मत्ती 14

बप्तिस्मा-दिन्या यूहन्नाको मृत्यु

(मर्क ६:१४-२९; लूका ९:७-९)

1तइ बेला गालील प्रदेसका सासक हेरोदले येशूको कामको चर्चा सुण्यो, 2तइले आफना सल्लाकारलाइ भण्यो, उन बप्तिस्मा दिन्या यूहन्ना हुन। उन मर्या बठेइ जिउना होइरइछन। तसो भया हुनाले उनसित यिन अचम्मका काम अद्द्या सक्ति छ।

3क्याकि पइल्ली राजा हेरोदले आफना भाइ फिलिपकि स्वानी हेरोदियासलाइ खुशी पाड्डाइ यूहन्नालाइ पकडीबर झेलमि हाल्या थ्यो। 4यूहन्नाले हेरोदलाइ यिसो भणिराइथ्यो, तमले तइलाइ स्वानिका रुपमि राख्दु ठीक आथिन। 5तसो भया हुनाले हेरोदले तइलाइ माद्द चाहान्थ्यो, तर जनता धेकि त्यो डराउथ्यो, क्याकि तिननले उइलाइ अगमबक्ता माणन्थ्या।

6जब हेरोदको जन्म दिन आयो, तब हेरोदियासकि चेलिले तिनरा बिचइनि नाचिबर हेरोदलाइ भौत खुशी बनाइ। 7तसो भया हुनाले तिनले तइलाइ जी माग्या लगइ दिन्या कसम हालिबर तइलाइ बाचा अर्यो। 8तर तइकि इजाले सिकाया हुनाले तइले भण्यो, “हजुरले अइल मलाइ बप्तिस्मा-दिन्या यूहन्नाको मुन्टो काटीबर थालमि दिया म चाहानौ।” 9तब राजा चिन्तामी पड्या भया लगइ आफ्नो कसम रे भोजमि बस्या पाउनाका खातिर तिनले तसोइ अदद्या हुकुम दियो, 10रे तिनले झेलको एक जाना सिपाइलाइ पठाइबर यूहन्नाको मुन्टो काट्ट लायो। 11उइको मुन्टो काट्यो रे थालीमि लेइबर केटिलाइ दियो। तइले त्यो आफनी इजाका वाँ लेइ। 12तइ पछा यूहन्नाका शिष्याले यूहन्नालाइ मार्या कुरणी सुण्यो तब तिन आया रे तइको लास लैजाइबर खड्यायो। तइ पछा तिननले गइबर येशूलाइ खबर दियो।

येशूले पाँच हजारलाइ ख्वायो

(मर्क ६:३०-४४; लूका ९:१०-१७; यूह ६:१-१४)

13जब येशूले यो सुण्यो, उन नामि चढबर एक अलगै एकान्त ठाउँमि गया। यो सुणिबर भिडले गाउँ बठेइ हिटिबर उनलाइ पछ्यायो। 14किनार पुग्या पछा तइ ठुलो भिड धेक्यो, रे उनले तिनरि खाँति माण्यो, रे तिनरा बिरामिलाइ निका बनाइदियो। 15साँज पड्या पछा शिष्या यिसो भण्नाइ उनरा वाँ आया, यो एकान्त ठाउँ छ रे दिन लगइ ढलिया। भिडलाइ बिदाबारि अरिदिय, रे यिननले वलतिर पल्तिरका बस्ति रे गाउँ तिर गइबर आफना निउति खानाइ किनन्ना। 16पइ येशूले तिननलाइ भण्यो, “तिननलाइ जान जरुरी आथिन। तमइले तिनलाइ केइ खानाइ दिय।” 17तिननले उनलाइ भण्यो, “याँ हामसित पाँच रोटा रे दुइ माछा मान्तर छन।” 18तब उनले भण्यो, “तिन मेरा वाँ ल्यास।” 19उनले भिडलाइ घाँसमि समुहमी बस भण्यो, रे तिन पाँच रोटा रे दुइ माछा लैजाइबर स्वर्गतिर हेर्यो रे परमेश्वरलाइ धन्यबाद दियो, रोटा तोडयो रे मान्सलाइ दिनाइलाइ शिष्यालाइ दियो। 20तिन सबले खाइबर अगाया। जब सब जानाले खाइसक्यो, रे उपर्या टुकरा तिननले बार छापरा उठायो। 21आइमाइ रे केटाकेटि बाहेक खान्या मान्सन करीब पाँच हजार बैकान थ्या।

येशू पानीका मथिमि हिट्या

(मर्क ६:४५-५६; यूह ६:१५-२१)

22तइ पछा उतन्जेइ येशूले आफ्ना शिष्यालाइ नामि चडिबर पारिबटा जान लायो। तर उन भिडलाइ बिदा नअरन्ज्या सम्म ताँइ बस्या। 23भिडलाइ बिदा अर्या पछा उन प्रार्थना अद्दाइ डाङामि उकल्या। साँज पणन्ज्या ना गालील समुद्रका बिचमि थ्यो। 24तइ बेला सम्म ना किनार बठेइ समुद्रमी बड्ताइ दुर पुगिरइथ्यो। क्याकि बतास तिनरा उल्टा बठेइ चलिरइथ्यो, रे ना छालका चपेटामि पडिरइथ्यो।

25परभातइ तीन बजे तिर उन समुद्रका मथिमि हिट्टाइ तिनरा वाँ आया। 26जब शिष्याले येशूलाइ समुद्रमी हिट्टार्या धेक्यो, तब डराइबर तिननले भण्यो, “यो त भूत हो।” रे तिननले डरले कला हाल्यो।

27येशूले झट्ट तिननलाइ यिसो भण्यो, “हिम्मत अर, म येशूइ हु, जनडरा।”

28पत्रुसले उनलाइ भण्यो, ओ प्रभु, तमइ हउ भण्या, मलाइ तमरा वाँ पानीका मथिमि आउन्या आज्ञा दिय।

29उनले भण्यो, आइ। पत्रुस ना बठेइ ओलीबर येशूका वाँ जानाइलाइ पानीका मथिमि हिट्ट पस्यो। 30तर बतास जोरले चल्या धेकिबर त्यो डरायो, रे जब डुब्द पस्यो तब तइले कला हालिबर भण्यो, ओ प्रभु मलाइ बचा।

31तब येशूले झट्ट हात तानिबर तइलाइ समाइ हाल्यो, रे तइलाइ भण्यो, ए अल्पविश्वासी, क्याकी संका अरन्छइ?

32जब येशू नामि चड्या, तब बतास रोकियो। 33नामि हुन्याले उनलाइ आराधना अर्यो, रे भण्यो, साँच्चि तम परमेश्वरका चेला रइछौ।

34गालील समुद्रका पारिबटा गया रे गनेसेरेतका इलाका पुग्या। 35जब तइ ठाउँका मान्सनले येशूलाइ पछेणयो तब तिननले वलतिर पल्तिरका इलाकामी खबर पठायो, रे मान्सले बिमारी मान्सनलाइ उनरा वाँ लेया। 36तिननले उनरा लत्ताका छेउ मान्तर छुन पाँउ भणि येशूलाइ बिन्ति अद्द पस्या, रे जतिले छोयो तिनन निका भया।

Currently Selected:

मत्ती 14: DTYNT

Highlight

Copy