Luka 8

Naizet Iisusan joukos

1Sen jälgeh Iisus käveli linnas linnah, kyläs kyläh da saneli hyviä viestii Jumalan valdah näh. Hänenke oldih Hänen kaksitostu opastujua 2da erähät naizet, kudamii Häi oli piästänyh karuloin vallas da voimattomuksis. Net oldih Magdalan Marija, kudamas Häi ajoi iäre seiččie karuu, 3Johannu, kudaman ukko Husa oli Irodan taloinkaččoi, da Susanna. Oli vie äijy muudu naistu. Kaikin hyö avvutettih omil eloloil Iisusale da Hänen opastujile.

Kylväi

(Matf. 13:1-9; Mark. 4:1-9)

4Konzu kerävyi äijy rahvastu, da ristikanzua tuli Iisusan luo kaikis linnoispäi, Häi saneli heile arbaituspaginan: 5«Mies lähti kylvämäh. Konzu häi kylvi, erähät siemenet kirvottih dorogupieleh. Rahvas polletettih jyvii, i linnut n՚uokittih niilöi. 6Yhtet kirvottih kivikkökohtah. Net nostih orahale, no sit kuivettih, ku ei suadu muaspäi vetty. 7Toizet kirvottih ohtoloin keskeh. Net nostih, kazvettih yhtes ohtoloinke, no sit ohtoit salvattih net. 8Da vie erähät siemenet puututtih hyväh muah, kazvettih da annettih sadakerdaine sualis.» Tämän sanottuu Iisus kirgai: «Kel on korvat, se kuulkah!»

Iisus sellittäy arbaituspaginan kylväjäh näh

(Matf. 13:10-23; Mark. 4:10-20)

9Opastujat kyzyttih Iisusal: «Mih niškoi tämä arbaituspagin on?»

10Iisus vastai:

«Teile on annettu tiediä Jumalan vallan peittomielet, a toizile niilöih näh sanellah arbaituspaginoil, ku hyö kačottas da ei nähtäs, kuunneltas da ei ellendettäs. 11Arbaituspaginan sellitys on nengoine: Siemen on Jumalan sana. 12Dorogupieleh kirvonnuot siemenet ollah net rahvas, kudamat kuultah sana, no tulou pahalaine da ottau sen sanan heijän sydämespäi, ku hyö ei uskottas da ei piästäs. 13Kivikkökohtah kirvonnuot siemenet ollah net rahvas, kudamat sanan kuultuu otetah se rakkahal vastah, no uskotah vaiku kodvaine. Heil ei ole juurii, i konzu hyö puututah muanituksih, hyö myöstytäh sit sanaspäi. 14Ohtoloin keskeh kirvonnuot siemenet ollah net rahvas, kudamat kuultah sana, no sit hyö typehtytäh elaijan huolih, bohattuoh da hyvyzien suvaičendah, i ei anneta kypsiä vil՚l՚ua. 15A hyväh muah kirvonnuot siemenet ollah net rahvas, kudamat kuultah sana da kannetah se hyväs da puhtahas sydämes, tirpetäh da annetah vil՚l՚ua.»

Kunne panna lampu

(Mark. 4:21-25)

16«Niken ei viritä lampua da sit kata sidä astiel libo pane sidä magavosijan alle. Korgiele se pannah, ku pertih tulijat nähtäs tuli. 17Ei ole nimidä peitettyy, mi ei rodies tiijokse, ei ole nimittumua peittodieluo, midä ei ruvettas tiedämäh da mi ei tulis nägevih. 18Ga sit kačokkua, kui kuuletto. Kel on, sille annetah, no kel ei ole, sil otetah segi, midä hänel buiteku on.»

Iisusan toziomahizet

(Matf. 12:46-50; Mark. 3:31-35)

19Iisusan muamah da vellet tuldih Händy nägemäh, no ku sie oli äijy rahvastu, hyö ei voidu piästä Hänen rinnale. 20Sit Iisusale sanottih: «Sinun muamo da vellet ollah tua pihal, tahtottas Sinuu nähtä.» 21No Iisus vastai: «Minun muamo da vellet ollah nämä, kudamat kuultah Jumalan sana da luajitah sidä myöte.»

Iisus tyynistyttäy järven

(Matf. 8:23-27; Mark. 4:35-41)

22Erähänny päivänny Iisus opastujienke meni veneheh da sanoi heile: «Läkkiä kohturannale.» I hyö lähtiettih järvele. 23Matkal Iisus uinoi. Sit järvel nouzi suuri bauhu. Veneh rubei täyttymäh viel, heile tuli hörö piäh. 24Opastujat nostatettih Iisussua da sanottih Hänele: «Opastai, opastai, myö uppuommo!» Iisus nouzi da käski tuulele da järven aldoloile azettuo. Net hillettih i rodih tyyni. 25«Kusbo on teijän usko?» kyzyi Iisus. Opastujat pöllästyksis diivittihes da sanottih toine toizele: «Mibo miehii tämä on? Häi kai tuulele da viele käsköy, i net kuunnellah Händy.»

Iisus Gerasan mual

(Matf. 8:28-34; Mark. 5:1-20)

26Hyö ajettih veneh randah Gerasan mual, kudai on Galilein muan vastal. 27Konzu Iisus nouzi rannale, Hänele vastah tuli linnaspäi mies, kudamua muokattih karut. Tämä mies jo ammui ei pidänyh sobii, eigo elänyh, kui muut, talois, a eli kallivokololois, kunne pandih muah kuolluzii. 28Konzu häi nägi Iisusan, häi vongahtih, langei Hänen edeh da rubei kirgumah: «Midäbo sinä tahtot minus, Iisus, Ylimäzen Jumalan Poigu? Minä pokoroičemmos sinule: älä muokkua minuu!» 29Se mies sanoi sendäh nenga, ku Iisus oli käskenyh karule lähtie iäre hänes. Jo äijän kerdua karu oli ottanuh miesty omah valdah. Händy oli sivottu nuorih dai pandu raudoih, ku ei piästiä lähtemäh, no häi katkoi kai nuorat da karun ahtistukses pageni ainos elämättömih kohtih. 30«Mibo on sinun nimi?» kyzyi Iisus. Mies vastai: «Legionu»#8:30 Legionu – 6000 hengie., ku häneh oli mennyh ylen äijy karulastu. 31Net karut pokoroittihes Iisusale, ku Häi ei käskis heidy pohjattomah haudah. 32A sit lähäl olijal mäil oli suuri poččikarju niityl. Karut kyzyttih Iisusal, voidasgo hyö mennä poččiloih. Iisus sanoi: «Mengiä.» 33Sit karut lähtiettih miehespäi i mendih poččiloih. Poččikarju karahtih jyrkändehes kohti järveh da uppoi.

34Konzu poččiloin paimoit nähtih se, hyö pajettih, i saneltih täh näh linnas da kylis. 35Rahvas lähtiettih kaččomah, midä sie on. Hyö tuldih Iisusan luo i nähtih se mies, kudamas karut oli lähtietty iäre. Mies istui Iisusan jallois, häi oli sovissah da tävves tolkus. Tämän nähtyy rahvas varevuttih. 36Ket nähtih omin silmin, saneltih heile, kui karuloin muokattu mies piäzi. 37Nämien paginoin kuultuu, Gerasan čupun rahvas käskiettih Iisusale lähtie iäre heijän muas, ku hyö äijäl varattih. Iisus nouzi veneheh da lähti järilleh Galileih. 38Mies, kudamas lähtiettih karut, kyzyi, voisgo jiähä Iisusanke. No Iisus työndi händy iäres da sanoi: 39«Mene kodih da sano, midä Jumal luadii sinule.» Mies lähti iäre, meni linnah, käveli sie kaikkiel da saneli, midä Iisus luadii hänele.

Iisus elavuttau Jairan tyttären da piästäy voimattoman naizen

(Matf. 9:18-26; Mark. 5:21-43)

40Konzu Iisus tuli järilleh, Händy vastai suuri joukko rahvastu, ku kaikin vuotettih Händy. 41Sit Iisusan luo tuli Jairu-nimine mies, kudai oli sinagougan vahnin. Häi langei Iisusan jalgoih da pokoroiččih, ku Iisus tulis hänen kodih. 42Hänen aino lapsi, nenga kaksitostuvuodine tytär, oli kuolemazilleh.

Matkal Jairan kodih rahvasjoukko tungettelih Iisusas ymbäri. 43Sie oli yksi naine, kudamua kaksitostu vuottu vaivai verentulendu. [Häi menetti kai elot parandajih,] vai niken ei voinnuh piästiä händy. 44Häi läheni Iisussua taganpäi da kosketti käil Hänen piällyssovan helmua, i verentulendu kerras loppihes. 45Iisus kyzyi: «Kenbo kosketti minuu?» Kaikin pučittihes. A Pedri sanoi: «Opastai, kaikkielpäi rahvas tungietahes Sinuh da painetah Sinuu.» 46No Iisus sanoi: «Ei, kenlienne kosketti minuu käil. Minä kuulin, ku minuspäi lähti vägi.» 47Konzu naine nägi, ei sua olla peitos, häi tuli säristen edeh da langei Iisusan jalgoih. Kaiken rahvahan kuulten häi sanoi, mindäh häi kosketti Iisussua da kui kerras rodih tervehekse. 48Sit Iisus sanoi hänele: «Tyttäreni, sinun usko piästi sinuu. Mene rauhas.»

49Iisus vie jatkoi paginua, ku sinagougan vahnimale tuodih koispäi viesti: «Sinun tytär kuoli. Älä enämbi vaivua opastajua.» 50No ku Iisus kuuli nämä sanat, Häi sanoi vahnimale: «Älä varua; vai usko, sit tyttäres piäzöy.» 51Koin luo tulduu Iisus ei andanuh valdua nikelle muile, vai Pedrile, Iivanale, Juakoile da tytön muamale da tuatale mennä Hänenke pertih. 52Kaikin itkiettih da žiälöittih tyttyö, no Iisus sanoi: «Älgiä itkekkiä! Häi ei ole kuolluh, häi maguau.» 53Rahvas nagrettih Händy, ku tiettih, tyttö on kuolluh. 54No Iisus otti tyttyö käis da sanoi kovah: «Tyttö, nouze!» 55Hengi tuli järilleh tyttöh. Häi kerras nouzi, i Iisus käski andua hänele syvvä. 56Tytön vahnembat hämmästyttih äijäl. A Iisus kieldi heidy sanelemas kelletahto sih näh, midä oli olluh.

Currently Selected:

Luka 8: LIVVI

Highlight

Copy