غلاطیان 2

پولس و رسولان دیگر مسیح

1بعد از چهارده سال دوباره با برنابا به اورشلیم برگشتم و تیطُس را نیز با خود بردم. 2به آنجا رفتم، زیرا خدا به‌وسیلهٔ الهام به من نشان داد که رفتن من ضروری است و آن مژدۀ انجیلی را که اکنون در میان ملل غیریهود اعلام می‌کنم برای ایشان مطرح کردم. البتّه اوّل آن‌ را محرمانه با افراد برجستۀ کلیسا در میان گذاشتم، مبادا آنچه انجام داده بودم و یا انجام می‌دهم بیهوده باشد. 3و با وجود این‌که تیطُس، همسفر من، یونانی بود، او را مجبور نکردند که ختنه گردد، 4اگرچه عدّه‌ای که وانمود می‌کردند ایماندار هستند مخفیانه به میان ما راه یافتند تا مانند جاسوس‌ها اطّلاعاتی دربارۀ آزادی ما در مسیح عیسی کسب کنند و ما را دوباره به بندگی شریعت درآورند. 5امّا ما یک لحظه هم تسلیم آنان نشدیم تا پیوسته حقیقت مژدۀ انجیل برای شما محفوظ بماند.

6و آنانی که ظاهراً افراد برجسته‌ای بودند، البتّه نام و عنوان آن‌ها برای من اهمیّتی ندارد زیرا خدا تحت تأثیر مقام کسی قرار نمی‌گیرد، چیزی به پیام ما اضافه نکردند، 7بلکه آن‌ها به این حقیقت پی بردند که خدا مرا مأمور اعلام مژدۀ انجیل به غیریهودیان ساخته است، همان طوری که وظیفۀ اعلام مژدۀ انجیل به یهودیان را به پطرس محوّل کرده بود. 8همان خدایی که به پطرس قدرت داد تا رسول یهودیان باشد، به من نیز قدرت داد تا رسول غیریهودیان باشم. 9وقتی یعقوب و پطرس و یوحنا که به ارکان کلیسا معروفند، آن فیضی را که خدا به من عطا فرموده بود تشخیص دادند، آن‌ها دست من و برنابا را به علامت موافقت فشردند و قبول کردند که ما در میان غیریهودیان کار کنیم و آنان در میان یهودیان. 10تنها پیشنهادی که داشتند این بود که در فکر فقرا باشیم، یعنی همان کاری که من مشتاق انجامش بودم.

سرزنش کردن پطرس

11امّا وقتی پطرس به انطاکیه آمد، روبه‌رو با او مخالفت کردم، زیرا واضح بود که مقصّر است، 12از آن‌رو که پیش از رسیدن عدّه‌ای از طرف یعقوب، او با غیریهودیان غذا می‌خورد، امّا با رسیدن آن‌ها به‌خاطر ترسی که از اهل ختنه داشت، خود را از غیریهودیان کنار کشید. 13سایر مسیحیان یهودی‌نژاد از ریاکاری او تقلید کردند، به‌طوری‌که حتّی برنابا نیز تحت تأثیر ریاکاری آن‌ها قرار گرفت. 14امّا وقتی دیدم رفتار آنان با حقیقت مژدۀ انجیل سازگار نیست، در حضور همه به پطرس خطاب کرده گفتم: «اگر تو با این‌که یهودی هستی، مانند غیریهودیان زندگی می‌کنی و نه مانند یهودیان، چطور می‌توانی غیریهودیان را مجبور سازی که مثل یهودیان زندگی کنند؟»

15ما که یهودی مادرزاد هستیم و نه «غیریهودی گناهکار»، 16خوب می‌دانیم که هیچ‌کس با اجرای مقرّرات شریعت در حضور خدا کاملاً نیک محسوب نمی‌شود، بلکه فقط بر اثر ایمان به عیسای مسیح نیک محسوب می‌گردد. ما خود نیز به مسیح عیسی ایمان آوردیم تا به‌وسیلهٔ ایمان و نه با اجرای شریعت، نیک شمرده شویم. نه فقط ما بلکه هیچ بشری از راه انجام احکام شریعت نمی‌تواند نیک محسوب شود.

نجات یهودیان و غیریهودیان

17پس آیا وقتی در پی رسیدن به نیکی مطلق که در مسیح یافت می‌شود هستیم، دریابیم که ما نیز مثل دیگران گناهکاریم، آیا مسیح است که باعث گناه ما شده است؟ به هیچ وجه! 18امّا اگر آنچه را که خود خراب کرده‌ام بار دیگر بنا کنم، البتّه نشان می‌دهم که شخصی خاطی هستم. 19تا آنجا که به شریعت مربوط است، من نسبت به شریعت مُرده‌ام، تا برای خدا زیست نمایم. 20من با مسیح مصلوب شده‌ام به‌طوری‌که دیگر آنکه زندگی می‌کند من نیستم، بلکه مسیح است که در من زندگی می‌کند و در خصوص این زندگانی جسمانی‌ای که اکنون دارم، فقط به‌وسیلهٔ ایمان به پسر خدا که مرا محبّت کرد و جان خود را به‌خاطر من داد، زندگی می‌کنم. 21فیض خدا را باطل نمی‌کنم. زیرا اگر نیکی مطلق از راه شریعت حاصل می‌شد، مرگ مسیح بیهوده می‌بود.

Currently Selected:

غلاطیان 2: مژده

Highlight

Copy