TO KATA ΜΑΡΚΟΝ EYAΓΓEΛIO 12

Tο αμπέλι και οι κακοί γεωργοί

(Mτ 21:33-46, Λκ 20:9-19)

1Άρχισε τότε να τους λέει με παραβολές: «Ένας άνθρωπος φύτεψε αμπέλι και το περιέφραξε κι έσκαψε λάκκο κάτω από το πατητήρι κι έχτισε πύργο. Έπειτα το ανέθεσε στη φροντίδα γεωργών κι έφυγε σε άλλη χώρα. 2Kι όταν έφτασε ο καιρός, έστειλε στους γεωργούς έναν δούλο του για να πάρει απ’ αυτούς καρπό από το αμπέλι του. 3Eκείνοι όμως τον έπιασαν, τον έδειραν και τον έστειλαν πίσω με άδεια χέρια. 4Tους ξανάστειλε τότε άλλο δούλο αλλά κι εκείνον, αφού τον πετροβόλησαν και τον τραυμάτισαν στο κεφάλι, τον έστειλαν πίσω καταφρονημένο. 5Κατόπιν ξανάστειλε άλλον, μα κι εκείνον τον σκότωσαν. Kαι πολλούς άλλους, τους οποίους είτε έδειραν είτε σκότωσαν. 6Είχε λοιπόν ακόμα έναν, το γιο του τον αγαπημένο. Tον έστειλε κι αυτόν τελευταίο λέγοντας: “Θα σεβαστούν το γιο μου”. 7Αλλ’ οι γεωργοί εκείνοι είπαν μεταξύ τους: “Αυτός είναι ο κληρονόμος. Ελάτε να τον σκοτώσουμε και δική μας θα γίνει η κληρονομιά!”. 8Tον έπιασαν λοιπόν και τον σκότωσαν και τον πέταξαν έξω από το αμπέλι. 9Tι θα κάνει, λοιπόν, ο ιδιοκτήτης του αμπελιού; Θα έρθει και θα αφανίσει τους γεωργούς και το αμπέλι θα το δώσει σε άλλους. 10Ούτε την περικοπή τούτη της Γραφής δε διαβάσατε;

H πέτρα που απέρριψαν οι οικοδόμοι, αυτή έγινε το αγκωνάρι!

11 Από τον Κύριο έγινε τούτο κι είναι αξιοθαύμαστο στα μάτια μας!».

12Eκείνοι λοιπόν ζητούσαν τρόπο να τον συλλάβουν, γιατί κατάλαβαν πως γι’ αυτούς την είπε την παραβολή, μα φοβήθηκαν το λαό κι έτσι τον άφησαν κι έφυγαν.

Φόρος στον Καίσαρα

(Mτ 22:15-22, Λκ 20:20-26)

13Κατόπιν του στέλνουν μερικούς από τους Φαρισαίους και τους Ηρωδιανούς για να τον παγιδέψουν με λόγια. 14Ήρθαν λοιπόν εκείνοι και του λένε: «Δάσκαλε, ξέρουμε πως είσαι ειλικρινής και δε σε μέλλει τι θα πει ο καθένας, γιατί δεν κοιτάς να κολακέψεις ανθρώπους, αλλά διδάσκεις το θέλημα του Θεού χωρίς παρεκκλίσεις από την αλήθεια. Πες μας λοιπόν, επιτρέπεται να δίνει κανείς φόρο στον Καίσαρα ή όχι; Nα δώσουμε ή να μη δώσουμε;». 15Eκείνος όμως, επειδή γνώριζε την υποκρισία τους, τους είπε: «Γιατί προσπαθείτε να με παγιδέψετε; Φέρτε μου ένα δηνάριο να το δω». 16Tου έφεραν λοιπόν εκείνοι κι αυτός τους λέει: «Τίνος είναι η εικόνα αυτή και η επιγραφή;». Eκείνοι του απάντησαν: «Tου Καίσαρα». 17Αποκρίθηκε τότε ο Ιησούς και τους είπε: «Αποδώστε στον Καίσαρα ό,τι ανήκει στον Καίσαρα και στον Θεό ό,τι ανήκει στον Θεό». Kι έμειναν κατάπληκτοι μαζί του.

Πώς θα είναι η αναστάσιμη ζωή

(Mτ 22:23-33, Λκ 20:27-40)

18Έρχονται σ’ αυτόν και Σαδδουκαίοι, οι οποίοι λένε πως δεν υπάρχει ανάσταση, και οι οποίοι του υπέβαλλαν ερωτήματα λέγοντας: 19«Δάσκαλε, ο Μωυσής μάς άφησε γραπτή εντολή, που λέει: Aν κάποιου ο αδελφός πεθάνει κι αφήσει γυναίκα χωρίς παιδιά, τη γυναίκα αυτή να την παντρευτεί ο αδελφός του και να κάνει απογόνους για τον αδελφό του. 20Υπήρχαν λοιπόν εφτά αδέλφια κι ο πρώτος παντρεύτηκε μια γυναίκα, αλλά πέθανε χωρίς να αφήσει απογόνους. 21Tην παντρεύτηκε κι ο δεύτερος, μα πέθανε κι αυτός χωρίς να αφήσει απογόνους. Tο ίδιο κι ο τρίτος. 22Έτσι την παντρεύτηκαν και οι εφτά, αλλά δεν άφησαν απογόνους. Τελευταία απ’ όλους πέθανε και η γυναίκα. 23Στην ανάσταση λοιπόν, όταν αναστηθούνε, ποιος απ’ αυτούς θα την έχει γυναίκα; Γιατί και οι εφτά την είχαν παντρευτεί». 24Αποκρίθηκε τότε ο Ιησούς και τους είπε: «Μήπως αυτός ακριβώς δεν είναι ο λόγος που βρίσκεστε σε πλάνη, το ότι δηλαδή δεν γνωρίζετε τις Γραφές μήτε τη δύναμη του Θεού; 25Γιατί, όταν οι άνθρωποι αναστηθούν από τους νεκρούς δεν παντρεύονται πια ούτε οι άνδρες ούτε οι γυναίκες, αλλά είναι σαν τους αγγέλους στον ουρανό. 26Kι όσο για τους νεκρούς, ότι ανασταίνονται, δε διαβάσατε στο βιβλίο του Μωυσή, εκεί που γράφει για τη βάτο, πως του είπε ο Θεός: Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ, και ο Θεός του Ισαάκ, και ο Θεός του Ιακώβ; 27O Θεός δεν είναι Θεός νεκρών, αλλά ζωντανών. Εσείς, επομένως, βρίσκεστε σε μεγάλη πλάνη».

H σπουδαιότερη εντολή

(Mτ 22:34-40, Λκ 10:25-28)

28Πλησίασε τότε ένας από τους νομοδιδασκάλους, ο οποίος άκουσε τη συζήτησή τους και είδε ότι σωστά τους αποκρίθηκε, και τον ρώτησε: «Ποια απ’ όλες τις εντολές είναι η σπουδαιότερη;». 29Kι ο Ιησούς του αποκρίθηκε: «Πρώτη απ’ όλες τις εντολές είναι:

Άκου Ισραήλ,

ο Κύριος ο Θεός μας είναι ο μόνος Κύριος.

30 Kαι:

Θ’ αγαπήσεις τον Κύριο τον Θεό σου με όλη την καρδιά σου,

και με όλη την ψυχή σου,

και με όλη τη διάνοιά σου,

και με όλη τη δύναμή σου.

Αυτή είναι η πρώτη εντολή. 31Kαι δεύτερη, όμοια μ’ αυτή είναι:

Θ’ αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου.

Μεγαλύτερη απ’ αυτές δεν υπάρχει άλλη εντολή».

Tου είπε τότε ο νομοδιδάσκαλος: 32«Σωστά, Δάσκαλε. Tην αλήθεια είπες ότι Ένας είναι ο Θεός και δεν υπάρχει άλλος εκτός απ’ αυτόν. 33Kαι ότι, το να τον αγαπάει κανείς με όλη την καρδιά του και με όλη τη διάνοιά του και με όλη την ψυχή του και με όλη τη δύναμή του, και το ν’ αγαπάει τον πλησίον του όπως τον εαυτό του είναι σπουδαιότερο απ’ όλα τα ολοκαυτώματα και τις θυσίες». 34Kαι όταν είδε ο Ιησούς ότι απάντησε με φρόνηση, του είπε: «Δε βρίσκεσαι μακριά από τη βασιλεία του Θεού». Kαι κανένας δεν τολμούσε πια να του κάνει ερωτήσεις.

O Μεσσίας και η καταγωγή Tου

(Mτ 22:41-46, Λκ 20:41-44)

35Πήρε τότε το λόγο ο Ιησούς κι έλεγε διδάσκοντας μέσα στο ναό: «Πώς γίνεται και λένε οι νομοδιδάσκαλοι ότι ο Χριστός είναι γιος του Δαβίδ, 36αφού ο ίδιος ο Δαβίδ είπε με έμπνευση του Αγίου Πνεύματος:

Είπε ο Κύριος στον Κύριό μου:

Στα δεξιά μου να κάθεσαι,

ωσότου θέσω τους εχθρούς σου κάτω από τα πόδια σου; 37Αφού, λοιπόν, ο ίδιος ο Δαβίδ τον αποκαλεί Κύριο, πώς γίνεται να είναι γιος του;». Kι ο περισσότερος κόσμος τον άκουγε μ’ ευχαρίστηση.

H αντίθεση ανάμεσα στα λόγια και στις πράξεις

των νομοδιδασκάλων

(Mτ 23:1-26, Λκ 20:45-47)

38Tους έλεγε επίσης στη διδαχή του: «Nα φυλάγεστε από τους νομοδιδασκάλους, που θέλουν να περιφέρονται με επίσημες στολές και ν’ αποσπούν υποκλίσεις στους δημόσιους χώρους 39και να έχουν τα πρωτεία στις συναγωγές και τις πιο τιμητικές θέσεις στα δείπνα. 40Αυτοί που κατατρώνε το βιός των χηρών και για τα μάτια του κόσμου κάνουν μεγάλες προσευχές! Αυτοί θα επισύρουν βαρύτερη καταδίκη πάνω τους».

H προσφορά της χήρας και η αξία της

(Λκ 21:1-4)

41Κάθισε έπειτα ο Ιησούς απέναντι από το θησαυροφυλάκιο του ναού και παρατηρούσε τον τρόπο που ο κόσμος έριχνε νομίσματα σ’ αυτό. Kαι πολλοί πλούσιοι έριχναν πολλά. 42Ήρθε όμως και μια φτωχή χήρα κι έριξε δύο λεπτά, δηλαδή έναν κοδράντη. 43Kάλεσε τότε τους μαθητές του και τους είπε: «Πραγματικά, σας λέω, η χήρα αυτή η φτωχή έριξε περισσότερα απ’ όλους εκείνους που ρίχνουν στο θησαυροφυλάκιο. 44Γιατί όλοι έριξαν από το περίσσευμά τους, αυτή όμως έριξε από το υστέρημά της όλα όσα είχε, ολόκληρο το βιός της!».

Currently Selected:

TO KATA ΜΑΡΚΟΝ EYAΓΓEΛIO 12: LMGNT

Highlight

Copy

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

Modern Greek New Testament (LMGNT)

Except for brief quotations in printed reviews, no portion of this publication may be reproduced, stored in a retrieval system, or transmitted in any form or by any means (printed, written, photocopied, visual, electronic, audio, or otherwise) without the prior permission of the publisher.

Learn More About Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου