Przypowieści Salomona 17
17
1 #
Przyp. 15,17
Lepsza kromka suchego chleba i przy tym spokój,
niż dom pełen mięsa, a przy tym kłótnia.
2Rozumny sługa będzie panem nad synem nicponiem
i wraz z jego braćmi będzie miał udział w dziedzictwie.
3 #
Ps. 7,10; 66,10; Jer. 17,10 Tygiel wytapia srebro, a piec złoto,
lecz Pan bada serca.
4Złośnik zważa na złośliwe wargi,
fałszywy słucha zgubnego języka.
5 #
Przyp. 14,31
Kto się naśmiewa z ubogiego, urąga jego Stworzycielowi,
a kto się raduje z nieszczęśliwego, nie ujdzie kary.
6Koroną starców są synowie synów,
a chlubą dzieci są ich ojcowie.
7Dostojna mowa nie przystoi głupiemu,
tym mniej szlachetnemu — mowa kłamliwa.
8 #
Przyp. 18,16
Za kamień czarodziejski uchodzi dar w oczach tego, kto go daje;
gdziekolwiek się zwróci, ma powodzenie.
9Zataja występek ten, komu zależy na przyjaźni;
lecz kto o nim rozgłasza, rozłącza przyjaciół.
10Karcenie głębiej dotyka rozumnego,
niż głupiego sto batów.
11Zły dąży tylko do buntu,
lecz zostanie przeciwko niemu wysłany okrutny posłaniec.
12Lepiej spotkać niedźwiedzicę, której zabrano młode,
niż głupca w jego szale.
13Nie wychodzi zło z domu tego,
kto odpłaca złem za dobre.
14Kto wywołuje zwadę, jest jak ten, kto wypuszcza wodę;
więc zaniechaj tego, zanim spór wybuchnie.
15 #
II Mojż. 23,7; Izaj. 5,23 I ten, kto uwalnia winnego, i ten, kto skazuje niewinnego,
obaj są ohydą dla Pana.
16Na cóż pieniądze w ręku głupca?
Mógłby nabyć mądrości, lecz nie ma na to rozumu.
17Przyjaciel zawsze okazuje miłość;
rodzi się bratem w niedoli.
18 #
Przyp. 6,1—5
Człowiekiem nierozumnym jest ten, kto daje zobowiązanie,
kto daje porękę za swojego bliźniego.
19 #
Przyp. 11,2; 16,18; 18,12 Kto lubi występek, lubi zwadę;
kto stawia wysoką bramę, dąży do upadku.
20Człowiek przewrotnego serca nie znajduje szczęścia,
a człowiek podstępnego języka wpada w nieszczęście.
21Kto spłodził głupca, ten ma zmartwienie;
ojciec głupca nie doznaje radości.
22 #
Przyp. 12,25
Wesołe serce jest najlepszym lekarstwem;
lecz przygnębiony duch wysusza ciało.
23Bezbożny przyjmuje łapówki ukradkiem,
aby wykrzywiać ścieżki prawa.
24Roztropny ma twarz zwróconą ku mądrości,
lecz oczy głupca błądzą po krańcach ziemi.
25 #
Przyp. 10,1; 17,21; 19,13 Głupi syn jest zmartwieniem dla ojca
i goryczą dla swojej rodzicielki.
26Już nawet wymierzyć grzywnę niewinnemu nie jest rzeczą dobrą,
a chłostać szlachetnych jest wbrew prawu.
27 #
Przyp. 10,19
Kto oszczędza swych słów, jest rozsądny,
a kto zachowuje spokój ducha, jest roztropny.
28Nawet głupiec, gdy milczy, uchodzi za mądrego,
za roztropnego, gdy zamyka usta.
Currently Selected:
Przypowieści Salomona 17: BW1975
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
