Iivan 6

Iisus syöttäy viizituhattu hengie

(Matf. 14:13-21; Mark. 6:30-44; Luk. 9:10-17)

1Jälles tädä Iisus lähti Galileinjärven toizele puolele, sidä järvie sanottih vie Tiberienjärvi. 2Hänele jälles astui suuri joukko rahvastu, ku hyö nähtih Hänen tunnusruadoloi, kudamii Häi luadii voimattomien piästäjes. 3Iisus nouzi paltiele da istuihes opastujienke. 4Jevreilöin Äijänpäivän pruazniekku oli lähäl.

5Iisus nosti silmät i nägi tulemas suuren rahvasjoukon. Häi kyzyi Hilipäl: «Kus vois ostua leibiä ku syöttiä heidy?» 6Tämän Häi sanoi vai sikse, ku tahtoi tiijustella Hilipän mielii, Häi, näit, iče tiezi, midä rubieu ruadamah. 7Hilippy vastai: «Kahtensuan dinuaran leivis ei rodies heile ni pikoipalazin hengen kohtah.» 8Sit yksi opastujis, Simon-Pedrin velli Andrei, sanoi Iisusale: 9«Tiä on brihačču, kudamal on viizi ozrastu leibiä da kaksi kalua. No kuibo niilöis täydyy nenga suurele joukole?» 10Iisus sanoi: «Käske kaikile istuokseh.» Sil kohtal oli rehevy nurmi, rahvas istuttihes muale. Sie oli läs viittytuhattu hengie. 11Iisus otti leivät, kiitti Jumalua i jagoi leivät istujile. Mugai jagoi kalat, i kaikin suadih muga äijin, min vai tahtottih. 12Konzu kaikin syödih kylläl, Iisus sanoi opastujile: «Keräkkiä kai jiännöspalazet, ku nimidä ei menis sudre.» 13Muga hyö i luajittih, i viijes ozruleiväs kerdyi kaksitostu täytty viršii palazii, kudamat jiädih.

14Konzu rahvas nähtih, mittuman tunnusruavon luadii Iisus, hyö sanottih: «Tämä toven on se Jumalan iänenkandai, kudamale oli lepitty tulla muailmah.» 15No Iisus tiezi, ku rahvas vägeh tahtotah luadie Hänes suari, i sendäh lähti uvvessah mäile yksin.

Iisus kävelöy vetty myö

(Matf. 14:22-33; Mark. 6:45-52)

16Ku tuli ildu, opastujat heityttih alah rannale, 17mendih veneheh i lähtiettih kohti Kapernaumua, järven toizele puolele. Jo oli pimei, a Iisus vie ei tulluh heijän luo. 18Äijäl tuuli, i järvel oli aldoloin bauhu. 19Konzu hyö sovvettih nenga kaksikymmen viizi libo kolmekymmen stadionua#6:19 Nenga viizi, kuuzi kilometrii., dogadittih Iisussua astumas järven aldoloi myö da lähenemäs venehty. Hyö pöllästyttih. 20No Iisus sanoi heile: «Minä täs olen, älgiä varakkua.» 21Heil oli mieli ottua Händy veneheh, no sil aigua veneh jo tuli sille rannale, kudamale hyö oldih menos.

Eloksen leiby

22Tossupiänny rahvasjoukko vie oli toizel puolel järvie. Hyö nähtih, sie oli yksi ainavo veneh da Iisus ei mennyh sih veneheh yhtes opastujienke, a net lähtiettih soudamah Hänettäh. 23Tiberiespäi yhtelläh tuli muidu venehii lähäle sidä kohtua, kus Ižändy oli kiittänyh Jumalua da syöttänyh rahvastu leiväl. 24Nygöi, konzu hyö nähtih, ku sie ei olluh Iisussua, eigo opastujii, rahvas mendih venehih da lähtiettih Kapernaumah eččimäh Iisussua.

25Hyö lövvettih Iisussua toizel puolel järvie i kyzyttih Hänel: «Ravvi, konzubo sinä tulit tänne?» 26Iisus vastai: «Toven, toven sanon teile: etto työ minuu sendäh eči, ku näittö tunnusruadoloi, a sendäh ečittö, ku saitto leibiä da söittö kylläl. 27Älgiä ečikkiä häviejiä syömisty, a ečikkiä häviemättömiä, sidä, kudai andau ilmanigäzen eloksen. Sidä teile andau Ristikanzan Poigu, ku Tuatto Jumal on pannuh Häneh oman tiähten.» 28Hyö kyzyttih: «Midäbo meil pidäy luadie, ku meijän ruavot oldas Jumalan ruadoloinnu?» 29Iisus vastai: «Se on Jumalan ruado, ku uskotto Häneh, kudaman Jumal työndi.»

30Hyö sanottih Iisusale: «Mittumanbo tunnusruavon luajit, ku myö sen nähtyy voizimmo uskuo sinuh? Midäbo sinä luajit? 31Meijän tuatat syödih elämättömäs muas mannua, kui i sanotah Pyhis Kirjutuksis: ‘Häi andoi heile syödäväkse leibiä taivahaspäi.’» 32Täh Iisus vastai: «Toven, toven sanon teile: ei Moisei teile andanuh leibiä taivahaspäi, a minun Tuatto andau teile taivahaspäi tovellistu leibiä. 33Jumalan leiby on se, kudai tulou taivahaspäi da andau muailmale eloksen.»

34Hyö sanottih: «Hyvä ristikanzu, anna ainos meile sidä leibiä.» 35Iisus sanoi: «Minä olen eloksen leiby. Ken vai tullou minun luo, se nikonzu ei ole n՚älläs, i sidä, ken uskou minuh, nikonzu enämbi ei juotata. 36No minä sanoin teile, työ oletto nähnyh minuu, no yksikai etto usko. 37Kai net, kedä Tuatto andau minule, tullah minun luo, i sidä, kudai tulou minun luo, minä en aja iäre. 38Enhäi minä ole tulluh taivahaspäi luadimah oman tahton mugah, a tulin täyttämäh minun Työndäjän tahtuo. 39I minun Työndäjän tahto on se, ku minä en kaimuas ni yhty niilöis, kudamat Häi on andanuh minun valdah, a jälgimäzenny päivänny minä nostatan heidy kaikkii. 40Minun Tuatto tahtou, ku jogahizel, ken nägöy Poijan da uskou Häneh, olis ilmanigäine elos. Jälgimäzenny päivänny minä nostatan heidy kaikkii.»

41Jevreilöin vahnimii suututti se, ku Iisus sanoi: «Minä olen se leiby, kudai tuli taivahaspäi.» 42Hyö sanottih: «Eigo tämä olle Iisus, Josifan poigu? Myö tiijämmö hänen tuatan dai muaman. Kuibo häi voibi sanuo: ‘Tulin taivahaspäi’?» 43Iisus vastai täh: «Älgiä kurketakkua! 44Niken ei voi tulla minun luo, ku vai Tuatto, kudai työndi minun, ei tuonne. Sidä, ken tulou, minä nostatan jälgimäzenny päivänny. 45Jumalan iänenkandajien kirjutuksis sanotah: ‘Hyö kaikin roijah Jumalan opastetut.’ Jogahine, ken on kuunnelluh Tuattua da opastunnuh Hänespäi, tulou minun luo. 46Tozi on, Tuattua niken ei ole nähnyh, vaiku Häi, kudai on tulluh Jumalan luopäi, on nähnyh Tuattua. 47Toven, toven sanon teile: ken uskou minuh, sil on ilmanigäine elos. 48Minä olen eloksen leiby. 49Teijän tuatat syödih elämättömäs muas mannua, no yksikai kuoltih. 50No tämä leiby tulou taivahaspäi, i se, ken syöy tädä, ei kuole. 51Minä olen se elävy leiby, kudai on tulluh taivahaspäi, i se, ken syöy tädä leibiä, eläy ijän kaiken. Leiby, kudaman minä annan, on minun rungu. Minä annan sen, ku muailmu eläs.»

52Tämän täh sytyi suuri kiistu jevreilöin keskes. Hyö kyzeltih toine toizel: «Kuibo tai mies voibi andua oman rungan meile syödäväkse?» 53Iisus sanoi heile: «Toven, toven, sanon teile: ku työ etto syönne Ristikanzan Poijan lihua da etto juonne Hänen verdy, teis ei ole elostu. 54No se, ken syöy minun lihan da juou minun veren, sil on ilmanigäine elos, i jälgimäzenny päivänny minä nostatan hänen. 55Minun liha on tovelline syömine, minun veri on tovelline juomine. 56Ken syöy minun lihan da juou minun veren, pyzyy minus, i minä pyzyn hänes. 57Tuatto, kudai eläy, työndi minuu, i muga, kui minä suan eloksen Tuatan periä, mugai se, ken syöy minuu, suau eloksen minun periä. 58Tämä on se leiby, kudai tuli taivahaspäi. Se on toizenmoine, kui se syömine, kudamua syödih teijän tuatat: hyö kuoltih, no se, ken syöy tädä leibiä, eläy ilmazen ijän.»

59Nenga Iisus pagizi Kapernauman sinagougas, konzu Häi sie opasti.

Ilmanigäzen eloksen sanat

60Tämän kuultuu äijät Iisusan opastujis sanottih: «Tädä paginua on jygei tirpua. Kenbo voibi kuunnella tuanmostu?» 61Iisus tiezi: Hänen sanoin täh opastujat kurketettih keskenäh, i Häi sanoi heile: «Satattaugo tämä teidy? 62A ku työ nägizittö Ristikanzan Poigua nouzemas sinne, kus Häi enne oli! Kuibo sit? 63Hengi yksin luadiu eläväkse, ristikanzan väis ei ole nimittumua hyödyy. Net sanat, kudamat teile olen sanonuh, ollah hengi da elos. 64No teijän joukos on erähii, kudamat ei uskota.» Iisus, näit, tiezi alguu myö, ket ei uskota i ken menettäy Hänen. 65Häi jatkoi: «Sikse i sanoin teile: niken ei voi tulla minun luo, ku Tuatto ei andane sih valdua.»

66Monet Iisusan opastujis tämän jälgeh erottih joukospäi i enämbiä ei kävelty Hänenke. 67Iisus kyzyi niilöil kahteltostu: «Tahtottogo työgi lähtie iäre?» 68Simon-Pedri vastai Hänele: «Ižändy, kenenbo luo myö menizimmö? Sinul ollah ilmanigäzen eloksen sanat. 69Myö uskommo da tiijämmö: Sinä olet Jumalan Pyhä.» 70Iisus sanoi heile: «Ičehäi minä teijät kai kaksitostu valličin. No yksikai yksi teis on pahalaine.» 71Häi sanoi Simon-Iskariotan poigah, Juudah näh. Hänes roih Iisusan menettäi, hos häi oli yksi niilöis kahtestostu opastujas.

Currently Selected:

Iivan 6: LIVVI

Highlight

Copy