मरकुस 12

यीशु द्वारा दुष्ट किसानान वार्ता

(मत्ती 21:33-46; लूका 20:9-19)

1उवतू तो वार्ता से हेरी वातू केरणे लागिल: “काय कूण माणहान अंगूर वाड लागड्यू, एने तान च्यारिन बाजूमाय वाडा बांध, एने रुहनकेरता कुंड खोवूला, एने माळा बांध; एने शेतक-यास तान ठेकू आपिन दिहरा देशांम निकलीन गीयो. 2उवतू तो पाटळ्यान हंगामान टाइम तास खेतावाला फाय एक दासाला मोकलील कि खेताला फाय अंगूर वाट पुर फोलान भाग जुड. 3पुण तास ताह देराव एने मारील एने ताह टाल आथ मोकलील आपील. 4ओवतो तान एक उंजू दासाह मुकलेल; तास तान मुंडे फाडव टाकील एने तान अपमान केरील. 5उवतू तो तान एक जाणाह उंजू मोकलील, ता ताह मारीन टाकील; तेवी ताफाय जादा जाणाह मारील, एने कांही जनांना दियील, एने मार टाकील. 6ऐवी एकुच जन रेय गीयो, तो तान प्रिय सोरो एतो; सेवट तान पुण ताफाय हे फूस केरीन मोकलील कि ते मारो सोरान आदर केरती. 7पुण ता खेता वाला आपसामाय कियील; ज्यो ते वारिस हि; चाला आपु ताह मारीन टाकु, तेवी राज आपणो आय जाय. 8एने तास ताह देरीन मार टाकील, एने अंगूर वाड मरीन बाहेर टाक देयेल.”

9“ज्यानकेरता अंगूर वाडन मालक काय केरील? तो आवीन ता खेता वालान नाश केररिन, एने अंगूर वाड दिहरा आप देयेल. 10काय तुमूह पवित्र शास्त्रामाय हे वचन नाहं वाच्या का: ज्या देगडाह राज्य शास्त्री ज्यान नाकाम ठेरावी एतो, तोच कोनशवएनो; 11हे प्रभु जिसउखेर एय गीयो, एने आमरा दुष्टव अद्भुत हि.”

12तेवी तास ताह देरणेन केरता देखताला; काहाकाय ता सोमजव जायेल एता लव तास आपणो विरोधामाय हा वार्ता कियेल हि पुण ते माणहाह बिईल एने सोडीन निकलीन गीया.

कैसर कर देना आपणो

(मत्ती 22:15-22; लूका 20:20-26)

13तेवी तास ताह वातून केरत ढेगणेन कांही फरीसीन एने हेरोदेसियांना तान उगे मोकलील. 14ते आवीन ताह कियील, “हे गुरु, आमूह मालूम हि कि तू खेरो हि, एने कूण नूच कालजव केरतीन नाहं; काहाकाय तू माणाहान मूय पाहून वातू नाहं केरतीन, पुण बोगवानन सिडिक खेरो पणाने देखाड्थू तर काय कैसराला केर आपणे उचित हि का नाहं? 15आमु आपज्यू, नाय आपज्यू?” तो तान कपट जाणव ताह, कियील, “माहु काहा पारखतेह? एक रूप्यू माहुफाय ला, मी ताह देखहुं.” 16तो लेईन आवो, एने तान ताह कियील, “जो छाप एने कूण हि?” तास कियील, “कैसरन.” 17यीशु ताह कियील, “जो कैसरान हि तो कैसराह आपु एने जो बोगवानन हि तो बोगवानह आपु” तेवी ता तापोर जुलुम आश्चर्य म्हणेल बोंगलाय गीया.

पुनरुस्थानान विषय माय प्रश्न

(मत्ती 22:23-33; लूका 20:27-40)

18उवतू तो सदुकीयांनव पुण, हे कियील कि मारीन लूच जीव एने ताला एने हे नाहं हि, ताह आहने आवीन ताहा फुसील. 19“हे गुरु, मुसाने आमरे केरता लिखील हि केध्दव कूण बाहाक भी केणु मारीन गीयो एने तान बायकू रेयव जाहो, तर तान बाहाक तान बाहाक तान बायकू हेरी वाराड केरीन लेह एने आपणो बायाकणेकेरता वंश उत्पन्न केरणे. 20सात बाहाक एता पेल्लो वळाडे केरीन बाहाक बिना सोरान मोर गीयो. 21तेवी तान बायाकने ता बायकू हेरी वाराड केरीन बिना संनतान मारीन गीयो; एने ताहोलोच तिसऱ्यान पुण किरील. 22एने साता तारीन संनतान एनो एने आखामाय उवतू तो तान बायकू पुण मारीन गीया यव. 23से वाट जीव एने ताला इयेलपूर तान ज्यामायरीन कूण बायकू एय? काहाकाय तान सात जाणान बायकू एनी एती.” 24यीशु ताह कियील, काय तुमूह आविह काहाकायाने भ्रमाम नाहं हि ना कि तुमूह पवित्र शास्त्रामाय ओळखतेह नाहं, एने नाहं बोगवानन सामर्थ्यान? 25काहाकाय जेवी ता मोरील मायरीन जीव उठती, ते तामाय हेगाय-वाराड नाय एती; पुण स्वर्गामाय स्वर्गदूतान होस रेती. 26मुरिन लमायरीन उठाडणेन विषयव काय तुमूह मुसान पुस्तकामाय झाडान वातून वोचवनाहं का बोगवानन ताह कियील “मी अब्राहामान बोगवान, एने ईसाहाक बोगवान, एने याकूबान बोगवान हि?” 27“बोगवान मुरीलाह नाहं, पुण जीवता लान बोगवान हि; पुण तुमु मोठली भूल माय पोडील हेते.”

आखाह रीन मोठी आज्ञा

(मत्ती 22:34-40; लूका 10:25-28)

28शास्त्री याम मायरीन एक जन आवीन ताह वाद विवाद केरतालोन होमलेल एने हे होमजाडव कि तान ताह हाजो रीन तान माय उत्तर आपील, ताह फुसील, “आखान मटलव आज्ञा काल्लव हि?” 29यीशु ताह उत्तर आपील, “आख्यू आज्ञा मायरीन जिच मुख्य हि: हे इस्राएल होमेल प्रभु आमरो बोगवान एकुच प्रभु हि, 30एने तू प्रभु आपणा बोगवान पुर आखा मोना केरीन, एने आपणा आखा जीवा केरीन, आपणा बुद्धीसी, आपणा आखा ताकेत प्रेम केर. 31एने हि, तू आपणो शेजाऱ्यावर आपणो सारकोस प्रेम केरुहू ज्ञान पेक्षा उंजू काल्लव ज आज्ञा नाहं.” 32शास्त्री ने ज्याह कियील, “हे गुरु, हाजो हि! तू खेरिनच कियील कि तो एकुच हि एने ताह सोडीन कुनुस नाहं. 33एने तापोर आखा मोना एने आखा बुद्धी एने आखा ताकेत एने केरील प्रेम केरही; एने शेजाऱ्यावर आपणो सारकोस प्रेम केरुहू, आखा होमबली एने बलीदानाहून कियील हि.” 34जेवहव यीशु ने देखायील कि तास होमजाडव उत्तर आपील, तेवी तो बोल्णु “तू बोगवानान राज्याउखव रीन सेटो नाहं.” एने कोणव ज्यां पोशा ताह कांही फुसणे हिंमत एनी नाहं.

यीशुन प्रश्न

(मत्ती 22:41-46; लूका 20:41-44)

35उवतू तू यीशु मंदिर माय उपदेश केर्ते लावा ज्यो केयो, “शास्त्री काहा केणु, का मसीह दाविदान सोरो हि? 36दाविद जव वेच पवित्र आत्मा माय आवीन कियील हि: प्रभु मार प्रभुह कियील, मारो जेवड्यो बाजूमाय बोह, जो ताहवोर का मी तारो दुश्मनाह तार पाया बुंदे केरीन नाहं आपतेन.” 37दाविद जव वेच ताह प्रभु केणे, उवतू तो तो तान सोरो किहव त काय ठेरणू? एने गेर्दव माय वाला माणहे तान आनंदव माय होमेलनू.

यीशु द्वारा चेतावणी

(मत्ती 23:1-36; लूका 20:45-47)

38तो आपणा उपदेशा माय ताह कियील, “शास्त्री या ताहरीन होमंबालावा रीन वू, जा मोठला झगा पेरीन फिरनू एने बाजारामायरीन नमस्कार, 39एने आराधनालय माय मुख्य मुख्य जागा भी जुव एने रूटू खाणेन भी मुख्य मुख्य जागा भी जुव एने.”

विधवान दान

(लूका 21:1-4)

40तो विधवान घेराह खाय जाणू, एने देखाडणे केरता टाइम ताहवोर प्रार्थना केरते रेणू न्याह मोठू दण्ड जुडव. 41ते मंदिरा भांडारा ओगांण बोहव देखव एतो कि माणहे मंदिरा भांडारामाय कायताहा प्रकारे पोशा ताक्णु; एने जादा मालदारान जादा कांही टाकील. 42कोलाकामाय एक गरिब विधवा आवीन दुय दमड्या, जव एक नान्या बरोबर एती ते टाकील. 43तेवी तान आपणो चेला जागे हादिन ताह कियील, “मी तुमूह खेरो किथु का मंदिरान भांडारामाय टाकणार मायरीन जव गरिब विधवान आखान जादा टाकील ल; 44काहाकाय आखा आपणा कामायी मायरीन टाकील ल, पुण जी आपणी कामायी मायरीन म्हणजे जोलो तीन एता, आपणी आखी जीविका टाक दियील हि.”

Currently Selected:

मरकुस 12: NLXNT

Highlight

Copy