YouVersion Logo
Search Icon

اِشعیا 32

32
پادشاه نیکوکار
1روزی خواهد آمد که پادشاه باصداقت سلطنت خواهد کرد و رهبران با‌ انصاف بر مردم حکومت خواهند نمود. 2هریک از آن‌ها مانند پناهگاهی در برابر باد و حفاظی در برابر توفان خواهد بود. آن‌ها مثل نهرهای آب در کویر یا سایۀ صخره‌ای عظیم در زمین بی‌آب‌وعلف خواهند بود. 3چشم‌های آنانی که بینا هستند، دیگر بسته نخواهد بود و آنانی که گوش شنوا دارند، به‌دقّت توجّه خواهند کرد. 4آنانی که ناشکیبا و بی‌حوصله هستند، خردمندانه عمل خواهند کرد و آنانی که لُکنت زبان دارند، به روانی سخن خواهند گفت. 5دیگر کسی شخص احمق را محترم و آدم رَذل را امین نخواهد دانست. 6آدم احمق، احمقانه سخن می‌گوید و در اندیشۀ انجام کارهای شرارت‌آمیز است. آنچه می‌کند و آنچه می‌گوید توهینی است به خداوند. او هیچ‌وقت به گرسنگان غذا و به تشنگان چیزی برای نوشیدن نمی‌دهد. 7آدم تبهکار، شریر است و کارهای شرارت‌آمیز انجام می‌دهد. او برای فلاکت بیچارگان توطئه می‌کند و برای محروم کردن آن‌ها از حقّشان دروغ می‌گوید. 8امّا انسان شریف باصداقت عمل می‌کند و برای دفاع از حقّ و راستی می‌ایستد.
داوری و بازسازی
9ای زنانی که در ناز و نعمت زندگی می‌کنید، سخنان مرا بشنوید، و ای دختران ازخودراضی، به من گوش دهید. 10ممکن است شما امروز راضی و خوشحال باشید، امّا سال آینده در همین وقت مضطرب خواهید شد، چون دیگر انگوری نخواهد بود که بچینید. 11شما زندگی راحتی داشتید، آزاد از همۀ نگرانی‌ها، امّا اکنون باید از ترس بر خود بلرزید. لباس خود را درآورید، و با پارچه‌ای کهنه و مندرس عورت خود را بپوشانید. 12با غم و اندوه بر سینۀ خود بزنید، چون مزرعه‌های حاصل‌خیز و تاکستان‌های پُربار از بین رفته‌اند، 13و بوته‌های خاروخُلنگ در زمین قوم من روییده‌اند. برای خانواده‌هایی که خوشحال بودند و برای شهری که روزی زنده و پُر تحرّک بود، گریه کنید. 14حتّی کاخ سلطنتی، متروک و پایتخت، کاملاً از جمعیّت خالی خواهد شد. ساختمان‌ها و قلعه‌هایی که از آن‌ها محافظت می‌کردند، برای همیشه ویران خواهند شد. گورخرها در آن‌ها پَرسه خواهند زد و گوسفندان در آن‌ها خواهند چرید 15تا زمانی‌‌که خدا روح خود را از عالم بالا بفرستد. زمین بایر حاصل‌خیز خواهد شد و مزرعه‌ها، محصول فراوان خواهند داد. 16راستی و عدالت در تمام این سرزمین حاکم خواهد بود، 17چون همه، آنچه را که راست و درست است انجام خواهند داد. صلح و امنیّت دائمی برقرار خواهد بود. 18قوم خداوند از تمام نگرانی‌ها در امان و خانه‌هایشان در صلح و امنیّت خواهد بود، 19هرچند تگرگ درختان جنگل‌ را به زیر افکنَد و شهر با خاک یکسان شود. 20خوشا به‌حال آنانی که بذرهای خود را کنار نهرها می‌کارند و آنانی‌ که رمه و الاغ‌های خود را در چراگاه‌ها می‌چرانند.

Currently Selected:

اِشعیا 32: مژده

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in