Księga Psalmów 69
69
O wyrwanie z hańby i ucisku
1Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Lilie…” Dawidowy.
2Wybaw mnie, Boże,
Bo wody grożą duszy mojej!
3Ugrzązłem w głębokim błocie i nie mam oparcia dla nóg,
Dostałem się w głębokie wody, a nurt zalewa mnie.
4Zmęczyłem się wołając, wyschło gardło moje;
Zamroczyły się oczy moje od czekania na Boga mego.
5 #
Ps. 35; Jan 15,25 Więcej niż włosów na głowie mojej
Jest tych, którzy mnie nienawidzą bez przyczyny,
Silniejsi niż kości moje są ci,
Którzy mnie zwalczają niesłusznie.
Czy mam zwrócić to, czego nie zrabowałem?
6Boże, Ty znasz głupotę moją,
A winy moje nie są ci tajne.
7Niech się nie zawiodą z mego powodu
Ci, którzy cię oczekują, Boże, Panie Zastępów!
Niech przeze mnie nie okryją się hańbą
Ci, którzy cię szukają, Boże Izraela!
8Bo to dla ciebie znoszę hańbę,
Wstyd okrywa oblicze moje.
9Stałem się obcy braciom moim
I nieznany synom matki mojej,
10 #
Jan 2,17; Rzym. 15,3 Bo gorliwość o dom twój pożera mnie,
A zniewagi urągających tobie spadły na mnie.
11Umartwiałem się postem,
A stało się to hańbą dla mnie.
12Wziąłem jako szatę swą wór pokutny
I stałem się dla nich pośmiewiskiem.
13Rozmawiają o mnie siedzący w bramie
I do gry na strunach śpiewają o mnie pijacy.
14Ale ja modlę się do ciebie, Panie, czasu łaski;
Boże, wysłuchaj mnie w wielkiej dobroci swojej,
W prawdzie zbawienia twojego!
15Wyrwij mię z błota, abym nie ugrzązł,
Wyzwól mnie od nieprzyjaciół moich i z głębin wód!
16Niech nie zaleją mnie fale,
Niech nie pochłonie mnie głębina
I czeluść niech nie zawrze nade mną swej paszczy!
17Wysłuchaj mnie, Panie, bo dobrą jest łaska twoja,
Według wielkiego miłosierdzia twego wejrzyj na mnie!
18Nie zakrywaj oblicza swego przed sługą swoim,
Kiedy jestem strapiony. Rychło wysłuchaj mnie!
19Zbliż się do mnie, wyzwól mnie;
Wybaw mnie przez wzgląd na nieprzyjaciół moich!
20Ty znasz hańbę, wstyd i zelżywość moją;
Przed tobą są wszyscy dręczyciele moi!
21Hańba skruszyła serce moje i sił mi zabrakło,
Oczekiwałem współczucia, ale nadaremnie,
I pocieszycieli, lecz ich nie znalazłem.
22 #
Mat. 27,48; Mar. 15,36; Jan 19,28—29 Dodali żółci do pokarmu mego,
A w pragnieniu moim napoili mnie octem.
23Niechaj stół ich stanie się dla nich pułapką,
A ich uczty ofiarne potrzaskiem!
24 #
Rzym. 11,9—10
Niech zaćmią się oczy ich, by nie widzieli;
Spraw, by biodra ich zawsze się chwiały!
25Wylej na nich zapalczywość swoją,
Niech dosięgnie ich żar gniewu twego!
26 #
Dz. 1,20
Niech zagroda ich stanie się pustkowiem,
A w namiotach ich niech nie będzie mieszkańców.
27Bo prześladują tego, któregoś Ty uderzył,
I pomnażają ból zranionego przez ciebie.
28Przydaj winy do winy ich,
Niech nie dostąpią sprawiedliwości twojej!
29 #
II Mojż. 32,32; Obj. 3,5; 13,8; 17,8 Niech będą wymazani z księgi życia,
A ze sprawiedliwymi niech nie będą zapisani!
30Ja zaś jestem nędzny i zbolały;
Niech zbawienie twoje podniesie mnie, Boże!
31Wysławiać będę pieśnią imię Boże
I dziękczynieniem będę je uwielbiał.
32A będzie to milsze Panu niż wół,
Niż byk z rogami i racicami.
33Niechaj ujrzą to pokorni i rozradują się!
O, wy, co szukacie Boga, niech ożyje serce wasze!
34Bo Pan wysłuchuje biednych
I nie gardzi więźniami swymi.
35Niechaj go chwalą niebiosa i ziemia,
Morza i wszystko, co w nich się porusza!
36Albowiem Bóg wybawi Syjon
I odbuduje miasta ziemi judzkiej,
I zamieszkają tam, i posiądą ją.
37Potomkowie sług jego odziedziczą ją
I osiądą w niej ci, którzy miłują imię jego.
Currently Selected:
Księga Psalmów 69: BW1975
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
