Matthäus 17

Dit 17. Capitel.

1En diär sogs Dågen forbi wiär, nōm Jesus Petrus, Jacobus en sin Brödher Johannes me höm, en brågt jam hen üp en hōg Bârig ön di Iinsomheid.

2Diär wåd hi voar jam sa forandert, en sin Ansegt sa blank üs di Sen, en sin Kloader wåd wit, allik üs Sné.

3En lukke hjir, diär såg ja Moses en Elias, diär me höm sprok.

4Diär nōm Petrus dit Uurd en said tö Jesus: “Herr, hjir est gud tö wisen! Wan-t di rogt es, da wel wü hjir tri Hötten beg, foar di jen, en foar Moses jen, en jen foar Elias.”

5Wiilt hi jit sprok, lukke hjir, üt di Wolk sprok en Stem: Dit es min lew Seen, hi håget mi rogt; höm skel I harke.”

6Diär di Lirlings dit hjert, fääl ja diäl üp jår Ansegt, en wåd sa forfīrt.

7En Jesus kam tö jam, fåtet jam ön en sprok: “Stūn ap, en wiis ek bang.”

8Mar diär ja jår Ogen apslog, sag ja Nemmen, üs Jesus alining.

9En diär ja diälging van di Bârig, forboad Jesus jam en said: “Si Nemmen wat van dös Gesigt, tö dat di Menskenseen van Doaden apstönden es.”

10En sin Lirlings fråget höm en said: “Hur kjen di Skreftgel(i)ǟrten si, dat Elias jest kom mut?”

11Jesus swåret en said tö jam: “Elias mut wes tövoaren kom, en Alles törogt bring.”

12Dag si ik ju: “Elias es al kjemmen, ja hå höm ek küd, mar ja ha ön höm dön, al wat-s wild. Alliksa mut uk di Menskenseen lid van jam.”

13Diär forstönd sin Lirlings, dat hi van Johannes di Döper spreken hed.

14En diär ja tö di Kär Lid kjemmen wiär, kâm en Mensk tö höm, en fǟl höm tö Fut.

15En said: “Herr, hå Melid me mi, erbarme di aur min Seen; hi es mūnsjugtig, en lad swår; hi falt åft ön-t Jöld, en åft ön-t Weter.

16En ik ha höm tö din Lirlings brågt, en ja küd höm ek help.

17Mar Jesus swåret en said: “O dü ünglowig (ünglōwsk) en forkirt Slag Lid, hur lung skel ik bi ju wiis? Hur lung skel ik Geduld me ju ha? Bring höm hjårt tö mi.”

18En Jesus trüwwet höm en di Düwel foar üt van höm; en dit Drǟng wåd sünd van di Stünd of ön.

19Diär kam di Lirlings alining tö Jesus en said: “Hurom küd wü höm ek ütdriw?”

20Jesus said tö jam: “Aur dat I niin Glo̊w ha. For ik si ju, wårelk, wan I Glo̊w hå, alliküs en Senpkurn, da mai I si tö dös Bârig: Heew di hjirvan diärhen, da skel hi höm henheew, en diär wel ju nönt ünmöglik wiis.

21Mar di Slag fart ek üt üders, /üs/ dör Bödigin en Fastin.”

22Mar diär ja ombi wandert ön Galiläa, said Jesus tö jam: “Di Menskenseen skel aurlöwert ud ön di Mensken jår Hunden.

23En ja wel höm dit Lewent nem, en üp di träd Dai wel hi âpstun.” En ja wåd vūl bedrüwwet.

24Diär ja nü jen Kapernaum kâm, ging dânen hen tö Petrus, diär di Räntdragme ön Önfang nōm, en said: “Plei ju Meister di Räntdragme ek tö dön?”

25Hi sprok: “Jå!” En diär hi tüs kjemmen wiär, kam Jesus höm tövoar, en said: “Wat tinkt di Simon? Van hokken nem di Könninger üp Warld Tol of Rǟnt? Van jår Biärner, of van Främenden.

26Diär said Petrus tö höm: “Van di Främenden.” Jesus said tö höm: “Da sen di Biärner fri.”

27Om dat wü jam nü ek ârgere, da gung hen bi di See, warp di Angel üt en di jest Fesk, diär âpkomt, di nem, en wan dü sin Müd ipen måkest, wedt dü en Ståter finđ, di nem en dö di foar mi en di.

Currently Selected:

Matthäus 17: NFNT

Highlight

Copy