امثال 12
12
1کسی که تأدیب را می‌پذیرد، دوستدار معرفت است؛
کسی که از توبیخ شدن نفرت دارد، احمق است.
2خداوند از اشخاص نیک خشنود است،
امّا کسانی را که نقشه‌های پلید می‌کشند، محکوم می‌کند.
3انسان با شرارت استوار نمی‌شود،
امّا ریشهٔ نیکان جنبش نخواهد خورد.
4زن پاک‌دامن مایۀ سرافرازی شوهرش است،
امّا زنی که موجب شرمندگی شوهرش می‌شود، مانند پوسیدگی در استخوان‌هایش می‌باشد.
5نیکان منصفانه رفتار می‌کنند،
امّا نیّت شریران فریب‌دادن است.
6سخنان شخص شریر کُشنده است،
امّا سخنان شخص نیکو موجب رهایی می‌شود.
7مردم شریر سرنگون می‌شوند و نسل آن‌ها باقی نمی‌ماند،
ولی نسل مردم نیک پایدار خواهد بود.
8شخص عاقل مورد احترام قرار می‌گیرد،
امّا مردم احمق منحرف می‌شوند.
9بهتر است شخص حقیر باشد ولی به‌اندازۀ احتیاجش داشته باشد،
تا کسی که خود را بزرگ نشان بدهد ولی نان شب نداشته باشد.
10شخص نیکو برای جان حیوانات خود نیز فکر می‌کند،
امّا مردم شریر به آن‌ها ظلم می‌کنند.
11زارع پُرکار آذوقه فراوان خواهد داشت،
امّا کسی که وقت خود را به بطالت بگذراند، احمق است.
12مردمِ شریر حتّی در پی تصاحبِ اموال بدکاران هستند
امّا کارهای مردم نیک ثمرهٔ نیکو خواهد داشت.
13مردم شریر به‌وسیلهٔ حرف‌های خود گرفتار می‌شوند،
امّا شخص عادل از گرفتاری نجات پیدا می‌کند.
14هر‌کس در مقابل آنچه می‌گوید و انجام می‌دهد پاداش می‌گیرد.
هرآنچه آدمی بکارد، همان را درو خواهد کرد.
15مردم احمق خیال می‌کنند فقط نظرِ خودشان درست است،
امّا مردم عاقل به نصیحت‌های دیگران توجّه می‌کنند.
16احمق خشم خود را فوراً ظاهر می‌کند،
امّا مردم عاقل اهانت را نادیده می‌گیرند.
17با بیان حقیقت، عدالت انجام می‌شود؛
ولی دروغ‌گویی موجبِ فریب می‌شود.
18سخنی که از روی نادانی گفته شود، مثل ضربهٔ شمشیر انسان را جریحه‌دار می‌کند،
امّا سخنان عاقلان دل را التیام می‌بخشد.
19عمر دروغ کوتاه است،
امّا راستی تا ابد استوار می‌ماند.
20کسانی که افکار پلید دارند، دلشان پُر از فریب است،
امّا آنانی که صلح برقرار می‌کنند، شادمان می‌شوند.
21برای نیکان واقعۀ بد رخ نمی‌دهد،
امّا شریران همیشه دچار بلا می‌شوند.
22خداوند از دروغ‌گویان متنفّر است،
امّا از مردم امین و وفادار خشنود است.
23شخص حکیم، دانش خود را پنهان می‌کند،
امّا احمق فوراً نادانی خود را آشکار می‌سازد.
24سعی و کوشش تو را به قدرت و توانایی می‌رساند،
امّا تنبلی تو را به بردگی می‌اندازد.
25نگرانی، افسردگی به بار می‌آورد،
ولی سخنان خوب دل را شاد می‌سازد.
26مردم نیک، راهنمای دوستان خود هستند،
امّا راه شریران آنان را به گمراهی می‌کشاند.
27مردم تنبل حتّی شکار خود را هم کباب نمی‌کنند،
امّا سخت‌کوشی بزرگ‌ترین ثروت شخص است.
28عدالت و راستی، راه زندگی است،
و در آن خطر مرگ نیست.
Currently Selected:
امثال 12: مژده
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
