Luka 19

Iisus da Zakki

1Iisus tuli Jerihonah da astui linnas läbi. 2Sie eli mies, kudaman nimi oli Zakki. Häi oli maksuloinkeriäjien vahnin da ylen bohattu. 3Zakki tahtoi nähtä, mi miehii Iisus on, no rahvasjoukon tagua ei voinnuh nähtä Händy, ku oli pienikazvoine. 4Häi juoksi ielepäi da nouzi puuh, ku nähtä Iisussua, kudai astui sidä dorogua myöte. 5Sih kohtah tulduu Iisus kačahtih yläh da sanoi: «Zakki, heity teriämbi alah. Tänäpäi minul pidäy olla sinun kois gostis.» 6Zakki ruttozeh heityi alah da ihastuksis otti Iisussua gostih. 7Ku rahvas nähtih se, hyö ruvettih kurkettamah: «Kačo, riähkähizen ristikanzan taloih meni gostih.» 8No Zakki sanoi Iisusale kaikkien kuulten: «Ižändy, minä luajin nenga: puolet omis elolois annan köyhile, a kes liennen muanivol ottanuh liigua, sille annan n՚elliä kerdua enämbän.» 9Sen kuultuu Iisus sanoi Zakkih näh: «Tänäpäi piäzendy tuli tämän perehen ozakse. Onhäi häigi Avraaman poigu. 10Juuri sidä, mi on kavonnuh, Ristikanzan Poigu tuli eččimäh da piästämäh.»

Arbaituspagin ižändän d՚engoih näh

(Matf. 25:14-30)

11Niilöile, kudamat oldih tädä kuundelemas, Iisus pidi vie nengozen arbaituspaginan, ku Häi jo oli lähäl Jerusalimua, i erähät smietittih, Jumalan valdu terväh tulou. 12Iisus sanoi: «Yksi korgeirovulline mies lähti loittozeh muah, ku suaha suarin nimi da sit tulla järilleh omah muah. 13A lähtijes häi kučui kymmene käskylästy, andoi jogahizele heis kuldud՚engan da sanoi: ‘Pangua nämä d՚engat dieloh, kuni minä en tule järilleh.’ 14No sen muan rahvas vihattih händy i työttih hänele jälles miehii vedämäh sanua: ‘Myö emmo tahto sidä miesty meijän suarikse.’ 15Suarikse händy yksikai luajittih, i kodih tulduu häi käski kuččuo käskyläzet, ku tahtoi tiijustua, ken midä sai niilöih d՚engoih. 16Enzimäine tuli hänen edeh da sanoi: ‘Ižändy, sinun d՚engu toi minule kymmene mostu d՚engua.’ 17Suari sanoi hänele: ‘Moločču! Olet hyvä käskyläine. Ku sinuh sai uskuo pienes, suat nygöi omah valdah kymmene linnua.’ 18Toine tuli da sanoi: ‘Ižändy, sinun annettu d՚engu toi minule viizi d՚engua.’ 19Hänele suari sanoi: ‘Sinuu minä panen viijen linnan herrakse.’ 20Sit tuli vie yksi da sanoi: ‘Ižändy, täs on sinun d՚engu. Se oli minul kabrastetunnu paikkazes. 21Minä varain sinuu. Sinähäi olet žiäletöi mies. Sinä otat sen, midä et pannuh, leikkuat sie, kus et kylvänyh.’ 22Suari sanoi hänele: ‘Minä suudin sinuu sinun omii sanoi myö. Sinä tolkutoi käskyläine! Sinä tiezit, minä olen žiäletöi mies. Minä otan sen, midä en ole pannuh, leikkuan sie, kus en kylvänyh. 23Miksebo sit et viennyh minun d՚engua bankah. Sie sen hindu nossus, i tulduu minä suannuzin sen korronduksienke.’ 24I suari sanoi rinnal seizojile: ‘Otakkua hänel neče d՚engu da annakkua se sille, kudamal on kymmene d՚engua.’ 25Hyö sanottih: ‘Ižändy, hänelhäi on jo kymmene d՚engua.’ 26No suari jatkoi: ‘Minä sanon teile: Jogahizele, kel on, annetah. A kel ei ole, sil otetah iäre segi, mi hänel on. 27A niilöi minun vihaniekkoi, kudamat ei tahtottu minuu suarikse – tuogua tänne da tapakkua minun silmis.’»

IISUSAN RUAVOT JERUSALIMAS 19:28-21:4

Iisus ajau raččahis Jerusalimah

(Matf. 21:1-11; Mark. 11:1-11; Iiv. 12:12-19)

28Tämän saneltuu Iisus lähti toizien iel nouzemah Jerusalimah menijiä dorogua myöte. 29Konzu Häi läheni Voipuumäikse sanottavua mägie da oli jo lähäl Betfageidu da Vifaniedu, Häi työndi ielpäi kahtu opastujua 30da sanoi heile: «Mengiä tuah vastalpäi olijah kyläh. Konzu tuletto sinne, näittö sivotunnu oslan sällyn, kudamal selläs vie niken ei istunuh. Keritäkkiä se da tuogua tänne. 31Ku ken kyzynöy, mikse sidä keritättö, sanokkua: Ižändäle pidäy se.» 32Net kahtei lähtiettih da nähtih: kai on muga, kui Iisus sanoi. 33Konzu hyö oldih kerittämäs sälgyy, sen ižändät kyzyttih: «Miksebo otatto sällyn?» 34Hyö sanottih: «Se pidäy Ižändäle.» 35Opastujat tuodih sälgy Iisusan luo, lykättih sobua sen selgäh da autettih Iisusale nosta raččahih. 36Konzu Häi ajoi, rahvas levitettih omii sobii dorogale. 37Konzu Iisus läheni sidä kohtua, kus dorogu menöy Voipuumägie alah, kogo opastujien joukko rubei ihastuksis äijäl kiittämäh Jumalua kaikis suuris ruadolois, kudamii hyö nähtih. 38Hyö kirruttih:

– Blahoslovittu on Suari,

kudai tulou Ižändän nimes!

Rauhu taivahas,

kunnivo ylimäzes taivahas!

39Erähät rahvasjoukos olijat fariseit sanottih Iisusale: «Opastai, kiellä iččes opastujii!» 40No Iisus sanoi: «Minä sanon teile: ku hyö oldas vaikkani, sit kivet kirruttas.»

Iisus itköy Jerusalimua

41Konzu Iisus läheni Jerusalimua da nägi linnan, Häi rubei itkemäh sidä 42da sanoi: «Oh ku sinägi ellendäzit tänäpäi, mi on sinule rauhakse! No nygöi se on sinun silmis peitetty. 43Vie roih sinule aigu, konzu sinun vihaniekat luajitah sinus ymbäri muaseiny, ymbäröitetäh i kaikkielpäi ahtistetah sinuu. 44Hyö levitetäh sinuu muan tazale da tapetah kaikkii sinun eläjii. Ei jätetä sinus kivie kiven piäle, ku et tunnustannuh aigua, konzu Jumal läheni sinuu.»

Jumalankoin puhtastamine

(Matf. 21:12-17; Mark. 11:15-19; Iiv. 2:13-22)

45Iisus meni jumalankodih da rubei ajamah siepäi niilöi, ket sie piettih kauppua. 46Häi sanoi heile: «Pyhis Kirjutuksis on sanottu: ‘Minun kodi on molindukodi.’ No työ luajiitto sen rozvoloin pezäkse.» 47Sen jälgeh Iisus joga päiviä opasti jumalankois. Ylimäzet papit, zakonanopastajat da rahvahan vahnimat duumaittih, kui olis Händy tappua. 48Vai hyö ei tietty, kui se luadie, ku Iisusas ymbäri oli ainos rahvastu kuundelemas Händy.

Currently Selected:

Luka 19: LIVVI

Highlight

Copy