मत्ती 9

येशूले बिरामिलाइ निको बनाया

(मर्क २:१-१२; लूका ५:१७-२६)

1तइ पछा येशू नामि चडिबर पारि गया, रे आफ बस्स्या ठाउँ कफर्नहुम सहरमि आया। 2केइ मान्सनले एक लुलो मान्स बिस्तरामि येशूका वाँ लेया। येशूले तिनरो बिश्वास धेकिबर तइ लुला मान्सलाइ भण्यो, “चेला, हिम्मत अर। तेरा पाप क्षमा भया छन।” 3मोशाको कानुन सिकाउन्यावलामि हइ कसइ कसइले आपसमी भण्यो, “यिन परमेश्वरको बिरुद्दमि निन्दा अद्दा छन।” 4येशूले तिनरो बिचार बुजिबर भण्यो, “तमन क्यालाइ आफना हृदयमि खराब बिचार अद्दाछौ?” 5क्याकि, कि भण्नु सजी छ, “तेरा पाप क्षमा होइय्या” भण्नु कि “उठ, रे हिट” भण्नु? 6तर म चाहानउ तम यो जाण कि म, मान्सको चेलोलाइ संसारमी पाप क्षमा अद्दया अधिकार छ। तब येशूले लुलो मान्सलाइ भण्यो, “म तुलाइ भण्नउ उठ, रे आफ्नो बिस्त्तरा समा रे घर जा।” 7त्यो मान्स उठ्यो, रे आफना घर तिर लाग्यो। 8जब भिडले यो धेक्यो, तब तिनन डराया, रे मान्सनलाइ यिसो सक्ति दिन्या परमेश्वरको महिमा अर्यो।

मतिलाइ बोलाया

(मर्क २:१३-१७; लूका ५:२७-३२)

9येशू ताँ बठेइ जानज्या मत्ती भण्न्या एक मान्सलाइ कर उठाउन्या अड्डामी बसिर्या धेक्यो, रे तइलाइ भण्यो, “शिष्य हुनाइलाइ मेरा पछा लाग।” त्यो उठीयो रे उनरा पछा लाग्यो। 10उन बसाइतकको खाना खान्तक, भौत कर उठाउन्या रे पापी आइबर येशू रे उनरा शिष्यासित बसिबर खाना खान्नाथ्या। 11जब फरिसि मान्सनले यो धेक्यो, तब उनरा शिष्यालाइ भण्यो, “तमरा गुरु क्याकि कर उठाउन्या रे पापीसित खानाहान?” 12यो सुणिबर उनले भण्यो, “निरोगि मान्सलाइ बैद्दको जरुरत हुनइन तर बिरामी मान्सलाइ बैद्दको जरुरत हुन्छ।” 13तर गइबर यइको अर्थ कि हो तमन सिक: “म बलिदान होइन, दया चाहानौ। क्याकि म तिनन मान्सनलाइ बोलाउन आया होइन जो आफलाइ धर्मि माणन्नाहान तर तिनरि निउती आया हु जइले आफइलाइ पापी हु भणि माणन्नाहान।”

बर्तका बारेमि प्रश्न

(मर्क २:१८-२२; लूका ५:३३-३९)

14तब यूहन्नाका शिष्या येशू वाँ आया, रे उनलाइ सोध्यो, “क्याकि हाम रे फरिसि मान्सन बर्त बस्साउ, तर तमरा शिष्या क्याकि बर्त बस्साइन्न?” 15येशूले जबाफ दियो, “जबसम्म ब्याउलो बर्याती सित रन्छ, ब्याउलाका साथी ब्याउला सित ब्यामि खुशी हुनान, कि तिनन सोक मनाउनाहान? तिन इसो अद्दाइनन क्याकि तिन सब खुशी छन, तर एक बेर यिसो समय आउन्या हो जब ब्याउलो बर्याती बठेइ अलग हुन्या हो। तइ पछा बर्याति बर्त बसन्ना। 16कसइ मान्सनले पुरानो लत्तामि नयाँ लत्ताको टालो हाल्लइन क्याकि इसो अर्यो भण्या हाल्या टालो फाटीबर निकलिजान्छ रे पुरानो लत्ता बरता फाटन्छ।” 17कसइले नयाँ अंगुरको रसलाइ पुरानो छालाको थैलामि राख्दइन, नतित पुरानो छालाको थैलो साणो होइबर चिरिन्छ, रे अंगुरको रस पोखिबर छालाको थैलो नास हुन्छ। तर नयाँ अंगुरको रस नयाँ छालाको थैलामि राखिन्छ, रे दुएइ जोगिनाहान।

याइरसकि चेली

(मर्क ५:२१-४३; लूका ८:४०-४६)

18जब उनले तिननलाइ यिन कुरणी भण्नाथ्या, तब यहुदि सभाघरको सासक आयो, रे उनलाइ आराधना अरि भण्यो, “मेरी चेली भक्करइ मरि, तर तमले मेरा घर आइबर उइमि आफना हात राखिदिनु पण्यो क्याकि उ निकी होइबर बाचउ।” 19येशू उठीया रे आफना शिष्यासित उनरा पछा लाग्यो। 20तसइ बेला एक स्वानी थी जइलाइ बार बर्ष बठेइ रगत बग्द्दया रोग लाग्या थ्यो, तइ स्वानिले पछा बठेइ आइबर उनरो लत्ताको छेउ छोयो। 21क्याकि तइले मनमनइ सुचिराइथि, “यदि मइले केवल उनरो लत्ता छोया भण्या म निकी होइजान्न्या हु।” 22फनक्‍क फर्किबर हेरनज्या येशूले तइ स्वानी धेक्यो, रे भण्यो, “चेली, साहस अर, तेरा बिश्वासले तुलाइ निको बनाइराइछ।” त्यो स्वानी तसइ बेला निकी होइगइ। 23जब येशू सासकका घर आया, उनले बाँसुली बजाउन्या रे भिडले खलबल मचाइरया धेक्यो। 24उनले तिननलाइ भण्यो, “बाइर जा, क्याकि त्यो मरेइ आथिन, तर सीरइछ।” तिनले उनरो खिसि अर्यो। 25भिडलाइ बाइर निकाल्या पछा उन भितर पस्या, रे तइ केटीको हात समायो, त्यो जुडुक्क उठी। 26तब यइ कुरणीको किर्ति तइ मुलुक भरि फैलियो।

दुइ अन्धा मान्स

27येशू ताँ बठेइ जान्नाथ्या, दुइ जाना अन्धा उनरा पछा लाग्या, उनले कला हालिबर भण्न पस्या, “राजा दाउदका बंस, हाममि दया अर!” 28जब येशू उनरा घर पस्या, तइ पछा तिन अन्धा उनरा वाँ आया। येशूले तिननलाइ भण्यो, “म निको अद्द सक्दउ भणि कि तमन बिश्वास अरन्छौ?” तिननले उनलाइ भण्यो, “ज्यू, प्रभु। हाम बिश्वास अद्दउ कि तमले हामलाइ निको अद्द सकन्छौ।” 29तब उनले तिनरा आँखा छोइबर भण्यो, “मइले तमलाइ निको बनाउना छु क्याकि तमले मलाइ बिश्वास अर्या छौ।” 30तिनन धेक्द सक्द्या भया। रे येशूले यिसो भणबर तिननलाइ कडा आज्ञा दियो, “हेर, मइले तमलाइ जी अर्या त्यो कुरणी कसइलाइ जन भण्या।” 31तइ पछा तिनन निय्या, रे तइ ठाउँ भरि उनरो किर्ति फैलियो।

लाटो मान्स निको भया

32जब उन दुइ अन्धा मान्सन तइ घर बठेइ निकलिबर बाइर जान्नाथ्या, तब केइ मान्सनले एक भूत लागीबर बोल्ल नसक्द्या मान्सलाइ येशूका वाँ लेया। 33जब येशूले उइ मान्स बठेइ भूत निकाल्यो, रे लाटो बोल्ल पस्यो। भिडले यो धेक्यो रे अचम्म माणिबर इसो भण्यो, “इस्राएल देशमि यिसो कभइ धेक्या थेइन।” 34तर फरिसि मान्सन भण्न पस्या, “भूतका मालिकले उइलाइ सक्ति दिन्छ रे उइले भूत निकालन्छ।”

खेतमी काम अद्दयावाला

35तइ पछा येशू रे उनरा शिष्या गालील जिल्लाका भौत सहर रे गाउँ बठेइ गया। तिनन यहुदि सभाघरमी सिकाउनाइ, परमेश्वरको राज्यको सुसमाचार प्रचार अद्दाइ रे सब किसिमका रोग रे दुर्बलता निको अद्दाइ गया। 36तर भिड धेकिबर उनरो मन तिनरा निउति दयाले भरियो। क्याकि तिनन ग्वालो नभया भेडा जसा हैरान रे साहारा नभया जसा थ्या। 37उनले आफना शिष्यालाइ भण्यो, “जसेरि खेतमी फसल भौत छ, तसेरि भौत मान्सन छन जो परमेश्वरको बचन सुणनाइलाइ तयार छन। तर तिननलाइ परमेश्वरको राज्यका बारेमि भणन्या थोक्काइ खेताला छन। 38तबइकिलाइ फसलका प्रभुलाइ प्रार्थना अर, रे उनले भौत खेतालालाइ उनरो राज्यका बारेमि मान्सनलाइ प्रचार अददाइ पठाउन्या हुन।”

Currently Selected:

मत्ती 9: DTYNT

Highlight

Copy