Księga Joela 1
1
Spustoszenie kraju przez szarańczę
1Słowo Pana, które doszło Joela, syna Petuela.
2Słuchajcie tego wy, starcy,
nasłuchujcie wy, wszyscy mieszkańcy ziemi!
Czy stało się coś takiego za waszych dni
lub też za dni waszych ojców?
3Opowiadajcie to swoim dzieciom,
a wasze dzieci niech opowiadają to swoim dzieciom,
a ich dzieci następnemu pokoleniu!
4Co zostało po gąsienicy, pożarła szarańcza,
a co zostało po szarańczy, pożarł konik polny,
co zaś zostało po koniku polnym, pożarła larwa.
5Ocućcie się, pijani i płaczcie,
zawodźcie z powodu moszczu,
wy wszyscy, którzy pijecie wino,
że odjęty jest od waszych ust.
6 #
Obj. 9,8
Gdyż moją ziemię naszedł lud, mocny i niezliczony.
Jego zęby są jak zęby lwa,
jego uzębienie jak uzębienie lwicy.
7Spustoszył moją winnicę,
połamał moje drzewa figowe,
odarł je doszczętnie z kory
i zostawił tak,
że zbielały jego gałęzie.
8Zawodźcie jak panna ubrana we włosiennicę
nad narzeczonym z młodych lat.
9Dom Pana pozbawiono ofiary z pokarmów i płynów;
żałobą okryci są kapłani, słudzy ołtarza.
10Zniszczone jest pole,
żałobą okryta jest rola,
gdyż zniszczone jest zboże,
moszcz wysechł, zniknęła oliwa.
11Trwóżcie się, rolnicy, narzekajcie, winiarze,
z powodu pszenicy i jęczmienia,
gdyż nie ma zbiorów na polu!
12Uschła winorośl, a drzewo figowe zwiędło;
drzewo granatowe, palma i jabłoń,
wszystkie drzewa polne uschły,
u synów ludzkich znikła radość.
13Przepaszcie się i narzekajcie, wy kapłani,
zawodźcie, wy słudzy ołtarza!
Przychodźcie, noc spędzajcie we włosiennicach,
wy słudzy mojego Boga,
gdyż dom waszego Boga pozbawiony jest ofiary z pokarmów i płynów!
14 #
Joel 2,15
Ogłoście święty post, zwołajcie zgromadzenie,
zbierzcie starszych, wszystkich mieszkańców ziemi
do domu Pana, waszego Boga,
i głośno wołajcie do Pana!
15 #
Izaj. 2,1; 13,6; Sof. 1,14—15 Ach! Cóż to za dzień!
Bo bliski jest dzień Pana,
a przychodzi jak zagłada od Wszechmocnego.
16Czyż nie została zniszczona na naszych oczach żywność,
a z domu naszego Boga radość i wesele?
17Ziarna wyschły pod swymi grudami,
spichrze są spustoszone, stodoły rozwalone,
gdyż zboże uschło.
18Jakże porykują zwierzęta!
Stada bydła się błąkają,
gdyż nie ma dla nich pastwisk;
nawet stada owiec giną.
19Do ciebie wołam, Panie:
Ogień pożarł pastwiska na stepie,
żar słoneczny spalił wszystkie drzewa polne.
20Nawet dzikie zwierzęta ryczą do ciebie,
gdyż wyschły potoki,
a ogień pożarł pastwiska na stepie.
Currently Selected:
Księga Joela 1: BW1975
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
