یوئیل 2
2
ملخ‌ها هشداری از روز داوری خداوند
1شیپور خطر را در صهیون بنوازید؛
بگذارید صدای آن بر سر کوه مقدّس من شنیده شود
و مردم یهودا از ترس بلرزند،
زیرا روز داوری خداوند به‌زودی فرا می‌رسد.
2آن روز، روز تاریکی و ظلمت،
روز ابرهای سیاه و تاریکی غلیظ است.
سپاه نیرومندی همچون سیاهی شب کو‌ه‌ها را می‌پوشاند.
آن لشکر چنان عظیم و قوی است
که مانند آن قبلاً هرگز دیده نشده است
و بعدازاین هم دیده نخواهد شد.
3پیشاپیش آن‌ها آتش و در عقب آن‌ها شعله‌ای همه‌چیز را می‌سوزاند.
پیش روی آن‌ها زمین پیش از آمدن آن‌ها مثل باغ عدن است،
امّا وقتی از آن می‌گذرند، به بیابان خشک و بایر تبدیل می‌شود.
هیچ‌چیز از چنگ آن‌ها رهایی نمی‌یابد.
4آن‌ها شبیه اسب هستند
و مانند اسب‌های جنگی می‌تازند.
5وقتی بر کو‌ه‌ها جست‌و‌خیز می‌کنند،
صدایشان همچون غرّش ارّابه‌ها
و صدای شعلۀ آتشی است که کاه را می‌سوزاند
و مانند نعرۀ سپاه نیرومندی است که برای جنگ، لشکرکشی می‌کند.
6مردم در برابر آن‌ها وحشت می‌کنند
و رنگ از رویشان می‌پرد.
7مانند جنگ‌جویان حمله هجوم می‌آورند
و همچون سربازان از دیوارها بالا می‌روند.
همۀ آن‌ها مستقیم پیش می‌روند
و جهت خود را تغییر نمی‌دهند.
8مانع یکدیگر نمی‌شوند،
بلکه در صف خود مستقیماً پیش می‌روند،
خط دفاع را می‌شکنند و هیچ سلاحی نمی‌تواند جلوی آن‌ها را بگیرد.
9به شهر هجوم می‌برند،
از دیوارها بالا می‌روند
و همچون دزد از پنجره‌ها وارد خانه‌ها می‌شوند.
10زمین در زیر پای آن‌ها به لرزه می‌آید
و آسمان‌ها تکان می‌خورند.
خورشید و ماه تاریک می‌شوند
و ستارگان نورافشانی نمی‌کنند.
11خداوند با صدای بلند به لشکر خود فرمان می‌دهد
و سپاه عظیم و بی‌شمار او اوامرش را اطاعت می‌کنند.
روز خداوند روزی هولناک و وحشت‌انگیز است.
کیست که بتواند آن را تحمّل کند؟
دعوت به توبه
12خداوند می‌فرماید: «با وجود این‌ها،
با تمام دل خود، با روزه
و گریه و ماتم به‌سوی من بازگردید.
13پاره کردن لباس‌هایتان کافی نیست؛
بگذارید تا قلب شکستۀ شما اندوهتان را نشان دهد.»
به‌سوی یَهْوه، خدای خود بازگردید،
زیرا او کریم و مهربان است.
زود خشم نمی‌گیرد و رحمت و محبّت او بی‌پایان است.
همیشه برای بخشیدن آماده است و راضی به مجازات شما نیست.
14کسی چه می‌داند، شاید خداوند تصمیم خود را عوض کند
و محصولات شما را آن‌قدر برکت بدهد
که دوباره بتوانید هدیۀ غلّه و شراب به یَهْوه، خدای خود تقدیم کنید.
15در کوه صهیون شیپور را به صدا درآورید؛
فرمان بدهید روزه بگیرند و برای گردهمایی بیایند.
16آن‌ها را تقدیس نمایید.
ریش‌سفیدان، اطفال
و حتّی کودکان شیر خوار را جمع کنید.
داماد از خانه
و عروس از حجلۀ خود بیرون بیاید.
17کاهنانی که خادمان خداوند هستند،
بین قربانگاه و دروازۀ ورودی معبدِ بزرگ بایستند
و گریه کنند و بگویند:
«خداوندا، بر قومت رحم کن.
نگذار که آن‌ها مایۀ تمسخر قوم‌های دیگر شوند و بگویند،
'خدای شما کجا است؟'»
باروری زمین توسط خداوند
18آنگاه خداوند به‌خاطر آبروی سرزمین خود به غیرت می‌آید
و بر قوم خود رحمت می‌کند.
19خداوند در جواب قوم خود می‌فرماید:
«من برای شما غلّه، شراب و روغن زیتون می‌فرستم تا سیر شوید.
قوم‌های بیگانه دیگر شما را مسخره نخواهند کرد.
20لشکر دشمن را که از شمال بر شما هجوم آوردند،
از آنجا دور کرده به سرزمینی خشک و ویران خواهم راند.
بعضی از آن‌ها را در دریای مُرده
و بعضی را در دریای مدیترانه خواهم فرستاد تا در آنجا بمیرند
و بوی گَند لاشه‌هایشان به مشام برسد.
من آن‌ها را به‌خاطر آنچه که بر شما کردند، از بین خواهم برد.
21«ای زمین، نترس و خوشحال باش،
زیرا خداوند کارهای بزرگی برایت انجام داده است!
22ای حیوانات صحرا هراسان نباشید،
زیرا چراگاه‌ها سرسبز شده‌اند
و درختان میوه بار آورده‌اند.
میوۀ انجیر و انگور فراوان است.
23«ای فرزندان صهیون، خوشحال باشید
و در خداوند شادی کنید،
زیرا که باران پاییزی را به اندازه‌اش به شما داده است
و مانند گذشته، باران پاییزی و بهاری را به موقع برای شما بارانیده است.
24بار دیگر خرمنگاه‌ها پُر از گندم
و چرخُشت‌ها لبریز از روغن و شراب خواهند گردید.»
25خداوند می‌فرماید:
«خساراتی را که سال‌های پیش ملخ‌ها،
آن لشکر عظیم و نابود کننده‌ای که من فرستادم،
بر شما وارد آوردند، جبران خواهم کرد.
26غذای فراوان خورده سیر خواهید شد
و نام مرا که خداوند شما هستم
به‌خاطر کارهای عجیبی که برای شما انجام داده‌ام، ستایش خواهید کرد.
قوم من دیگر هرگز خوار نخواهد شد.
27آنگاه شما، ای قوم اسرائیل، خواهید دانست که من در بین شما می‌باشم
و تنها من، یَهْوه، خدای شما هستم
و شما که قوم من هستید، دیگر هرگز شرمسار نخواهید شد.
روز خداوند
28بعد از آن روح خود را بر همۀ مردم فرو خواهم ریخت.
پسران و دختران شما نبوّت خواهند کرد.
پیران شما خواب‌ها و جوانان رؤیاها خواهند دید.
29در آن روزها حتّی بر غلامان و کنیزان شما هم
روح خود را فروخواهم ریخت.
30«نشانه‌های حیرت‌انگیزی از خون،
آتش و ستون‌های دود،
در آسمان و زمین ظاهر خواهم کرد.
31قبل از آنکه روز عظیم و وحشتناک خداوند فرارسد،
آفتاب تاریک و ماه رنگ خون خواهد گرفت.
32هرکه نام خداوند را بخواند، نجات خواهد یافت.
زیرا خداوند فرموده است
که در اورشلیم عدّه‌ای جان سالم بدر خواهند برد
و کسانی که برگزیدۀ او هستند، باقی خواهند ماند.»
Currently Selected:
یوئیل 2: مژده
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
