اَفِسُسیان 4

اتّحاد در بدن مسیح

1بنابراین، من که به‌خاطر خداوند زندانی هستم، از شما تقاضا می‌کنم رفتار شما شایستۀ مقامی باشد که به آن خوانده شده‌اید؛ 2کاملاً فروتن، ملایم و بردبار باشید و یکدیگر را با محبّت تحمّل کنید. 3تمام تلاش خود را برای حفظ آن وحدتی که روح‌القدس به‌وجود می‌آورد و با رشته‌های صلح و صفا به هم پیوسته می‌شود، بکار ببرید. 4همان‌طور که یک بدن و یک روح‌القدس هست، خدا نیز در وقتی‌که شما را خواند، یک امید به شما داده است. 5و همچنین یک خداوند و یک ایمان و یک تعمید هست؛ 6و یک خدا وجود دارد که پدر همه و بالاتر از همه می‌باشد و در همه کار می‌کند و در همه ساکن است.

7امّا به هریک از ما برحسب سخاوت و بخشایش مسیح، عطیۀ خاصّی داده شده است. 8به‌این‌جهت نوشته شده است:

«وقتی او به آسمان بالا رفت،

اسیران را به اسارت برد؛

و عطایایی به آدمیان بخشید.»#4‏:8 نقل قول از مزمور ۶۸‏:۱۸

9آیا مقصود از بالا رفتن جز این است که اوّل به جهان زیرین پایین آمده بود؟ 10پس آن کسی‌ که پایین آمد، همان است که بالا رفت. او بالاتر از تمام آسمان‌ها رفته است تا کلّیۀ کاینات را با حضور خود پُر سازد. 11درواقع این او بود که بعضی را برای رسالت، بعضی را برای نبوّت، بعضی را برای بشارت و بعضی را برای شبانی و تعلیم برگزید، 12تا مقدّسین برای کار خدمت و بنای بدن مسیح مجهّز شوند، 13تا زمانی که ما همه به آن وحدتی که در ایمان و شناخت فرزند خدا است، دست یابیم و مطابق آن میزان کاملی که در مسیح یافت می‌شود، به بلوغ کامل برسیم. 14در‌آن‌صورت دیگر مثل بچّه‌ها نخواهیم بود که با امواج رانده می‌شوند و از بادهای متغیّر تعالیم بشری متلاطم می‌گردند و فریب حیله‌ها و نیرنگ‌های مردمی را می‌خورند که می‌خواهند آن‌ها را گمراه سازند، 15بلکه در همان حالی‌که حقیقت را با محبّت بیان می‌کنیم، ما باید در هر مورد در مسیح که سر است، رشد کنیم. 16به ارادۀ او همۀ اعضای مختلف بدن به‌وسیلهٔ مفاصلی که برای آن‌ها فراهم شده، مرتبط و پیوند می‌شوند. پس وقتی هریک از اعضای بدن مرتّب کار کند، تمام بدن رشد می‌کند و خود را در محبّت بنا می‌نماید.

زندگی جدید در مسیح

17پس به نام خداوند این‌ را می‌گویم و بر آن تأکید می‌کنم که شما دیگر نباید مانند کافران که در پیروی از خیالات بیهودۀ خود به سر می‌برند، زندگی کنید. 18افکار آن‌ها تیره شده است. جهالتی که در میان آن‌ها است و سخت‌دلی آنان، ایشان را از حیاتی که خدا می‌بخشد، محروم کرده است. 19عواطف خود را از دست داده و خود را تسلیم هوی‌وهوس کرده‌اند و برای ارضاء امیال پست خود، دست به هرکاری می‌زنند.

20شما از مسیح این‌گونه نیاموخته‌اید. 21مطمئناً شما دربارۀ مسیح شنیده‌اید و در اتّحاد با او، حقیقت را آن‌چنان‌که در عیسی یافت می‌شود، آموخته‌اید. 22شما باید از آن زندگی‌ای که در گذشته داشتید، یعنی آن سرشتی که فریب شهوات خود را می‌خورد و در راه هلاکت بود، دست بکشید و از خود دور سازید. 23دل و ذهن شما باید کاملاً نو شود 24و سرشت تازه‌ای را که در نیکی و پاکی حقیقی و به شباهت خدا آفریده شده است، به خود بپوشانید.

25پس دیگر به هیچ وجه دروغ نگویید، بلکه همیشه به دیگران راست بگویید، زیرا همۀ ما اعضای یکدیگریم. 26اگر عصبانی شُدید، نگذارید خشمتان شما را به گناه بکشاند و نگذارید آفتاب بر خشم شما غروب کند. 27به ابلیس فرصت ندهید. 28دزد از دزدی دست بردارد و به‌عوض آن با دست‌های خود، با آبرومندی کار کند تا چیزی داشته باشد که به نیازمندان بدهد. 29یک کلمۀ زشت از دهانتان خارج نشود، بلکه گفتار شما همیشه به‌جا، خوب و بناکننده باشد تا در نتیجۀ آن به شنوندگان فیضی برسد. 30روح‌ قدّوسِ خدا را محزون نسازید، زیرا او مُهر مالکیّت خدا بر شما است تا روزی که در آن کاملاً آزاد می‌شوید. 31از این پس دیگر هیچ نوع تلخی، غیظ، خشم، داد و فریاد، دشنام و نفرت را در میان خود راه ندهید. 32نسبت به یکدیگر مهربان و دل‌سوز باشید و چنان‌که خدا در شخص مسیح شما را بخشیده است، شما نیز یکدیگر را ببخشید.

Currently Selected:

اَفِسُسیان 4: مژده

Highlight

Copy