اِشعیا 2
2
صلح ابدی
(میکاه 4:1-3)
1این است پیام خداوند به اِشعیا پسر آموص، دربارۀ یهودا و اورشلیم:
2در روزهای آخر،
کوهی که معبدِ بزرگ خداوند بر آن بنا شده،
بلندترین کوه دنیا خواهد شد.
ملّت‌های مختلف به‌سوی آن روان خواهند شد،
3و قوم‌های بسیار آمده خواهند گفت:
«بیایید به کوه خداوند و معبدِ بزرگ خدای اسرائیل برویم؛
او آنچه را که می‌خواهد ما انجام دهیم به ما خواهد آموخت.
ما در راهی که او برگزیده است گام برخواهیم داشت،
زیرا خداوند در صهیون با قوم خود سخن خواهد گفت
و تعالیم او از اورشلیم صادر خواهد شد.»
4خداوند در بین قوم‌های جهان داوری خواهد کرد،
و اختلافات بین ملّت‌های بسیاری را حل‌و‌فصل خواهد نمود.
مردم از شمشیرهای خود گاوآهن
و از نیزه‌های خود ارّه خواهند ساخت.
قومی به روی قوم دیگر شمشیر نخواهد کشید
و برای جنگ و خونریزی آماده نخواهد شد.
5ای فرزندان یعقوب، اکنون بیایید تا در نور خداوند گام برداریم.
غرور و خود ستایی از بین می‌رود
6ای خدا، تو قوم خود، خاندان یعقوب، را ترک کرده‌ای. سرزمین از فالگیران شرقی و فلسطینی پُر شده و مردم از رسوم بیگانگان پیروی می‌کنند. 7سرزمین آن‌ها از طلا و نقره پُر است و خزائن آن‌ها نهایت ندارد. سرزمین آن‌ها پُر از اسب و ارّابه‌هایشان بی‌شمار است. 8دیار آن‌ها از بُت‌ها پُر شده و آن‌ها ساخته‌های دست خود را می‌پرستند.
9مردم همه حقیر و شرمسار خواهند شد. خدایا، آن‌ها را نبخش.
10آن‌ها برای فرار از خشم و قدرت و جلال خداوند، خود را در غارهای کوه‌های سنگی و یا در حفره‌هایی که در زمین کنده‌اند، پنهان خواهند کرد. 11روزی می‌آید که غرور و تکبّر مردمان از بین خواهد رفت و تنها خداوند جلال خواهد یافت. 12در آن روز خداوند متعال تمام زورمندان و مغروران و متکبّران را پست و حقیر خواهد ساخت. 13او درختان سِدر لبنان و کاج‌های باشان را از بین خواهد برد. 14کو‌ه‌ها و تپّه‌های بلند، 15و بُرج‌ها و حصارهای قلعه‌های رفیع را هموار خواهد ساخت. 16او حتّی بزرگ‌ترین و زیباترین کشتی‌ها را غرق خواهد کرد. 17-18غرور بشر پایان خواهد یافت و تکبّرش نابود خواهد شد. بُت‌ها کاملاً از میان خواهند رفت. در آن روز تنها خداوند جلال خواهد یافت.
19وقتی او برای لرزاندن زمین بیاید، مردم برای فرار از خشم و قدرت و جلال او، خود را در غارهای کوه‌های سنگی یا در حفره‌هایی که در زمین کنده‌اند پنهان خواهند کرد. 20وقتی آن روز فرارسد، آن‌ها بُت‌های طلایی و نقره‌ای را که خود ساخته بودند، به جلوی موش‌های کور و خفّاش‌ها خواهند ریخت. 21وقتی خداوند بیاید تا زمین را به لرزه درآورد، مردم برای فرار از خشم خداوند و قدرت و جلالش، خود را در حفره‌های زمین و یا در غارهای کوه‌های سنگی پنهان می‌کنند. 22چرا باید به انسان که زندگی او به نفس بینی‌اش بستگی دارد، ارزش قائل شد؟
Currently Selected:
اِشعیا 2: مژده
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
