ມັດທາຍ 22
22
ຄຳອຸປະມາເລື່ອງງານກິນລ້ຽງສົມລົດ
1ພຣະເຢຊູເຈົ້າກ່າວແກ່ພວກເຂົາເປັນຄຳອຸປະມາອີກວ່າ: 2“ອານາຈັກສະຫວັນປຽບເໝືອນກະສັດຜູ້ໜຶ່ງທີ່ຕຽມງານກິນລ້ຽງສົມລົດໃຫ້ແກ່ລູກຊາຍຂອງເພິ່ນ. 3ເພິ່ນໄດ້ໃຊ້ພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງຕົນໄປບອກບັນດາຜູ້ທີ່ຖືກເຊີນໃຫ້ມາຮ່ວມງານລ້ຽງ ແຕ່ພວກເຂົາບໍ່ຍອມມາ.
4“ດັ່ງນັ້ນ ເພິ່ນຈຶ່ງໃຊ້ພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ຄົນອື່ນໆອອກໄປອີກໂດຍສັ່ງວ່າ, ‘ຈົ່ງບອກບັນດາຄົນທີ່ຖືກເຊີນວ່າເຮົາໄດ້ຈັດຕຽມງານກິນລ້ຽງໄວ້ພ້ອມແລ້ວຄື: ງົວເຖິກ ແລະ ສັດໂຕອ້ວນພີກໍມີຄົນຂ້າໄວ້ແລ້ວ ແລະ ທຸກສິ່ງກໍຕຽມພ້ອມແລ້ວ. ຈົ່ງມາຮ່ວມງານລ້ຽງນີ້’.
5“ແຕ່ພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ຄຳເຊີນນັ້ນເລີຍ ແລະ ກໍໄປທາງອື່ນ. ຄົນໜຶ່ງກໍໄປທົ່ງນາ, ອີກຄົນໜຶ່ງກໍໄປເຮັດທຸລະກິດຂອງຕົນ. 6ສ່ວນຄົນອື່ນໆອີກກໍຈັບພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ມາຂ້ຽນຕີ ແລະ ຂ້າພວກເຂົາຖິ້ມ. 7ກະສັດຈຶ່ງໂກດຮ້າຍຫລາຍ ເພິ່ນໄດ້ສັ່ງທະຫານອອກໄປທຳລາຍຊີວິດພວກຄາດຕະກອນເຫລົ່ານັ້ນ ແລະ ຈູດເມືອງຂອງພວກເຂົາ.
8“ແລ້ວເພິ່ນກ່າວກັບພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງເພິ່ນວ່າ, ‘ງານກິນລ້ຽງສົມລົດກໍພ້ອມແລ້ວ, ແຕ່ບັນດາຜູ້ທີ່ເຮົາເຊີນໄວ້ນັ້ນບໍ່ສົມຄວນໃຫ້ມາ. 9ດັ່ງນັ້ນ ຈົ່ງອອກໄປທີ່ແຈຖະໜົນ ແລະ ເມື່ອພົບຄົນໃດກໍໃຫ້ເຊີນມາໃນງານນີ້’. 10ແລ້ວພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ຈຶ່ງອອກໄປຕາມຖະໜົນຫົນທາງ ແລະ ຮວບຮວມເອົາຄົນທັງໝົດທີ່ພວກເຂົາພົບເຫັນ ບໍ່ວ່າຄົນດີ ຫລື ຄົນຊົ່ວເຂົ້າມາໃນງານນີ້ ແລະ ຫ້ອງງານສົມລົດນັ້ນກໍເຕັມໄປດ້ວຍແຂກຈໍານວນຫລວງຫລາຍ.
11“ແຕ່ເມື່ອກະສັດອອກມາເບິ່ງບັນດາແຂກທີ່ມາໃນງານກໍເຫັນຊາຍຄົນໜຶ່ງບໍ່ໄດ້ນຸ່ງເຄື່ອງສຳລັບງານສົມລົດ 12ກະສັດຈຶ່ງຖາມລາວວ່າ, ‘ສະຫາຍເອີຍ, ດ້ວຍເຫດໃດເຈົ້າເຂົ້າມາທີ່ນີ້ໂດຍບໍ່ໄດ້ນຸ່ງເຄື່ອງສຳລັບງານສົມລົດ?’ ຊາຍຄົນນັ້ນກໍມິດຢູ່ເວົ້າບໍ່ອອກ.
13“ແລ້ວກະສັດຈຶ່ງສັ່ງພວກຜູ້ຮັບໃຊ້ວ່າ, ‘ຈົ່ງມັດມືມັດຕີນຂອງມັນໄວ້ ແລະ ໂຍນມັນຖິ້ມອອກໄປຍັງບ່ອນທີ່ມືດພາຍນອກ ທີ່ນັ້ນຈະມີການຮ້ອງໄຫ້ ແລະ ຂົບແຂ້ວຄ້ຽວຟັນ’.
14“ດ້ວຍວ່າ ມີຫລາຍຄົນຖືກເຊີນ ແຕ່ມີໜ້ອຍຄົນທີ່ຖືກເລືອກ”.
ການເສຍພາສີໃຫ້ແກ່ກາຍຊາ
(ມຣກ 12:13-17; ລກ 20:20-26)
15ແລ້ວພວກຟາຣີຊາຍຈຶ່ງອອກໄປວາງແຜນກັນເພື່ອຈັບຜິດຖ້ອຍຄຳຂອງພຣະອົງ. 16ພວກເຂົາຈຶ່ງໃຊ້ພວກລູກສິດຂອງພວກເຂົາພ້ອມກັບກຸ່ມສະໜັບສະໜູນເຮໂຣດບາງຄົນໄປຫາພຣະອົງ. ພວກເຂົາເວົ້າວ່າ, “ອາຈານເອີຍ, ພວກເຮົາຮູ້ວ່າທ່ານເປັນຄົນສັດຊື່ ແລະ ທ່ານໄດ້ສອນທາງຂອງພຣະເຈົ້າຕາມຄວາມຈິງ. ທ່ານບໍ່ໄດ້ຖືກຊັກຈູງໂດຍຄົນອື່ນ, ເພາະທ່ານບໍ່ເຫັນແກ່ໜ້າຜູ້ໃດ. 17ດັ່ງນັ້ນ ຈົ່ງບອກພວກເຮົາແດ່ວ່າທ່ານຄິດຢ່າງໃດກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້? ເປັນການຖືກຕ້ອງທີ່ຈະເສຍພາສີ#22:17 ພາສີພິເສດທີ່ເກັບຈາກປະຊາຊົນ, ບໍ່ແມ່ນຜົນລະເມືອງໂຣມໃຫ້ແກ່ກາຍຊາບໍ?”
18ແຕ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າຮູ້ທັນເຈດຕະນາຊົ່ວຮ້າຍຂອງພວກເຂົາ ຈຶ່ງກ່າວວ່າ, “ຄົນໜ້າຊື່ໃຈຄົດ, ເປັນຫຍັງພວກເຈົ້າຈຶ່ງພະຍາຍາມຈະຈັບຜິດເຮົາ? 19ຈົ່ງເອົາຫລຽນທີ່ໃຊ້ເສຍພາສີນັ້ນມາໃຫ້ເຮົາເບິ່ງດູ”. ພວກເຂົາຈຶ່ງນຳເອົາຫລຽນໜຶ່ງເດນາຣິອົນມາໃຫ້ພຣະອົງ, 20ແລ້ວພຣະອົງກໍຖາມພວກເຂົາວ່າ, “ຮູບ ແລະ ຄຳຈາລຶກນີ້ເປັນຂອງຜູ້ໃດ?”
21ພວກເຂົາຕອບວ່າ, “ເປັນຂອງກາຍຊາ”.
ດັ່ງນັ້ນ ພຣະອົງຈຶ່ງກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ, “ເຫດສະນັ້ນ ສິ່ງໃດທີ່ເປັນຂອງກາຍຊາ ຈົ່ງຄືນໃຫ້ແກ່ກາຍຊາ ແລະ ສິ່ງໃດເປັນຂອງພຣະເຈົ້າ ຈົ່ງຖວາຍຄືນໃຫ້ແກ່ພຣະເຈົ້າ”.
22ເມື່ອພວກເຂົາໄດ້ຍິນເຊັ່ນນີ້ແລ້ວ ພວກເຂົາຕ່າງກໍປະຫລາດໃຈຈຶ່ງອອກໄປຈາກພຣະອົງ.
ບັນຫາເລື່ອງການເປັນຄືນຈາກຕາຍ
(ມຣກ 12:18-27; ລກ 20:27-40)
23ໃນວັນດຽວກັນນັ້ນ ພວກຊາດູກາຍຜູ້ທີ່ກ່າວວ່າບໍ່ມີການເປັນຄືນມາຈາກຕາຍໄດ້ມາຫາພຣະອົງດ້ວຍຄຳຖາມ. 24ພວກເຂົາເວົ້າວ່າ, “ອາຈານເອີຍ, ໂມເຊໄດ້ບອກພວກເຮົາວ່າ, ຖ້າອ້າຍຂອງຊາຍຄົນໜຶ່ງຕາຍໄປໂດຍບໍ່ມີລູກ ນ້ອງຊາຍຂອງລາວຈະຕ້ອງແຕ່ງງານກັບຍິງໝ້າຍຄົນນັ້ນເພື່ອຈະມີລູກສືບເຊື້ອສາຍໃຫ້ລາວ. 25ບັດນີ້ ຍັງມີອ້າຍນ້ອງເຈັດຄົນທີ່ຢູ່ໃນທ່າມກາງພວກເຮົາ ຜູ້ທີໜຶ່ງໄດ້ແຕ່ງງານ ແລະ ໄດ້ຕາຍໄປໂດຍບໍ່ມີລູກ, ດັ່ງນັ້ນ ລາວຈຶ່ງປະເມຍທີ່ເປັນໝ້າຍໄວ້ໃຫ້ນ້ອງຊາຍຂອງຕົນ. 26ເຫດການນີ້ໄດ້ເກີດຂຶ້ນກັບນ້ອງຊາຍຜູ້ທີສອງ, ນ້ອງຊາຍຜູ້ທີສາມ ແລະ ຈົນເຖິງຜູ້ທີເຈັດ. 27ໃນທີ່ສຸດ ແມ່ຍິງຄົນນັ້ນກໍໄດ້ຕາຍໄປເໝືອນກັນ. 28ດັ່ງນັ້ນ ໃນວັນທີ່ເປັນຄືນມາຈາກຕາຍຍິງຄົນນີ້ຈະເປັນເມຍຂອງຜູ້ໃດ, ດ້ວຍວ່າ ຊາຍທັງເຈັດຄົນໄດ້ເປັນຜົວຂອງນາງແລ້ວ?”
29ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕອບວ່າ, “ພວກເຈົ້າຜິດເພາະວ່າພວກເຈົ້າບໍ່ຮູ້ຈັກພຣະຄຳພີ ຫລື ລິດອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ. 30ໃນວັນທີ່ມະນຸດເປັນຄືນມາຈາກຕາຍນັ້ນຈະບໍ່ມີການແຕ່ງງານ ຫລື ຍົກໃຫ້ເປັນຜົວເມຍກັນອີກ, ພວກເຂົາຈະເປັນເໝືອນເທວະດາໃນສະຫວັນ. 31ສຳລັບເລື່ອງການເປັນຄືນມາຈາກຕາຍນັ້ນ ພວກເຈົ້າບໍ່ເຄີຍໄດ້ອ່ານຖ້ອຍຄຳທີ່ພຣະເຈົ້າບອກພວກເຈົ້າບໍວ່າ, 32‘ເຮົາເປັນພຣະເຈົ້າຂອງອັບຣາຮາມ, ພຣະເຈົ້າຂອງອີຊາກ ແລະ ພຣະເຈົ້າຂອງຢາໂຄບ’#22:32 ອພຍ 3:6? ພຣະອົງເປັນພຣະເຈົ້າຂອງຄົນເປັນ ພຣະອົງບໍ່ແມ່ນພຣະເຈົ້າຂອງຄົນຕາຍ”.
33ເມື່ອປະຊາຊົນໄດ້ຍິນດັ່ງນີ້ແລ້ວ ພວກເຂົາກໍປະຫລາດໃຈໃນຄຳສັ່ງສອນຂອງພຣະອົງ.
ກົດບັນຍັດຂໍ້ທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ
(ມຣກ 12:28-31)
34ເມື່ອໄດ້ຍິນຂ່າວວ່າພຣະເຢຊູເຈົ້າເຮັດໃຫ້ພວກຊາດູກາຍມິດງຽບໄປ ພວກຟາຣີຊາຍຈຶ່ງພາກັນມາຮວມໂຕກັນ. 35ຄົນໜຶ່ງໃນພວກເຂົາທີ່ເປັນຜູ້ຊຳນານດ້ານກົດບັນຍັດກໍໄດ້ທົດລອງພຣະອົງໂດຍຖາມວ່າ: 36“ອາຈານເອີຍ, ກົດບັນຍັດຂໍ້ໃດໃນໜັງສືກົດບັນຍັດທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ?”
37ພຣະເຢຊູເຈົ້າຕອບວ່າ, “‘ຈົ່ງຮັກອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າພຣະເຈົ້າຂອງເຈົ້າດ້ວຍສຸດໃຈ, ດ້ວຍສຸດຈິດ ແລະ ດ້ວຍສຸດຄວາມຄິດຂອງພວກເຈົ້າ’.#22:37 ພບຍ 6:5 38ນີ້ແມ່ນກົດບັນຍັດຂໍ້ຕົ້ນ ແລະ ຂໍ້ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ. 39ຂໍ້ທີສອງກໍເໝືອນກັນຄື ‘ຈົ່ງຮັກເພື່ອນບ້ານເໝືອນຮັກຕົນເອງ’.#22:39 ລລວ 19:18 40ໜັງສືກົດບັນຍັດ ແລະ ໜັງສືຜູ້ທຳນວາຍທັງໝົດກໍຂຶ້ນກັບກົດບັນຍັດສອງຂໍ້ນີ້”.
ພຣະເມຊີອາເປັນບຸດຂອງຜູ້ໃດ
(ມຣກ 12:35-37; ລກ 20:41-44)
41ໃນຂະນະທີ່ພວກຟາຣີຊາຍຍັງເຕົ້າໂຮມກັນຢູ່ນັ້ນ, ພຣະເຢຊູເຈົ້າຖາມພວກເຂົາວ່າ, 42“ພວກເຈົ້າຄິດຢ່າງໃດກ່ຽວກັບພຣະຄຣິດເຈົ້າ#22:42 ຫລື ພຣະເມຊີອາ? ເພິ່ນເປັນບຸດຂອງຜູ້ໃດ?”
ພວກເຂົາຕອບວ່າ, “ເປັນບຸດຂອງດາວິດ”.
43ພຣະອົງກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ, “ຖ້າຢ່າງນັ້ນ ດ້ວຍເຫດໃດພຣະວິນຍານບໍລິສຸດເຈົ້າຈຶ່ງດົນໃຈໃຫ້ດາວິດເອີ້ນພຣະອົງວ່າ, ‘ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ’? ເພາະດາວິດໄດ້ກ່າວວ່າ,
44“‘ພຣະເຈົ້າໄດ້ກ່າວກັບອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງຂ້ານ້ອຍວ່າ:
“ຈົ່ງນັ່ງທີ່ເບື້ອງຂວາມືຂອງເຮົາ
ຈົນກວ່າເຮົາຈະປາບສັດຕູຂອງເຈົ້າ
ໃຫ້ຢູ່ໃຕ້ຕີນຂອງເຈົ້າ”’.#22:44 ພສສ 110:1
45ດັ່ງນັ້ນ ຖ້າດາວິດເອີ້ນພຣະອົງວ່າ ‘ອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ’ ແລ້ວພຣະອົງຈະເປັນບຸດຂອງດາວິດໄດ້ຢ່າງໃດ?” 46ບໍ່ມີຜູ້ໃດໃນພວກເຂົາສາມາດຕອບພຣະອົງໄດ້ຈັກຄຳ ແລະ ນັບແຕ່ວັນນັ້ນມາກໍບໍ່ມີຜູ້ໃດກ້າຖາມພຣະອົງອີກ.
Currently Selected:
ມັດທາຍ 22: LCV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
ພຣະຄຳພີລາວສະບັບສະໄໝໃໝ່™ ພັນທະສັນຍາໃໝ່
ສະຫງວນລິຂະສິດ © 2023 ໂດຍ Biblica, Inc.
ໃຊ້ໂດຍໄດ້ຮັບອະນຸຍາດ ສະຫງວນລິຂະສິດທັງໝົດ.
New Testament, Lao Contemporary Version™
Copyright © 2023 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.
