मर्कूस 12
12
अंगुरके बारीक दृष्टान्त
(मत्ती २१:३३-४६; लूक. १९:४५-४७; यूह. २:१३-१६)
1यकरपाछे येशू यहूदी धर्म-गुरुनसे दृष्टान्तमे बात बत्वाई लग्लाँ। ऊ कलाँ, “एकथो मनैया अंगुरके बारी लगाइल, ऊ बारीक चारु ओहोँर पठरक देवाल बनाइल, और एकथो कोल्हु बनाइल। बारीक चारु ओहोँरसे अख्वारी करक लग ऊ एकथो अँट्वा बनाइल। तब् ऊ बारीहे कौनो किसानहुँक्रिहिनहे दैदेहल, और नम्मा यात्रक लग दूर परदेशमे चलगिल। 2जब अंगुरके फारा टुरना समय आइल, ते मलिक्वा अपन नोकरहुँक्रिहिनमेसे एकथोहे कहल कि ऊ अंगुरके बारीमे जाए। और अधिया करुइयनसे फाइदा हुइलक अपन बखरा माँगके ओकर थेन लयाने। 3पर अधिया करुइयन उ नोकरहे पकरके पिट्लाँ, और उहिहे छुछ्छे पठादेलिस। 4फेनदोस्रे बारीक मलिक्वा दोसुर नोकरहे पठाइल। पर ओइने ओकर बेज्जत कर्लिस, और ओकर मुन्टा फोरदेलिस। 5फेनदोस्रे बारीक मलिक्वा दोसुर नोकरहे पठाइल, उहिहे ओइने मुवादेलाँ। आकुर बहुत्ते नोकरहुँक्रिहिनहे ऊ पठाइल, ओइन्मेसे ओइने किहुहे पिट्लाँ, और कैयो जहनहे ओइने मुवादेलाँ। 6आब पठाइक लग मलिक्वक थेन एक्केथो मनैया बँचल रहे। उ मनैया ओकर अपन सग्गे छावा रहिस, जिहिहे ऊ खोब माया करे। सक्कुहुनसे पाछे ऊ उहिहे यी सोँचके पठाइल कि यिहिहे ते ओइने पक्कै फेन आदर करहीँ। 7पर अधिया करुइयन जब ओकर छावाहे देख्लाँ, ते ओइने एकदोसर जहनहे कहे लग्लाँ, ‘यी ते मलिक्वक छावा हो, कौनो दिन यहे यी अंगुरके बारीक मलिक्वा बनी। चोलो, यिहिहे मुवादी! असिके हम्रे यी सक्कु चिज अपन बनाई सेक्थी।’ 8तब् ओइने उहिहे पकरके मुवादेलाँ और ओकर लाहाशहे अंगुरके बारीक बाहेर फेँकादेलाँ।” 9तब् येशू ओइन्हे पुँछ्लाँ, “तुहुरिन्हे कसिन लागत कि अंगुरके बारीक मलिक्वा का करी? मै तुहुरिन्हे कहतुँ, कि ऊ आई और अधिया करुइयनहे मुवादी। और अंगुरके बारीहे औरे कौनो दोसुर जहनहे दैदी। 10पक्कै फेन तुहुरे पवित्र शास्त्रमे पह्रल हुइबो, यम्ने लिखल बा, ‘जोन पठराहे राजमिस्त्रीन बेकार सम्झलाँ, वहे सक्कुहुनसे खास पठरा बनगिल। 11यी प्रभु परमेश्वरके ओहोँरसे करगिलस। और जोन ऊ करलाँ, उहिसे हम्रे अचम्म होगैली।’” 12तब् यहूदी धर्म-गुरुनके बुझगिलाँ कि येशू ओइन्के विरोधमे यी दृष्टान्त बतैलाँ। तबेकमारे ओइने हुँकिन्हे पक्रे खोजिँत। पर येशूहे कुछु फेन करना ओइने डराइँत। काकरेकी वहाँक बहुत्ते मनै हुँकार पक्षमे रहिँत। तब् ओइने हुँकिन्हे एक्केली छोरके चलगिलाँ।
महाराजाहे कर बुझैना बारेमे प्रश्न
(मत्ती २२:१५-२२; लूक. २०:२०-२६)
13ओकरपाछे यहूदी धर्म-गुरुनके येशूक थेन कौनो फरिसी दलके मनैनहे और उ समूहक कौनो सदस्यहे पठैलाँ। जेने हेरोद रज्वक समर्थन करिँत् ताकि येशूक असिन बात पक्रिँत। जिहिसे ओइने हुँकिन्हे गिरफ्तार करे सेकिँत। 14ओइने येशूक थेन अइलाँ और कलाँ, “गुरुजी, हम्रे जन्थी कि अप्नि जबफेन सच्चा बात बतैथी, और अप्नि यी बातसे नै डरैथी कि दोसुरजाने अप्निक बारेम का बत्वैहीँ। काकरेकी अप्नि सक्कुहुनहे बराबर व्यवहार कर्थी, पर अप्नि परमेश्वरके बारेम मनैनहे सच्चाई बतैथी। ते हम्रिहिन्हे यी बताई कि का हम्रे रोमी महाराजाहे कर तिरना सही बा? हम्रे हुँकिन्हे कर तिरे परी कि नै तिरे परी?” 15येशू ओइन्के चलाँखी देख्लाँ और कलाँ, “तुहुरे महिन्हे गलत कहुवाके फँसैना कोशिस काकरे करतो? एकथो चाँदीक सिक्का#12:15 एकथो चाँदीक सिक्का दीनार रोम साम्राज्यक सिक्का रहे और यी चाँदीक बनल रहे। यहूदी मनै यकर प्रयोग रोमी सरकारहे कर देहक लग करिँत्। दीनारमे रोमी महाराजक नाउँ और फोँटु छापल रहिस। ऊ समयमे एक दिनके मजुरी एक दीनार रहे। नानो और महिन्हे हेरे देऊ।” 16ओइने येशूक थेन एकथो चाँदीक सिक्का नन्लाँ, और येशू कलाँ, “यम्ने केकर फोँतु और नाउँ बा?” ओइने हुँकिन्हे जवाफ देलाँ, “महाराजक।” 17तब् येशू ओइन्हे कलाँ, “जोन महाराजक हो, उ महाराजाहे देऊ, और जोन परमेश्वरके हो, उ परमेश्वरहे देऊ।” तब् उ सक्कु जहनहे येशूक बात सुनके अचम्म लग्लिन।
फेनदोस्रे जिउठ्ना
(मत्ती २२:२३-३३; लूक. २०:२७-३८)
18यहूदी अगुवन, जेन्हे सदुकी कहिजाए। ओइने यी विश्वास नै करिँत् कि मनै मुके फेनदोस्रे जिजैथाँ। तबेकमारे ओइन्मेसे कौनो मनै येशूक थेन अइलाँ। और हुँकिन्हे एकथो महा कर्रा प्रश्न पुँछ्लाँ, 19“गुरुजी, परमेश्वरके अगमवक्ता मोशा पवित्र शास्त्रमे हमार लग एकथो कानुन लिखल रहे, कि यदि कौनो भोज करल थारु मनैया मुजाइत। और ऊ बिना लरका हुइले अपन जन्नीहे छोरके चलजाइत कलेसे उ मनैयक भैयाहे विधवासे भोज करलेहे परी। और एकथो लरका पैदा करे परी, जे ओकर दादूक लरका कहाजाई। 20एकथो परिवारमे सात भाई रहिँत। बरका भोज करल और बिना लरका हुइले ऊ मुगिलस। 21-22आब मन्ह्ला भैया अपन मुअल दादूक विधवासे भोज करल। पर ऊ फेन लरका बिना हुइले मुगिल। यहे बात सन्ह्ला भैयक संग और सातु भैयनके संग हुइलिन। उ जन्नी ओइन्मेसे कौनो भैयक लग लरका नै पाइल। सक्कुहुनसे पाछे उ जन्नी फेन मुगिलस। 23आब अप्नि हम्रिहिन्हे यी बताई, आब यी जन्नीक भोज सातथो थारुनसे हुइल रहिस। ते, जब मुअल मनै फेनदोस्रे जित्ती हुइहीँ, तब् ऊ केकर जन्नी रही!” 24येशू ओइन्हे जवाफ देलाँ, “तुहुरे दुईथो कारणसे गलत बतो, तुहुरे पवित्र शास्त्रहे नै बुझ्थो, जोन मुके सेकके जित्ती हुइनक बात बताइत। तुहुरे यी फेन नै बुझ्थो कि परमेश्वरके थेन मुअल मनैनहे जित्ती करैना शक्ति बतिन। 25काकरेकी जब मनै मुके फेनदोस्रे जिजैहीँ, तब् मनै भोज नै करहीँ, जसिके स्वर्गमे रहुइया स्वर्गदूतनके भोज नै करथाँ। 26मुअल मनैनके फेनदोस्रे जित्ती हुइना बारेम तुहुरे मोशक किताबमे पह्रल बतो, जहाँ परमेश्वर दम्कती रहल झर्कत्तीमेसे मोशासे बात बत्वैथाँ। परमेश्वर कथाँ, ‘मै अब्राहामके परमेश्वर, इसहाकके परमेश्वर और याकूबके परमेश्वर हुइतुँ।’ 27तबेकमारे ऊ मुअल मनैनके परमेश्वर नै हुइँत। ऊ ते उ मनैनके परमेश्वर हुइँत, जेने जित्ति बताँ! परमेश्वर मुअल मनैनहे फेनदोस्रे जित्ती करैथाँ कना बातमे विश्वास नै करके तुहुरे एकथो बरवार गल्ती करल बतो।”
सक्कुहुनसे खास आज्ञा
(मत्ती २२:३४-४०)
28वहाँ एकथो यहूदी कानुनके गुरु रहे। ऊ यी चर्चा सुनल। ऊ देखल कि येशू सदुकीनहे मजा जवाफ देलाँ। तबेकमारे ऊ एकथो प्रश्न पुँछक लग येशूक थेन आइल और कहल, “सक्कुहुनसे खास आज्ञा कोन हो?” 29येशू उहिहे जवाफ देलाँ, “सक्कुहुनसे खास आज्ञा यी हो: हे इजरायली मनै सुनो, प्रभु परमेश्वर जेकर हम्रे आराधना कर्थी, वहे परमेश्वर हुइताँ। 30तैँ परमप्रभु अपन परमेश्वरहे तोरिक पूरा मनसे, तोरिक पूरा ज्यानसे, तोरिक सारा समझसे और तोरिक सारा शक्तिसे प्रेम कर। 31फेनदोस्रे दोसुर सक्कुहुनसे खास आज्ञा यी हो, ‘दोसुर जहनसे फेन ओत्रै प्रेम करो, जतरा प्रेम तुहुरे अपनहे करथो।’ परमेश्वर यी दुईथो आज्ञासे भारी कौनो आज्ञा नै देले हुइँत।” 32तब् ऊ यहूदी कानुनके गुरु येशूहे कहल, “गुरुजी, अप्नि ठिक कली कि प्रभुए परमेश्वर हुइँत, और ऊ बाहेक कौनो दोसुर परमेश्वर नै हुइँत। 33हम्रिहिन्हे परमप्रभु हमार परमेश्वरहे अपन पूरा मनसे, अपन पूरा ज्यानसे, अपन सारा समझसे और अपन सारा शक्तिसे प्रेम करे परत। और हम्रिहिन्हे दोसुर जहनसे फेन ओत्रै प्रेम करे परत, जतरा प्रेम हम्रे अपनहे कर्थी। यदि हम्रे असिक कर्थी कलेसे यी परमेश्वरहे हमार चह्राइल बलिदान और दानसे ऊँच हो।” 34जब येशू देख्लाँ कि ऊ एकदम बुझल हस येशूहे जवाफ देहल ते ऊ उहिहे कलाँ, “तुँ परमेश्वरके राजसे दूर नै हुइतो।” यकरपाछे किहुहे फेन येशूहे प्रश्न पुँछ्ना हिम्मत नै हुइलिन।
ख्रीष्ट केकर छावा
(मत्ती २२:४१-४६; २३:१-३६; लूक. २०:४१-४७)
35ओकरपाछे जब येशू यरुशलेमके मन्दिरमे सिखाइतिहिँत ते ऊ पुँछ्लाँ, “यहूदी कानुनके गुरुनके यी कसिके कहे सेक्थाँ कि ख्रीष्ट दाऊद रज्वक सन्तान हुइताँ? 36यहाँसम कि दाऊद रज्वाहे जब परमेश्वरके पवित्र आत्मा बोल्ना शक्ति देलाँ, ते ऊ कहल, ‘परमेश्वर मोरिक प्रभुहे अपन पंजरे आदर और अधिकारके पदमे बैठे कहल रहिँत। जब कि ऊ ओकर सक्कु दुश्मनहुँक्रिहिनहे पूरा रुपमे ओकर कब्जामे करदेलाँ।’ 37यहाँसम कि उ हिस्सामे दाऊद रज्वा फेन ख्रीष्टहे प्रभु कहिके सम्बोधन करल कलेसे ख्रीष्ट दाऊद रज्वक सन्तान कसिके हुई सेकी? बहुत्ते मनैनके भीड़ खोब मन लगाके हुँकार कहल सुनिँत।”
येशूक चेतावनी
38तब् शिक्षा देती येशू कलाँ, “यहूदी कानुनके गुरुनसे हौश्यार रहो! ओइने यी बात मन परैथाँ, कि सार्वजनिक ठाउँमे मनै ओइन्हे झोहर और महिँगा लुग्गा घालल देखिँत। और ओइन्हे यी मजा लग्थिन कि बजारमे मनै ओइन्हे आदरसे नमस्कार करिँत्। 39ओइन्हे बैठक भवनहुँक्रिहिनमे और कौनो फेन उत्सवके खाना खाइबेर आदरके ठाउँमे बैठ्ना मजा लग्थिन। 40ओइने छल करके विधवनके सम्पतिहे लुटलेथाँ, और ओइने सार्वजनिक रुपसे नम्मा समयसम प्राथना करथाँ ताकि मनै यी सोचिँत कि ओइने मजा बताँ। पक्कै फेन ओइन्हे परमेश्वर कड़ा सजाय दिहीन।”
विधवक दान
(लूक. २१:१-४)
41येशू मन्दिरके दान चह्रैना ठाउँक आघे बैठ्लाँ, और मनैनके भीड़हे दानपात्रमे दान चह्रैलक हेरलाँ। बहुत्ते धनी मनै बर-बर रकम चह्रैलाँ। 42तब् एकथो गरीब विधवा आके दुईथो तामक सिक्का दारल, जेकर मूल्य एकदम कम रहे। 43अपन चेलनहे अपन थेन बलाके येशू ओइन्हे कलाँ, “जात्तिके मै तुहुरिन्हे कहतुँ, दानपात्रमे चह्रुइयनमेसे यी विधवा सक्कुहुनसे धेउर चह्राइल बा। 44मै यकर लग कनु, काकरेकी ओइने धनी बताँ, ओइने ओम्नेमेसे थोरचे देले बताँ, जेकर ओइन्हे कौनो जरुरी नै रहिन। पर यी विधवा गरीब रहिके फेन उ सक्कु दैदेहल जोन ओकर थेन बँचल रहिस। यहाँसम कि ऊ सक्कु फेन दैदेहल, जोन उहिहे जिअक लग चाहतिहिस।”
Currently Selected:
मर्कूस 12: DVGNT
Highlight
Share
Copy

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Deukhuri (देउखरिया थारु) Bible by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.