ایّوب 35
35
1اِلیهو در ادامۀ سخنان خود گفت:
2«ایّوب، آیا صحیح است که ادّعا کنی
و یا بگویی، که در نزد خدا نیک هستی؟
3و یا بگویی، 'اگر گناه کنم، چه منفعتی به من می‌رسد؟
و اگر نکنم، چه سودی؟'
4من به تو و دوستانت جواب می‌دهم.
5به آسمان بنگر و ببین که ابرها چقدر بلند هستند.
6اگر گناه کنی، گناه تو چه صدمه‌ای به خدا می‌رساند؟
اگر خطاهای تو زیاد شوند، چه تأثیری بر او دارند؟
7یا اگر پاک باشی چه فایده‌ای به او می‌رسانی
و چه چیزی به او می‌بخشی؟
8شرارت تو بر افرادی مانند خودت اثر می‌گذارد،
و نیکویی تو بر دیگران.
9مردم از کثرت ظلم می‌نالند
و برای کمک فریاد می‌زنند.
10امّا آن‌ها برای کمک به‌سوی خدایی که خالق آن‌ها است، روی نمی‌آورند،
خدایی که در تاریک‌ترین روزهای زندگی‌شان به آن‌ها امید می‌بخشد.
11آن‌ها به خدا که به آن‌ها حکمت می‌بخشد روی نمی‌آورند،
حکمتی عظیم‌تر از حکمت حیوانات و پرندگان.
12آن‌ها فریاد می‌زنند، امّا خدا فریادشان را نمی‌شنود،
زیرا اشخاصی مغرور و شریر هستند.
13فریادشان بی‌فایده است،
چراکه خدای قادر مطلق نه فریاد پوچ آن‌ها را می‌شنود و نه به آن توجّه می‌کند.
14تو می‌گویی نمی‌توانی خدا را ببینی،
امّا صبر کن، دعوی تو در حضور وی است،
15تو فکر می‌کنی که خدا بدکاران را جزا نمی‌دهد
و به گناهشان توجّه نمی‌کند.
16این حرف‌ها همه پوچ و بی‌معنی می‌باشند
و تو، ای ایّوب، از روی نادانی حرف می‌زنی.
Currently Selected:
ایّوب 35: مژده
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
