Ewangelia według św. Łukasza 23
23
Jezus przed Piłatem
(Mat. 27,1—2.11—14; Mar. 15,1—5; Jan 18,28—38)
1 #
Łuk. 20,25
I całe ich zgromadzenie powstało, i poprowadzili go do Piłata.
2I zaczęli go oskarżać, mówiąc: Stwierdziliśmy, że ten podburza nasz lud i wstrzymuje go od płacenia podatku cesarzowi, i powiada, że On sam jest Chrystusem, królem.
3 #
I Tym. 6,13
I zapytał go Piłat, mówiąc: To ty jesteś królem żydowskim? A On, odpowiadając, rzekł mu: To ty mówisz.
4Piłat zaś rzekł do arcykapłanów i do tłumów: Żadnej winy w tym człowieku nie znajduję.
5Oni natomiast obstawali przy tym i mówili: Podburza lud, nauczając po całej Judei, i to począwszy od Galilei, aż dotąd.
Jezus przed Herodem
6Piłat zaś, usłyszawszy to, pytał, czy człowiek ten jest Galilejczykiem,
7 #
Łuk. 3,1
A dowiedziawszy się, że jest poddanym Heroda, odesłał go do Heroda, który w tych dniach był właśnie w Jerozolimie.
8 #
Łuk. 9,9
Herod tedy, ujrzawszy Jezusa, bardzo się ucieszył, gdyż od dłuższego już czasu pragnął go zobaczyć, ponieważ słyszał o nim i spodziewał się ujrzeć jakiś cud przez niego dokonany.
9Wypytywał go więc wieloma słowy, lecz Ten nic mu nie odpowiadał.
10A byli przy tym obecni arcykapłani i uczeni w Piśmie, gwałtownie go oskarżając.
11Wtedy Herod z żołnierstwem swoim sponiewierał go i wydrwił, kazał go przybrać we wspaniałą szatę i odesłał z powrotem do Piłata.
12I stali się Herod i Piłat tego dnia przyjaciółmi; poprzednio bowiem byli sobie wrogami.
Piłat, Barabasz i Jezus
(Mat. 27,15—26; Mar. 15,6—15; Jan 18,39—19,16)
13A Piłat, zwoławszy arcykapłanów i przełożonych, i lud,
14Rzekł do nich: Przyprowadziliście do mnie tego człowieka jako podżegacza ludu, a tymczasem ja, przesłuchawszy go wobec was, nie znalazłem w tym człowieku żadnej z tych win, które mu przypisujecie.
15A Herod także nie; odesłał go bowiem z powrotem do nas. I oto nie popełnił On niczego, czym by na śmierć zasłużył.
16Każę go więc wychłostać i wypuszczę.
17A miał obowiązek wypuszczać im jednego w związku z ich świętem.
18Zakrzyknęli więc wszyscy razem tymi słowy: Strać tego, a wypuść nam Barabasza.
19A ten został wtrącony do więzienia z powodu wywołanego w mieście rozruchu i zabójstwa.
20A Piłat ponownie przemówił do nich, chcąc uwolnić Jezusa.
21Lecz oni wołali głośno tymi słowy: Ukrzyżuj, ukrzyżuj go.
22Wtedy on po raz trzeci odezwał się do nich: Cóż złego Ten uczynił? Niczego, czym by na śmierć zasłużył, w nim nie znalazłem. Każę go więc wychłostać i wypuszczę.
23Oni zaś nalegali głosem wielkim, domagając się jego ukrzyżowania; a krzyki ich wzmagały się.
24Więc Piłat rozstrzygnął, że ma się stać według ich żądania.
25Kazał wypuścić tego, którego oni zażądali, a który został wtrącony do więzienia za rozruch i zabójstwo, Jezusa zaś zdał na ich wolę.
Ukrzyżowanie Jezusa
(Mat. 27,32—44; Mar. 15,21—32; Jan 19,17—27)
26 #
Mat. 27,32; Mar. 15,21 A gdy go prowadzili, zatrzymali niejakiego Szymona Cyrenejczyka, który szedł z pola, i włożyli na niego krzyż, aby go niósł za Jezusem.
27A szła za nim liczna rzesza ludu i niewiast, które biadały i płakały nad nim.
28Jezus zaś, zwróciwszy się do nich, rzekł: Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade mną; lecz płaczcie nad sobą i nad dziećmi swoimi,
29 #
Łuk. 21,23
Bo oto idą dni, kiedy mówić będą: Błogosławione niepłodne i łona, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły.
30 #
Oz. 10,8; Obj. 6,16; 9,6 Wtedy zaczną mówić do gór: Padnijcie na nas! A do pagórków: Przykryjcie nas!
31 #
I Piotra 4,17
Gdyż, jeśli się to na zielonym drzewie dzieje, co będzie na suchym?
32A prowadzono także dwóch innych złoczyńców, by ich razem z nim zgładzić.
33A gdy przyszli na miejsce, zwane Trupią Czaszką, ukrzyżowali go tam, także i złoczyńców, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy.
34 #
Mat. 5,44; Izaj. 53,12; Ps. 22,18 A Jezus rzekł: Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią. A przy dzieleniu się jego szatami rzucali losy.
35 #
Ps. 22,7
A lud stał i przyglądał się. Przełożeni zaś naśmiewali się, mówiąc: Innych ratował, niechże ratuje samego siebie, jeżeli jest Chrystusem Bożym, tym wybranym.
36 #
Ps. 69,21
Szydzili z niego także i żołnierze, podchodząc doń i podając mu ocet,
37I mówiąc: Jeżeli Ty jesteś królem żydowskim, ratuj samego siebie.
38Był też i napis nad nim: Ten jest królem żydowskim.
39Tedy jeden z zawieszonych złoczyńców urągał mu, mówiąc: Czy nie Ty jesteś Chrystusem? Ratuj siebie i nas.
40Drugi natomiast, odezwawszy się, zgromił tamtego tymi słowy: Czy ty się Boga nie boisz, choć taki sam wyrok ciąży na tobie?
41Na nas co prawda sprawiedliwie, gdyż słuszną ponosimy karę za to, co uczyniliśmy, Ten zaś nic złego nie uczynił.
42 #
Mat. 16,28
I rzekł: Jezu, wspomnij na mnie, gdy wejdziesz do Królestwa swego.
43I rzekł mu: Zaprawdę powiadam ci, dziś będziesz ze mną w raju.
Śmierć Jezusa
(Mat. 27,45—56; Mar. 15,33—41; Jan 19,28—30)
44 #
Am. 8,9
A była już mniej więcej godzina szósta i ciemność zaległa całą ziemię aż do godziny dziewiątej,
45 #
II Mojż. 36,35; Am. 9,1 Gdy zaćmiło się słońce; i rozdarła się zasłona świątyni na dwoje.
46 #
Ps. 31,5; Dz. 7,59 A Jezus, zawoławszy wielkim głosem, rzekł: Ojcze, w ręce twoje polecam ducha mego. I powiedziawszy to, skonał.
47Wtedy setnik, ujrzawszy, co zaszło, oddał chwałę Bogu, powiadając: Zaiste, człowiek ten był sprawiedliwy.
48A wszystkie te rzesze, które się zeszły na to widowisko, ujrzawszy to, co się stało, bijąc się w piersi, zawracały.
49 #
Ps. 38,11; 88,8; Łuk. 8,2 Wszyscy zaś jego znajomi stali opodal, również niewiasty, które towarzyszyły mu od Galilei, widziały to.
Pogrzeb Jezusa
(Mat. 27,57—61; Mar. 15,42—47; Jan 19,38—42)
50A oto mąż imieniem Józef, członek Rady, mąż dobry i sprawiedliwy,
51 #
Łuk. 2,25.38 Z żydowskiego miasta Arimatia, który się nie zgadzał z postanowieniem Rady i z ich postępkiem, i oczekiwał Królestwa Bożego,
52Przyszedł do Piłata i prosił o ciało Jezusa.
53I zdjąwszy je, obwinął w prześcieradło i złożył w grobowcu w skale, gdzie nikt jeszcze nie leżał.
54A był to dzień Przygotowania i nastawał sabat.
55A szły też za nim niewiasty, które razem z Jezusem przybyły z Galilei i widziały grób oraz jak składano ciało jego;
56 #
II Mojż. 12,16; 20,10; III Mojż. 23,8 Powróciwszy zaś przygotowały wonności i maści. Przez sabat zaś odpoczywały według przykazania.
Currently Selected:
Ewangelia według św. Łukasza 23: BW1975
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
