Lukas 4
4
Dit 4. Capitel.
1En Jesus, vol van di hellig Geist, kâm weder van di Jordan, en waad van di Geist föört ön di Wösteni.
2En waad fiärdig Dågen hendöör van di Düwel forsaagt. En hi eet nöndt ön disalw Dågen; en diär ja tö Jenđ wiär, waad hi töleest hungrig.
3En di Düwel said tö höm: Best dü Gotts Seen, da spreek tö di Stiin, dat hi Broad ud.
4En Iesus swaaret en said tö höm: Diär Staant skrewwen: Di Mensk lewwet ek alining van Broad, man uk van ark Gotts Uurd.
5En di Düwel föört höm âp üp en hoog Bârig, en wiset höm alle Könningrikken üp di Warld ön jen Ogenblek.
6En said tö höm: Ik wel di alle Magt en Herligheid aur dös Könningriken iiw; for ja sen mi aurlewert uden, en ik iiws weg ön dânen, sa üs ik wel.
7Wan dü mi nü önbödige wedt, dat skel dit Alles din wiis.
8Jesus swaaret höm en said: Maake dat dü wegkomst van mi, Satan! for diär Staant skrewwen: Dü skedt üüs Herr Gott önbödige, en höm alining tine.
9En hi föört höm na Jerusalem, en stelt höm üp di Tempels Frest en said tö höm: Best dü Gotts Seen, da spring hjirvan diäl.
10For diär Staant skrewwen: Hi wel sin Engeler Order dö van di, dat ja di bewåre.
11En dat ja di üp Hunđnen drai, dat dü din Fet ek stumpe skedt tögen en Stiin.
12Iesus swaaret en said tö höm: Hat es said uden: Dü skedt üüs Herr Gott ek forsjuk.
13En üs di Düwel alle Forsjukking tö Jenđ braagt hed, week hi van höm en Tidlung.
14En Jesus kâm weder ön di hellig Geist sin Kraft ön Galiläa, en dit Gerügt van höm lööp ombi aur dit hile Lönđ.
15En hi liirt ön jaar Skulen, en waad priset van Arkjen.
16En hi kâm tö Nazareth, hur hi âptein uden wiär, en kiirt iin ön di Skuul eter sin Unigheid üp en Sabbatdai, en stönđ âp, en wilđ lees.
17Diär wåd höm dit Bok van di Profet Jesaias hendön. En diär hi dit ipenmaaket hed, foanđ hi dit Steid, diär skrewwen Staant:
18Üüs Herr Gott sin Geist es bi mi, diäraur hi mi iinsalwet heed en stjürt tö forkinđnigen dit Evangeelje foar di Armen, tö hilin di breken Harten, tö prötjin tö di Iinslötenen, dat ja loas kom skulđ, en tö di Blinđnen, dat ja dit Gesigt weder fo skulđ, en tö dânen, diär hart slain uden sen, dat ja ledig en loas wiis skuld.
19En tö prötjin dit früggelk Jaar van üüs Herr Gott.
20En diär hi dit Bok tömaaket /hed/, död hi dit di Diner, en säät höm diäl. En alle Ogen, diär ön di Skuul wiär, lukket üp höm.
21En hi begent tö jam tö sien: Delling es dös Skreft tö folling kjemmen voar ju Oaren.
22En ja död altermaal höm Tjügnis, en wunđnert jam aur di bliid Uurder diär üt sin Müd kâm, en said: Es dit ek Josephs Seen?
23En hi said tö jam: I wel sönđer Twiwel tö mi dit Spreekuurd si: Meister, help di salw. For wat foar gurt Dingen hå wü hjert, dat diär sken sen ön Kapernaum? Dö uk alliksa ditsalw ön din Våderlönđ.
24Man hi sprok: Forwaar, ik si ju Niin Profet es ledden ön sin Våderlönđ.
25Mar ik si ju di Waarheid: Diär wiär vuul Inkewüffen ön Israel bi Elias sin Tid, da di Hemmel slöten wiär tri Jaar en sogs Muun diär sa en jüür Tid wiär önt hile Lönđ.
26En tö Nemmen van jam waad Elias stjürt, üs alining tö Sarepta bi Sidon, tö en Inkewüf.
27En diär wiär vuul Fülflötigen ön Israel bi di Profet Elisa sin Tid, en Nemmen waad riin maaket, üs alining Naeman van Syrien.
28En ja waad altermaal ön di Skuul vuul fortörnt, diär ja dit hjert.
29En stönđ âp, en skopt höm üt bütten di Stad, en föört höm âp üp di Tüp van di Barig, diär jaar Stad üp begt wiär, om höm van di Steilte diäl tö Skoppen.
30Man hi ging medden mung jam döör en ging weg.
31En hi kâm âp tö Kapernaum, en Stad ön Galiläa, en liirt jam üp en Sabbatdai.
32En ja forwunđnert jam aur sin Liir, for sin Prötji wiär gewaltig.
33En diär wiär en Mensk ön di Skuul, en hi wiär beseten me en fül Düwel. En hi skriilt gurtem.
34En said: Let dit wiis, wat haa wü me di tö dön, Jesus van Nazareth? Dü best kjemmen om üüs tö fordârwin! Ik weet hokken dü best, din Noom es üüs Herr Gott sin Hellig.
35En Jesus trüwwet höm, en sprok: Swügge stel, en faar üt of höm. En di Düwel smeet höm mung jam, en foar üt of höm, en död höm niin Skaad.
36En ja waad altermaal sa forfirt, en ja snakket me arküder, en said: Wat heed dit tö bedüdin? Hi befiält me Magt en Gewalt di fül Geister, en ja faar üt!
37En dit Gerügt van höm ging ön alle Plaatsen ön dit Lönđ diär trinđ om bi.
38En hi stönđ âp, ging üt of di Skuul en kâm ön Simon sin Hüs, en Simons Swigermoder hed en swaar Koalđ, en ja boad höm foar hör.
39En hi trat hen tö hör, en befoal di Koalđ, en di Koalđ forlet hör; en jü stönđ metjens âp, en betinet jam.
40En diär di Sen diälgingen wiär, braagt al dânen, diär Krånken hed me manning Slags Sjugten tö höm. En hi leid di Hunđnen üp arkjen, en maaket jam sünđ.
41Uk di Düweler foar üt van Vûlen, skriilt en sprok: Dü best Christus, Gotts Seen! En hi trüwwet jam, en hi let jam ek tö Uurd kom, aurdat ja wust, dat hi Christus wiär.
42Man üs't Dai waad, ging hi üt ön en wööst Plaats; en dit Volk saagt höm, en kâm tö höm, en höld höm âp, dat hi ek van jam gung skulđ.
43Man hi said tö jam: Ik mut uk ön Üder Städer dit Evangeelje van üüs Herr Gott sin Könningrik prötje, aurdat ik diärtö stjürt sen.
44En hi prötjet ön di Skulen ön Galiläa.
Currently Selected:
Lukas 4: NFNT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)
