ကောရိန္သု ၁၁.၂၃–၂၅)

22ကိုယ်တော်နှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ညစာစားပွဲကို သုံးဆောင်လျက် နီကြစဉ်၊ ကိုယ်တော်သည် မုန့်ကိုယူ၍ ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းလေ၏။ ထို့နောက် မုန့်ကို ဖဲ့၍ “ဤမုန့်ကား ငါ၏ကိုယ်ခန္ဓာဖြစ်၏။ ယူပြီးလျှင် စားကြလော့” ဟု မိန့်တော်မူပြီး တပည့်တော်ရို့အား ပီးတော်မူ၏။

23ထို့နောက် စပျစ်ရည်ခွက်ကို ယူ၍ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကို ချီးမွမ်းပြီးမှ တပည့်တော်ရို့အား ပီးတော်မူလျှင် သူရို့အားလုံးသည်လည်း သောက်ကြ၏။ 24ယေသျှုကလည်း “ဤစပျစ်ရည်ကား လူတိအဖို့ သွန်းသော ဘုရားသခင်၏ပဋိညာဉ်တော်ကို တံဆိပ်ခတ်နှိပ်ထားသော ငါ၏အသွီးပင် ဖြစ်၏။ 25သင်ရို့အား ငါ အမှန်ဆိုသည်ကား ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်၌ အသစ်သောစပျစ်ရည်ကို သောက်ရသည့်နိ့မတိုင်မီ ငါသည် ဤစပျစ်ရည်ကို နောက်တဖန် မသောက်” ဟု တပည့်တော်ရို့အား မိန့်တော်မူ၏။

26ထို့နောက်တွင် ကိုယ်တော်နှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ဓမ္မတေးခြင်းကို ဆိုလျက် သံလွင်တောင်သို့ ထွက်လားကြ၏။

ယေသျှုအား ပေတရု ငြင်းပယ်မည်ကို ကြိုတင်ဖော်ပြတော်မူခြင်း

(မဿဲ ၂၆.၃၁–၃၅; လုကာ ၂၂.၃၁–၃၄; ယောဟန် ၁၃.၃၆–၃၈)

27ယေသျှုက တပည့်တော်ရို့အား၊ “ကျမ်းစာတော်မြတ်၌ ‘ငါသည် သိုးထိန်းကို ရိုက်သတ်သဖြင့် သိုးများသည် ကစဉ့်ကလျား ဖြစ်ကြလိမ့်မည်’ ဟု လာသည်နှင့်အညီ သင်ရို့သည် ငါ့ကို စွန့်ပစ်ပြီး၊ ထွက်ဗြီးလားကြလိမ့်မည်။ 28#မ ၂၈.၁၆သို့သော်လည်း၊ ငါသည် သီခြင်းမှ ထမြောက်ပြီးနောက် ဂါလိလဲပြည်သို့ သင်ရို့ထက် အယင်လားနှင့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

29ပေတရုကလည်း “တခြားလူရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို စွန့်ပစ်ကြသော်လည်း၊ အကျွန် မစွန့်ပါ” ဟု လျှောက်လျှင်၊

30ယေသျှုက “သင့်ကို ငါ အမှန်ပြောမည်။ ဤနိ့ညဉ့်၌ပင် ကြက်နှစ်ကြိမ်မတွန်မီ သင်သည် ငါ့ကို မသိဟု သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် ငြင်းဆိုလိမ့်မည်” ဟု ပေတရုအား မိန့်တော်မူ၏။

31ပေတရုကလည်း “အကျွန်ကား ကိုယ်တော်နှင့်အတူ သီရသော်လည်း ကိုယ်တော့်ကို မသိဟု မငြင်းပါ” ဟူ၍ တည်ကြည်စွာ လျှောက်ထား၏။

အခြားသောတပည့်တော်ရို့သည်လည်း ထိုနည်းတူ လျှောက်ထားကြ၏။

ဂေသယှေမန်ဥယျာဉ်၌ ယေသျှု ဆုတောင်းတော်မူခြင်း

(မဿဲ ၂၆.၃၆–၄၆; လုကာ ၂၂.၃၉–၄၆)

32ထို့နောက် ယေသျှုနှင့် တပည့်တော်ရို့သည် ဂေသယှေမန်ဟု တွင်သောအရပ်သို့ ရောက်ကြ၏။ ကိုယ်တော်က “ငါ ဆုတောင်းနိန်စဉ် သင်ရို့သည် ဤနီရာ၌ ထိုင်နိန်ကြလော့” ဟု တပည့်တော်ရို့အား မိန့်တော်မူပြီးလျှင်၊ 33ပေတရု၊ ယာကုပ်နှင့် ယောဟန်ရို့ကို မိမိနှင့်အတူ ခေါ်လားတော်မူ၏။ ထိုအခါ ကိုယ်တော်သည် စိတ်ဆင်းရဲခြင်းနှင့် ပူပန်ခြင်းသို့ ရောက်တော်မူသဖြင့်၊ 34“ငါသည် သီမတတ် စိတ်နှလုံး ညှိုးငယ်ရ၏။ ဤအရပ်မှ သတိဖြင့် စောင့်နိန်ကြလော့” ဟု တပည့်တော်သုံးယောက်အား မိန့်တော်မူ၏။

35ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် ရှိ့သို့ အနည်းငယ် ကြွတော်မူ၍ မြီထက်၌ ပျပ်ဝပ်တော်မူပြီးလျှင်၊ 36“ဖခမည်းတော်၊ ကိုယ်တော်သည် ခမ်းသိမ်းသောအမှုအရာတိကို တတ်နိုင်တော်မူပါ၏။ ယင်းကြောင့် ဤဒုက္ခဝေဒနာခွက်ကို အကျွန်ပါးက လွှဲဖယ်ပီးတော်မူပါ။ သို့သော် အကျွန်၏ အလိုဆန္ဒအတိုင်းမဟုတ်ဘဲ၊ ကိုယ်တော်၏ အလိုတော်အတိုင်းသာ ဖြစ်စီတော်မူပါ” ဟု ဆိုလျက် မိမိခံရမည့် ဝေဒနာကို ဖြစ်နိုင်တော်မူလျှင် လွှဲဖယ်ပီးတော်မူခြင်းငှာ ဆုတောင်းတော်မူ၏။

37ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် တပည့်တော်သုံးယောက် ပါးသို့ ပြန်လာတော်မူရာတွင် သူရို့သည် အိပ်ပျော်နိန်ကြသည်ကို တွိ့တော်မူ၍ “သျှိမုန်၊ သင်သည် အိပ်ပျော်နိန်သလော။ မအိပ်ဘဲနှင့် တစ်နာရီလောက်တောင် စောင့်၍ မနိန်နိုင်သလော” ဟု ပေတရုအား မိန်းတော်မူ၏။ 38ထို့နောက် ကိုယ်တော်က “သင်ရို့သည် စုံစမ်းသွီးဆောင်ရာသို့ မလိုက်မပါစီရန် ဆုတောင်း၍ စောင့်နိန်ကြလော့။ စိတ်ဝိညာဉ်ကား စေတနာဟိသော်လည်း၊ ကိုယ်မူကား အားနည်း၏” ဟု သူရို့အား မိန့်တော်မူ၏။

39ကိုယ်တော်သည် တဖန် ကြွတော်မူ၍ အယင်နည်းတူ ဆုတောင်းတော်မူ၏။ 40ယင်းနောက် တပည့်တော်သုံးယောက်ပါးသို့ ကြွလာတော်မူသောအခါ သူရို့သည် မျက်စိလီးလံသဖြင့် တဖန် အိပ်ပျော်နိန်ကြသည်ကို တွိ့မြင်တော်မူ၏။ သူရို့သည် ကိုယ်တော်အား မည်သို့ လျှောက်ထားရမည်ကို မသိကြ။

41ကိုယ်တော်သည် သူရို့ထံပါးသို့ တတိယအကြိမ် ကြွလာပြီးလျှင်၊ “သင်ရို့၊ အဂုထိတိုင် အိပ်ပျော်နိန်တုန်း၊ နားနိန်တုန်းလော့။ ကောင်းယာ။ ထကြလော့။ လူသားကို ဆိုးသောသူရို့၏ လက်ထဲသို့ အပ်နှံမည့်အချိန် အဂုရောက်လာယာ။ 42ထကြ။ ငါရို့ လားကတ်မေ။ ငါ့ကို ရန်သူ၏လက်သို့ အပ်မည့်သူသည် ရောက်လာဗျာယ်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

ယေသျှုကို ဖမ်းဆီးခြင်း

(မဿဲ ၂၆.၄၇–၅၆; လုကာ ၂၂.၄၇–၅၃; ယောဟန် ၁၈.၃–၁၂)

43ယေသျှုသည် ထိုသို့ မိန့်တော်မူစဉ်တွင် တစ်ကျိပ်နှစ်ပါးအဝင်ဖြစ်သော ယုဒနှင့်အတူ လူရို့သည် တုတ်၊ ဓားကို ကိုင်ဆောင်၍ ရောက်လာကြ၏။ ထိုသူရို့သည် ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲတိ၊ ကျမ်းတတ်ဆရာတိနှင့် ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တိက စီလွှတ်သောကြောင့် ရောက်လာကြ ခြင်းဖြစ်၏။ 44ယုဒကလည်း “ငါ နမ်းသောသူကား ယေသျှုပင်ဖြစ်၏။ ယင်းသူကို ဖမ်းဆီးပြီးလျှင် အစောင့်တိနှင့် ခေါ်လားကြ” ဟု သူရို့အား အမှတ်ပီးထားခ၏။

45ယုဒသည် ရောက်လာလျှင် ချက်ချင်းပင် ယေသျှု အပါးသို့ ကပ်၍ “ဆရာ” ဟု ဆိုလျက် ကိုယ်တော့်ကို နမ်းလေ၏။ 46ထို့နောက် လူတိက ယေသျှုကို ဖမ်းဆီးချုပ်ကိုင် ထားကြ၏။ 47ထိုအခါ အနား၌ ရပ်နိန်သော သူတစ်ယောက်သည် ဓားကို ဆွဲထုတ်၍ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ အခိုင်းအစီတစ်ယောက်ကို ခွတ်လိုက်ရာ၊ ထိုသူသည် နားရွက်ပြတ်လေ၏။ 48ယေသျှုက “သင်ရို့သည်၊ ဒါးပြတစ်ယောက်ကို ဖမ်းသည့်နည်းတူ ငါ့ကို ဖမ်းဖို့ တုတ်၊ ဒါးတိနှင့် လာကြသလော။ 49#လု ၁၉.၄၇; ၂၁.၃၇ငါသည် နိ့စဉ်နိ့တိုင်း ဗိမာန်တော်ထဲ၌ ဟောပြောသွန်သင်လျက် သင်ရို့နှင့်အတူ ဟိနိန်သောအခါ သင်ရို့သည် ငါ့ကို မဖမ်းကတ်။ သို့သော်၊ ကျမ်းစာလာသည်အတိုင်း ဖြစ်ရမည်” ဟု ထိုသူရို့အား မိန့်တော်မူ၏။

50ထိုအခါ တပည့်တော်ရို့သည် ကိုယ်တော့်ကို စွန့်၍ ထွက်ဗြီးကြ၏။

51ပိတ်စလွှာတစ်ခုကိုဝတ်ထားသော လူငယ်တစ်ယောက်သည် ကိုယ်တော်၏ နောက်မှ လိုက်လာ၏။ လူအချို့က ထိုသူကို ဖမ်းဆီးခြင်းငှာ ပြုသောအခါ 52ထိုသူသည် ပိတ်စလွှာကို စွန့်ပစ်၍ အဝတ်မပါဘဲ ထွက်ဗြီးလေ၏။

ယုဒတရားလွှတ်တော်၌ သခင်ယေသျှု

(မဿဲ ၂၆.၅၇–၆၈; လုကာ ၂၂.၅၄,၅၅,၆၃–၇၁; ယောဟန် ၁၈.၁၃,၁၄,၁၉–၂၄)

53ထိုသူရို့သည် ယေသျှုအား ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းထံသို့ ခေါ်ဆောင်လားကြ၏။ ထိုနီရာ၌ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့၊ လူအကြီးအကဲရို့နှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာရို့သည် စုရုံးလျက် ဟိနိန်ကြ၏။ 54ပေတရုသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ ကျောင်းတော်ဝင်းအတွင်းထိတိုင် ကိုယ်တော်နှင့် မနီးမဝီးမှ လိုက်လာပြီးလျှင်၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ ကိုယ်ရံတော်တပ်သားတိနှင့်အတူ မီးလှုံ၍ နိန်၏။ 55ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲရို့နှင့်တကွ ယုဒတရားလွှတ်တော် အဖွဲ့ဝင်အပေါင်းရို့သည် ယေသျှုအား သီဒဏ်ပီးနိုင်ခြင်းငှာ သက်သီအထောက်အထားများကို ရှာကြသော်လည်း မတွိ့နိုင်ကြ။ 56လူရို့သည် မမှန်သောသက်သီများကို ပြုကြ၏။ သို့သော် သူရို့၏ ထွက်ဆိုချက်များသည် ကိုက်ညီမှုမဟိကြပေ။

57ထို့နောက် လူတချို့သည် ထ၍ မမှန်သောသက်သီဖြင့် ယေသျှုတစ်ဖက်၌ ပြောကြသည်မှာ၊ 58#ယော ၂.၁၉“ဤသူကား၊ လူ့လက်ဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော ဤဗိမာန်တော်ကို ငါ ဖြိုဖျက်ပြီးလျှင် လူ့လက်ဖြင့် မဆောက်ရသော ဗိမာန်တော်ကို သုံးရက်အတွင်း ငါ တည်ဆောက်မည်ဟု ပြောသည်ကို အကျွန်ရို့ကိုယ်တိုင် ကြားပါ၏” ဟု မမှန်သော သက်သီကို ထွက်ဆိုကြ၏။ 59သို့ရာတွင် သူရို့၏ ထွက်ဆိုချက်များသည် အချင်းချင်းပင်လျှင် မကိုက်ညီကြပေ။

60ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းသည် လူရို့ရှိ့၌ ရပ်ပြီးလျှင် ယေသျှုအား “ယင်းသူရို့က သင့်အား စွပ်စွဲပြောဆိုနိန်ကြသည်ကို သင်သည် ပြန်ပြောဖို့ ဇာတစ်ခုမျှ မဟိသလော” ဟု မိန်း၏။

61သို့သော် ကိုယ်တော်က ဇာတစ်ခွန်းမျှ မဖြေဘဲ တိန်းနိန်တော်မူ၏။ တဖန် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းက ကိုယ်တော်အား “သင်ကား မင်္ဂလာဟိတော်မူသော ဘုရားသခင်၏ သားတော် မေသျှိယလော” ဟု မိန်း၏။

62ယေသျှု ကလည်း “မှန်ပေ၏။ သင် ပြောသည့်အတိုင်း ငါ ဖြစ်၏။ လူသားသည် အနန္တတန်ခိုးသျှင်၏ လက်ယာဖက်၌ ထိုင်လျက်၊ မိုးတိမ်ကို စီးလျက် ကြွလာသည်ကို သင်ရို့သည် မြင်ရကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။

63ထိုအခါ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းသည် မိမိအဝတ်ကို ဆွဲဖြဲ၍ “ငါရို့ ဇာသက်သီကို လိုသိမ့်သနည်း။ 64ဤသူသည် ဘုရားသခင်အား ပြစ်မှားပြောဆိုသည်ကို သင်ရို့ ကြားရကြဗျာယ်။ သင်ရို့ ဇာပိုင် စီရင်ချက် ချမှတ်မည်နည်း” ဟု ဆို၏။

ထိုအခါ သူရို့သည် ယေသျှုအား သီဒဏ်ပီးရန် သဘောတူကြ၏။

65လူတချို့က ယေသျှုကို တန်းထွီးနှင့်ထွီးကြ၏။ မျက်နှာတော်ကို ဖုံးအုပ်ပြီးလျှင် ရိုက်နှက်ကြ၏။ “သင့်အား ဇာသူ ရိုတ်နှက်သည်ကို ဟောပြောပါ” ဟု ပြောဆိုကြ၏။ ထို့နောက် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ ကိုယ်ရံတော်တပ်သားရို့သည် ကိုယ်တော်အား ခေါ်ဆောင်လားကြ၏။ သူရို့သည် ကိုယ်တော်၏ ပါးကိုလည်း သတ်ကြ၏။

သခင်ယေသျှုကို ပေတရုက ငြင်းပယ်ခြင်း

(မဿဲ ၂၆.၆၉–၇၅; လုကာ ၂၂.၅၆–၆၂; ယောဟန် ၁၈.၁၅–၁၈,၂၅–၂၇)

66ပေတရုသည် ကျောင်းတော်ဝင်းအတွင်း၌ ဟိနိန်စဉ် ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်း၏ အစီခံမိန်းမသျှေ တစ်ယောက်သည် ရောက်လာ၍၊ 67ပေတရု မီးလှုံနိန်သည်ကို မြင်သောအခါ သူ့ကို စိ့စိ့ကြည့်လျက် “သင်သည်လည်း နာဇရက်မြို့သား ယေသျှု၏ အပေါင်းအပါ ဖြစ်၏” ဟု ဆိုလျှင်၊

68ပေတရုက “သင် ပြောနိန်စွာကို ငါ မသိ၊ ငါ နားမလည်” ဟု ငြင်းဆိုပြီးလျှင် ခြံဝင်း၏ ဝင်ပေါက်သို့ လားလေ၏။ ထိုအချိန်၌ ကြက်တစ်ကြိမ် တွန်လေ၏။#၁၄.၆၈ အချို့သော မူရင်းလက်ရီးမူကျမ်းများတွင် ကြက်တစ်ကြိမ် တွန်လေ၏၊ ဟူ၍ မပါဟိပေ။

69အစီခံမိန်းမသျှေသည် ပေတရုကို တဖန် မြင်ပြန်လျှင် အနား၌ ရပ်နိန်ကြသောသူရို့အား “ဤသူကား ထိုသူရို့နှင့် အပေါင်းအပါဖြစ်၏” ဟု ဆိုပြန်၏။ 70ပေတရုကလည်း မဟုတ်ကြောင်းကို ငြင်းဆိုပြန်၏။

ထို့နောက် အနား၌ ရပ်နိန်သောသူရို့က “သင်သည် ဂါလိလဲပြည်သားဖြစ်၍ သူရို့နှင့် အပေါင်းအပါ အမှန်ပင်ဖြစ်မည်” ဟု ပေတရုအား ဆိုကြ၏။

71ပေတရုကလည်း “သင်ရို့ပြောသောသူကို ငါ အမှန်မသိကြောင်းကို ငါကျိန်ဆို၏။ ငါ ပြောသောအရာ မမှန်လျှင် ဘုရားသခင်သည် ငါ့အား ဒဏ်ခတ်ပါစီ” ဟု ပြောလေ၏။

72ထိုသို့ ပြောဆိုပြီးခဏချင်းတွင် ဒုတိယအကြိမ် ကြက်တွန်လေ၏။ ထိုအခါ “ကြက်နှစ်ကြိမ်မတွန်ခင် သင်သည် ငါ့ကို မသိဟူ၍ သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် ငြင်းလိမ့်မည်” ဟု ယေသျှု မိန့်တော်မူခသောစကားကို ပြန်သတိရသဖြင့် ပေတရုသည် ပြင်းစွာ ငိုကြွီးလေ၏။

Currently Selected:

မာကု 14: NTRKB24

Highlight

Copy