لوقا 11

تعلیم دعا

(متّی 6‏:9‏-13؛ متّی 7‏:7‏-11)

1روزی عیسی در مَحلی به دعا مشغول بود. وقتی دعایش تمام شد، یکی از شاگردان به او گفت: «خداوندا، همان‌طور که یحیی دعا کردن را به شاگردانش یاد داده است، تو هم به ما یاد بده.» 2عیسی به ایشان فرمود: «هر وقت دعا می‌کنید، بگویید:

'ای پدر، نام تو مقدّس باد!

پادشاهی تو بیاید.

3نان روزانۀ ما را هر روز به ما بده

4و گناهان ما را ببخش،

زیرا ما نیز همۀ کسانی را که به ما بدی کرده‌اند می‌بخشیم

و ما را در وسوسه نیاور#11‏:4 در بعضی از نسخه‌ها این آیه این‌طور ادامه دارد ... بلکه ما را از شریر رهایی ده..'»

5سپس به ایشان گفت: «فرض کنید که یکی از شما دوستی داشته باشد و نیمه‌شب نزد آن دوست برود و بگوید، 'ای دوست، سه قرص نان به من قرض بده؛ 6یکی از دوستانم که در سفر بود به خانۀ من آمده است و چیزی ندارم پیش او بگذارم.' 7و او از داخل جواب بدهد، 'مزاحم من نشو! حالا در قفل شده است و من و بچّه‌هایم به رختخواب رفته‌ایم و نمی‌توانم برخیزم تا چیزی به تو بدهم.' 8بدانید که حتّی اگر از روی دوستی برنخیزد که چیزی به او بدهد، امّا سرانجام سماجت او وی را وادار خواهد کرد که برخیزد و هرچه را دوستش احتیاج دارد به او بدهد. 9پس به شما می‌گویم تقاضا کنید که به شما داده خواهد شد، بجویید که پیدا خواهید کرد، بکوبید که در به روی شما باز خواهد شد. 10چون هرکه بخواهد به دست می‌آورد و هرکه بجوید پیدا می‌کند و هرکه بکوبد در به رویش باز می‌شود. 11آیا در میان شما پدری هست که وقتی پسرش از او ماهی بخواهد، به‌عوض ماهی، ماری#11‏:11 در بعضی از نسخه‌های قدیمی این آیه این‌طور ادامه دارد: یا اگر نان بخواهد سنگی در دست او بگذارد. در دستش بگذارد، 12یا وقتی تخم مرغ بخواهد، عقربی به او بدهد؟ 13پس اگر شما با این‌که شریر هستید، می‌دانید چگونه چیزهای خوب را به فرزندانتان بدهید، چقدر بیشتر پدر آسمانی، روح‌القدس را به آنانی که از او تقاضا می‌کنند عطا خواهد فرمود!»

عیسی و بِعِلزِبول

(متّی 12‏:22‏-30؛ مرقس 3‏:20‏-27)

14عیسی یک دیو لال را از شخصی بیرون می‌کرد و وقتی دیو بیرون آمد مرد لال شروع به حرف زدن کرد و مردم حیرت کردند. 15امّا بعضی‌ها گفتند: «او به‌وسیلهٔ بِعِلزِبولس، رئیس شیاطین، دیوها را بیرون می‌راند.» 16دیگران از راه امتحان از او تقاضای نشانه‌ای آسمانی کردند. 17امّا او افکار آنان را درک کرد و فرمود: «هر سلطنتی که علیه خودش تقسیم شود از بین خواهد رفت و خانواده‌ای که دودستگی در آن باشد سقوط خواهد کرد. 18همچنین اگر شیطان علیه خود تفرقه بیندازد، سلطنتش چطور برقرار خواهد ماند؟ باری، شما ادّعا دارید که من به‌وسیلهٔ بِعِلزِبول دیوها را بیرون می‌رانم. 19اگر من به کمک بِعِلزِبول دیوها را بیرون می‌کنم، پیروان شما با کمک چه کسی آن‌ها را بیرون می‌کنند؟ پس ایشان بر شما داوری خواهند کرد. 20امّا اگر باقدرت خدا است که من دیوها را بیرون می‌رانم، پس بدانید که پادشاهی خدا به شما رسیده است.

21«وقتی مرد نیرومندی که کاملاً مسلّح است از قلعۀ خود نگهبانی می‌کند، دارایی او در امان است. 22امّا وقتی کسی نیرومندتر از او به وی حمله کند، او را از پای درمی‌آورد و تیرها و زرهی را که تکیه‌گاه او هستند، می‌برد و دارایی‌اش را تاراج می‌کند.

23«هرکه با من نباشد بر ضد من است، و هرکه با من جمع نکند پراکنده می‌سازد.

بازگشت روح پلید

(متّی 12‏:43‏-45)

24«وقتی روح ناپاکی از کسی بیرون می‌آید، در جستجوی استراحتگاهی در بیابان‌های بی‌آب‌وعلف سرگردان می‌شود و وقتی جایی را پیدا نمی‌کند، می‌گوید، 'به منزلی که از آن بیرون آمدم باز می‌گردم.' 25پس بر می‌گردد و آن خانه را جارو شده و مرتّب می‌بیند. 26او می‌رود و هفت روح بدتر از خود را جمع می‌کند و آن‌ها همه وارد می‌شوند و مستقر می‌گردند و در آخر، حال و روز آن شخص از گذشته‌اش بدتر می‌شود.»

سعادت واقعی

27در‌حالی‌که عیسی صحبت می‌کرد، زنی از میان جمعیّت با صدایی بلند گفت: «خوشا به حال آن مادری که تو را زایید و به تو شیر داد.» 28امّا او فرمود: «برعکس، خوشا به حال آن کسانی‌ که کلام خدا را می‌شنوند و آن‌ را به‌جا می‌آورند.»

درخواست نشانه‌ای آسمانی

(متّی 12‏:38‏-42)

29وقتی مردم در اطراف عیسی ازدحام کردند، او به صحبت خود چنین ادامه داد: «مردمان این زمانه چقدر شریرند! آن‌ها نشانه‌ای می‌خواهند، امّا تنها نشانه‌ای که به ایشان داده خواهد شد نشانۀ یونس نبی است. 30چون همان‌طور که یونس برای مردم نینوا نشانه‌ای بود، پسر انسان#11‏:30 ر.ک. واژه‌نامه نیز برای مردم این زمان نشانۀ دیگری خواهد بود. 31ملکۀ سِبا نیز در روز داوری برخاسته مردم این زمانه را محکوم خواهد ساخت، زیرا او از دورترین نقطۀ جهان آمد تا حکمت سلیمان را بشنود و حال آنکه شخصی که در اینجا است از سلیمان بزرگ‌تر است. 32مردم نینوا در روز داوری با مردم این روزگار زنده خواهند شد و علیه آنان شهادت خواهند داد، چون مردم نینوا در اثر پیام یونس توبه کردند، حال آنکه شخصی بزرگ‌تر از یونس اینجا است.»

چراغ بدن

(متّی 5‏:15؛ متّی 6‏:22‏-23)

33«هیچ‌کس چراغ را روشن نمی‌کند که آن‌ را پنهان کند یا زیر سرپوش بگذارد، بلکه آن‌ را روی چراغ‌پایه قرار می‌دهد تا کسانی‌ که وارد اتاق می‌شوند نور را ببینید. 34چشم چراغ بدن است. اگر چشم تو سالم باشد، تمام وجودت روشن است. امّا وقتی چشم‌هایت معیوب باشند، تو در تاریکی هستی. 35پس چشمان خود را باز کن مبادا نوری که در تو است تاریکی باشد. 36اگر تمام وجودت روشن باشد و هیچ قسمت از آن در تاریکی نباشد، وجود تو چنان نورانی خواهد بود که گویی چراغی نور خود را بر تو می‌تاباند.»

نکوهش فریسیان و معلّمان شریعت

(متّی 23‏:1‏-36؛ مرقس 12‏:38‏-40)

37وقتی عیسی به صحبت خود خاتمه داد، یکی از فریسیان او را به صرف غذا دعوت کرد. او وارد شد و نشست. 38فریسی با تعجّب ملاحظه کرد که عیسی قبل از غذا، دست‌های خود را نشست. 39آنگاه عیسای خداوند به او گفت: «ای فریسیان، شما بیرون پیاله و بشقاب را پاک می‌کنید، درصورتی‌که درون شما پُر از حِرص و شرارت است. 40ای احمق‌ها، آیا آن کسی‌ که بیرون را ساخت درون آن‌ را هم نساخت؟ 41از آنچه دارید خیرات کنید که همه‌‌چیز برای شما پاک خواهد شد.» 42«وای به حال شما، ای فریسیان! شما از نعناع و سُداب و انواع ادویه ده‌یک می‌دهید، امّا از اجرای عدالت و محبّت به خدا غافل هستید. این‌ها چیزهایی است که باید انجام دهید بدون غفلت از چیزهای دیگر.» 43«وای به حال شما، ای فریسیان! شما صدر مجلس را در کنیسه‌ها و ادای احترام به شما را در بازارها دوست دارید. 44وای به حال شما! شما مانند قبرهایی هستید که هیچ نشانه‌ای روی آن‌ها نیست و مردم ندانسته روی آن‌ها راه می‌روند.» 45یکی از معلّمان شریعت در جواب عیسی گفت: «ای استاد، وقتی چنین حرف‌هایی می‌زنی، به ما هم توهین می‌شود.» 46عیسی پاسخ داد: «بلی، ای معلّمان شریعت، وای به حال شما نیز، چون بارهای بسیار سنگین بردوش مردم می‌گذارید و خودتان یک انگشت هم به آن بار نمی‌زنید. 47وای به حال شما که برای انبیایی که نیاکان شما کشتند، آرامگاه می‌سازید 48و به‌این‌وسیله کارهای نیاکانتان را تأیید می‌کنید و بر آن‌ها صِحّه می‌گذارید، چون آنان مرتکب آن قتل‌ها شدند و شما برای آنان آرامگاه بنا می‌کنید. 49ازاین‌رو حکمت خدا می‌فرماید، 'برای ایشان انبیا و رسولان می‌فرستم، بعضی را می‌کشند و بعضی را آزار می‌رسانند،' 50تا مردم این زمانه مجبور شوند تاوان خون تمام انبیایی را که از اوّل پیدایش دنیا ریخته شده است بدهند، 51از خون هابیل گرفته تا خون زَکریا که بین قربانگاه و داخل جایگاه مقدّس در معبدِ بزرگ هلاک شد. آری، بدانید که مردم این روزگار جواب همۀ آن‌ها را خواهند داد.» 52«وای به حال شما، ای معلّمان شریعت! شما کلید درِ معرفت را بر می‌دارید؛ خودتان وارد نمی‌شوید و آنانی را هم که می‌خواهند وارد شوند مانع می‌شوید.» 53وقتی عیسی از آن خانه بیرون رفت، علما و فریسیان با‌خشم و غضب دور او را گرفتند و او را دربارۀ موضوعات بسیار سؤال‌پیچ نمودند 54و در کمین بودند که او را با سخنان خودش به دام بیندازند.

Currently Selected:

لوقا 11: مژده

Highlight

Copy