Pierwszy Koryntian 7

Czyste i godne życie w małżeństwie

1 # 1 Kor 7,8.26 Przechodząc zaś do pytań, które zadaliście w swoim liście#Najwyraźniej Paweł otrzymał z Koryntu list, na który teraz zamierza odpowiedzieć. Wcześniejsze pouczenia skierował do Koryntian w związku z informacjami, które usłyszał bezpośrednio od posłańców (ludzi Chloe)., chcę, abyście wiedzieli, że nie ma nic złego w tym, by ludzie żyli w stanie wolnym. 2Jednak z uwagi na zagrożenie popadnięcia w pornografię lub plamienia się nieczystymi relacjami seksualnymi#Cała ta fraza jest dynamicznym ekwiwalentem słowa porneia. lepiej będzie, jeśli mężczyźni będą mieli żony, a kobiety mężów. 3#1 P 3,7Mąż niech zaspokaja potrzeby żony, a żona potrzeby męża#Zarówno Biblia, jak i zdroworozsądkowa część współczesnej psychologii wskazują, że typowe potrzeby kobiety są zasadniczo inne niż typowe potrzeby mężczyzny. Kobieta w relacji z mężczyzną oczekuje przede wszystkim bezpieczeństwa, miłości, ciepła i stabilizacji, mężczyzna zaś szacunku, spełnienia seksualnego oraz wsparcia w realizacji jego przywódczej roli w rodzinie. Z tego powodu nie należy komentowanego akapitu odczytywać wyłącznie w sferze seksualnej, lecz o wiele szerzej.. 4W małżeństwie bowiem ciało kobiety należy nie tylko do niej samej#Werset ten wyraźnie przeczy ideologiom proaborcyjnym twierdzącym, że kobieta samodzielnie dysponuje własnym ciałem. W małżeństwie kobieta i mężczyzna stają się w oczach Bożych jednością (Rdz 2,24), stąd wzajemnie i wspólnie mają prawo do decydowania, w jaki sposób, kiedy i do czego będą używać zarówno swego ciała, jak i ciała współmałżonka. W żadnym wypadku fragment ten nie może służyć jako pretekst do niewolniczego traktowania współmałżonka, gdyż mówi on o wspólnym i równoprawnym podejmowaniu decyzji dotyczących wzajemnego używania swych ciał przez małżonków, co ma się dokonywać w sposób godny. Wcześniej (w 1 Kor 6,19) Apostoł napisał, że ciało każdego wierzącego (zarówno mężczyzny, jak i kobiety) należy do Boga, gdyż już tu, na Ziemi, każdy prawdziwie wierzący jest częścią żywego Ciała Chrystusa. Dlatego wierzący mężowie powinni z należytym szacunkiem traktować ciała swoich żon, a żony w analogiczny sposób powinny odnosić się do mężów., lecz także do jej męża. Z tego powodu może on – jeśli czyni to w godny sposób – dysponować jej ciałem. To samo zresztą odnosi się do ciała mężczyzny. W małżeństwie jego ciało nie należy wyłącznie do niego samego, lecz także do jego żony. Dlatego ona również może – oczywiście z godnością – dysponować jego ciałem#Biorąc pod uwagę różnice fizjologiczno‐psychologiczne pomiędzy kobietami a mężczyznami, widać, że z pewnością werset ten nie dotyczy tylko i wyłącznie relacji seksualnej, ale jednoznacznie pozwala kobiecie na oczekiwanie, iż mąż – otaczając ją swoją opieką – będzie wrażliwy na jej uzasadnione prośby w sprawach godnych i ważnych dla niej życiowo. To oczywiście nie oznacza, że może nim manipulować lub się nim wyręczać. Zresztą żadna ze stron w małżeństwie nie powinna stosować tego typu zabiegów.. 5#1 Tes 3,5Z tego to powodu nie pozbawiajcie się wzajemnej dostępności#Wzajemne pozbawianie się dostępności w małżeństwie może przybierać różne formy. Pierwszym skojarzeniem bywa oczywiście unikanie seksu, lecz może być to także rezygnacja ze spędzania czasu razem, brak gotowości do pomocy, niechęć do rozmowy („ciche dni'') czy wspólnego zaangażowania się w życiowe plany. Chodzi więc o znacznie szerszą perspektywę wzajemnej pomocy i troskliwości., chyba że uzgodnicie to razem na pewien czas, w którym jedno z was chce poświęcić się modlitwie#Modlitwa, co do zasady, składa się z: (1) słuchania tego, co mówi PAN, a więc czytania Słowa i rozważania go; (2) wielbienia PANA; (3) odpowiadania PANU na Jego Słowo; (4) zanoszenia próśb zgodnych z wolą PANA. Apostoł Paweł wyraźnie wskazuje, że małżonkowie powinni sobie aktywnie pomagać, by każde z nich mogło znaleźć możliwość osobistego spędzania czasu z Bogiem. W tym czasie jeden współmałżonek powinien być zwolniony z gotowości bycia do dyspozycji drugiego. Osobisty czas z Bogiem powinien mieć w każdym małżeństwie najwyższy priorytet.. Jednak poza tym bądźcie wzajemnie dla siebie zawsze dostępni, abyście z powodu słabości#Inni tłumaczą to słowo jako „nieopanowanie” lub „brak powściągliwości”. Jednak użyte w oryg. słowo akrasia dosłownie znaczy „brak siły”. W szczególnym przypadku może to być brak siły do opanowania w sprawach seksu, jednak może też oznaczać cały zakres słabości w relacjach małżeńskich, które powinno cechować wzajemne wspieranie się i zachęcanie. Brak takiej postawy u jednego czy obojga małżonków jest bez wątpienia otwarciem przystępu szatanowi, który wykorzysta każdą słabość małżeńską do zrujnowania związku. waszych charakterów nie byli kuszeni#Szatańskie pokuszenie może zaatakować małżeństwo nie tylko w dziedzinie potrzeb seksualnych (zarówno niespełnionych, jak i nadmiernych), lecz także w każdej innej sferze małżeńskiego życia. przez szatana.

6Następne słowa skieruję do was jako radę, a nie nakaz. 7#Mt 19,11‐12; 1 Kor 9,5; 1 Kor 12,11Byłoby dobrze, aby wszyscy mieli zdolność prowadzenia życia takiego jak ja#Apostoł Paweł był najprawdopodobniej wdowcem lub człowiekiem rozwiedzionym. Tekst Pierwszego listu do Koryntian sugeruje, że aktualnie nie jest żonaty, jednak wiemy o nim, że wcześniej – jeszcze jako Szaweł – był faryzeuszem (por. Dz 23,6; Dz 26,5; Flp 3,5), a być może nawet członkiem Sanhedrynu (Dz 26,10 – pokazuje, że Szaweł miał prawo głosu w Radzie). Faryzeusze, a tym bardziej członkowie Sanhedrynu, byli wręcz obowiązani żyć w stanie małżeńskim. Mimo że nigdzie w Biblii nie ma wzmianki o żonie Pawła, to obserwacja ta wielce uprawdopodobnia wniosek, iż w chwili pisania tego listu był wdowcem lub rozwodnikiem., lecz przecież każdy z was ma od Boga swój dar – jeden taki, drugi inny#To Bóg jest tym, który daje powołanie zarówno do małżeństwa, jak i do życia w celibacie (tzn. w abstynencji seksualnej).. 8Dlatego dla tych z was, którzy jeszcze nie wstąpili w związki małżeńskie, oraz dla tych, którzy owdowieli lub zostali porzuceni#Gr. chera – por. z przypisem do 1 Tm 5,1., mam radę: wasze życie będzie spokojniejsze, jeśli pozostaniecie wolni – jak ja. 9#1 Tm 5,11‐14Jeśli jednak ktoś nie potrafiłby zapanować nad swymi cielesnymi potrzebami, niech znajdzie sobie współmałżonka, bo lepiej mu będzie znosić trudy i przeciwności małżeństwa, niż ciągle płonąć#Rozwój tej myśli widać w nauczaniu Pawła w 1 Tm 5,3‐ ‐16..

10 # Ml 2,14‐16; Mt 5,32; Mt 19,9; Mk 10,10‐12; Łk 16,18 Ludziom trwającym w zaufaniu do Chrystusa, którzy są już w związkach małżeńskich, nakazuję – tym razem nie ja, lecz PAN – niech kobieta nie opuszcza swego męża#Prawo żydowskie nie przewidywało możliwości wręczenia przez kobietę listu rozwodowego mężowi (por. Mk 10,2–9). W związku z tym tekst ten mówi albo o fizycznym lub psychicznym (emocjonalnym) opuszczeniu męża, albo – co jest bardziej prawdopodobne – skierowany był do tej części wierzących, którzy wywodzili się z kultury greckiej i rzymskiej, gdzie rozwody były na porządku dziennym.. 11Jeśliby jednak to uczyniła, niech pozostanie samotna bez wiązania się z kimkolwiek#Paweł wyraźnie kieruje te słowa do wierzących kobiet, które z własnej woli porzucają mężów. Nie odnosi tego jednak do kobiet, które zostały porzucone przez mężów. Rola mężczyzny w małżeństwie (zgodnie z Ef 5,25‐32) ma kluczowe znaczenie dla związku, tak jak rola Chrystusa w relacji ze wspólnotą wierzących (lokalnym kościołem). Mężczyzna, otrzymując odpowiedzialność za przywództwo w rodzinie, domu, w narodzie czy w kraju, otrzymał pozycję bardzo uprzywilejowaną społecznie i ekonomicznie. W czasach antycznych było to znacznie bardziej widoczne niż obecnie, gdyż kobieta była wówczas całkowicie zależna od mężczyzny. Jej życie, jak i życie niewolnika, znajdowało się w całkowitej gestii męża. Bóg, w celu ochrony kobiet przed nadużyciami ze strony mężczyzn, dał Izraelitom „wentyl bezpieczeństwa”, którym był list rozwodowy (por. Pwt 24,1). Dzięki niemu wiele kobiet uniknęło śmierci z powodu pomówienia o cudzołóstwo. Niestety jak zwykle prawo to było przez Izraelitów często opacznie rozumiane i przez wielu nadużywane. Więcej w Komentarzu NPD → Rozwód a kolejne małżeństwo. albo niech powróci do męża i pojedna się z nim#Zalecenie to odnosi się do typowych nieporozumień małżeńskich, które obecne są w każdym związku. Tekstu tego nie można jednak odnosić do spraw kryminalnych, włącznie z przemocą domową czy innym bestialskim traktowaniem kobiety przez mężczyznę (odwrotnie również się to zdarza, choć znacznie rzadziej). W takich wypadkach kobieta absolutnie nie jest zobowiązana do bycia poddaną mężowi i nie musi się godzić na znoszenie jakichkolwiek upokorzeń czy prześladowań. Takie zachowania miałyby bowiem cechy toksycznej zależności i przekraczałyby zakres normalnej spolegliwości czy zdrowej uległości, do której Słowo Boże wzywa żony w relacjach z mężami. Apostoł wcale nie sugeruje kobiecie obowiązku pozostawania w związku z takim mężczyzną do końca jej lub jego dni. Paweł wyraźnie podkreśla, że Bóg powołuje każdego, kto ufa Bożemu Słowu, do życia w pokoju (por. 1 Kor 7,15), oraz że małżeństwo ma prawo być określane jako chrześcijańskie nie z powodu podpisania kościelnego aktu ślubu, lecz dopiero wtedy, gdy relacja łącząca małżonków jest faktycznie odwzorowaniem relacji łączącej Chrystusa i Jego Oblubienicę, czyli społeczność wierzących (kościół) – por. Ef 5,25‐32. Przymiotnik „chrześcijański” jest zbyt często używany do nazywania (etykietowania) postaw, które nie mają nic wspólnego z naśladowaniem Chrystusa, a będących jedynie wypełnianiem społecznych norm kulturowych zachodniej cywilizacji, w której określone obrzędy otrzymały tego rodzaju sygnaturę społeczną.. Mąż zaś niech jej nie odtrąca#Uwaga ta jest ważna i możliwa do zastosowania, o ile mąż pozostaje dalej wolny. Jeśli jednak jest on już w nowym związku, to przyjęcie poprzedniej żony nie jest już dla niego dostępne. Boże Słowo zakazuje tego wprost, nazywając tego rodzaju sytuację przewrotnością i obrzydliwością w oczach PANA (por. Pwt 24,3‐4).!

12Pozostałym zaś mówię – tym razem znów ja, a nie PAN#O ile wcześniejsze wypowiedzi Pawła bazują na nauczaniu Jezusa, o tyle następne są wynikiem mądrości Apostoła, w jakiej wzrastał przez lata służąc PANU. – jeśli któryś z braci trwających w zaufaniu do Chrystusa ma żonę, która nie polega na Bożym Słowie#Tzn. jest niewierząca., lecz żyje z nim zgodnie, w sposób zasługujący na pochwałę#Gr. syneudokeo – czasownik ten złożony jest z przyimka syn („razem z”, „zgodnie”) oraz rdzenia eudokeo („uważać coś za dobre” lub „życzliwie i pozytywnie nastawione”). „Razem” opisuje taki sposób życia i myślenia, który jest wspólnie postrzegany za dobry, godny pochwały i miły dla obu stron. Tradycyjne tłumaczenia syneudokeo jako „zgadzać się” (na dalsze zamieszkiwanie razem) zupełnie nie oddaje sensu etymologicznego tego czasownika., niech jej nie porzuca! 13Podobnie radzę siostrom trwającym w zaufaniu do Chrystusa. Jeśli któraś z was ma męża, który nie postępuje według Bożego Słowa#Tzn. jest niewierzący., ale żyje z nią zgodnie w sposób zasługujący na pochwałę, niech nie odchodzi od swego męża! 14#Rz 11,16Albowiem kobieta, która ufa Chrystusowi, wnosi uświęcenie do swego małżeństwa, podobnie jak mężczyzna polegający na Chrystusie wnosi uświęcenie do swego związku. Dzięki temu dzieci takich osób otrzymują szansę nauki życia w uświęceniu. W przeciwnym zaś wypadku byłyby całkowicie skazane na pogańskie wzorce życiowe. 15#Rz 14,19; 1 Kor 14,33Jeśli jednak żona lub mąż, którzy nie polegają na Bożym Słowie#Tzn. niewierzący współmałżonek. Do kategorii ludzi niewierzących (czyli nieufających Bożemu Słowu) należy zaliczać takie osoby, które w praktyce życia codziennego nie polegają na Chrystusie, tzn. nie traktują poważnie Bożego Słowa i nie stosują jego zasad w swoim życiu, nawet jeśli sami siebie nazywają chrześcijanami. Samo deklarowanie wiary w Chrystusa, bez trwania w postawie zaufania i posłuszeństwa Jego Słowu i Jego Duchowi Uświęcenia, nie uprawnia kogokolwiek do określania siebie słowem wierzący. Błędem bowiem jest traktowanie słowa wierzący jako rzeczownika, który opisuje człowieka intelektualnie przekonanego o istnieniu Boga. Demony również mają taką pewność (por. Jk 2,19), lecz wzdragają się przed posłuszeństwem Chrystusowi. Więcej w Komentarzu NPD → Wierzący czy niewierzący., zdecydują się odejść, niech odchodzą. W takiej sytuacji zarówno brat, jak i siostra, wiernie trwający w Bożym Słowie, nie są czymkolwiek związani#Dosł. „nie muszą być dalej zniewoleni” (związkiem z byłym współmałżonkiem). Ta wypowiedź Apostoła jest znana w teologii moralnej (tzn. w etyce teologicznej) pod nazwą „Przywilej Pawłowy”. Więcej w Komentarzu NPD → Przywilej Pawłowy.. Bóg bowiem powołał nas do życia w pokoju. 16#1 P 3,1Co więcej, żadna siostra ani żaden brat w wierze nie są w stanie przewidzieć, czy – gdyby nawet jednostronnie zupełnie się poświęcili – kiedykolwiek udałoby się im skłonić niewierzącego współmałżonka do postępowania drogą zbawienia.

17 # 1 Kor 7,20.24; 1 Kor 14,33 Jeśli zaś tak sprawy się mają z małżeństwami, w których jedna osoba żyje Bożym Słowem, a druga nie, to znacznie lepiej będzie nieżonatemu bratu lub niezamężnej siostrze w wierze, aby pozostawali w stanie, w jakim PAN powołał ich do wiary#Wiara biblijna to osobiste zaufanie Chrystusowi w posłuszeństwie Jego Słowu i Duchowi Uświęcenia, a nie zespół przekonań intelektualnych na temat Boga i Jego Prawa., niż by mieli decydować się na zawarcie małżeństwa z kimś, kto nie jest posłuszny Bożemu Słowu. Takiej rady udzielam we wszystkich społecznościach Bożego ludu. 18#Dz 15,1‐19; Ga 5,2Podobnie, jeśli ktoś został powołany do osobistego zaufania Bożemu Słowu jako obrzezany, niech się tego nie wstydzi. Natomiast ten, kto odpowiedział na Boże wezwanie jako nieobrzezany, niech się nie poddaje obrzezaniu. 19#Rz 2,25‐29; Ga 5,6; Ga 6,15; Kol 3,11Przecież ani obrzezanie, ani jego brak nie mają żadnego duchowego znaczenia. Ważne jest tylko to, czy pełnimy Bożą wolę#Dosł. „czy ktoś przestrzega Bożych przykazań” – por. Mt 7,21‐22.. 20#1 Kor 7,17.24Nade wszystko ważne jest, aby każdy wezwany do wiary w niej wytrwał. 21#Ef 6,5‐9Kol 3,22‐4,1Jeśli zostałeś wezwany przez Chrystusa jako niewolnik#Mieszkańcy imperium rzymskiego dzielili się na obywateli i na niewolników. Niewolnicy mieli status rzeczy (przedmiotów), a nie osób. Byli po prostu własnością swych panów. Więcej w Komentarzu NPD → Niewolnik., niech cię to nie martwi. Oczywiście, gdybyś miał okazję zostać uwolniony, skorzystaj z tego#Nauczanie Apostoła Pawła nie było wzywaniem do rewolucyjnego zniesienia systemu niewolnictwa, lecz kierowało myślenie w tym kierunku przez duchowe odrodzenie ludzi i zmianę ich postępowania na podstawie osobistej wiary w Chrystusa. A zatem, jeśli ktoś nawracał się jako niewolnik, miał być zadowolony ze swojego położenia i otrzymywał wezwanie do tego, by swoim szlachetnym postępowaniem ukazywać moc Dobrej Wiadomości o ratunku, który jest w Chrystusie. Takie świadectwo, kierowane zarówno do pana (właściciela niewolników), jak i innych współniewolników, otwierało drogę zbawienia również dla nich. Por. Ef 6,5‐9 i Kol 3,22‐4,1, gdzie Apostoł odnosi się do ludzi pozostających w relacji niewolniczej zależności i podkreśla, że wobec Boga, jedynego PANA, wszyscy są równi. Ta myśl występuje również tutaj, w następnym wersecie., aby – znajdując się w lepszej sytuacji – jeszcze wydatniej służyć Bogu Najwyższemu. 22#Rz 6,18.22Ef 6,6; Flm 15‐16; 1 P 2,16Zrozumcie jednak, że każdy, kto zaufał PANU, będąc niewolnikiem, w duchowym wymiarze stał się już wyzwoleńcem PANA. Jeśli zaś ktoś został przez Niego powołany do zaufania Mu, będąc wolnym, to w duchowej perspektywie stał się niewolnikiem Chrystusa#Wersety 18‐22 są wtrąceniem wyjaśniającym, a nie samodzielnym tematem. Paweł na przykładzie obrzezania i stanu niewolniczego pragnie wyjaśnić rady, które kieruje do małżonków.. 23#Rz 3,241 Kor 6,20; 1 P 1,18‐21Nie zapominajcie o tym, za jak ogromną cenę zostaliście nabyci#Krwią przelaną na krzyżu Chrystus zapłacił cenę wykupu każdego człowieka z niewoli grzechu i wiecznej Śmierci. Nikt jednak nie jest zmuszany przez Niego do przyjęcia tego wspaniałomyślnego daru. Każdy, kto chce skorzystać z Jego dobrodziejstwa, musi osobiście – w pełni Mu ufając – przyjąć oferowany dar łaski i z posłuszeństwem, na Jego warunkach, poddać się Mu jako PANU. W przeciwnym wypadku śmierć Jezusa i przelana przez Niego krew zostaną w odniesieniu do danego człowieka zmarnowane.. Z tego właśnie względu nie zgadzajcie się na życie w niegodnej czy niewolniczej zależności od swoich współmałżonków, którzy nie są posłuszni Bożemu Słowu#Dosł. „niewolnikami ludzi”. Warto zwrócić uwagę na fakt, że cały fragment 1 Kor 7,1‐24 dotyczy relacji małżeńskiej, zatem nie chodzi o jakichś niezdefiniowanych ludzi, ale o osoby, z którymi uczniowie lub uczennice PANA są w relacji małżeńskiej. Werset 23 jest kluczowy do zrozumienia całego wywodu Pawła dot. czystego i godnego życia w małżeństwie. Z pewnością nie jest wolą Bożą, aby Jego dzieci były manipulowane czy niewolone do trwania w pożyciu małżeńskim z destrukcyjnymi lub toksycznymi ludźmi, którzy wykańczają swoich partnerów emocjonalnie, psychicznie lub fizycznie, a zwłaszcza, gdy ich maltretują lub upadlają. Psychopatyczni małżonkowie zwykle odrzucają wielką prawdę, iż relacje małżeńskie mają być budowane i pielęgnowane na wzór relacji, jaka istnieje między Chrystusem a Jego Oblubienicą, czyli społecznością ludzi, którzy Mu zaufali i Go umiłowali. Role i odpowiedzialności w małżeństwie wg Bożego planu zostały przez Najwyższego jasno zdefiniowane. Nawet jeśli mąż czy żona sami siebie zwą chrześcijanami lub wierzącymi, lecz de facto żyją według swej starej, skłonnej do grzechu natury, to należy traktować ich jako niewierzących, gdyż zgodnie z Ga 5,16‐21 są niewierzącymi w pełnym tego słowa znaczeniu (więcej w Komentarzu NPD → Wierzący czy niewierzący), gdyż nie żyją zgodnie z Bożym planem.. 24#1 Kor 7,17.20Podsumowując tę kwestię: bracia i siostry, istotne jest, abyście w tych okolicznościach, w jakich zostaliście przez Boga powołani – niezależnie od tego, jakie one są – zawsze kierowali się tym, by w niestrudzony sposób trwać przy Bogu#Inni tłumaczą ten werset: „niech przeto każdy trwa u Boga w takim stanie, w jakim został powołany”. Jednak taki sposób tłumaczenia wyklucza logicznie to, czego Bóg najbardziej oczekuje od człowieka: przemianę myślenia i życia człowieka z naciskiem na trwanie w Bogu. Nie może więc być to przemiana ku złemu i ku grzechowi..

Czyste i godne życie w celibacie

25 # 2 Kor 4,1; 1 Tm 1,12‐13 Jeśli zaś chodzi o osoby, które wcześniej nigdy nie były zamężne lub żonate#Chodzi o osoby obu płci. Użyte tu greckie słowo partenos oznacza kogoś w dziewiczym stanie (tzn. niemającego doświadczeń seksualnych) i w tamtych czasach w oczywisty sposób kojarzyło się z osobą niezamężną., nie mam od PANA jakiegoś specjalnego nakazu. Doradzam więc jedynie jako człowiek, który – rozumiejąc wielkość miłosierdzia, jakiego sam dostąpił od PANA – zasługuje na uwagę i pewną dozę zaufania#Analiza tekstów biblijnych daje podstawy do wysnucia przypuszczenia, że Apostoł Paweł był wdowcem. Przed nawróceniem należał on do przywódców faryzeuszy (być może nawet z prawem głosu w Najwyższej Radzie – Dz 8,1). Nie mógłby jednak być pełnoprawnym członkiem stronnictwa faryzeuszy, gdyby nie miał żony, gdyż ludzie ci uważali, że mężczyzna nieżonaty jest tylko połową mężczyzny. Tymczasem Paweł sam siebie opisał jako faryzeusza z głębokimi tradycjami faryzejskimi (por. Dz 23,6; Dz 26,5; Flp 3,5).. 26Ze względu na sytuację społeczną#Dosł. „obecną konieczność”., w jakiej obecnie żyjemy, lepiej jest człowiekowi, gdy pozostaje w stanie wolnym. 27Lecz jeśli ktoś jest już po zaręczynach#W realiach żydowskich oznaczało to formalne zawarcie małżeństwa, które jednak nie zostało jeszcze skonsumowane (por. Łk 1,27 z komentarzem)., niech nie dąży do ich zerwania! Gdyby jednak ktoś nie był poważnie zobowiązany, to raczej niech nie szuka sobie żony czy męża! 28#Łk 21,23Jeśli jednak chłopak albo dziewczyna zdecydują się zawrzeć małżeństwo – nie grzeszą! Muszą jednak rozumieć, że podejmując taką decyzję, ściągają na siebie wiele dodatkowych utrapień, których ja zwyczajnie chciałbym im oszczędzić. 29#Łk 14,26; Rz 13,11Bracia i siostry, pisząc to wszystko, chcę wam zwrócić uwagę na ważny fakt, iż niewiele czasu mamy do dyspozycji w tym życiu. Dlatego wykorzystujmy go jak najlepiej ku chwale PANA. Niech więc również ci, którzy wybierają życie w małżeństwie, służą PANU z takim oddaniem, jakby pozostawali wolni. 30#2 Kor 6,8‐10Tak samo i tym, którzy płaczą, niech powód ich rozpaczy nie przesłoni faktu, że już wkrótce nękające ich okoliczności nie będą miały żadnego znaczenia. A bawiący się w tym życiu niech w końcu zrozumieją, że przyczyny ich zadowolenia i doczesnej wesołości już niedługo zupełnie się wyczerpią. Inwestujący niechaj pamiętają, iż niczego na trwałe nie nabywają#Por. Hi 1,21; Koh 5,14; 1 Tm 6,7., 31#1 J 2,15‐17a korzystając#Gr. chraomai – słowo to może oznaczać zarówno samo używanie czegoś, jak i wzięcie pożyczki, by móc nabyć coś do użytku. z dóbr tego świata, niech nie składają w nich swojej nadziei. Wszystko bowiem, co ten świat oferuje, już wkrótce przeminie.

32Drodzy bracia i siostry, chciałbym po prostu, abyście na tym świecie unikali niepotrzebnych zmartwień i trosk. Poza tym jestem przekonany, iż mężczyzna nieżonaty może lepiej troszczyć się o sprawy PANA, a także o to, w jaki sposób podobać się PANU. 33#Łk 14,20; Ef 5,29Żonaci bowiem muszą ustawicznie zabiegać o sprawy tego świata, w tym także o to, jak przypodobać się żonie. 34#1 Tm 5,5Dlatego tak często są wewnętrznie rozdarci. Podobnie niezamężnej kobiecie łatwiej jest troszczyć się o to, jak być świętą zarówno ciałem, jak i duchem. Zamężna natomiast musi zabiegać o sprawy tego świata, a więc także o to, jak przypodobać się swemu mężowi. 35To wszystko piszę jedynie dla waszego dobra, a nie po to, by wam cokolwiek narzucać lub w czymś was ograniczać. Chodzi mi tylko o to, byście – trwając w PANU#Godne trwanie w PANU jest tu zasadniczą osią wywodu Pawła dotyczącego relacji małżeńskich. Jednak w innych swoich listach Apostoł używał tego argumentu także w odniesieniu do całego stylu życia wierzącego człowieka. Trwanie w Chrystusie ma bowiem kluczowe znaczenie w procesie uświęcenia, bez którego nikt nie ujrzy PANA (Hbr 12,14). Jest ono integralną częścią zbawienia. Chrystus uczynił już wszystko, co było potrzebne do zbawienia każdego człowieka. Teraz każdy człowiek stoi przed decyzją, jak się do tego odnieść. Przyjęcie dzieła Chrystusa wiąże się z osobistą decyzją wiary (zaufania Mu), która w pełni wyraża się konsekwentnym po tej decyzji postępowaniem. Sama bowiem wiara intelektualna, która nie realizuje się w codziennym działaniu, jest martwa (por. Jk 2,17). – żyli w sposób godny i przyzwoity. 36Jeśli więc ktoś jest już zaręczony i uważa, że zerwanie byłoby niegodnym zachowaniem lub rezygnacja z małżeństwa skazywałaby jego lub ją na życie w niezaspokojonym pożądaniu, niech wstępuje w związek małżeński! Niech to uczyni, skoro tak bardzo tego pragnie! Przecież małżeństwo nie jest grzechem! Niech się pobierają! 37Jeśli zaś ktoś, nie będąc pod żadnym przymusem i zachowując pełną zdolność swobodnego wyboru, doszedłby w głębi swego serca do przekonania, iż powinien zerwać zaręczyny, ten również dobrze uczyni. 38#Hbr 13,4Zatem, jeśli ktoś wstępuje w związek małżeński, czyni dobrze, ten zaś, który tego nie czyni, robi jeszcze lepiej#Pozornie tekst ten sugeruje, że Paweł wyżej stawiał stan wolny niż małżeński. Nic bardziej mylnego. Postrzeganie przez niego małżeństwa zrozumiemy w pełni, przyglądając się temu, co napisał w Ef 5,22‐26, gdzie wykłada, iż jedną z funkcji małżeństwa jest odwzorowanie związku ofiarnej miłości, jaka istnieje pomiędzy Chrystusem i Jego Oblubienicą (społecznością wierzących). Tekst z 1 Kor 7 dotyczy bardzo specyficznej sytuacji, jaka panowała pośród chrześcijan żyjących w Koryncie, mieście, które – niczym Sodoma i Gomora – było moralnie zepsute do szpiku kości. Fragment ten nie jest ogólną wykładnią Pawłowego zrozumienia tajemnicy Chrystusa, ale odpowiedzią na pytania, które Koryntianie zadali w liście do niego skierowanym.. 39#Rz 7,2A jeśli ktoś chciałby zerwać związek małżeński z osobą, która też ufa PANU, to pamiętajcie: jesteście związani ze sobą tak długo, jak żyjecie! Wolni będziecie dopiero po śmierci współmałżonka. Wtedy to osoba owdowiała może poślubić, kogo chce, byle w PANU#To znaczy, że ma wyjść za wierzącego mężczyznę, czyli takiego, który polega na Chrystusie w Jego Słowie i Duchu Uświęcenia.. 40#1 Kor 2,161 Kor 7,6.25Jednak według mojej opinii – a jestem przekonany, iż przemawia przeze mnie Duch Boży – taka osoba będzie szczęśliwsza, jeśli pozostanie w stanie wolnym.

Currently Selected:

Pierwszy Koryntian 7: NT NPD

Highlight

Copy