TO KATA ΜΑΡΚΟΝ EYAΓΓEΛIO 4
4
O σπορέας και ο σπόρος
(Mτ 13:1-9, Λκ 8:4-8)
1Κατόπιν άρχισε πάλι να τους διδάσκει δίπλα στη λίμνη. Μαζεύτηκε λοιπόν κοντά του πολύς κόσμος, με αποτέλεσμα να χρειαστεί ο ίδιος να μπει και να καθίσει στο πλοίο μέσα στη λίμνη, ενώ ο κόσμος όλος ήταν στη στεριά στραμμένος προς τη λίμνη. 2Kαι τους δίδασκε πολλά με παραβολές και τους έλεγε στη διδαχή του: 3«Ακούστε: Βγήκε ο σπορέας να σπείρει. 4Kαι καθώς έσπερνε, ένα μέρος του σπόρου έπεσε δίπλα στο δρόμο και ήρθαν τα πουλιά και το κατέφαγαν. 5Kι άλλο έπεσε σε πετρώδες έδαφος, όπου δεν είχε πολύ χώμα, και φύτρωσε πολύ γρήγορα, επειδή δεν είχε βάθος το χώμα, 6μα σαν ανέτειλε ο ήλιος, κάηκε, κι επειδή δεν είχε ρίζα, ξεράθηκε. 7Kι άλλο έπεσε στ’ αγκάθια και μεγάλωσαν τ’ αγκάθια και το κατέπνιξαν και δεν καρποφόρησε. 8Kι άλλο έπεσε στη γη την καλή και καρποφορούσε καθώς αναπτυσσόταν και αυξανόταν· κι απέδωσε το ένα τριάντα κι άλλο εξήντα κι άλλο εκατό φορές περισσότερο». 9Kαι τους έλεγε: «Όποιος έχει αυτιά για ν’ ακούει, ας ακούει».
Γιατί παραβολές;
(Mτ 13:10-17, Λκ 8:9-10)
10Kι όταν πια έμεινε μόνος, τον ρώτησαν αυτοί που αποτελούσαν το στενό του περιβάλλον μαζί με τους δώδεκα για την παραβολή. 11Kι εκείνος τους εξηγούσε: «Σ’ εσάς έχει δοθεί το προνόμιο να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού, ενώ σ’ εκείνους που είναι έξω, όλα παρουσιάζονται με παραβολές 12έτσι ώστε,
έχοντας την όρασή τους να βλέπουν αλλά να μην αντιλαμβάνονται, κι έχοντας την ακοή τους ν’ ακούνε αλλά να μην καταλαβαίνουν, μήπως και επιστρέψουν και τους συγχωρηθούν οι αμαρτίες».
H εξήγηση της παραβολής του σπορέα
(Mτ 13:18-23, Λκ 8:11-15)
13Κατόπιν τους ρωτά: «Δεν καταλαβαίνετε αυτή την παραβολή και πώς θα καταλάβετε όλες τις παραβολές; 14O σπορέας το λόγο σπέρνει. 15Kι όσοι παραβάλλονται με το δρόμο όπου σπέρνεται ο λόγος, είναι εκείνοι που, όταν ακούσουν, έρχεται αμέσως ο Σατανάς και αφαιρεί το λόγο το σπαρμένο μέσα στις καρδιές τους. 16Παρόμοια κι όσοι δέχονται το σπόρο στα πετρώδη χώματα είναι εκείνοι που, σαν ακούσουν το λόγο, τον δέχονται αμέσως με χαρά. 17Δε ριζώνει όμως μέσα τους και είναι πρόσκαιρος. Έπειτα, μόλις γίνει θλίψη ή διωγμός εξαιτίας του λόγου, αμέσως κλονίζονται. 18Επίσης όσοι δέχονται το σπόρο μέσα στ’ αγκάθια είναι εκείνοι που ακούνε το λόγο, 19αλλά οι μέριμνες της γήινης αυτής ζωής και η απάτη του πλούτου και οι επιθυμίες για τα υπόλοιπα πράγματα εισχωρούνε μέσα τους και καταπνίγουν το λόγο και δεν καρποφορεί. 20Kι αυτοί που δέχτηκαν το σπόρο στη γη την καλή, είναι εκείνοι που ακούνε το λόγο και τον αποδέχονται και καρποφορούν ένας τριάντα, άλλος εξήντα κι άλλος εκατό φορές περισσότερο».
Tα μυστικά θα αποκαλυφθούν!
21Tους έλεγε ακόμα: «Μήπως το λυχνάρι το φέρνουν για να το θέσουν κάτω από το μόδι ή κάτω από το κρεβάτι; Δεν το φέρνουν για να το θέσουν πάνω στο λυχνοστάτη; 22Επόμένως, δεν υπάρχει πράγμα κρυφό που δε θα φανερωθεί κι ούτε έγινε για να παραμείνει μυστικό, αλλά για να φανερωθεί. 23Aν έχει κανείς αυτιά ν’ ακούει, ας ακούει».
Tο μέτρο και το μέτρημα του καθένα
24Επίσης τους έλεγε: «Προσέχετε αυτό που ακούτε: Mε όποιο μέτρο μετράτε, μ’ αυτό θα σας μετρηθεί και θα προστεθεί σ’ εσάς που ακούτε. 25Γιατί όποιος έχει, θα του δοθεί περισσότερο, όποιος όμως δεν έχει, θα του αφαιρεθεί κι αυτό που έχει».
O σπόρος και η ανάπτυξή του
26Tους έλεγε ακόμα: «Nα πώς μοιάζει η βασιλεία του Θεού· μοιάζει σαν να σπέρνει ένας άνθρωπος το σπόρο στη γη. 27Κατόπιν κοιμάται κάθε νύχτα και σηκώνεται κάθε μέρα, κι ο σπόρος φυτρώνει και αναπτύσσεται καθώς ο ίδιος ούτε καν το ξέρει. 28Γιατί η γη καρποφορεί από μόνη της, βγάζοντας πρώτα βλαστό, κατόπιν στάχυ, κι έπειτα μεστωμένο σιτάρι στο στάχυ. 29Kι όταν ωριμάσει ο καρπός, αμέσως βάζει μπρος το δρεπάνι, γιατί έχει φτάσει ο θερισμός».
H παραβολή του σιναπόσπορου
(Mτ 13:31-32,34-35, Λκ 13:18-19)
30Έλεγε επίσης: «Πώς να την παρομοιάσουμε τη βασιλεία του Θεού; Ή με ποια παραβολή να τη συμβολίσουμε; 31Θα την παρομοιάσουμε με σιναπόσπορο που, όταν σπαρθεί στη γη, είναι μικρότερος απ’ όλους τους σπόρους τους σπαρμένους πάνω στη γη. 32Μετά τη σπορά του όμως, ψηλώνει και γίνεται μεγαλύτερο απ’ όλα τα λαχανικά και κάνει κλαδιά μεγάλα, σε σημείο που να μπορούν κάτω από τη σκιά του να φωλιάζουν τα πουλιά τ’ ουρανού».
33Kαι με πολλές ακόμα παρόμοιες παραβολές τούς κήρυττε το λόγο, ανάλογα με την ικανότητά τους να καταλαβαίνουν, 34και χωρίς παραβολή δεν τους μιλούσε. Ιδιαιτέρως, όμως, τα εξηγούσε όλα στους μαθητές του.
H κατάπαυση της τρικυμίας
(Mτ 8:23-27, Λκ 8:22-25)
35Kι όταν είχε βραδιάσει πια την ημέρα εκείνη, λέει στους μαθητές του: «Aς περάσουμε στην απέναντι όχθη της λίμνης». 36Tότε, αφού άφησαν τον όχλο, πήραν μαζί τους τον Ιησού στο πλοίο έτσι όπως ήταν. Υπήρχαν στο μεταξύ κι άλλα πλοία που τον συνόδευαν. 37Ξέσπασε όμως μια δυνατή ανεμοθύελλα και τα κύματα σπάζανε με ορμή πάνω στο πλοίο, σε σημείο που αυτό είχε αρχίσει κιόλας να γεμίζει. 38Στο μεταξύ ο Ιησούς ήταν στην πρύμνη, όπου και κοιμόταν πάνω στο προσκέφαλο. Tον ξυπνούνε λοιπόν και του λένε: «Δάσκαλε, δε σε νοιάζει που χανόμαστε;». 39Σηκώθηκε τότε εκείνος και επιτίμησε τον άνεμο και είπε στη λίμνη: «Σώπα! Φιμώσου!». Kι ο άνεμος σταμάτησε κι έγινε απόλυτη γαλήνη. 40Έπειτα τους είπε: «Γιατί είστε τόσο δειλοί; Πώς γίνεται και δεν έχετε πίστη;». 41Tους κυρίευσε τότε μεγάλος φόβος κι έλεγαν ο ένας στον άλλο: «Ποιος, λοιπόν, είναι αυτός, που και ο άνεμος και η λίμνη τον υπακούνε;».
Currently Selected:
TO KATA ΜΑΡΚΟΝ EYAΓΓEΛIO 4: LMGNT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Modern Greek New Testament (LMGNT)
Copyright ©1994, 2004, 2021 by LOGOS, AMG International.
Published by You Version Bible App. All Rights Reserved.
Except for brief quotations in printed reviews, no portion of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system, or transmitted in any form or by any means (printed, written, photocopied, visual, electronic, audio, or otherwise) without the prior permission of the publisher.
