Evvan 14

Isõs lij čuâǥǥas Eeʹjj årra

1«Jeälas tij čâđđmeed peʹcclõššu. Åskkad Vuâsppååʹd da åskkad muu. 2Muu eeʹjj pääiʹǩest liâ mäŋgg jieʹllemsââʹj. Ko ij nuʹt leʹčče, ceälkčem-a mon tiʹjjid, što mon mõõnam valmšted tiʹjjid sââʹj? 3Håʹt mon mõõnam valmšted tiʹjjid sââʹj, puäđam mon väʹst da vääldam tiʹjjid årrsan, što tij še leʹččid tåʹben, koʹst mon leäm. 4Tij tâʹl tobddveʹted čuõkku, kååʹtt veekk tåk, koozz mon mõõnam.»

5Fooma cieʹlǩi: «Šurr, mij jeäʹp tieʹđ, koozz ton mõõnak; mäʹhtt tâʹl teâđčep čuõkku?» 6Isõs vaʹsttii: «Mon leäm čuâǥǥas, tuõđšvuõtt da jieʹllem; jeeʹresnalla ij ni ǩii piâzz Eeʹjj årra. 7Jõs tij toobdčid muu, toobdčid še muu Eččan. Täʹst ooudâs tij tobddveʹted suu: tij leäʹped vuäinnam suu.»

8Iʹllep cieʹlǩi: «Šurr, čuäʹjet miʹjjid Eeʹjj. Tõt lij nokk miʹjjid.» 9Isõs vaʹsttii: «Jiõk-a ton toobd muu, Iʹllep, håʹt mon leäm leämmaž nääiʹt kuuʹǩǩ tijvuiʹm? Kååʹtt lij vuäinnam muu, lij vuäinnam Eeʹjj. Mäʹhtt vuäitak ceäʹlǩǩed: ’Čuäʹjet miʹjjid Eeʹjj’? 10Jiõk-a ton ååsk, što mon leäm Eeʹjjest da Eʹčč lij muʹst? Jiõm mon maainâst jiõččan jurddjään, leša Eʹčč lij muʹst da reâugg muu pääiʹǩ. 11Åskkad, što mon leäm Eeʹjjest da Eʹčč lij muʹst. Leša ko jeäʹped ååsk, åskkad muu tuâjään diõtt. 12Tuõđi, tuõđi mon ceälkam tiʹjjid: kååʹtt åskk muu, son pâstt tuõđi tuejjeed tõn, mõõn mon še, da jeäʹnab veâl, tõn diõtt ko mon mõõnam väʹst Eččan årra. 13Puk mâiʹd tij äännveʹted muʹst muu nõmstan, mon tuejjääm, što Eʹčč vuäǯǯči ciist Pääʹrnes diõtt. 14Jõs tij äännveʹted muʹst mâiʹd-ne muu nõmstan, mon ooudam tõn tiʹjjid.»

Isõs låʹppad Pââʹss Jiõgg

15«Ko tij räʹǩsteʹped muu, tij jäkktõõllveʹted muu päkkmuužžään. 16Mon raaukam, što Eʹčč oudd tiʹjjid nuuʹbb Vieʹǩǩteeja, kååʹtt lij âʹǩǩpââjas tijvuiʹm, 17tuõđšvuõđ Jiõgg, koon maaiʹlm ij vueiʹt väʹldded vuâstta. Tõt ij vueiʹn ij ni toobd suu; tij tobddveʹted suu, tõn diõtt ko son pääcc årrseed da jeälast teeʹst.

18Jiõm mon kueʹđ tiʹjjid vuärbbsen, pâi puäđam årrseed. 19Siõmmna ääiʹj ǩeeʹjjest maaiʹlm ij teäʹnab vueiʹn muu, leša tij vueiʹnnveʹted. Ko mon jeälam, tij še vuäǯǯveʹted jieʹlled. 20Tõn peeiʹv tij fiʹttjeʹped, što mon leäm Eʹjstan da tij leäʹped muʹst da mon teeʹst. 21Tõt, kååʹtt jäkktââll muu päkkmuužžään, rääʹǩǩast muu. Muu Eʹčč rääʹǩǩast tõn, kååʹtt rääʹǩǩast muu. Mon še räʹǩstam suu da iʹlmmtam jiõččan suʹnne.»

22Juudas — ij Iskariot, leša tõt nuʹbb — cieʹlǩi: «Mõõn diõtt, Šurr, ton iʹlmmtak jiijjad miʹjjid jiõk-ǥa maaiʹlme?» 23Isõs vaʹsttii da cieʹlǩi suʹnne: «Kååʹtt-ne ko rääʹǩǩast muu, son jäkktââll saaʹnään. Muu Eččam rääʹǩǩast suu, da Eʹčč da mon pueʹttep suu årrses da jeälstep suu åʹrnn. 24Kååʹtt ij rääʹǩǩest muu, ij jäkktõõl saaʹnään. Tät iʹlla jiõččan mainstumuš, pâi Eeʹjj, kååʹtt lij muu vuõlttääm.

25Leäm mainstam tän tiʹjjid ååʹn, ko veâl leäm tijvuiʹm õõutsââʹjest. 26Leša Vieʹǩǩteeja, Pââʹss Jiõgg, koon Eʹčč vuõlttad muu nõmstan, mättat tiʹjjid puk da mošttat puk, mâiʹd leäm mainstam.

27Mon kuâđam tiʹjjid rääuh. Ooudam tiʹjjid jiõččan rääuh, koon maaiʹlm ij vueiʹt uʹvdded. Jeälas tij čâđđmest leäkku peʹccel ij ni pââll. 28Tij kuulid, mâiʹd mon cieʹlǩǩem: ’Mon mõõnam meädda, leša puäđam mååusat årrseed’. Ko tij räʹǩsteʹččid muu, teeʹst leʹčči rämm tõʹst, što mon mõõnam Eččan årra, tõn diõtt, Eʹčč lij šoorab ko mon.

29Ååʹn leäm ceälkkam tän tiʹjjid ooudbeäʹlnn, što tij ååskčid, ko tõt šâdd tuõttân. 30Jiõm vueiʹt teäʹnab kuuʹǩǩab mainsted tijvuiʹm, ko tän maaiʹlm vääldlaž lij pueʹttmen. Muu ool suʹst iʹlla väʹldd. 31Leša maaiʹlm âlgg vuäǯǯad tieʹtted, što mon räʹǩstam Eeʹjj da tuejjääm nuʹt, mäʹhtt son lij päkkam. Kaggõõttâd, vueʹlǧǧep tääiʹben.»

Currently Selected:

Evvan 14: SKOLT

Highlight

Copy