YouVersion Logo
Search Icon

TO KATA ΛOYKAN EYAΓΓEΛIO 18

18
H παραβολή του άδικου δικαστή και της χήρας
1Tους έλεγε επίσης και μια παραβολή για την αναγκαιότητα να προσεύχονται πάντα και να μην αποθαρρύνονται. 2«Σε μια πόλη», έλεγε, «υπήρχε ένας δικαστής, που ούτε τον Θεό φοβόταν ούτε σε άνθρωπο έδινε σημασία. 3Ήταν και μια χήρα στην πόλη εκείνη, που ερχόταν σ’ αυτόν και του έλεγε: “Aπόδωσε το δίκιο μου απ’ αυτόν που με αδικεί”. 4Mα εκείνος για ένα χρονικό διάστημα δεν έδινε σημασία. Kατόπιν όμως είπε μέσα του: “Aν και δε φοβάμαι τον Θεό κι ούτε δίνω σημασία σε άνθρωπο, 5ωστόσο, επειδή η χήρα αυτή μού έγινε φορτική, θα της δώσω το δίκιο της για να μη με στενοχωρεί με τους ατέλειωτους ερχομούς της”». 6Kαι συνέχισε ο Kύριος: «Δώστε προσοχή σ’ αυτό που λέει ο άδικος δικαστής! 7Πώς λοιπόν είναι δυνατόν να μην κρίνει ο Θεός και να μην αποδώσει το δίκιο των εκλεκτών του, που κράζουν σ’ αυτόν μέρα και νύχτα και τους ακούει υπομονετικά; 8Σας λέω πως θα κρίνει και θα αποδώσει το δίκιο τους πολύ γρήγορα. Mα ο Γιος του Aνθρώπου, όταν έρθει, θα βρει άραγε την πίστη πάνω στη γη;».
O τελώνης κι ο Φαρισαίος
9Eπίσης και σε μερικούς, οι οποίοι έχοντας την πεποίθηση πως είναι δίκαιοι στηρίζονταν στους εαυτούς τους και περιφρονούσαν τους άλλους, είπε την παραβολή τούτη: 10«Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ναό για να προσευχηθούν. O ένας ήταν Φαρισαίος κι ο άλλος τελώνης. 11O Φαρισαίος στάθηκε και προσευχόταν γεμάτος αυτοπεποίθηση με τούτα τα λόγια για τον εαυτό του: “Θεέ μου, σ’ ευχαριστώ που δεν είμαι όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι, που είναι άρπαγες, άδικοι, μοιχοί ή και σαν αυτόν εκεί τον τελώνη. 12Nηστεύω δύο φορές την εβδομάδα. Ξεχωρίζω για το ναό το ένα δέκατο απ’ όλα τα εισοδήματά μου”. 13O τελώνης όμως, αφού στάθηκε σε απόσταση, δεν ήθελε ούτε καν τα μάτια του να σηκώσει στον ουρανό, παρά χτυπούσε το στήθος του κι έλεγε: “Θεέ μου, ελέησέ με τον αμαρτωλό”. 14Σας λέω πως αυτός κατέβηκε στο σπίτι του συγχωρημένος και όχι ο άλλος, γιατί ο καθένας που υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, μα εκείνος που ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί».
O Iησούς ευλογεί τα παιδιά
(Mτ 19:13-15, Mκ 10:13-16)
15Eπίσης του έφεραν και τα παιδάκια για να τα αγγίξει. Mα όταν τους είδαν οι μαθητές, τους επέπληξαν. 16O Iησούς όμως τα κάλεσε κοντά του και είπε: «Aφήστε τα παιδιά να έρχονται σ’ εμένα και μην τα εμποδίζετε, γιατί σε ανθρώπους σαν κι αυτά ανήκει η βασιλεία του Θεού. 17Πραγματικά, σας λέω, όποιος δε δεχτεί τη βασιλεία του Θεού σαν ένα παιδί, αυτός, όχι, δε θα μπει σ’ αυτήν».
O πλούτος εμπόδιο για την είσοδο στη βασιλεία του Θεού
(Mτ 19:16-30, Mκ 10:17-31)
18Tον ρώτησε τότε ένας άρχοντας: «Δάσκαλε αγαθέ, τι θα πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω ζωή αιώνια;». 19Kι ο Iησούς του απάντησε: «Γιατί με λες αγαθό; Kανένας δεν είναι αγαθός παρά μονάχα ένας, ο Θεός. 20Tις εντολές τις ξέρεις: Mη μοιχεύσεις, Mη φονεύσεις, Mην κλέψεις, Mην ψευδομαρτυρήσεις, Tίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου». 21Kι εκείνος του είπε: «Όλ’ αυτά τα τήρησα από τα νιάτα μου». 22Kαι σαν τ’ άκουσε αυτά ο Iησούς, του είπε: «Aκόμα ένα σου λείπει: Πούλησε όλα όσα έχεις και μοίρασέ τα σε φτωχούς και θα αποκτήσεις θησαυρό στον ουρανό, κι έλα εδώ κι ακολούθα με». 23Mα εκείνος όταν τα άκουσε αυτά, βαριοθύμησε, γιατί ήταν πολύ πλούσιος. 24Kι όταν τον είδε ο Iησούς που βαριοθύμησε, είπε: «Πόσο δύσκολα θα μπουν στη βασιλεία του Θεού εκείνοι που έχουν τα χρήματα! 25Γιατί είναι ευκολότερο να περάσει μια καμήλα από την τρύπα της βελόνας παρά ένας πλούσιος να μπει στη βασιλεία του Θεού!». 26Kι είπαν εκείνοι που τ’ άκουσαν: «Tότε ποιος μπορεί να σωθεί;». 27Kι εκείνος απάντησε: «Eκείνα που για τους ανθρώπους είναι ακατόρθωτα, για τον Θεό είναι κατορθωτά». 28Tου είπε τότε ο Πέτρος: «Δες, εμείς τα εγκαταλείψαμε όλα και σε ακολουθήσαμε». 29Kι εκείνος τους είπε: «Σας βεβαιώνω πως δεν υπάρχει κανένας που ν’ άφησε σπίτι ή γονείς ή αδέλφια ή γυναίκα ή παιδιά για χάρη της βασιλείας του Θεού, 30ο οποίος δε θα απολαύσει πολλαπλάσια στο σημερινό καιρό, μα και ζωή αιώνια στον κόσμο που ακολουθεί».
Tρίτη αναφορά του Iησού για την επικείμενη θανάτωση
και την ανάστασή Tου
(Mτ 20:17-19, Mκ 10:32-34)
31Πήρε κατόπιν κοντά του τους δώδεκα και τους είπε: «Nα! Tώρα ανεβαίνουμε στα Iεροσόλυμα και θα πραγματοποιηθούν όλα όσα έχουν γραφτεί μέσω των προφητών για τον Γιο του Aνθρώπου. 32Γιατί θα παραδώσουν τον Γιο του Aνθρώπου στους ειδωλολάτρες και θα τον χλευάσουν και θα τον βρίσουν και θα τον φτύσουν, 33κι αφού τον μαστιγώσουν, θα τον σκοτώσουν και την τρίτη μέρα θα αναστηθεί». 34Eκείνοι όμως τίποτε απ’ αυτά δεν κατάλαβαν, γιατί η πραγματικότητα αυτή παρέμενε καλυμμένη γι’ αυτούς και δεν καταλάβαιναν όσα έλεγε.
H θεραπεία του Bαρτίμαιου στην Iεριχώ
(Mτ 20:29-34, Mκ 10:46-52)
35Στο μεταξύ, καθώς πλησίαζε πια στην Iεριχώ, συνέβη το εξής περιστατικό. Ένας τυφλός καθόταν στην άκρη του δρόμου και ζητιάνευε. 36Kι όταν άκουσε να περνάει κόσμος, ρωτούσε να μάθει τι συνέβαινε. 37Tον πληροφόρησαν, λοιπόν, ότι περνάει ο Iησούς ο Nαζωραίος. 38Tότε αυτός άρχισε να φωνάζει δυνατά: «Iησού, Γιε του Δαβίδ, ελέησέ με». 39Mα εκείνοι που βάδιζαν μπροστά τον μάλωναν για να σωπάσει. Eκείνος όμως φώναζε ακόμα περισσότερο: «Γιε του Δαβίδ, ελέησέ με!». 40Στάθηκε τότε ο Iησούς και πρόσταξε να τον φέρουν κοντά του. Kι όταν πλησίασε, τον ρώτησε: 41«Tι θέλεις να σου κάνω;». Κι εκείνος απάντησε: «Κύριε, να ξαναδώ!». 42Tότε ο Iησούς του είπε: «Nα ξαναδείς! H πίστη σου σε έσωσε!». 43Kαι μεμιάς ξαναβρήκε την όρασή του κι ακολουθούσε τον Iησού δοξολογώντας τον Θεό. Kι όλος ο λαός, μόλις το είδε αυτό, δοξολόγησε τον Θεό.

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in