Księga Joba 33
33
Elihu wzywa Joba do wysłuchania przemówienia
1Teraz więc, Jobie, słuchaj mojej mowy!
Nadstaw ucha na wszystkie moje słowa!
2Oto otwieram usta,
mam słowa na końcu języka.
3Ze szczerego serca wypływają moje słowa,
moje wargi wypowiadać będą słowa rozumne.
4 #
I Mojż. 2,7
Duch Boży stworzył mnie,
a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie.
5Jeżeli możesz, odpowiedz mi,
przygotuj się, stań przede mną!
6Oto ja przed Bogiem jestem taki, jak ty;
także i ja jestem z gliny ulepiony.
7Niech cię więc nie przeraża obawa przede mną,
a nacisk z mej strony niech nie zaciąży na tobie!
Elihu podważa twierdzenie Joba o jego niewinności
8Wszakże powiedziałeś mi do uszu
i słyszałem brzmienie twoich słów:
9Jestem czysty, bez grzechu,
niewinny i bez zmazy.
10 #
Job 13,24; 19,11 Oto On doszukuje się pozorów winy przeciwko mnie,
poczytuje mnie za swego wroga.
11Moje nogi zakuwa w dyby,
śledzi wszystkie moje ścieżki.
12Otóż w tym nie masz słuszności, mówię ci;
Bóg bowiem jest większy niż człowiek.
13Po cóż spierałeś się z nim,
że na żadne twoje słowa nie odpowiada?
14Wszak Bóg przemawia raz i drugi,
lecz na to się nie zważa:
15We śnie, w nocnym widzeniu,
gdy głęboki sen pada na ludzi
i oni śpią na swym łożu.
16 #
Job 36,10
Wtedy otwiera ludziom uszy,
niepokoi ich i ostrzega,
17Aby odwieść człowieka od złego czynu
i uchronić męża od pychy.
18Zachowuje jego duszę od grobu,
a jego życie od śmiertelnego pocisku.
19Smaga go też cierpieniem na łożu
i dreszczem ustawicznym w jego kościach tak,
20 #
Ps. 107,18
Że jego życiu obrzydł chleb, a jego duszy nawet ulubiony pokarm.
21Jego ciało niszczeje do niepoznania,
a jego kości wystają, choć dawniej były niewidoczne.
22I tak jego dusza zbliża się do grobu,
a jego życie do aniołów śmierci.
Nawrócenie się upomnianego cierpieniem grzesznika
23Jeżeli potem oręduje za nim jaki anioł,
pośrednik, jeden na tysiąc,
aby objawić człowiekowi jego obowiązek,
24I zmiłuje się nad nim:
Wybaw go od zejścia do grobu,
otrzymałem zań okup,
25 #
Ps. 103,5
To jego ciało odzyskuje młodzieńczą siłę,
wraca do dni swojej młodości.
26Gdy modli się do Boga, ten jest dla niego łaskawy,
pozwala mu oglądać z radością swoje oblicze
i tak przywraca człowiekowi jego sprawiedliwość.
27Śpiewa przed ludźmi, mówiąc:
Zgrzeszyłem i złamałem prawo,
lecz mi za to nie odpłacono,
28Odkupił moją duszę od zejścia do grobu,
a moje życie mogło oglądać światło.
29Oto Bóg czyni to wszystko z człowiekiem
dwa razy, trzy razy,
30 #
Ps. 56,14
Aby wywieść jego duszę z grobu,
oświecić światłem żyjących.
31Zważ to, Jobie, słuchaj mnie;
milcz, a ja będę mówił!
32Jeżeli jednak masz coś do powiedzenia, odpowiedz mi;
mów, gdyż chętnie przyznałbym ci słuszność!
33Jeżeli nie, to ty wysłuchaj mnie;
milcz, a ja nauczę cię mądrości.
Currently Selected:
Księga Joba 33: BW1975
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
